استیضاح شریعتمداری وزیر صمت "دوقبضه" شد + متن طرح


طرح جدید نمایندگان برای استیضاح شریعتمداری/ استیضاح وزیر صمت "دوقبضه" شد + متن طرح   10شهریور-97
عضو هیئت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی از ارجاع طرح‌های استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت به کمیسیون صنایع و معادن خبر داد.
طرح جدید نمایندگان برای استیضاح شریعتمداری/ استیضاح وزیر صمت "دوقبضه" شد + متن طرح
علی‌اصغر یوسف‌نژاد عضو هیئت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم با اشاره به طرح استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت در مجلس، گفت: چندی پیش طرح استیضاح آقای شریعتمداری وزیر «صمت» از سوی حدود 70 تن از نمایندگان مجلس با محوریت نابه‌سامانی‌های بازار خودرو و رکود در بخش تولید تقدیم هیئت‌رئیسه مجلس شد.
وی افزود: کنار طرح استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت که هفته گذشته تقدیم هیئت‌رئیسه مجلس شد، طرح استیضاح دیگری با برخی موضوعات مشابه از سوی حدود 12 تن از نمایندگان مجلس تقدیم هیئت‌رئیسه پارلمان شده است.
عضو هیئت‌رئیسه مجلس اضافه کرد: با توجه به اینکه دو طرح برای استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت و با امضاهای گوناگون تقدیم هیئت‌رئیسه مجلس شده، بنابراین طبق آیین‌نامه هر دو طرح استیضاح باید برای رسیدگی به کمیسیون صنایع و معادن ارجاع شود که ما در هیئت‌‌رئیسه این طرح‌ها را به کمیسیون صنایع ارجاع داده‌ایم.
یوسف‌نژاد تأکید کرد: طرح‌‌های استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت را برای بررسی‌های بیشتر به کمیسیون صنایع و معادن ارجاع داده‌ایم تا آنها را تعیین تکلیف کرده و نهایتاً در قالب یک طرح استیضاح، تقدیم هیئت‌رئیسه شود.
عضو هیئت‌رئیسه مجلس در پایان خاطرنشان کرد: هدف عمده استیضاح‌کنندگان وزرا، به‌خصوص وزیر صنعت، معدن و تجارت بهبود وضع اقتصادی و به‌ویژه حوزه تولید و صنعت است و خدای ناکرده باج‌خواهی در میان نیست.
**متن طرح جدید استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت به‌شرح زیر است:
هیئت‌رئیسه محترم مجلس شورای اسلامی
اینجانبان امضا‌کنندگان ذیل به‌عنوان نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی به‌استناد اصل 89 قانون اساسی و ماده 222 آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی به‌دلایل ذیل تقاضای استیضاح آقای محمد شریعتمداری وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت را داریم. خواهشمند است دستور فرمایید برابر مفاد آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی اقدامات لازم مبذول پذیرد.
1 ــ عدم کنترل و مدیریت بازار و در نتیجه افزایش بی‌رویه قیمت‌ها و احتکار کالا
2 ــ عدم مدیریت صحیح بر تأمین مواد اولیه واحدهای تولیدی که منجر به تعطیلی و کاهش ظرفیت تولید هزاران واحد صنعتی و کارگاه‌های صنفی تولیدی شده و نهایتاً باعث اخراج صدها هزار کارگر و مهندس گردیده است.
3 ــ عدم مدیریت کافی بر تأمین حق بافندگان فرش دستباف، عدم پوشش کامل بیمه قالیبافان و ضعف در حفظ جایگاه فرش ایران در بازار جهانی
4 ــ عدم پیشگیری از گران‌فروشی محصول واحدهای صنعتی بزرگ که به‌نوعی وابسته به دولت هستند از جمله ذوب‌آهن، پتروشیمی‌ها، فولادسازی‌ها و...
5 ــ ضعف مدیریت بر تکمیل بهره‌وری و اعمال قانون در شهرک‌ها و نواحی صنعتی که منجر به معطل ماندن سرمایه‌های ملی شده است.
6 ــ عدم اجرای مصوبه دولت در فروردین 97 برای اجرای کامل شناسه رهگیری در فرصت دو ماه که زمینه برای به‌هدر رفتن میلیاردها دلار 4200تومانی را فراهم نموده است.
7 ــ عدم انجام کامل وظایف قانونی در مبارزه با قاچاق کالا و ارز خصوصاً طرح شناسه رهگیری
8 ــ عدم ثبت همه مجوزهای صنفی در پایگاه مجوزهای کسب و کار موضوع قانون اصل 44
9 ــ بی‌توجهی به اجرای اقتصاد مقاومتی
10 ــ وجود فساد و رانت در واردات خودرو و ثبت سفارش برای دریافت ارز
11 ــ عدم نظارت بر صنایع خودروسازی کشور که سبب گران‌فروشی، احتکار خودرو و به‌هم‌ریختگی بازار شده است.
12 ــ عدم شفافیت و وجود ضعف در نظارت بر فعالیت‌های ایمیدرو
13 ــ ضعف مدیریت در بهره‌برداری صحیح از معادن و اخذ حقوق کامل بیت‌المال از معادن
14 ــ عدم اجرای کامل برنامه‌ها و محورهای اصلی اعلامی به مجلس شورای اسلامی در زمان رأی اعتماد شامل:
ــ بهبود محیط سرمایه‌گذاری و فضای کسب و کار
ــ توسعه سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی
ــ رفع موانع تثبیت و ارتقای رونق تولید و توانمندسازی بخش خصوصی
ــ توسعه صادرات غیرنفتی
ــ ارتقای سهم و نقش فعالیت‌های معدنی در تولید ناخالص داخلی
ــ بهسازی و ساماندهی نظام بازرگانی داخلی
ــ بهبود و توسعه روابط تجاری بین‌المللی
ــ ارتقای بهره‌وری عوامل تولید
ــ توسعه فناوری، نوآوری و تحقیق و توسعه
ــ پشتیبانی و مشارکت در ایجاد و توسعه زیرساخت‌های تولید
ــ مدیریت واردات و همکاری و پیگیری مجدّانه در مبارزه با قاچاق
ــ ارتقای توانمندی منابع انسانی شاغل و موردنیاز
ــ بازنگری معماری سازمانی
15 ــ عدم حمایت از صنعت کشتی‌سازی که باعث تعطیلی صنعت مذکور شده.


جدال سخت "کارگزاران" و "اعتدال و توسعه"

جدال سخت "کارگزاران" و "اعتدال و توسعه" 10شهریور-97
قیافه عصبی و بهم ریخته روحانی  با دو رئیس دوجریان  حامی  روحانی  نشان از جدال سخت میان رقباست



