اوین نامه ی کیهان 4
شنبه 28 آبان ماه سال 1393
سربازجوشریعتمداری
پس از آنکه اهداف پنهانی هسته ای از سوی مجاهدین فاش گردید . به خصوص برای اینکه با
دعوت وزاری خارجه ی 3 کشور انگلیس وآلمان وفرانسه از سوی خاتمی مخالفت کرده باشد
که پس از ورودشان به تهران به کاخ سعدآباد برده تاتوافق توقف غنی سازی منعقدشود.
سپس یادداشت های روز خود در اوین نامه ی کیهان که دفاع از اهداف نظامی هسته ای را
دردستور کار خود قرار دادوپیگیرانه این دفاع را مجدانه تاکنون دنبال کرده است .چون بطور مستقیم
پاسداران وخامنه ای از برنامه ی هسته ای واهداف آن حمایت می کنند . برای اینکه
رژیم داعشی ولایت فقیه نه حکومت دمکراتیک ودر خدمت مردم نیست ومدافع منافع ملی
کشور نمی باشدکه یک رژیم واپسگرای بغایت زن ستیز واصلاح ناپذیر است که اهداف پلید
حذف قدرت وانباشت ثروت خود رابا چتر دین ابزارشده همراه با سرکوب وسانسور شدید به پیش برده است.
بنابراین چون رژیم
ضدمردمی خلافت داعشی ولایت فقیه قادر به پاسخگویی مطالبات مردم نیست . به ویژه
اینکه جنگ قدرت وثروت باندهاهم آشکار ومهارناپذیر شده است. لذا برای حفظ این شرایط
وکنترل فضای انفجاری می بایست دو سیاست
موازی ومترادف هم درد اخل وبرون مرز دنبال شود . سیاست داخل سرکوب و بازداشت و
زندان و شکنجه و اعدام است که با سانسور مطبوعات و رسانه های خبرو فیلتر فیس بوک و
شبکه های مجازی به پیش برده می شود . سیاست برون مرزی هم از طریق صدور تروریسم و
بحران و ارتجاع ومداخله گری درامور داخلی کشورهای منطقه وهمسایه است که مکمل سیاست
دفاع سرسختانه از برنامه ی هسته ای شده است .چون نیاز شدید به اهرم باجگیرانه ی
منطقه ای و جهانی دستیابی به سلاح هسته ای می باشد.
بدین منظور
سربازجوشریعتمداری بعنوان پیش مقدمه ی دفاع ازسیاست اهداف نظامی هسته ای سالیان
پیش دردوران خاتمی دریکی از یادداشت روز خود هویدا ساخت چون خطاب به خاتمی وهیأت مذاکره
کننده ی هسته ای ازموضع اخطار دادن نوشت سرنوشت برنامه ی هسته ای نه در پشت
میزمذاکره دراروپا که درخیابان های بغداد وبیروت تعیین تکلیف می شود .پس ازآن
زنجیروار اقدامات تروریستی وانفجاری و انتحاری و آدمربایی وناامنی وبی ثباتی عراق
را فراگرفت که تاحال ادامه داشته است . همینطوردرلبنان هم از طریق حزب الشیطان لبنان
ابتدا جنگ 33 روزه با اسراییل راه اندازی شد . سپس باتحریک وتشویق پرتاب راکت از
طریق حماس وجهاد اسلامی فلسطین بسوی اسراییل وتهدید اسراییل از سوی شیخ حسن
نصرالله رهبر حزب الشیطان لبنان دوجنگ 22 و8 روزه با اسراییل برپا گردید. البته
ادامه ی این سیاست جنگ افروزانه وناامن وبی ثبات کردن منطقه به سوریه و بحرین ویمن
امتدادیافته است .
