موج واکنش به اظهارنظر حامد اسماعیلیون درباره حق دادخواهی بازماندگان اعضای اعدام‌شده مجاهدین خلق۱۰-فروردین-۱۴۰۲
بازهم بیشتررفع ابهام وثابت شد که فرقی بین شاه وپیروانش با شیخ حاکم برایران نیست .چون برخلاف گرد وخاک تبلیغاتی آزادیخواهی ودمکراسی ظاهری رضاپهلوی درفضای مجازی ولی دراصل مواضع مشترک با رژیم جنایتکار ولایت فقیه مقابل سازمان قربانی شاه وشیخ دارند .برای اینکه همسر رضا پهلوی باکپی موضع پرویزتابتی عنصرکلیدی ساواک که نقش غیرقابل انکار درسرکوب شدید سازمان سیاسی درزمان شاه داشته است انتقاد به حامداسماعلیون کرده که چراناپرهیزی کرده ودرنشست خوددرکانادا دادخواهی ازجانباختگان تابستان خونین ۶۷ کرده است وباید فقط دادخواهی ازجانباختگان پس از قتل مهساامنینی شود؟ چون مجاهدین به کشور عراق بقول مدعیان آزادیخواهی کشوردشمن رفته بودند وازآنجا با رژیم جنایتکار ولایت فقیه مبارزه می کردند وهمچنان موضع خود مقابل شاه وشیخ راحفظ کرده اند وازآنجابارژیم تروریستی ولایت فقیه مبارزه می کردند. درحالی که تازه سیاسی ومخالف وآزادیخواه درفضای مجازی معروف شدگان همگان ازکشورهایی ازطریق فضای مجازی به حساب با رژیم ولایت فقیه مبارزه می کنند که این کشورها رابطه خوبی بارژیم تروریستی ولایت فقیه ندارند وازمنظر رژیم تروریستی ولایت فقیه کشورهای بیگانه ودشمن محسوب می شوند.
رادیو فردا - حامد اسماعیلیون، از چهره‌های شاخص اپوزیسیون ایران، در نشستی دو ساعته در کمیته‌ای در پارلمان کانادا بر ضرورت توجه به دادخواهی بازماندگان اعضای سازمان مجاهدین خلق که در دهه ۶۰ اعدام شدند در کنار باقی دادخواهان تأکید کرد.این اظهارات او که زنده در اینستاگرام پخش می‌شد در همان جلسه و در لایو اینستاگرام با واکنش منفی یاسمین پهلوی، همسر شاهزاده رضا پهلوی، روبه‌رو شد و این واکنش بلافاصله به موجی از واکنش‌های مثبت و منفی دامن زد.حامد اسماعیلیون، نویسنده و از دادخواهان قربانیان پرواز پی‌اس ۷۵۲ که با دو موشک سپاه پاسداران در آسمان تهران منهدم شد، روز دوشنبه در جلسه یادشده، در کنار سایر اعضای «ائتلاف» از جمله شاهزاده رضا پهلوی، به پرسش یک سناتور کانادایی پاسخ داد که پرسید: «دربارهٔ مجاهدین خلق باید چه بدانیم؟»آقای اسماعیلیون در پاسخ گفت: «دربارهٔ مجاهدین خلق دو مسئله مطرح است. یکی مسئله دادخواهی کسانی است که در حق آنها ظلم شده و دیگری اعمال غیرقابل فراموشی این سازمان است.»او گفت: «من خودم در غرب ایران زندگی می‌کردم و هرگز شبی که مجاهدین خلق از غرب کشور به ایران حمله کردند را فراموش نمی‌کنم. مجبور شدیم خانه‌مان را ترک کنیم و تا حدود چهل روز نتوانستیم به خانه‌مان برگردیم. آنها با ارتش عراق علیه ایران همکاری کردند و مردم ایران این موضوع را فراموش نخواهند کرد. هیچ‌کدام از ما در همبستگی مهسا با مجاهدین خلق هیچ تماسی نگرفته و نمی‌گیریم و معتقدیم آنها نماینده مردم ایران نیستند.»آقای اسماعیلیون اما در عین حال اضافه کرد: «هیچ‌کس نمی‌تواند حق خانواده‌ها برای دادخواهی را نادیده بگیرد و برای کمک به این دادخواهی بهترین‌اش را انجام خواهد داد.»این سخنان با واکنش یاسمین پهلوی مواجه شد و وی در حساب کاربری خود در اینستاگرام نوشت: «برای من روشن نیست چرا آقای اسماعیلیون، وقت این جلسه را صرف دادخواهی برای خانواده‌های مجاهدین می‌کند. من فکر می‌کنم آقای اسماعیلیون باید روی خانواده‌های قربانیان انقلاب مهسا تمرکز کند.»کاربران شبکه‌های مجازی فارسی‌زبان، به ویژه توئیتر، به صحبت‌های اسماعیلیون و خانم پهلوی واکنش‌های متعددی نشان داده‌اند.ازجمله آسیه امینی روزنامه‌نگار و فعال ایرانی حقوق مدنی و حقوق زنان در پیامی نوشت: «دادخواهی خانواده‌ها ربطی به مسئولیت‌های سازمان‌های سیاسی ندارد. این دو را قاطی نکنیم! مسئله سر «خانواده‌های مجاهدین» بود و توضیح ما هم این بود که دادخواهی حق همه خانواده‌هاست. نه کسی از سیاست‌های سازمان مجاهدین دفاع کرده، نه حق پرسشگری از گذشته و عدم شفافیت آنها زیر سوال رفته!»ز سوی دیگر داریوش معمار، روزنامه‌نگار، در این باره نوشت: «بسیاری از مردم عادی، اقوام، جوانان و نوجوانان آزادیخواه، قربانیان مشترک جمهوری اسلامی و سازمان مجاهدین هستند. صد البته دادخواهی اعدام‌شدگان سال ۶۷ حق مسلم خانواده‌های آن‌هاست، اما در این دادخواهی سازمان مجاهدین کنار جمهوری اسلامی در صف اول متهمان است.»همزمان عده‌ای از جمله تعدادی از بازماندگان اعضای اعدام‌شده سازمان مجاهدین در شبکه‌های اجتماعی همچون توییتر تاکید کرده‌اند که «دادخواهی حق ماست»، دادخواهی «لطفی نیست» که کسی به دیگری بکند و دادخواهی از ظلم جمهوری اسلامی مجاهد و سلطنت‌طلب و معترض نمی‌شناسد.هزاران زندانی سیاسی از گروه‌های چپ و از اعضا یا هواداران سازمان مجاهدین خلق در تابستان ۶۷، در زندان‌های سراسر ایران از جمله اوين و گوهردشت در تهران با دستور مستقیم روح‌الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی، و با تصمیم یک هئیت معروف به «هیئت مرگ» اعدام شدند.به دلیل پنهان‌کاری جمهوری اسلامی، آمار دقیقی از این اعدام‌ها وجود ندارد، اما بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، در آن دوران دست‌کم ۴۴۸۲ تن شامل مرد و زن، در فاصله دو ماه ناپدید شدند.