اکبر ترکان، مرتضی بانک و فاطمه هاشمی به خاطر اختلاف با واعظی و نوبخت از حزب اعتدال و توسعه کنار رفته‌اند جدال سخت "کارگزاران" و "اعتدال و توسعه" بعد از رد شایعه کمرنگ کردن نفش جهانگیری در دولت، گفته می‌شود اکبر ترکان، مرتضی بانک و فاطمه هاشمی به خاطر اختلاف با واعظی و نوبخت حزب خود کنار رفته‌اند... فرارو- کیاوش حافظی؛ حزب اعتدال و توسعه در بیانیه‌ای شدیدالحن حزب کارگزاران سازندگی را به باد انتقاد گرفت. حزب کارگزاران بعد از جلسه سوال از رئیس جمهور در بیانیه‌ای نظرات خود را درباره مدیریت کشور ابراز کرد. در بخشی از این بیانیه به خاطر حفظ محمد باقر نوبخت در سازمان برنامه و بودجه از دولت انتقاد شده بود. محمدباقر نوبخت از نزدیکان حسن روحانی است که دبیرکلی حزب اعتدال و توسعه را برعهده دارد. بعد از پیگیری‌های فرارو مشخص شد، اعضای بلندپایه این حزب مانند اکبر ترکان، مرتضی بانک و فاطمه هاشمی به خاطر اختلافات با محمود واعظی و محمدباقر نوبخت از حزب کناره گیری کرده اند. راست و چپ بعد از مرگ هاشمی حزب کارگزاران در سال ۷۴ توسط ۱۶ نفر از اعضای دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی آغاز به کار کرد. حزب اعتدال و توسعه نیز در سال ۷۸ تاسیس شد. فائزه و فاطمه دختران مرحوم هاشمی هرکدام در یکی از این دو حزب مشغول به فعالیت بودند. محمد قوچانی، روزنامه نگار بعد از تاسیس اعتدال و توسعه، این حزب را به بال راست و حزب کارگزاران را به بال چپ هاشمی رفسنجانی تشبیه کرده بود. این روزنامه نگار خود در گذر زمان به عضویت بال چپ مرحوم هاشمی در آمده است و احتمالا در نگارش بیانیه علیه بال راست بی نفش نبوده است.   در سال ۹۲ و زمان روی کار آمدن دولت روحانی به نظر می‌رسید اعتدال و توسعه و کارگزاران قرار است نقش همان دو بال راست و چپ را برای روحانی ایفا کنند. حسن روحانی، اسحاق جهانگیری معاون اول خود را از بین کارگزارانی‌ها انتخاب کرد. محمدعلی نجفی هم از دیگر کارگزارانی‌هایی بود که روحانی او را به عنوان وزیر آموزش و پرورش به مجلس معرفی کرد. روحانی برای انتخاب سخنگو و سازمان برنامه و بودجه و چند وزارتخانه نیز سراغ اعتدال و توسعه رفت. او خود به عنوان رهبر معنوی این حزب خوانده می‌شد. بعد از انتخابات ۹۶ در حالی که هاشمی رفسنجانی دار فانی را وداع گفته بود، این بال‌های چپ و راست در برابر هم قرار گرفتند. اولین نمود این رویارویی شایعه‌ای درباره کمرنگ شدن نقش جهانگیری در دولت جدید و سپردن اختیارات بیشتر به محمود واعظی رئیس دفتر کنونی رئیس جمهور بود. اعضای دو حزب، اما این موضوع را بار‌ها تکذیب کردند، اما حالا با بیانیه شدید‌الحن اعتدال و توسعه به نظر می‌رسد دو حزب دیگر نمی‌توانند دور کردن جهانگیری را تکذیب کنند. دولت لیبرال نیست در شرایطی که فعالان و تحلیلگران سیاسی و اقتصادی نسبت به اوضاع اقتصادی کشور ابراز نگرانی می‌کنند حسن روحانی برای پاسخ دادن به سوالات نمایندگان به مجلس رفت. نمایندگان نیز اعلام کردند که از پاسخ‌های حسن روحانی قانع نشده‌اند. بعد از این رویداد حزب کارگزاران سازندگی در بیانیه‌ای نظرات خود را درباره مدیریت کشور در شرایط کنونی اعلام کرد. کارگزاران در بیانیه خود لیبرال بودن دولت که از سوی برخی جریانات سیاسی یا اقتصادی به دولت نسبت داده می‌شود را رد می‌کند و می‌نویسد دولت فاقد استراتژی اقتصادی روشنی است. در این بیانیه آمده: "عملکرد دولت در پنج سال گذشته نسبتی با مولفه‌های این اندیشه اقتصادی ندارد. از سوی دیگر به جز اقتصاددانان آزادیخواه، طرفداران اندیشه‌ی نهادگرایی هم دل خوشی از دولت ندارند و مسئولیت سیاست‌های آن را برعهده نمی‌گیرند و طیف سوم که به مدافعان اقتصاد اسلامی مشهورند نیز در زمره‌ی منتقدان دولت قرار دارند. دولت روحانی نه به لوازم «اقتصاد آزاد» پای‌بند است و نه از نسخه‌های «اقتصاد ارشادی» پیروی می‌کند و در یک کلام دولتی سرگشته در میان مکاتب و اندیشه‌های اقتصادی است."   انتقاد به دولت به خاطر حفظ نوبخت کارگزاران در بخشی از بیانیه خود به خاطر برخی انتصاب‌ها به دولت انتقاد می‌کند. یکی از این انتقادات متوجه محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه و دبیر کل حزب اعتدال و توسعه است. در این بیانیه آمده: با وجود آنکه انتظار می‌رفت در دولت دوم دکتر روحانی هماهنگی و کارآمدی ستاد اقتصادی دولت بیشتر شود، اما اصرار بر حفظ رئیس سازمان برنامه و بودجه سبب شد این اصلاح ضروری رخ ندهد. ما به جدّ معتقدیم سازمان برنامه و بودجه مغز متفکر اقتصادی دولت است و به همین علت برای اصلاح عملکرد دولت نیازمند به تغییر در این مدیریت و تنظیم دو نهاد دولتی دیگر؛ بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و نیز وزارتخانه‌های دیگر مانند وزارت صمت با این سازمان هستیم. متاسفانه گرچه برخی می‌کوشند دولت مستقر را یک دولت تکنوکرات معرفی کنند، لکن کابینه آقای روحانی آکنده از بوروکرات‌هایی است که جز به حفظ نظام ناکارآمد اداری موجود کشور و ارائه گزارشهای مثبت از نهاد‌های پایین‌دست به نهاد‌های بالادست نمی‌اندیشند. ما درباره شخصیت فردی این اشخاص اظهارنظر نکرده و به آنان احترام می‌گذاریم، اما تکنوکرات واقعی پیش از آنکه به حفظ بوروکراسی بیندیشد در پی چابکی و کارآمدی آن در مسیر توسعه کشور است. دولت در کشور‌های در حال رشد، موتور توسعه و حرکت به سوی اقتصاد آزاد است. ما مایل هستیم بر اهمیت محوری سازمان برنامه و بودجه در تاریخ توسعه ایران تاکید کنیم. این سازمان فقط نهاد تخصیص بودجه و تقسیم پول در کشور نیست. از آغاز تاسیس سازمان برنامه تا به امروز اکثراً اقتصاددانان یا تکنوکرات‌هایی بر کرسی صدارت این سازمان نشسته‌اند که برای توسعه کشور یعنی افزایش تولید و رشد اقتصادی برنامه داشته‌اند. متاسفانه با وجود نقد‌هایی که بر سازمان برنامه و بودجه در دولت اول دکتر روحانی وارد می‌شد لکن در دولت دوم نه‌تنها اصلاحی صورت نگرفت بلکه روند مدیریتی این سازمان تثبیت و نهاد‌های دیگر در اطراف آن و براساس توانایی‌های مدیریت قبلی چیده شد. وزارت اقتصاد نیازمند مدیریت یک اقتصاددان بود و بانک مرکزی باید فراتر از یک حسابداری یا صرافی بزرگ اداره می‌شد، اما فقدان استراتژی اقتصادی در دولت آن را به مجمعی از بوروکرا تهای بی‌انگیزه (چه از لحاظ سیاسی و چه به لحاظ نظری) بدل ساخته است که دولت را نه به عنوان «مغز متفکر توسعه ملی» که به عنوان یک «اداره‌ی کاغذی» تحلیل می‌کنند و تقلیل می‌دهند.   بیشتر بخوانید: دوباره نوبخت؛ سه باره نوبخت! پاسخ تند اعتدال و توسعه به کارگزاران هنوز ۲۴ ساعت از بیانیه کارگزاران نگذشته بود که حزب محمدباقر نوبخت (اعتدال و توسعه) بیانیه‌ای تند علیه حزب کارگزاران صادر کرد. این بیانیه را سازمان جوانان حزب اعتدال و توسعه نوشته و در آن اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی که به کارگزاران تعلق دارد را می‌نوازد. در این بیانیه آمده: افکار عمومی منتظر هستند تا این گروه سیاسی (کارگزاران سازندگی) همزمان با درخواست تغییرات در دولت و جاری شدن خون تازه در آن، درباره عملکرد و ماندن یا رفتن هم حزبی‌های خود که به طور گسترده در لایه‌های مختلف اقتصادی کشور حضور فعال دارند نیز به صراحت پاسخ دهند و موضع گیری کنند. جوانان اعتدال و توسعه در بیانیه خود کارگزارانی‌هایی که بیانیه داده اند را متهم می‌کنند که در نگارش بیانیه خود از بزرگانشان اجازه نگرفته اند. در بیانیه جوانان اعتدال و توسعه آمده: به نظر می‌رسد بیانیه مذکور بدون مشورت و کسب اجازه از بزرگانِ کارگزاران تهیه و منتشر شده باشد.   فرارو با غلامحسین کرباسچی دبیر کل حزب کارگزاران تماس گرفت تا نظر او را در این باره جویا شود. کرباسچی مایل به اظهار نظر درباره این دو بیانیه نبود و گفت: شما باید نظر آن‌ها (اعتدال و توسعه) را بخواهید. "ما بیاینه خودمان را داده ایم و نیازی به توضیح دیگری نیست. " به این ترتیب برخلاف گفته جوانان اعتدال و توسعه که بیانیه کارگزاران بدون مشورت با بزرگان کارگزاران صادر شده غلامحسن کرباسچی بیاینه حزب خود را تایید کرد. مگر آنکه اعضای اعتدال و توسعه منظورشان از بزرگان کارگزاران افراد دیگری به جز دبیر کل این حزب باشد.   بیشتر بخوانید: واعظی نمی‌گذارد دست کسی به روحانی برسد! مگر بزرگان اعتدال و توسعه چه کسانی هستند؟ در همین رابطه فرارو با چند تن از اعضای حزب اعتدال و توسعه تماس گرفت. اما گویا این اعتدال و توسعه بوده که بدون مشورت با دیگر اعضای حزب خود بیاینه صادر کرده است. یکی از اعضای حزب با خبرنگار فرارو گفتگویی انجام داد، اما مایل به انتشار این اطلاعات نبود. به همین خاطر خبرنگار این سایت با یکی دیگر از اعضای حزب تماس گرفت. او مایل به انتشار نامش نبود و گفت که نمی‌داند با اتفاقاتی که در داخل اعتدال و توسعه افتاده هنوز می‌توان او را عضو حزب تلقی کرد یا نه. با این حال اطلاعاتی که او در اختیار خبرنگار فرارو قرار داد علاوه بر اینکه بر گفته‌های عضو دیگر حزب مهر تایید می‌زد بلکه از جزئیات بیشتری خبر می‌داد. او گفت: اکبر ترکان، مرتضی بانک و فاطمه هاشمی از اعتدال و توسعه کنار کشیدند. الان فقط نوبخت و واعظی در حزب فعالند.   تاریخ انقضای اعتدال و توسعه به سر آمده است؟ او ادامه می‌دهد: من بعد از انتخابات ریاست جمهوری دیگر به جلسات حزب نرفتم. مشخص بود که حزب تاریخ انقضایش به سر آمده و نهایتا تا آخر دوره دولت روحانی سر پا باشد. اما تا جایی که می‌دیدیم این بود که واعظی می‌خواست فقط آدم‌های خودش را بیاورد. همین هم شده بود. واعظی آدم‌های خودش را آورده بود و می‌شنیدیم که می‌گفتند فلانی را واعظی آورده است. او می‌گوید: این بیانیه احتمالا توسط سازمان جوانان حزب نوشته شده که یکی از فعالانش احمد داداندیش از وابستگان پروین داداندیش (همسر محمود واعظی) است.

افزایش سود بانکی اقتصادِ ایران را نجات می‌دهد؟

افزایش سود بانکی اقتصادِ ایران را نجات می‌دهد؟10شهریور-97
چون قابل پیش بینی نیست سر انجام  تحریم ها  به کجا می انجامد  وچه تأثیری  برروی بحران  اقتصادی و ارزی و بانکی می گذارد و سیر صعودی رشد نرخ تورم تا کجا وچه  موقع ادامه  می یابد  برای همین  افزایش  نرخ سود بانکی  نمی تواند  مُسَکن یا تضمینی برای جذب پول  های سرگردان فعال  در بازار ارز وخودروو مسکن باشد . 