بهرحال سربازجو
شریعتمداری درادامه ی سیاست دفاع از اهداف هسته ای و ابراز مخالفت شدیدی که به
دولت روحانی ومذاکرات توافق هسته ای می کند .پس همزمان با آغاز دهمین نشست مذاکرات
هسته ای دروین وچندروز قبل از مهلت ضرب العجل
تعیین شده ادامه دارد. موازی با برپایی همایش حامیان مصباح یزدی که علیه مذاکرات توافق هسته ای و برای ضربه زدن
به دولت روحانی مشورت شد تا به نامزد چهارم وزارت علوم رأی اعتماد داده نشود .و ی
نیز یادداشت روز خود را محور عدم رأی
اعتماد بهو زیرپیشنهادی وزیر علوم از سوی بازارمکاره و دفاع ازا ین اقدام تهیه
وتنظیم نموده است که علیه ی دولت روحانی ومعاون ومشاوران وی و حامیان مدعی اصلاح
طلب ومتهم به فتنه می باشد. زیرا هدف تضعیف دولت وارسال پیام مخالفت با مذاکراه
کنندگان توافق هسته ای در وین است. چون رو دررویی بازارمکاره آلت دست مقابل دولت دردرجه
اول مرتبط به مخالفت با مذاکرات توافق هسته ای می باشد که بدانید روحانی قدرت
تصمیم گیری در این موردرا ندارد . بعلاوه ربط به رقابت در نمایش انتخاباتی دوره دهم بازار
مکاره وریاست جمهوری دوازدهم وجانشینی مهدوی کنی در سیرک مجمع خبرگان رهبری آخوندی
دارد .
بگذریم سربازجو
شریعتمداری محور عدم رأی اعتماد به نامزد چهارم روحانی برای پست وزارت علوم گفته
است :برخی از
دولتمردان، روزنامههای زنجیرهای و اصحاب فتنه در هماهنگی با رسانههای بیگانه در
این توهم میدمند که مجلس، سر ناسازگاری با دولت را دارد! و متأسفانه رئیسجمهور
محترم نیز با اظهارنظرهایی نظیر اینکه؛ «نمایندگان سهمخواهی میکنند»! یا «اگر
10نفر دیگر را هم مجلس رد کند باز افرادی مشابه همانها را معرفی میکنیم»! و...
به این توهم دامن میزنند.البته نمونههایی از نادیده گرفتن حق و جایگاه قانونی
بازارمکاره از سوی دولت را شاهد بودهایم که از آن میان تنها به یک مورد اشاره میکنیم
روحانی بعد از رأی عدم اعتماد نمایندگان مجلس به آقای نیلی احمدآبادی، در صفحه
«توئیتر» خود نوشت «افکارعمومی قضاوت خواهد کرد، افکارعمومی ملت ما نه فاصله را
میپسندد و نه خدای نکرده لجبازی را»! روحانی به عنوان یک سیاستمدار حقوقدان و سرد
و گرم چشیده میدانند که فتنه آمریکایی-اسرائیلی 88 «خط قرمز» نظام است و مطابق
اسناد غیرقابل انکار موجود، اصحاب و عوامل فتنه یاد شده تحت حمایت بیپرده مثلث
آمریکا، اسرائیل و انگلیس در پی براندازی نظام بودهاند و ایشان، خود بارها بر این
واقعیت نفرتانگیز تاکید ورزیدهاند. از این روی بسیار بدیهی و به آسانی قابل پیشبینی
بوده و هست که گزینههای دستاندرکار فتنه فقط هنگامی میتوانند از مجلس رأی
اعتماد بگیرند که نمایندگان ملت به اسلام و انقلاب و نظام و خواست به صراحت اعلام
شده مردم پشت کرده باشند. تعیین میزان و سطح وابستگی گزینهها به فتنه 88 بر عهده
مراجع قضایی است ولی همین اندازه که یک گزینه آلوده به فتنه باشد، نمیتواند برای
تصدی جایگاه حساس و سرنوشتساز وزارت علوم مورد اعتماد مردم و نمایندگان آنها قرار
گیرد. میفرمایند؛ توبه کردهاند! خب! چرا باید از توبهکردهها استفاده شود؟ میگویند؛
حضور و فعالیت آنها در فتنه 88 قابل تردید است!
