چرا دوقلوها به هم مي‌چسبند؟!
به بهانه خواب 11 ساله دوقلوهاي افسانه‌اي ايران 19 تیر-93
به نظر می رسد پیس در
آمد 11 سال پيش همين روزها بود كه "دوقلوهاي افسانه‌اي ايران" پس از
52 ساعت جدال مرگ و زندگي زير تيغ جراحان سنگاپوري، جان باختند تا براي هميشه
روياي "جدايي" و "استقلال" را با خود به خاك برند. سمت و
سوی هدف سیاسی داشته باشد . چون ممکن است بطور غیر مستقیم با شیوه ی به در گفتن تا
دیوار بشنود از این طریق خواسته شده پیام به مسعود بازرانی داده شود که به دلیل
اوضاع بی ثبات وناامن عراق صحبت از جدا شدن
و استقلال کردستان عراق کرده است.
11 سال پيش همين روزها بود كه
"دوقلوهاي افسانه‌اي ايران" پس از 52 ساعت جدال مرگ و زندگي زير تيغ
جراحان سنگاپوري، جان باختند تا براي هميشه روياي "جدايي" و
"استقلال" را با خود خاك برند.11 سال پيش همين روزها بود كه
"دوقلوهاي افسانه‌اي ايران" پس از 52 ساعت جدال مرگ و زندگي زير تيغ
جراحان سنگاپوري، جان باختند تا براي هميشه روياي "جدايي" و
"استقلال" را با خود به خاك برند. خبر شكست عمل جداسازي دوقلوهاي
به هم چسبيده ايراني توسط پزشكان سنگاپوري در تيرماه سال 82 پس از حدود 30 سال
زندگي مشترك، نه تنها ايران، بلكه دنيا را منفجر كرد. اين دوقلوهاي ايراني كه
پس از تولد، اميد چنداني به زنده ماندنشان نبود به مدد پدرخوانده‌شان و با وجود
تمام مشكلات استثنايي بودن، در اجتماع حضور يافتند، "حقوق" خواندند و
اما از اين پس براي ساختن آينده تنها مي‌توانستند روياپردازي كنند؛ چرا كه يكي
روياي وكالت در زادگاه را به سر داشت و ديگري روزنامه‌نگاري در تهران، آرزوهايي كه
به هم چسبيده بودنشان مانع تحقق آن بود. آنها كه تمام مصائب استثنايي بودنشان
را تا حدود 30 سالگي تاب آورده بودند، اما گويا پيمانه عمرشان پر شده بود و ديگر
تحمل مشكلات با هم بودن را نداشتند؛ به اين ترتيب بود كه تصميم گرفتند به هر قيمتي
از يكديگر جدا شوند. هرچند پزشكاني از كشورهايي چون آلمان قبلا هشدار داده بودند
كه امكان جداسازي لاله و لادن بدون مرگ يكي يا هر دو وجود ندارد، اما نهايتا به
ادعاي جراحان سنگاپوري اعتماد كرده و روزهاي مياني تير ماه 82 پس از 52 ساعت تلاش
براي ساختن آينده‌اي نو، به فاصله يك ساعت و نيم از يكديگر، زير تيغ جراحان براي
هميشه به خواب رفتند.
* علت چسبيدن دوقلوها به
يكديگر چيست؟
به همين بهانه علت چسبيدن برخي دوقلوها
به يكديگر را با دكتر سيروس زينلي، نايب رئيس انجمن ژنتيك پزشكي ايران به گفت‌وگو
نشستيم. وي مي‌گويد: اختلالاتي تحت عنوان "اختلالات تك بيني" در
علم ژنتيك مطرح است كه در پي آن مشكلاتي در حين رشد جنين در رحم مادر ايجاد مي‌شود
كه مي‌تواند منشا ژنتيكي يا غيرژنتيكي داشته باشد. زينلي با بيان اينكه برخي
اختلالات منشا ژنتيكي دارند اما ارثي نيستند، ادامه مي‌دهد: اختلالات ارثي از نسلي
به نسل ديگر منتقل مي‌شوند اما اختلالات ژنتيكي در سطح كروموزوم و سطح ژن اتفاق مي‌افتند.
به طور كلي اين موضوع به نحوه شكل‌گيري جنين بازمي‌گردد.