یک کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو با فرارو بررسی کرد افزایش سود بانکی اقتصادِ ایران را نجات می‌دهد؟ الان مشکل ما با نقدینگی این است که یک عده خاص آمده اند بانک‌ها را به گروگان گرفته اند و وام‌ها را خودشان به هرکسی که می‌خواهند می‌دهند و کمیسیون‌های کلان دریافت می‌کنند و بازپرداخت آن هم که با خدا است. این‌ها دیگر پول‌های خود را وارد چرخه تولید نکرده‌اند و هر میزان که دریافت کرده‌اند را وارد بورس بازی و سفته بازی و سرمایه‌گذاری در خارج از کشور کرده اند.  فرارو- یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: «دولت می‌تواند با افزایش نرخ تنزیل نهایی و فروش اوراق تاثیرگذار باشد. ضمن اینکه در کشوری مثل ایران که نمی‌توانیم وام‌های بالا دریافت کنیم، اعتبارات را جیره بندی می‌کنند. اینگونه سرعت رشد نقدینگی را کاهش می‌دهند، اما ما الان با توجه به شرایط بهترین راهی که پیش رو داریم همین افزایش نرخ بهره است که نسبت به باقی مواردی که ذکر کردم، تاثیرگذاری بالاتری دارد.» حمیدرضا اشرف زاده کارشناس مسائل پولی و بانکی طی گفتگو با فرارو در خصوص طرح جدید دولت مبنی بر افزایش نرخ بهره برای کاهش نقدینگی در حالا چرخش گفت: «با توجه به فشاری که روی ارزش پول ملی کشور است، دولت مجبور است که از ابزار‌هایی که در اختیار دارد استفاده کند تا بتواند ارزش پول ملی را دوباره افزایش دهد و برای این مسئله بهترین راهی که در برابرشان قرار دارد افزایش نرخ بهره است. دولت قصد دارد نرخ بهره را بالا ببرد تا دوباره مردم سرمایه نقدی خود را وارد بانک‌ها کنند. اینگونه دیگر نقدینگی کمتری به سمت بازار ارز و سکه می‌رود. بعد از آن دیگر در اختیار واسطه یعنی بانک است که این پول را چگونه وارد چرخه تولید کند.» وی ادامه داد: «معمولا بعد از اینکه میزان سرمایه‌های بانک افزایش پیدا می‌کند، وام دهی به کارخانه‌ها و بخش تولید نیز بیشتر می‌شود؛ لذا اگر دولت بتواند نرخ بهره‌ی سپرده‌های یک ساله را به ۱۸ درصد برساند، اقدام بسیار مفیدی انجام داده است و می‌تواند هم جلوی افزایش نرخ ارز و سکه یا بازار‌های دیگر را بگیرد و هم اینکه نقدینگی را کنترل کند. البته اینکه برخی معتقدند این کار باعث کاهش نقدینگی می‌شود اشتباه است. این کار دولت صرفا نقدینگی در حال چرخش در بازار‌ها را کاهش می‌دهد.» او تاکید کرد: «اما باید در نظر داشته باشیم که دولت تحت یک فشار دیگر هم هست و این تحریم‌های بین‌المللی است. تحریم‌ها باعث می‌شود که درآمد دلاری و ارزی دولت که بتواند هزینه‌های خود را پوشش دهد، کاهش پیدا کند. وقتی این اتفاق رخ دهد، اقتصاد وارد رکود می‌شود و با توجه به اینکه ما الان هم رکود داریم و هم تورم، دوباره تمام نرخ ارز و سکه و ... به هم می‌ریزد؛ لذا دولت باید دنبال راهکاری برای کاهش تاثیرات تحریم‌ها باشد که خب این در مسئله سیاست خارجی باید مورد توجه و بررسی قرار بگیرد.» این اقتصاددان در پاسخ به این سوال که آیا افزایش نرخ بهره موجب نمی‌شود نقدینگی در کشور افزایش پیدا کند، عنوان کرد: «خیر. ببینید وقتی دولت بهره بانکی را افزایش می‌دهد درست است که پول بیشتری در اختیار مردم قرار می‌گیرد، اما در طرف مقابل کسانی که قصد دارند از بانک وام بگیرند هم باید سود بیشتری پرداخت کنند. برای ان‌ها هم اهمیتی ندارد نرخ بهره چقدر باشد و معتقدند که هرچقدر باشد حاضر هستند پرداخت کنند. اما موضوع مهم این است که متاسفانه از سال ۹۰ تا امروز صنایع از وام‌های کلان محروم هستند.» وی تصریح کرد: «زیرا معمولا به دلیل زد و بند و فسادی که در سیستم بانکی وجود دارد، بانک‌ها وام‌های کلان خود را با نرخ بهره پایین در اختیار یک عده خاص قرار داده اند و بعضا این مسئله موجب شده که برخی از بانک‌ها و ورشکسته شوند؛ بنابراین همه صنایع و بخش تولید نتوانسته از این وام‌ها بهره‌مند شوند. این مسئله که وام‌ها در اختیار افراد خاص قرار می‌گیرد موجب می‌شود که بازار ایران دچار نوسانات و به هم ریختگی شدید شوند و، چون بانک‌ها هم ورشکست شده اند نمی‌توانند سپرده‌های مردم را برگردانند یا حتی بهره‌ها را پرداخت کنند، کشور دچار التهاب شود و اختلالات بسیاری به وجود بیاید.» این کارشناس مسائل اقتصادی در پاسخ به این سوال که اگر نرخ تورم در کشور ۸/۹ است، فاصله زیاد میان بهره و نرخ تورم تولید را با مشکل مواجه نمی‌کند، اظهار کرد: «این در صورتی درست است که واقعا نرخ تورم ما ۸/۹ باشد. در حالی که این چنین نیست و ما الان با تورم بالای صددرصد مواجه هستیم. حتی اگر خاطرتان باشد در جلسه سوال از رئیس جمهور یکی از نمایندگان پرسیده بود که چرا با وجود اینکه تورم بالای ۶۰ درصد است چرا نرخ تورم را ۸/۹ اعلام کرده اند؟ با این حال من معتقدم که این نماینده هم اشتباه کرده بود و تورم کشور بالای ۱۰۰ درصد است؛ بنابراین نرخ بهره ۱۸ درصد و بالاتر مشکلی ایجاد نمی‌کند.» او در پاسخ به این سوال که آیا بهره حدود ۲۲ درصد باعث نمی‌شود که تولید با مشکل مواجه شوند و برخی ورشکست شوند، گفت: «برخلاف آنچه که بعضی از کارشناسان می‌گویند باید بگویم که اصلا اینگونه نیست. البته من منکر این نیستم که بعد از این اقدام دولت ما یک دوره کوتاه مدت رکود نداریم. اما اگر بتوانیم این دوره را تحمل کنیم، از آن عبور خواهیم کرد و با مشکل هم مواجه نمی‌شویم. یعنی تنها تولدیدی‌ها ممکن است در همان دوره کوتاه رکود با مشکل مواجه شوند، اما این کوتاه خواهد بود و خیلی زود تمام می‌شود. به هرحال هر راهکاری یک سری هزینه‌ها دارد و تصمیم دولت هم باعث خواهد شد در کوتاه مدت کشورر دچار رکود شود» این کارشناس مسائل اقتصادی در خصوص دلایل افزایش بی‌سابقه نقدینگی در کشور گفت: «اتفاقی که طی این مدت رخ داده این است که استقراض دولت، بخش تولید و مردم به بانک‌ها افزایش پیدا می‌کند، پایه پولی و نقدینگی بالا می‌رود. الان مشکل ما با نقدینگی این است که یک عده خاص آمده اند بانک‌ها را به گروگان گرفته اند و وام‌ها را خودشان به هرکسی که می‌خواهند می‌دهند و کمیسیون‌های کلان دریافت می‌کنند و بازپرداخت ان هم که با خدا است. این‌ها دیگر پول‌های خود را وارد چرخه تولید نکرده‌اند و هر میزان که دریافت کرده‌اند را وارد بورس بازی و سفته بازی و سرمایه‌گذاری در خارج از کشور کرده اند؛ بنابراین آنچه که به کشور آسیب زده است همین سرمایه‌داری انحصاری است. به همین دلیل است که می‌بینیم مثلا دولت اعلام می‌کند یک عده خاص بازار ارز و سکه را متلاطم کرده اند و این افزایش قیمت به دلیل همین مسئله است.» وی ادامه داد: «خب وقتی که مردم می‌بینند بازار سکه و ارز روند افزایشی گرفته و بانکها هم که سود چندانی پرداخت نمی‌کنند، برای به دست آوردن سور بیشتر آن‌ها هم پول خود را از بانک‌ها خارج کرده و وارد بازار می‌کنند. یعنی ما از دو سمت پول وارد بازارمان شده است. یک طرف سرمایه‌داران که سرمایه‌های کلان دارند و از سوی دیگر مردم که به اندازه‌های مختلف سرمایه‌های خود را وارد بازار کرده اند. اینگونه ما نه تنها ارزش پول ملی کاهش پیدا می‌کند از سوی دیگر نقدینگی در حال چرخش هم افزایش چشمگیر داشته است. اما در نظر داشته باشید که مشکل نقدینگی ما مردم نیستند. مشکل ما سرمایه‌داران انحصاری هستند. مردم همیشه حتی اگر دو هزارتومان هم داشته باشند برای سود بیشتر آن را وارد بازار‌های مختلف مثل ارز و سکه و مسکن می‌کنند، اما این شاید ۲۰ درصد کل نقدینگی هم نباشد و باقی در اختیار یک عده خاص هستند. دولت باید برای این کار نظارت و شفافیت را بالا ببرد تا بتواند این مشکل را هم حل کند.» اشرف زاده در پاسخ به این سوال که آیا راه‌های دیگری هم وجود دارد که دولت بتوانند نقدینگی در حال چرخش را کاهش دهد و مانع از افزایش نقدینگی شود، گفت: «بله. دولت می‌تواند با افزایش نرخ تنزیل نهایی و فروش اوراق هم تاثیرگذار باشد. ضمن اینکه در کشوری مثل ایران که نمی‌توانیم وام‌های بالا دریافت کنیم، اعتبارات را جیره بندی می‌کنند. اینگونه سرعت رشد نقدینگی را کاهش می‌دهند، اما ما الان با توجه به شرایط بهترین راهی که پیش رو داریم همین افزایش نرخ بهره است که نسبت به باقی مواردی که ذکر کردم، تاثیرگذاری بالاتری دارد