بر فرض قبول، کدام عقلسلیم حکم میکند که اداره یک
وزارتخانه حساس به گزینه مورد تردید سپرده شود؟! وزارتخانه که آزمایشگاه نیست!
هست؟! باید به نمایندگان مردم حق داد که روزه شکدار نگیرند! میفرمایند؛ از ماهیت
واقعی فتنه بیخبر بوده و فریب خوردهاند؟ خب! چگونه انتظار دارید وزارت علوم تحت
مدیریت کسانی قرار بگیرد که درک آنان نسبت به ماهیت واقعی فتنه88 از درک مردم عادی
کوچه و بازار پائینتر بوده است؟! و اساسا کسانی که به علت نداشتن بصیرت، فریب
خورده و - برخی از آنان- بیآن که بخواهند در خدمت دشمنان اسلام و انقلاب و مردم
درآمدهاند، از کجا معلوم که باز هم در موارد مشابه فریب نخورند؟! و... سایهنشینان
دولت محترم از تمامی موارد فوق آگاهی کامل داشته و دارند،
همین جا باید به نمونههایی از تلاش جانبی و حاشیهای برخی از دولتمردان اشاره کرد که نشان میدهد با هدف ترغیب نمایندگان به رأی عدم اعتماد صورت پذیرفته است. نظیر، اظهارات اهانتآمیز آقای آشنا مشاور فرهنگی رئیسجمهور علیه نمایندگان اعضای بازار مکاره که دقیقا یک روز قبل از جلسه رأی اعتماد به وزیر پیشنهادی مطرح شده بود و یا اظهارات ترکان، مشاور دیگر رئیسجمهور که توان رقابت صنعتی ایرانیان با بیگانگان را در حد و اندازه، پخت قرمه سبزی و آبگوشت بُزباش ارزیابی کرده بود! بدیهی است وقتی مشاور رئیسجمهور درباره توانمندی صنعتی کشور اینگونه قضاوت میکند، باید به اعضای بازار مکاره ی آلت دست حق داد که به برنامههای ارائه شده برای پیشرفت علمی کشور با تردید نگاه کنند!
همین جا باید به نمونههایی از تلاش جانبی و حاشیهای برخی از دولتمردان اشاره کرد که نشان میدهد با هدف ترغیب نمایندگان به رأی عدم اعتماد صورت پذیرفته است. نظیر، اظهارات اهانتآمیز آقای آشنا مشاور فرهنگی رئیسجمهور علیه نمایندگان اعضای بازار مکاره که دقیقا یک روز قبل از جلسه رأی اعتماد به وزیر پیشنهادی مطرح شده بود و یا اظهارات ترکان، مشاور دیگر رئیسجمهور که توان رقابت صنعتی ایرانیان با بیگانگان را در حد و اندازه، پخت قرمه سبزی و آبگوشت بُزباش ارزیابی کرده بود! بدیهی است وقتی مشاور رئیسجمهور درباره توانمندی صنعتی کشور اینگونه قضاوت میکند، باید به اعضای بازار مکاره ی آلت دست حق داد که به برنامههای ارائه شده برای پیشرفت علمی کشور با تردید نگاه کنند!
بازهم سربازجو شریعتمداری در ادامه ی روضه بازجویی فتنه 88 خود افزوده فتنهگران طی دو دهه گذشته نشان دادهاند که
دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور را «آشفته» و «در تب و تاب» میپسندند آنان از
سال 78 تاکنون این خط دشمنپسند را با حمایت آشکار دشمنان بیرونی که بارها به
اسناد مکتوب آن اشاره داشتهایم، دنبال کردهاند - این اسناد در آیندهای نزدیک به
صورت کتاب منتشر خواهد شد- بنابراین، با معرفی گزینههای غیرقابل اعتماد و بیوزیر
ماندن وزارت علوم، همراه با تبلیغات گسترده و هماهنگ داخلی و خارجی، همان مقصود را
دنبال میکنند. مقصودی که سامان گرفتن وزارت علوم مانع آن خواهد بود.مدعیان اصلاحات بارها به صراحت
اعلام کردهاند که دولت روحانی را «رحم
اجارهای»! میدانند، از این روی در پیگیری اهداف انحرافی خود کمترین دغدغهای
نسبت به تضعیف دولت محترم ندارند بلکه همزمان با تضعیف دولت روحانی، دوران اصلاحات
و سازندگی را بزک کرده و به زعم خویش با عنوان آلترناتیو مطلوب معرفی میکنند.
