رانندگان استیجاری منطقه عسلویه گفتند: با دریافتی حدود پانزده میلیون تومانی، کم‌ترین نیازهای معیشتی را هم نمی‌توانیم تأمین کنیم و بعد از این همه ساعت کار چیزی که به خانه می‌بریم، حسرت یک زندگی آبرومند است.به گزارش خبرنگار ایلنا، رانندگان استیجاری یکی از گروه‌های شغلی هستند که به دلیل قراردادهای کاری در قالب اجاره خودرو، از شمول قانون کار جدا هستند و از این منظر، هم حقوق بسیار پایینی نسبت به سایر کارگران دارند و هم معمولا از مزایای جانبی بی‌بهره هستند. آن‌ها سال‌هاست که به کارِ زیاد، حقوق و مزایای ناچیز وعدم بهره‌مندی از موادِ حمایتیِ قانون کار معترض هستند.رانندگان استیجاری شاغل در منطقه عسلویه در تماس با «ایلنا» به وضعیت خود شکایت کردند و گفتند: برای ۱۲ ساعت کارِ مدام در روز ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنیم. ما رانندگان استیجاری هم‌دوش نیروهای رسمی و چارت‌دار در این منطقه‌ی آلوده و گرم کار می‌کنیم و با وجود تمام سختی‌ها و شرایط دشوار کاری، وظیفه خود را بی‌منت انجام می‌دهیم، اما در پایان ماه برای ۱۲ ساعت کارِ مدام کف حقوق وزارت کاری می‌گیریم. آن‌ها گفتند: با دریافتی حدود پانزده میلیون تومانی، کم‌ترین نیازهای معیشتی را هم نمی‌توانیم تأمین کنیم و بعد از این همه ساعت کار چیزی که به خانه می‌بریم، حسرت یک زندگی آبرومند است. آن‌ها با ابراز گلایه از بی‌توجهی مسئولان گفتند: آیا در میان این همه مدیر و مقام مسئول، کسی هست که صدای ما را بشنود؟ آیا کسی باور می‌کند که در عسلویه، با این تورم سنگین، می‌توان با پانزده میلیون تومان امرار معاش کرد؟ یکی از این رانندگان استیجاری گفت: کارگری که ۱۲ ساعت در روز کار می‌کند چرا باید از تماسِ مدرسه‌ی فرزندش و شماره‌ی صاحبخانه روی گوشی‌اش واهمه داشته باشد؟! هزینه اجاره مسکن و هزینه مدرسه‌ی فرزندانمان کم‌ترین و اساسی‌ترین هزینه‌هایی است که باید توانِ تأمین آن را داشته باشیم، اما حتی از پسِ این هزینه‌ها هم به سختی برمی‌آییم. کارگران می‌گویند: ما توقعی غیرمنطقی یا خواسته‌ای فراتر از حد معمول نداریم. فقط انتظار داریم عدالت، آن‌گونه که شایسته یک مجموعه بزرگ و ملی است، در حق همه نیروهای رانندگان استیجاری نیز رعایت شود. رانندگان استیجاری گفتند: امیدواریم وجدانی بیدار در میان مدیران مجتمع گاز و پالایشگاه پیدا شود تا صدای این قشر زحمتکش و فراموش‌شده را بشنوند.