احمدی‌نژاد در توئیتر چه می‌کند؟

احمدی‌نژاد در توئیتر چه می‌کند؟10شهریور-97
 همچون قورباغه  برای غزل ابو عطا خوانی نیاز به آب و کلاغ خبر چین به بال برای پرواز دارند آقا ممود احمدی نژاد هم نیاز شدید به آنتنی شدن و خودی نشان دادن دارد . برای همین بهترین مکان حضور وی برای مانور تبلیغاتی فضای مجازی است پس بی جهت نیست که وی در توئیتر سنگر تبلیغاتی – تهاجمی  و گاهی هم تهدید و افشاگری گرفته است
توئیت‌هایی در حمایت از مشایی، چاوز، پوشش سرینا ویلیامز و ... احمدی‌نژاد در توئیتر چه می‌کند؟ فعالیت محمود احمدی نژاد در حساب کاربری توئیتر خود یک ماه اخیر افزایش یافته است. او در حال حاضر بیش از ۵۲ هزار فالوئر دارد و تاکنون بیش از ۹۰ توئیت منتشر کرده است. فرارو- در سال‌هایی که محمود احمدی نژاد رییس جمهور بود، هوادارانش معتقد بودند او خود یک "رسانه" است و می تواند با منش و نحوه رفتاری که دارد توجه‌ها را به سمت خود جلب کند. پس از ۵ سال از پایان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، او در کنار جنجال سازی‌های سیاسی اش در داخل کشور اخیرا با فعالیت‌های توئیتری اش نیز خبرساز شده است. او که رفتار‌های عادی اش هم خبرساز است حالا با استفاده مستقیم از توئیتر البته به سبک ویژه خودش مورد توجه قرار گرفته است. توئیتر احمدی نژاد   به گزارش فرارو، حساب کاربری توئیتر محمود احمدی نژاد اسفند ماه سال ۹۵ راه اندازی شد، یعنی زمانی که خود را آماده نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ می‌کرد. پیش از آغاز به کار رسمی توئیتر احمدی نژاد هوادارانش سروصدا عجیبی به پا کردند، آن‌ها مردم را به پیگیری رسانه تازه رییس جمهور سابق فرا می خواندند. حساب توئیتر احمدی نژاد به لطف همین فراخوان‌ها در مدت ۲۴ ساعت نزدیک به ۲۰ هزار فالوئر جذب کرد. هوادارانش منتظر فالوئر‌های میلیونی بودند، اما این روند به سرعت کند شد و احمدی نژاد با وجود اینکه چهره‌ای خبرساز دارد نتوانست آنچنان که باید در توئیتر پرسروصدا ظاهر شود. هنگامی که احمدی نژاد و یار همیشه همراهش حمید بقایی در انتخابات ریاست جمهوری ردصلاحیت شدند، فعالیت‌های او در توئیتر کاهش یافت. گویی دیگر انگیزه‌ای آنچنانی برای حضور در این شبکه اجتماعی را نداشت. در یک سال اخیر اتفاقات غیرمنتظره‌ای برای احمدی نژاد و یارانش رخ داده است. بقایی به حبس طولانی مدت محکوم شد و مشایی نیز بازداشت و به اتهامات سیاسی و امنیتی در حال محاکمه است.   بیشتر بخوانید: احمدی‌نژاد از شوک خارج شد اما احمدی نژاد پیگیرانه به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه می‌دهد. او به سفر‌های استانی می‌رود، سخنرانی‌های تند و آتشین علیه قوای سه گانه کشور می‌کند و گا‌ها به رییس جمهور آمریکا نامه می‌نویسد. در یک سال گذشته حساب توئیتر احمدی نژاد کمتر فعال بود، اما فعالیت آن افزایش یافته است. شواهد نشان می‌دهد این حساب کاربری توسط شخص رییس جمهور سابق اداره می‌شود.   احمدی نژاد در توئیتر نگاه ویژه‌ای به دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا دارد. او سعی می‌کند هر از گاهی ترامپ را مخاطب توئیت‌های خود قرار دهد، گاهی او را نقد کند، گاهی هم نصیحت. دونالد ترامپ، رییس جمهور امریکا اغلب مواضع خود در مسائل مختلف را از طریق توئیتر اعلام می‌کند. او اگر بخواهد به کسی حمله کند، تصمیم مهمی را اعلام کند، توئیت می‌نویسد. ظاهرا احمدی نژاد از روش تبلیغاتی ترامپ خوشش آمده و می‌خواهد با استفاده از این روش حضور رسانه‌ای خود را تثبیت کند. احمدی نژاد در حال توئیت نوشتن   رییس جمهور پیشین ایران دو روز پیش با انتشار تصویری در توئیتر با اشاره به مشغله‌های کاری‌اش تاکید کرد که همیشه برای توئیتر وقت می‌گذارد.   او به جز یک مورد در روز اول شروع فعالیتش در توئیتر، همه توئیت‌هایش را به  به زبان انگلیسی  نوشته است. او سعی می کند از این شبکه اجتماعی برای ارتباط برقرار کردن با مخاطبان خارج از ایران استفاده کند. تنها توئیت فارسی احمدی نژاد   تصویری که حساب کاربری احمدی نژاد منتشر کرد او را در دفتر کارش و در حال توئیت با یک دستگاه لپ تاپ "مک بوک" نشان می‌دهد. لپ تاپی گران قیمت که از سوی رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفت. کاربران واکنش‌های زیادی به این توئیت احمدی نژاد نشان دادند. بسیاری تمسخر کردند وبه این نکته اشاره کردند که او فقط یک فالوئر دارد و نمی‌تواند نظرات دیگران را ببینید.   هوادارانش نیز از او تقدیر کرده اند.   جنجالی‌ترین توئیتی که تاکنون از سوی رییس دولت نهم و دهم منتشر کرده مربوط به مسابقات تنیس اوپن فرانسه است. احمدی نژاد روز دوشنبه به ممنوعیت پوشش سرینا ویلیامز، قهرمان تنیس آمریکایی در مسابقات تنیس آزاد فرانسه اعتراض کرد. احمدی نژاد در حساب توییترش نوشت: "چرا مسابقات تنیس آزاد فرانسه به سرینا ویلیامز بی احترامی می‌کند؟ " محمود احمدی نژاد سرینا ویلیامز را منشن کرد و در ادامه نوشت: "متاسفانه برخی افراد در تمام کشور‌ها از جمله کشور من معنی واقعی آزادی را درک نکرده اند. " این توییت احمدی‌نژاد واکنش‌های زیادی را در شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرد. برخی کاربران ضمن ابراز تعجب از این توییت نوشتند او در زمان ریاست جمهوری خود آزادی‌های زیادی را سلب کرده است. برخی دیگر نیز این توییت وی را پوپولیستی خواندند. کاربری به نام سعید در این باره نوشت: " والا شما خجالت نمی‌کشی؟! اون زمان که اختیار داشتی صدات در نمیومد و دوباره گشت ارشاد رو راه انداختی! حالا مظلوم نمایی می‌کنی؟! " پیشتر رئیس فدراسیون تنیس فرانسه اعلام کرده بود که در مسابقات آینده تنیس آزاد فرانسه در سال ۲۰۱۹ استفاده از پوشش "پلنگ سیاه" سرینا ویلیامز ممنوع خواهد بود. برنار گیدچلی، رئیس فدراسیون تنیس فرانسه در این مورد گفته: "به نظرم گاهی زیاده روی شده. مثلا پوشش سرینا امسال دیگر قابل استفاده نخواهد بود. باید به بازی و محل احترام گذاشت. همه تمایل دارند از این محیط بهره ببرند. "   بیشتر بخوانید: نمایش تازه "احمدی‌نژاد"   احمدی نژاد همچنین دیدگاه‌های سیاسی خود از جمله درباره "اصلاحات سیاسی" تا کشتار مردم "افغانستان و یمن" در توئیت‌هایش منتشر می کند. در جریان دادگاه مشایی او با انتشار تصویری از خود در کنار مشایی و بقایی آن‌ها را افرادی "فوق العاده" معرفی کرد. رییس جمهور پیشین همچنین در اتفاقات ویژه همچون قهرمانی تیم ملی کبدی زنان و مردان در مسابقات آسیایی و سالروز تولد دوست فقیدش هوگو چاوز ، رییس جمهور پیشین ونزوئلا توئیت تقدیر و تبریک منتشر می‌کند. یادآوری گذشته با کابینه دولت اصلاحات احمدی نژاد در بین تویئت خود تصاویر از دوران ریاست جمهوری خود نیز با عنوان "فلش بک" منتشر می‌کند. یکی از آنها به زمان تحویل گرفتن دولت از محمد خاتمی و تقدیر و تشکر از اعضای کابینه او باز می‌گردد. در این تصویر محمدرضا عارف معاون اول دولت اصلاحات و کمال خرازی وزیر خارجه آن زمان دیده می‌شود. احمدی نژاد در توئیتر در دو مورد تصاویری از خانواده خود نیز منتشر کرده است. او چندی پیش تصویر نوه‌اش محمد احمدی نژاد را توئیت کرد. پیشتر نیز در شب سال نو درسال ۱۳۹۶ با انتشار تصویری با همسرش سال نوروز را تبریک گفت. احمدی نژاد و نوه اش فعالیت محمود احمدی نژاد در حساب کاربری توئیتر خود یک ماه اخیر افزایش یافته است. او در حال حاضر بیش از ۵۲ هزار فالوئر دارد و تاکنون بیش از ۹۰ توئیت منتشر کرده است.