به گفته وي، زماني كه در حالت طبيعي اسپرم وارد يك تخمك مي‌شود، تقسيمات سلولي جهت ايجاد جنين آغاز مي‌شود. در برخي موارد، جنين در مراحل تقسيم، دو تكه شده، دو گروه سلولي جداگانه شروع به رشد مي‌كنند و هر كدام مستقلا يك جنين را ايجاد مي‌كنند كه كاملا وضعيت ژنتيكي يكساني دارند. اين موارد اغلب در داخل يك كيسه هستند، اما مي‌توانند درعين حال دو كيسه مستقل نيز داشته باشند. اين موضوع بستگي به آن دارد كه اين اتفاق در چه مرحله‌اي از تكميل واقع شود. اين موارد دوقلوي يك تخمي و همسان نام دارد. زينلي در توضيح دوقلوهاي دوتخمي نيز مي‌گويد: در اين موارد، دو سلول مي‌توانند همزمان يا با چند ساعت، چند روز و حتي يك ماه اختلاف ايجاد شده، هر كدام رشد كرده و يك جنين را ايجاد كنند. در موارد بسيار نادر، دوقلوي غيريكسان مي‌توانند در مراحل اوليه تكميل كنار يكديگر قرار گيرند؛ يعني دو تخمك لقاح يافته آنقدر به هم نزديكند كه پس از مدتي به يكديگر مي‌چسبند و عملا يك نفر را ايجاد مي‌كنند؛ به اين ترتيب دو نفر در يك بدن قرار مي‌گيرند. بررسي‌هاي ژنتيكي مي‌تواند نشان دهد كه چه قسمت‌هايي از بدن اين فرد به لحاظ ژنتيكي دختر و چه قسمت‌هايي پسر است؛ چرا كه اين فرد از دو تخمك جداگانه شكل گرفته است.
به گزارش ايسنا، نايب رئيس انجمن ژنتيك پزشكي ايران، لاله و لادن، دوقلوهاي به هم چسبيده ايراني را مورد اشاره قرار مي‌دهد و مي‌گويد: بنابراين لاله و لادن يا دوقلوهاي شبيه به آنها در مراحل مختلف تكميل در دوران جنيني يا بنا دلايلي بسيار به هم نزديك بوده‌اند كه به يكديگر جوش خورده‌اند يا زماني كه بايد از يكديگر جدا مي‌شدند، كاملا جدا نشده‌اند. اين دانشيار پزشكي مولكولي مي‌افزايد: دوقلوهاي كاملا يكساني را شاهديم كه از يك سلول ايجاد شده‌اند. اين دوقلوها به جاي آنكه كامل از يكديگر جدا شوند، در جريان روند تكميل تا مراحلي از يكديگر جدا شده‌اند و در قسمت‌هايي از بدن نظير پا، شكم، سر و... به يكديگر متصل باقي مانده‌اند. در اين افراد حتي گاها ناهنجاري‌هايي هم ديده مي‌شود مثلا چشم در پشت سر ظاهر شده و مواردي از اين قبيل. اين موارد به دليل تغييرات ژنتيكي و يك دستور اشتباه به سلول ايجاد مي‌شود. البته تحقيقات زيادي نيز در اين زمينه انجام شده است. به گفته زينلي، به احتمال زياد لاله و لادن نيز در مسير تكميل در قسمتي كه بايد از يكديگر جدا مي‌شدند، اين اتفاق نيفتاده است يا اينكه سرهاي اين دو نفر طوري قرار گرفته بود كه به يكديگر متصل شده‌اند. اين چنين مباحثي قابل بررسي است. وي در پاسخ به سوالي درباره امكان شناسايي موارد اين چنيني در دوران جنيني، مي‌گويد: به اين منظور سونوگرافي‌هاي دوران بارداري توصيه مي‌شود. در بسياري از موارد مي‌توان اين چنين جنين‌هايي را شناسايي كرد. اما اينكه پس از اين شناسايي، مي‌توان كاري برايشان انجام داد يا خير، مسلما كار بسيار پيچيده‌اي است. وي در پايان صحبت‌هايش مي‌گويد كه اگر جراحي لاله و لادن در سن پايين‌تري صورت مي‌گرفت بسيار عاقلانه‌تر بود؛ چرا كه در صورت فوت‌شان آثار روحي - رواني آن براي خانواده كمتر بود. بسياري از اوقات جراحي صورت مي‌گيرد، فرد فوت مي‌كند و خانواده به شدت آرزو مي‌كند كه‌اي كاش چنين كاري را انجام نمي‌دادند. مسلما تصميم‌گيري در اين موارد بسيار سخت است؛ به ويژه زماني كه چسبندگي در قسمت سر باشد.