نمایندگان پیشین مجلس بررسی کردند فراکسیون‌ها و ساز ناکوک

فراکسیون‌ها و ساز ناکوک 10شهریور-97
  گذشته از ادامه جنگ قدرت  و ثروت باندی و جناحی  منفعت طلبی و باند بازی و تبلیغ  انتخاباتی برای جا پا محکم کردن حضور نمایندگان  در مجلس ارتجاع بعدی موجب  به صدا درآوردن سازهای ناکوک فراکسیون   های مجلس ارتجاع شده است.

نمایندگان پیشین مجلس بررسی کردند فراکسیون‌ها و ساز ناکوک وقتی فراکسیون از توانمندی کافی برخوردار نیست قاعدتا در زمان رای دادن به یکباره القای یک تصمیم به نمایندگان بسیار سخت خواهد بود. اگر واقعا فراکسیون‌های فعلی مجلس فعال بودند، باید طی هفته‌های گذشته رئیس فراکسیون و به طور کلی هیات رئیسه طی چندین جلسه موضوع استیضاح را به بحث می‌گذاشتند و نمایندگان مخالف را با خود همراه می‌کردند فرارو- وزیر اقتصاد در حالی از سمت خود برکنار شد که پیش از جلسه هر سه فراکسیون امید، مستقلین و ولایی اعلام کرده بودند با استیضاح مخالف هستند و به عنوان مخالف رای خواهند داد. این مسئله موجب شد که این سوال مطرح شود که آیا فراکسیون‌ها رای واقعی خود را اعلام نکرده بودند یا نمایندگان بدون توجه به فراکسیون‌ها ساز خود را زده اند؟   به گزارش فرارو؛ در جلسه استیضاح وزیر اقتصاد، کرباسیان در حالی با اکثریت آرا برکنار شد که پیش از ان فراکسیون‌ها اعلام کردند که هیچکدام با استیضاح موافق نیستند و رایشان منفی است. اما در نهایت مشخص شد که نه تنها فراکسیون‌ها تاثیری در رای گیری ندارند بلکه عواملی وجود دارد که نمایندگان را به سمت و سوی تشخیص‌های فردی سوق می‌دهد و حاضر به حمایت از نظر جمعی در فراکسیون نیستند. شاید نمونه واضح این مسئله الیاس حضرتی باشد که در آن جلسه برخلاف نظر فراکسیون امید در صف موافقان استیضاح ایستاد و حتی از فراکسیون امید نیز به دلیل مخالفت با استیضاح وزیر اقتصاد استعفا داد. او در سخنرانی خود عنوان کرد که در مدتی که طرح استیضاح وزیر امور اقتصادی و دارایی را امضا کردم، دوستان زیادی که برای من مورد احترام هستند، به بنده مراجعه کردند و از من خواهش کردند امضایم را پس بگیرم، اما بنده به دلیل اینکه در جریان وضعیت مردم و مشکلات اقتصادی آنان هستم، مجبور شدم به همه آنان پاسخ منفی بدهم و به همه آنان پشت پا بزنم، بسیاری از دوستی‌ها را به هم زدم. او تاکید کرد: «امروز آخرین فرصت فراکسیون امید بود و امید داشتم فراکسیون امید به صحنه بیاید و به استیضاح کرباسیان رأی دهد و احساس هم‌نوایی و هم‌دردی با مردم داشته باشد، اما متأسفانه در فراکسیون امید به دلایل مختلف دوستان ما به گونه‌ای صحبت کردند که اکثریت جمع حاضر رأی بر ابقای وزیر و مخالفت با استیضاح دادند، به همین دلیل دیگر راهی برای بنده باقی نماند فلذا برای اینکه بتوانم صحبت کنم ناچار شدم از عضویت در فراکسیون امید استعفا دهم تا صحبت‌هایم در موافقت با طرح استیضاح وزیر اقتصاد، اقدامی خلاف کار تشکیلاتی نباشد.» مدیریت فراکسیون‌ها بسیار ضعیف است در همین خصوی محمد کیانوش راد تحلیلگر مسائل سیاسی طی گفتگو با فرارو اظهار کرد: «وقتی نظام حزبی در کشور وجود ندارد و رفتار‌ها هم رفتار‌های حزبی نیست، قاعدتا فراکسیون‌ها هم دچار چنین مغایرت‌هایی با نظر برخی اعضا می‌شوند و در چنین حالتی معمولا این اعضا بدون توجه به تصمیم جمعی، طبق نظر خود رای می‌دهند. حتی در مجلس ششم هم ما خودمان با این مسئله مواجه بودیم. یعنی در آن دوره فراکسیون گاهی تصمیمی می‌گرفت، اما برخی از اعضا به تشخیص خودشان رای می‌دادند؛ بنابراین اتفاقی که در روز استیضاح وزیر اقتصاد رخ داد اصلا موضع عجیبی نیست. مشکل ما این است که نه رفتار حزبی داریم و نه نظام حزبی و این قبیل اتفاقات هم تبعات همین مسئله است.» وی ادامه داد: «البته نباید این نکته را هم فراموش کرد که ما ضعف فراکسیونی هم در این مجلس داریم. به عنوان مثال ما در مجلس ششم فراکسیون مشارکت یک فراکسیون بزرگ و قدرتمند بود و در موارد مختلف به ارائه طرحها و پیشنهادات مختلفی می‌پرداخت. اما این حالت در فراکسیون‌های فعلی وجود ندارد و از جنبه‌های کارکردی موثر برخوردار نیستند. به همین دلیل بعضا برخی نمایندگان گمان می‌کنند که فقط در زمان رای اعتماد به وزرا یا استیضاح است که فراکسیون‌ها پررنگ می‌وند و سعی می‌کنند تصمیمات و نظراتی را به نمایندگان توصیه کند.» او افزود: «از سوی دیگر بعضا نمایندگان با توجه به اینکه قسم خورده اند و باید بر اساس آن سوگند عمل کنند، لذا ترجیح می‌دهند در بزنگاه‌هایی مانند استیضاح وزرا یا رای اعتماد، با تشخیص خودشان رای دهند که بعضا هم با تصمیم فراکسیون متفاوت است. در مجموع همه این مسائل از همان فقدان نظام حزبی نشات گرفته است و تا زمانی که وضعیت به همین شکل باشد، چنین اتفاقاتی نه عجیب است و نه دور از ذهن.» این نماینده پیشین مجلس در پاسخ به این سوال که چقدر مدیریت فراکسیون‌ها در افزایش این قبیل اتفاقات نقش دارد، عنوان کرد: «به طور کلی وقتی فراکسیون از توانمندی کافی برخوردار نیست قاعدتا در زمان رای دادن به یکباره القای یک تصمیم به نمایندگان بسیار سخت خواهد بود. اگر واقعا فراکسیون‌های فعلی مجلس فعال بودند، باید طی هفته‌های گذشته رئیس فراکسیون و به طور کلی هیات رئیسه طی چندین جلسه موضوع استیضاح را به بحث می‌گذاشتند و نمایندگان مخالف را با خود همراه می‌کردند.» وی ادامه داد: «علاوه بر این باید لابی‌های خود را فعال می‌کردند با نمایندگان دیگر فراکسیون‌های مجلس هم به گفتگو می‌پرداختند تا یک اجماع میان نمایندگان ایجاد کنند و جهت‌گیری‌های کلی را مطرح می‌کردند؛ بنابراین اگر رووسای فراکسیون‌ها هم خوب عمل می‌کردند دیگر نمایندگان با نظر فردی رای نمی‌دادند. اما متاسفانه ما در مجلس فعلی این مشکل را هم داریم که روسای فراکسیون‌ها بسیار منفعل عمل می‌کنند و نتیجه آن هم می‌شود اینکه نمایندگان صاز خودشان را می‌زنند و فراکسیون‌ها هم ساز خودشان را.» کیانوش راد درباره اینکه برخی معتقدند نمایندگان برای جلب آرا دست به چنین اقداماتی می‌زنند گفت: «به هرحال نمایندگان نسبت به انچه در جامعه می‌شنوند، حساس هستند و ممکن است در این میان برخی برای جلب نظر و حمایت رای دهندگان دست به چنین اقداماتی بزنند، اما نمی‌توان این اتهام را متوجه تمام نمایندگان دانست. زیرا به هرحال برخی نمایندگان باور دارند که این تصمیمشان به نفع کشور است و بدون توجه به انتخابات سال آینده رای می‌دهند؛ لذا به نظرم منصفانه نیست که همه نمایندگان را با این دید، مورد ارزیابی قرار دهیم.» نمایندگان نمی‌خواهند قربانی عملکرد ضعیف دولت شوند همچنین مهدی آیتی نمانیده ادوار مجلس در گفتگو با فرارو عنوان کرد: «ببینید به طور کلی الان دیگر فراکسیون‌ها معنا و مفهوم خود را از دست داده اند. به طور کلی ما در مجلس یه مسئله‌ای داریم و این است که معمولا نمایندگان در برابر رسانه‌ها و یا دیگر نمایندگان حرف‌هایی می‌زند، اما در خفا رای دیگری می‌دهد. اگر نگاهی به ده دوره مجلس بیاندازید می‌بینید که خیلی از مواقع چنین اتفاقی افتاده و با وجود اینکه همه موافق یا مخالف هستند نتیجه رای گیری متفات می‌شود بسیاری رای‌هایی می‌دهند که با اظهارات قبل رای‌گیریشان متفاوت است.» وی افزود: «از سوی دیگر به عقیده من الان اصلا فراکسیون‌ها مجلس تعیین کننده نیستند و آنچه اهمیت دارد حوزه‌های انتخابیه هستند. به همین دلیل در شرایطی که مردم به شدت از عملکرد دولت ناراضی هستند و انتقاد‌های زیادی به آقای روحانی در سطح جامعه وجود دارد، اگر نماینده‌ای از دولت حمایت کند دچار ریزش آرا می‌شود و نمایندگان هم این را به خوبی می‌دانند. به همین دلیل تمایلی ندارند که به خاطر دولت از ورود به مجلس بعدی محروم شوند.» او تاکید کرد: «البته این کار نمایندگان بسیار غیراخلاقی است. چون بعضا تصمیماتی می‌گیرند که نه تنها شرایط را بهبود نمی‌بخشد بلکه موجب می‌ود که از یک سو برای دولت مشکلاتی ایجاد شود و از سوی دیگر بر مشکلات موجود در کشور افروده شود. واقعیت این است که با وجود تمام انتقاد‌هایی که به دولت و شخص آقای روحانی دارم، اما معتقدم که کاری که این روز‌ها نمایندگان انجام می‌دهند سیاسی‌کاری و به شدت غیر اخلاقی است.» این فعال سیاسی ادامه داد: «مجلس رسما این روز‌ها سعی دارد از دولت انتقام بگیرد و در این میان نگاهی هم به حوزه‌های انتخابیه خودشان دارند که مبادا با ریزش آرا مواجه شوند. اما نباید در این میان فراموش کنیم که دولت هم در بروز این مسئله بی‌تاثیر نبوده است. اگر دولت در این مدت نظر مردم و لایه‌های سیاسی کشور را جلب می‌کرد این اتفاق‌ها رخ نمی‌داد. اما متاسفانه آقای روحانی به شکلی عمل کردند که نه تنها اقشار مختلف جامعه را از دست دادند بلکه الان در بخش سیاسی هم نه اصلاح‌طلبان دل خوشی از او دارند و نه اصولگرایان حاضر به حمایت از دولت هستند.» آیتی در پایان گفت: «من در جریان هستم که طی این شش ماه گذشته چقدر نمایندگان استانی تلاش کردند که با آقای روحانی دیدار داشته باشند، اما تا امروز موفق نشدند. در حالی یک رئیس جمهور باید با کمال میل از این درخواست‌ها استقبال کند. اما همین رفتار‌های اقای روحانی موجب شده است که دیگر نمایندگان حاضر نباشند خودشان را فدای دولت کنند. الان آن‌ها ترجیحشان این است که به جای اینکه قربانی عملکرد ضعیف دولت شوند، نظر حوزه‌های انتخابیه خود را جلب و آینده سیاسی خودشان را تضمین کنند

اقتصاددانان بررسی کردند دست‌های خالی روحانی!

اقتصاددانان بررسی کردند دست‌های خالی روحانی! 10شهریور-97
روحانی به دلیل اتخاذ سیاست  دو رویی و تسلیم طلبی و سازشکاری به ویژه خود سانسوری  در شرایط خاص که نوعی رودررویی آشکارا با مردم و مطالبات شان و سرسپردگی  مقابل خامنه ای رهبر ام الفساد است  . موجب شده  تاخودش هم مرتکب خودزنی شود . هم  در بازی پر و پوچ بازی  مقابل  رقیب دست خالی اش را روکزد

مشکل ما سیستم اقتصادی است و تا زمانی که این سیستم اصلاح نشود وضع همین است که می‌بینید. بانک مرکزی نباید صندوق دولت باشد و باید مستقل شود و وزارت اقتصاد هم باید ابزار‌های لازم را در اختیار داشته باشد؛ لذا باید دولت و مجلس با یکدیگر تعامل کنند و یک بسته اقتصادی جدیدی را تعریف کنند و دولت به دنبال اجرای آن برود و مجلس هم ابزار‌های ان را فراهم و نظارت کند. یعنی سیاست‌هو قوانین جدید وضع کند یا قوانین قبل را اصلاح کند فرارو- برخلاف گمانه‌زنی‌های ماه گذشته حسن روحانی طی حضور در مجلس به مدت یک ساعت یک سخنرانی ساده و البته تکراری انجام داد و این مسئله با واکنش‌های بسیاری همراه بود، اما جدا از واکنش‌های افکار عمومی، سخنرانی رئیس جمهور که نتوانست نمایندگان را قانع کند، بازتاب منفی در بازار داشت. به گزارش فرارو؛ صحبت‌های روز گذشته حسن روحانی که به مجلس رفته بود تا به پنج سوال نمایندگان در خصوص عدم موفقیت دولت در کنترل قاچاق کالا و ارز، استمرار تحریم‌های بانکی، عدم اقدام شایسته دولت در خصوص کاهش نرخ بیکاری، رکود اقتصادی شدید چندین ساله و افزایش شتابان نرخ ارز‌های خارجی و کاهش شدید ارزش پول ملی پاسخ دهد، نتوانست نمایندگان را قانع کند. بعد از این ماجرا نوساناتی در بازار رخ داد و ارز دوباره سیر صعودی پیدا کرد و برخی این را نتیجه عملکرد و سخنرانی رئیس جمهور در مجلس عنوان کردند. البته برخی هم قانع نشدن نمایندگان را به دلیل مسائل سیاسی دانستند و معتقد بودند که روحانی هرآنچه باید می‌گفت را در سخنرانی خود گفت، اما نمایندگان با نگاه سیاسی رای نهایی را اعلام کردند. بنابر این به سراغ دو اقتصاددان رفتیم تا نگاهی به محتوای سخنرانی حسن روحانی داشته باشیم و دلایل قانع نشدن نمایندگان را جویا شدیم. روحانی حرف‌های تکراری زد در همین خصوص مسعود دانشمند تحلیلگر مسائل اقتصادی طی گفتگو با فرارو عنوان کرد: «ما زمانی می‌توانیم انتظار داشته باشیم نمایندگان قانع شوند که حرف جدید و مناسبی برای گفتن داشته باشیم. زیرا الان همه در جریان مشکلات کشور هستند. ما همچنان با مشکلات جدی در حوزه‌های مختلف مثل قاچاق، بیکاری، افزایش نقدینگی، کاهش ارزش پول ملی و... مواجه هستیم. خب در چنین شرایطی وقتی رئیس جمهور به مجلس می‌روند و دوباره همان حرف‌های تکراری را بیان می‌کنند، باید به نمایندگان حق بدهیم که قانع نشوند. به نظر من آنچه دیروز رخ داد به هیچ عنوان سیاسی کاری نبود به دلیل توضیحات ضعیف و تکراری رئیس جمهور بود.» وی ادامه داد: «به عنوان مثال زمانی که آقای روحانی دولت را در اختیار گرفتند، دلار ۳۴۰۰ تومان بود الان به ۱۱ هزارتومان هم رسیده. این یعنی ارزش پول ملی ما به شدت کاهش پیدا کرده و هر یک تومان ما تبدیل به چهار ریال شده است. خب این را همه می‌دانند، اما وقتی آقای روحانی می‌گوید ما الان در شرایط بحرانی نیستیم کاملا غیرمنطقی است و به همین دلیل نباید انتظار داشت نمایندگان از این توضیحات قانع شوند. ضمن اینکه یک نفر یا دو نفر نبودند و تعداد زیادی از نمایندگان از توضیحات رئیس جمهور قانع نشدند و این نشان می‌دهد که حتی حامیان ایشان هم خیلی رضایت نداشتند.» او افزود: «مدتی قبل نماینده‌ها از آقای روحانی خواستند که تیم اقتصادی دولت را تغییر دهد و آقای روحانی هم می‌توانست با همکاری مجلس تیم اقتصادی را تغییر دهد و یک رضایت نسبی در میان نمایندگان ایجاد کند و از سوی دیگر یک پالس مثبت به جامعه و بازار بفرستد و می‌توانست یک مسکن باشد تا بازار کمی آرام شود و فرصت پیدا کنند سیاست‌های خود را عملی کنند. باید قبول کنیم که این مملکت که ارث خانوادگی کسی نیست و برای مردم است و مجلس نماینده مردم و دولت هم کارگزار مردم است؛ لذا باید میان نمایندگان ملت و کارگزار مردم یک توافق صورت بگیرد.» این اقتصاددان تصریح کرد: «البته من اصلا معتقد نیستم که مشکلات اقتصادی کشور با تغییر افراد قابل حل باشد. الان شما ببینید آقای کرباسیان رفت یک کرباسیان دیگر بر سر کار می‌آید. همینطور در بانک مرکزی با رفتن آقای سیف و امثالهم که چیزی حل نمی‌شود. مشکل ما سیستم اقتصادی است و تا زمانی که این سیستم اصلاح نشود وضع همین است که می‌بینید. بانک مرکزی نباید صندوق دولت باشد و باید مستقل شود و وزارت اقتصاد هم باید ابزار‌های لازم را در اختیار داشته باشد؛ لذا باید دولت و مجلس با یکدیگر تعامل کنند و یک بسته اقتصادی جدیدی را تعریف کنند و دولت به دنبال اجرای آن برود و مجلس هم ابزار‌های ان را فراهم و نظارت کند. یعنی سیاست‌هو قوانین جدید وضع کند یا قوانین قبل را اصلاح کند.» وی در واکنش به صحبت‌های روحانی مبنی بر اینکه در صورت تمایل می‌تواند به رئیس بانک مرکزی دستور دهد تا نرخ ارز را به مبلغ سال گذشته برگرداند گفت: «موضوعی که معمولا مقامات متوجه نمی‌شوند این است که اقتصاد دستوری نیست. ببینید اجازه دهید برایتان یک مثال بیاوردم. روز اول سیاست دولت آقای روحانی برای کنترل تورم، حبس نقدینگی بود و نه بر مبنای توسعه تولید ملی. راهکار دولت این بود که نقدینگی را حبس کند تا با کاهش خرید، قیمت‌ها کاهش پیدا کنند یا در همان سطح بمانند. اما دولت از این پول حبس شده در جریان تولید استفاده نکرد. اگر این کار را انجام می‌دادند یک چرخه ایجاد میشد که تورم را هم کاهش میداد و تولید را هم رونق می‌داد.» دانشمند افزود: «اما بعد از مدتی با توجه به اینکه این پول وارد چرخه تولید نشد، از حبس بیرون آمد. زیرا نرخ بهره کاهش پیدا کرد و در پی ان مردم پول خود را از بانک‌ها خارج کردند تا سود بیشتری به دست بیاورند. حالا مجددا بانک مرکزی تصمیم گرفته که نرخ بهره را بالا ببرد و دوباره نقدینگی را حبس کند و اگر این بار هم وارد چرخه تولید نشود دوباره بعد از مدتی همین وضعیت خواهد بود، زیرا دوباره بانک‌ها نمی‌تواند سود مردم را بدهند و دوباره به سمت ورشکستگی می‌روند. بعد از جنگ جهانی دوم وضعیت آلمان هم مشابه امروز ما بود. یعنی هر ۶۰ مارک یک دلار بود. اما آن‌ها سرمایه‌ها را وارد چرخه تولید کردند و تا جایی پیش رفتند که هر یک و نیم مارک یک دلار بود. ما هم در چنین شرایطی می‌توانیم منطقی و اصولی نرخ ارز را کاهش دهیم.» روحانی با دست‌های خالی به مجلس رفت همچنین وحید شقاقی شهری کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو با فرارو عنوان کرد: «پاسخ‌های آقای روحانی در جلسه پرسش، مشابه همان آمار‌ها و گزارش‌هایی بود که تیم اقتصادی دولت طی ماه‌های اخیر منتشر کرده بود و در اختیار کمیسیون‌های مجلس قرار داده بود. یعنی هیچ تغییر اساسی و بنیادینی در صحبت‌های آقای روحانی قابل مشاهده نبود. این درحالی بود که نمایندگان انتظار داشتند آقای روحانی فراتر از گزارش‌ها صحبت کند. زیرا اگر قرار بود همان‌ها گفته شود که دیگر نیازی به حضور ایشان در مجلس نبود.» وی ادامه داد: «نمایندگان انتظار داشتند آقای رئیس جمهور اطلاعات دقیق‌تری ارائه کند و درباره واقعیات صحبت کند و از مشکلات فراروی کشور بگوید و به عبارت ساده‌تر شفاف‌تر صحبت کنند و مشکلات کشور را تشریح کند و بگوید چرا سیاست‌ها و وعده‌ها محقق نشده است. اما متاسفانه در جلسه دیروز همان حرف‌های گذشته تکرار شد و به نظر من قانع نشدن نمایندگان هم به همین دلایل بود کاملا هم منطقی به نظر می‌رسد.» او تصریح کرد: «به عقیده من یک بخش عمده مشکلات اقتصادی در کشور به دلیل ضعف مدیریتی تیم دولت است و اگر تیم اقتصادی عملکرد بهتری داشت، قطعا دست رئیس جمهور برای دفاع بازتر بود. اما برداشت من این است که مشکلات و سوءتدبیر‌ها به اندازه کافی نشان دهنده واقعیت‌های تیم دولت است و این کار رئیس جمهور را به شدت سخت کرد. واقعیت این است که طی ماه‌های اخیر تیم اقتصادی دولت انقدر اشتباهات فاحش داشته که هیچ جای دفاعی نگذاشته است و موجب نارضایتی همه مردم و اقشار مختلف جامعه شده است.» این اقتصاددان تاکید کرد: «مجموع این مسائل موجب شد که آقای روحانی با دست‌های خالی به مجلس برود و این را به وضوح می‌توانستیم در سخنرانی ایشان مشاهده کنیم؛ لذا همین مسائل موجب شده که نمایندگان از پاسخ‌های آقای روحانی قانع نشوند و تعداد آرای منفی بسیار بالا بود و این نشان می‌داد که آقای روحانی حتی حامیان خود در مجلس را هم نتوانست به طور کامل قانع کند. این مسئله مدت‌هاست که درباره دولت اتفاق افتاده و حامیان رئیس جمهور هم به دلیل وضع کشور بسیار ناراضی هستند و الان دیگر حاضر نیستند به راحتی از آقای روحانی حمایت کنند.» شقاقی در پاسخ به این سوال که آیا نوسانات بازار ارز بعد صحبت‌های رئیس جمهور را می‌توان ناشی از ماجرای داخل مجلس دانست، گفت: «بله. به طور کلی بازار در شرایط مختلف تحت تاثیر مسائل روانی قرار می‌گیرد و سخنرانی اقای روحانی هم علامت خوبی به بازار نبود. زیرا بخشی از بازار تحت تاثیر سیاست‌ها و مواضع دولت است و وقتی بازار متوجه می‌شود که دولت دستش خالی است و آن اقتدار لازم برای آرامش بخشی به بازر را ندارد، واکنش منفی نشان می‌دهد و این به دلیل این بود که هیچ نکته امیدبخشی در سخنرانی آقای روحانی دیده نشد