به گفته وي، زماني كه در حالت طبيعي اسپرم وارد يك تخمك مي‌شود، تقسيمات سلولي جهت ايجاد جنين آغاز مي‌شود. در برخي موارد، جنين در مراحل تقسيم، دو تكه شده، دو گروه سلولي جداگانه شروع به رشد مي‌كنند و هر كدام مستقلا يك جنين را ايجاد مي‌كنند كه كاملا وضعيت ژنتيكي يكساني دارند. اين موارد اغلب در داخل يك كيسه هستند، اما مي‌توانند درعين حال دو كيسه مستقل نيز داشته باشند. اين موضوع بستگي به آن دارد كه اين اتفاق در چه مرحله‌اي از تكميل واقع شود. اين موارد دوقلوي يك تخمي و همسان نام دارد. زينلي در توضيح دوقلوهاي دوتخمي نيز مي‌گويد: در اين موارد، دو سلول مي‌توانند همزمان يا با چند ساعت، چند روز و حتي يك ماه اختلاف ايجاد شده، هر كدام رشد كرده و يك جنين را ايجاد كنند. در موارد بسيار نادر، دوقلوي غيريكسان مي‌توانند در مراحل اوليه تكميل كنار يكديگر قرار گيرند؛ يعني دو تخمك لقاح يافته آنقدر به هم نزديكند كه پس از مدتي به يكديگر مي‌چسبند و عملا يك نفر را ايجاد مي‌كنند؛ به اين ترتيب دو نفر در يك بدن قرار مي‌گيرند. بررسي‌هاي ژنتيكي مي‌تواند نشان دهد كه چه قسمت‌هايي از بدن اين فرد به لحاظ ژنتيكي دختر و چه قسمت‌هايي پسر است؛ چرا كه اين فرد از دو تخمك جداگانه شكل گرفته است.
به گزارش ايسنا، نايب رئيس انجمن ژنتيك پزشكي ايران، لاله و لادن، دوقلوهاي به هم چسبيده ايراني را مورد اشاره قرار مي‌دهد و مي‌گويد: بنابراين لاله و لادن يا دوقلوهاي شبيه به آنها در مراحل مختلف تكميل در دوران جنيني يا بنا دلايلي بسيار به هم نزديك بوده‌اند كه به يكديگر جوش خورده‌اند يا زماني كه بايد از يكديگر جدا مي‌شدند، كاملا جدا نشده‌اند. اين دانشيار پزشكي مولكولي مي‌افزايد: دوقلوهاي كاملا يكساني را شاهديم كه از يك سلول ايجاد شده‌اند. اين دوقلوها به جاي آنكه كامل از يكديگر جدا شوند، در جريان روند تكميل تا مراحلي از يكديگر جدا شده‌اند و در قسمت‌هايي از بدن نظير پا، شكم، سر و... به يكديگر متصل باقي مانده‌اند. در اين افراد حتي گاها ناهنجاري‌هايي هم ديده مي‌شود مثلا چشم در پشت سر ظاهر شده و مواردي از اين قبيل. اين موارد به دليل تغييرات ژنتيكي و يك دستور اشتباه به سلول ايجاد مي‌شود. البته تحقيقات زيادي نيز در اين زمينه انجام شده است. به گفته زينلي، به احتمال زياد لاله و لادن نيز در مسير تكميل در قسمتي كه بايد از يكديگر جدا مي‌شدند، اين اتفاق نيفتاده است يا اينكه سرهاي اين دو نفر طوري قرار گرفته بود كه به يكديگر متصل شده‌اند. اين چنين مباحثي قابل بررسي است. وي در پاسخ به سوالي درباره امكان شناسايي موارد اين چنيني در دوران جنيني، مي‌گويد: به اين منظور سونوگرافي‌هاي دوران بارداري توصيه مي‌شود. در بسياري از موارد مي‌توان اين چنين جنين‌هايي را شناسايي كرد. اما اينكه پس از اين شناسايي، مي‌توان كاري برايشان انجام داد يا خير، مسلما كار بسيار پيچيده‌اي است. وي در پايان صحبت‌هايش مي‌گويد كه اگر جراحي لاله و لادن در سن پايين‌تري صورت مي‌گرفت بسيار عاقلانه‌تر بود؛ چرا كه در صورت فوت‌شان آثار روحي - رواني آن براي خانواده كمتر بود. بسياري از اوقات جراحي صورت مي‌گيرد، فرد فوت مي‌كند و خانواده به شدت آرزو مي‌كند كه‌اي كاش چنين كاري را انجام نمي‌دادند. مسلما تصميم‌گيري در اين موارد بسيار سخت است؛ به ويژه زماني كه چسبندگي در قسمت سر باشد.