ایران تا چه اندازه می‌تواند به استیضاح ترامپ و انتخابات آمریکا امیدوار باشد؟

ایران تا چه اندازه می‌تواند به استیضاح ترامپ و انتخابات آمریکا امیدوار باشد؟ 10شهریور-97
 این تصور باطلی است که حاکمان رژیم ولایت فقیه دل خوش کرده و امیدوار  به  استیضاح ترامپ و انتخابات میان دوره ای آمریکا هستند که ذر نهایت شرایط به نفع شان تمام می شود . برای اینکه 13 آبان بازگشت تحریم های نفتی و 6و روز بعد 6 آپریل  انتخابات میان  دوره ای آمریکا آنقدر فرصت هست تا ترامپ  با  اعمال طرح های فشار وتهدید و تحریم هایی که ترامپ وارد می کند نه مانع از فرصت طلبی  رژیم ولایت فقیه  می شود که موجب تشدید بحران ها وواکنش های اعتراضی در ایران  می گردد . ضمن  اینکه  ترامپ می تواند از اهرم  های فشار دیگری همچون اسراییل و عربستان و عراق هم استفاده کند.

 استیضاح ترامپ در شرایط کنونی به اما و اگر‌ها منوط است. حال اگر فرض کنیم، در مجلس نمایندگان با اتهامات ترامپ با اکثریت آرا موافقت شد. در این حالت، برای آغاز فرآینده محاکمه ترامپ، پرونده استیضاح او باید به مجلس سنا برود. فرارو- استیضاح ترامپ به خاطر رسوایی‌های اخیر مستلزم مشخص کردن عناوین اتهامی و رأی اکثریت مجلس نمایندگان و سنا است. اما با توجه به سیطره جمهوریخواهان بر کنگره، دمکرات‌ها برای برکناری ترامپ مسیر دشواری خواهند داشت. به گزارش فرارو، پنجشنبه گذشته، مایکل کوهن، وکیل سابق دونالد ترامپ، اتهام نقض قانون تبلیغات انتخاباتی آمریکا را پذیرفت. کوهن اعتراف کرده که در پاییز ۲۰۱۶ برای تاثیرگذاری بر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به دستور ترامپ به دو زن (استورمی دانیلز و کارن مکدوگال) که با رئیس‌جمهور کنونی آمریکا رابطه داشته‌اند، حق‌السکوت پرداخت کرده‌است. این اعتراف کوهن، به عنوان مهمترین دلیل برای برکناری ترامپ مورد استقبال مخالفان رئیس‌جمهور قرار گرفت. زیرا برخلاف سایر جرایمی که اطرافیان ترامپ به آن‌ها متهم شده‌اند، اعترافات وکیل سابق نشان می‌دهد پرداخت حق السکوت با هماهنگی ترامپ پرداخت شده است. همزمان با انتشار اعتراف کوهن، گمانه‌زنی‌ها درباره امکان استیضاح و برکناری ترامپ در میان تحلیلگران افزایش یافت. به نظر می‌رسد که حتی خود ترامپ هم از استیضاح نگران شده است. او در گفتگو با شبکه فاکس‌نیوز درباره تاثیر برکناری‌اش بر بازار‌های آمریکا هشدار داد و گفت:" نمی‌دانم چگونه شما می‌توانید کسی را استیضاح کنید که یک کار عالی انجام داده است". او افزود: "اگر من استیضاح شوم؛ فکر می‌کنم که بازار سقوط خواهد کرد. فکر می‌کنم همه بسیار فقیر خواهند شد". مطرح شدن احتمال برکناری ترامپ، که سیاست بسیار سختگیرانه‌ای در برابر ایران دارد، ممکن است برخی از محافل ایرانی را بسیار خوشحال کند. زیرا از دیدگاه این محافل، احتمالا چنین اتفاقی سیاست سختگیرانه کنونی واشنگتن علیه تهران را سست خواهد کرد. اما فارغ حرف‌وحدیث‌های رسانه‌ای و نزاع‌های حزبی در درون آمریکا، استیضاح ترامپ تا چه حد محتمل است و قانون اساسی آمریکا برای استیضاح رئیس‌جمهور چه شرایطی را تعیین کرده است؟ ترکیب نمایندگان کنگره از منظر حزبی چه نقشی در استیضاح دارد؟ تفسیرپذیری یک ماده ابتدا باید گفت که اگر چه در تاریخ آمریکا به ندرت پیش می‌آید که رئیس‌جمهور استیضاح می‌شود، اما قانون اساسی این کشور، فرآیند مشخصی را برای برکناری غیرداوطلبانه رئیس‌جمهور و انتقال قدرت مشخص کرده است. البته این فرآیند زمانی آغاز می‌شود که بر سر ماهیت جرم ارتکاب شده توسط رئیس‌جمهور در میان نمایندگان کنگره اجماع نسبی بوجود بیاید. به موجب قانون اساسی آمریکا، فقط مجلس نمایندگان قدرت استیضاح (یعنی طرحی اتهام رسمی علیه مقامات) و فقط مجلس سنا قدرت محاکمه استیضاح‌شدگان را دارد. بر اساس بند چهارم ماده دوم قانون اساسی آمریکا "رئیس‌جمهور، معاون رئیس جمهور و تمام کارمندان ایالات متحده، به دلیل استیضاح و محکومیت به خیانت، رشوه و سایر جرایم بزرگ و بزهکاری‌ها از منصب‌شان برکنار خواهند شد". اگر کنگره بخواهد طبق این ماده، فرآیند استیضاح ترامپ را آغاز کند، قبل از همه باید اتهام دقیق ترامپ براساس ماده فوق را مشخص کند. اینجاست که اولین مشکل پدید می‌آید. ترامپ دقیقا کدام یک از عناوین اتهامی ماده فوق را مرتکب شده است؟ اساسا تعریف "سایر جرایم بزرگ و بزهکاری‌ها" چیست؟ در واقع میان نمایندگان کنگره درباره تفسیر دقیق واژه‌هایی همچون "خیانت"، "رشوه" و "سایر جرایم بزرگ و بزهکاری‌ها" اختلاف نظر وجود دارد. همین تفسیرپذیری این ماده، کار استیضاح ترامپ را دشوار می‌کند. چرا که در سایه کشاکش‌های حزبی در آمریکا، موافقان او در کنگره می‌توانند ادعا کنند اتهام پرداخت حق‌السکوت یا دیگر قضایای مناقشه‌برانگیز با ماده دوم قانون اساسی انطباق ندارد. شکاف حزبی در کنگره حال اگر فرض کنیم عنوان دقیق اتهامی ترامپ مشخص شود، مرحله بعدی، طرح رسمی اتهام علیه ترامپ در مجلس نمایندگان است. زیرا همانطور که پیش‌تر ذکر کردیم، تنها نهاد دارای صلاحیت استیضاح رئیس‌جمهور، مجلس نمایندگان است. ترامپ، یک رئیس‌جمهور وابسته به حزب جمهوریخواه شمرده می‌شود. حال باید ببینیم ترکیب نمایندگان دو حزب جمهوریخواه و دمکرات در کنگره چگونه است. طبق آمار وبسایت مجلس سنا، از ۱۰۰ نماینده کنونی آن، ۵۱ نفر جمهوریخواه، ۴۷ نفر دمکرات و دو نفر مستقل هستند. پس واضح است که در مجلس سنا اکثریت با جمهوریخواهان است. در مجلس نمایندگان نیز ترکیب مشابهی از حیث اکثریت و اقلیت وجود دارد. براساس آمار سایت مجلس نمایندگان، از ۴۳۵ نماینده این مجلس، ۱۹۴ نفر دمکرات و ۲۴۱ نفر جمهوریخواه هستند. در اینجا نیز اکثریت قاطع با جمهوریخواهان است. با عنایت به این ارقام باید دانست که مرحله اولیه استیضاح ترامپ باید از مجلس نمایندگان شروع شود. بدین معنا که یک نماینده می‌تواند در کمیته قضایی این مجلس، اتهاماتی علیه ترامپ مطرح کند. پس از انجام تحقیقات روی این تهامات، در صحن عمومی مجلس نمایندگان رأیگیری می‌شود. طبق قانون اساسی آمریکا، تایید اتهامات ترامپ در مجلس نمایندگان و سپس ارسال آن به سنا، مستلزم رأی اکثریت نمایندگان، یعنی حداقل ۲۱۸ رأی، است. یعنی علاوه بر موافقت همه ۱۹۴ نماینده دمکرات در مجلس نمایندگان، بایستی ۲۴ نماینده جمهوریخواه هم با استیضاح ترامپ موافقت کنند. حداقل تاکنون چنین عزمی میان جمهوریخواهان برای استیضاح ترامپ، مشاهده نشده است. استیضاح ترامپ در شرایط کنونی به اما و اگر‌ها منوط است. حال اگر فرض کنیم، در مجلس نمایندگان با اتهامات ترامپ با اکثریت آرا موافقت شد. در این حالت، برای آغاز فرآینده محاکمه ترامپ، پرونده استیضاح او باید به مجلس سنا برود. برای برکناری ترامپ، آرای حداقل دو سوم مجلس سنا ضروری است. یعنی اگر کل ۴۷ نماینده دمکرات سنا با برکناری ترامپ موافت کنند، در این حالت، باید حداقل ۲۰ نماینده جمهوریخواه سنا باید به دمکرات‌ها بپیوندند. تنها در این حالت است که ترامپ باید با کاخ سفید خداحافظی کند. در شرایط کنونی و با توجه به نزدیکی انتخابات میان دوره‌ای کنگره، به نظر نمی‌رسد که تمرکز سیاستمدران دو حزب بر برکناری ترامپ باشد. اگر دمکرات‌ها واقعا به دنبال کنار زدن ترامپ باشند، احتمالا تا انتخابات میان‌دوره‌ای صبر خواهند کرد. انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره همزمان با نزدیک شدن موعد انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره، برخی محافل ایرانی ممکن است چشم به شکست جمهوریخواهان و در نتیجه تضعیف دولت ترامپ در این انتخابات باشند. البته انتخابات کنگره حتی از منظر استیضاح ترامپ هم می‌تواند حائز اهمیت باشد. چرا که اگر دمکرات‌ها بتوانند کرسی‌های بیشتری در کنگره بدست بیاورند، استیضاح ترامپ برای آنان تسهیل خواهد شد. پیش‌بینی اینکه کدام حزب در انتخابات میان‌دوره‌ای پیروز خواهد شد، بسیار دشوار است. در این زمینه دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد که برخی از آن‌ها بعضا متناقض هستند. در انتخابات میان‌دوره‌ای، که در ششم نوامبر آینده برگزار خواهد شد، جمهوریخواهان و دمکرات‌ها برای کسب مجموعا ۴۷۰ کرسی کنگره (۳۵ کرسی سنا و همه ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان) رقابت خواهند کرد. در حال حاضر، جمهوریخواهان در سنا ۵۱ کرسی، دمکرات‌ها ۴۷ کرسی و مستقل‌های نزدیک به دمکرات‌ها دو کرسی دارند. هم جمهوریخواهان و هم دمکرات‌ها در انتخابات آینده با چشم‌انداز پرخطری مواجه هستند. دمکرات‌ها، اما نسبت جمهوریخواهان در وضعیت متزلزل‌تری قرار دارند. چون از مجموع ۱۰۰ کرسی سنا فقط ۳۵ کرسی به رقابت گذاشته خواهند شد. از میان این ۳۵ کرسی، دمکرات‌ها باید از ۲۵ کرسی کنونی‌شان (دو کرسی متعلق به مستقل‌هاست) دفاع کنند. این در حالی است که جمهوریخواهان فقط از ۸ کرسی دفاع می‌کنند. مضاف بر این، حزب دمکرات باید بر سر کسب ۱۰ کرسی در ایالت‌هایی رقابت کند که در انتخابات ۲۰۱۶ دونالد ترامپ را بر علیه هیلاری کلینتون انتخاب کردند. پیش‌بینی می‌شود که دمکرات‌ها در این ایالت‌ها (مونتانا، نورث داکوتا، میسوری، ویسکانسن، فلوریدا، وست ویرجینیا، اوهایو، ایندیانا، میشیگان و پنسیلوانیا) با رقابت سختی مواجه شوند. در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، فقط ایالت نوادا بود که با وجود اینکه نماینده جمهوریخواه در سنا داشت، به هیلاری کلینتون رأی داد. علاوه بر این، طبق آماری که سایت بالوت‌پدیا ارائه کرده، ۱۳ ایالت (نیومکسیکو، نورث داکوتا، میسوری، ویسکانسن، فلوریدا، اوهایو، اندیانا، میشیگان، مریلند، وست ویرجینیا، ماساچوست، ورمونت و مین) وجود دارد که در سنا نماینده دمکرات دارند، اما حاکم ایالت یک فرد جمهوریخواه است. رأی اکثر این ایالت‌ها به ترامپ در انتخابات گذشته، باعث شده رقابت اصلی دمکرات‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای در این ایالت‌ها صورت گیرد. علیرغم همه این آمار، نباید شانس پیروزی دمکرات‌ها در انتخابات را نادیده گرفت. آن‌ها امیدوارند موج آبی آن‌ها (رنگ حزب دمکرات) به تسلط بر مجلس نمایندگان منتهی شود. به گفته روزنامه نیویورک‌تایمز چرایی این امر واضح است. میزان رضایت از ترامپ در نظرسنجی‌ها به کمتر از ۴۰ درصد رسیده است. علاوه بر این، در نظرسنجی‌های عمومی درباره کنگره، دمکرات‌ها وضعیت مناسبی دارند. برخی ناظران معتقدند که انتخابات آینده میان‌دوره‌ای اصطلاحا یک "انتخابات موجی" خواهد بود. تعریف دقیقی از این اصطلاح وجود ندارد، اما عموما به انتخابات ملی در آمریکا اطلاق می‌شود که یک حزب در آن، رأی‌ها و کرسی‌های زیادی بدست آورد. در چنین انتخاباتی، کاندیدا‌هایی که گمان می‌رود پیروز شوند، می‌بازند. انتخابات موجی در ۱۹۹۴، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ کنترل حزبی کنگره را تغییر داد. با این حال در اینجا به گفته نیویورک‌تایمز، یک حقیقت غافلگیرکننده وجود دارد: حتی اگر یک موجی به قدرت امواج ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ بوجود بیاید، باز هم ممکن است کنترل مجلس نمایندگان به دست دمکرات‌ها نیافتد. آن‌ها برای سیطره بر این مجلس، فقط به ۲۳ کرسی نیاز دارند. این تعداد، زیاد به نظر نمی‌رسد. به عنوان مقایسه، در سال ۲۰۰۶ دمکرات‌ها ۳۱ کرسی و در ۲۰۱۰ جمهوریخواهان ۳۱ کرسی را از آن خود کردند. اما آنچه اکنون تغییر کرده، تعداد کرسی‌های کنونی جمهوریخواهان در مجلس است. تعداد این کرسی‌ها بیشتر شده است. به هر حال، هنوز نمی‌توان با قاطعیت احتمال پیروزی هر کدام از دو حزب را تعیین کرد. با توجه به صف‌بندی‌هایی که در اثر سیاست‌های مناقشه‌برانگیز ترامپ در جامعه آمریکا ایجاد شده است، بعید نیست که انتخابات میان‌دوره‌ای به یک انتخابات موجی تبدیل شود. اگر از منظر یک ناظر بیرونی به انتخابات آمریکا نگاه کنیم، این نکته واضح است که اگر چه پیروزی هر کدام از دو حزب برجسته آمریکا می‌تواند تغییرات مهمی در داخل این کشور ایجاد کند، اما نباید انتظار داشت که در اثر پیروزی یک حزب مشخص، تغییرات بنیادینی در سیاست خارجی آن ایجاد شود.