بالاخرته برای اینکه زیرآب دولت روحانی و عملکرد اقتصادی اش را زده باشد خطاب به روحانی گفته متأسفانه دولت در تحقق بخشی از وعدههای خود، مخصوصا در عرصه اقتصاد و اشتغال ناکام بوده است. سایهنشینان با معرفی گزینههایی که از رأی عدم اعتماد اعضای بازار مکاره به آنها اطمینان دارند، تصویری دروغین از تقابل بازار مکاره با دولت ارائه میکنند و از این طریق ناکامیها و کمکاریهای خود را به کارشکنی مجلس! نسبت میدهند و... موارد دیگری که به بعد موکول میکنیم.
بالاخرته برای اینکه زیرآب دولت روحانی و عملکرد اقتصادی اش را زده باشد خطاب به روحانی گفته متأسفانه دولت در تحقق بخشی از وعدههای خود، مخصوصا در عرصه اقتصاد و اشتغال ناکام بوده است. سایهنشینان با معرفی گزینههایی که از رأی عدم اعتماد اعضای بازار مکاره به آنها اطمینان دارند، تصویری دروغین از تقابل بازار مکاره با دولت ارائه میکنند و از این طریق ناکامیها و کمکاریهای خود را به کارشکنی مجلس! نسبت میدهند و... موارد دیگری که به بعد موکول میکنیم.
شاید این برداشت بدبینانه تلقی شود که
برخی از مشاوران سایهنشین رئیسجمهور محترم گزینههایی را برای تصدی وزارت علوم
به مجلس پیشنهاد میکنند که پیشاپیش از رأی عدم اعتماد نمایندگان مردم به آنها
اطمینان کامل داشته باشند! ولی شواهد و دلایل غیرقابل انکار و فراوانی را میتوان
آدرس داد که از این واقعیت تلخ و مرموز حکایت میکنند. اما چرا؟! و آنان از
این بازی غیرمسئولانه چه مقصود و منظوری را دنبال میکنند؟! بخوانید؛
1- برخی از دولتمردان، روزنامههای زنجیرهای و اصحاب فتنه در هماهنگی با رسانههای بیگانه در این توهم میدمند که مجلس، سر ناسازگاری با دولت را دارد! و متأسفانه رئیسجمهور محترم نیز با اظهارنظرهایی نظیر اینکه؛ «نمایندگان سهمخواهی میکنند»! یا «اگر 10نفر دیگر را هم مجلس رد کند باز افرادی مشابه همانها را معرفی میکنیم»! و... به این توهم دامن میزنند.
این توهمپراکنی در حالی است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی علیرغم اختلاف سلیقه سیاسی اکثریت آنان با دولت، گزینههای معرفی شده برای وزارتخانههای مختلف را با رأی بالا به کابینه فرستادهاند. تا آنجا که به عنوان مثال، 274 رأی موافق آقای دکتر طیبنیا وزیر اقتصاد در طول حیات مجلس شورای اسلامی بیسابقه بوده است و یا جناب دکتر هاشمی وزیر بهداشت با 260 رأی موافق که در شمار کمسابقهترین رأیاعتماد است به وزارت بهداشت رفت و همین مجلس با وجود تردیدهایی که درباره آقای فرجیدانا داشت، بعد از تعهد ایشان به حفظ مرزبندی با اصحاب فتنه آمریکایی اسرائیلی 88 - که متأسفانه به آن پایبند نماند- وی را با 159رأی موافق مورد اعتماد قرار داد. آقای علی جنتی با 234 رأی موافق، آقای علیاصغر فانی با 185 رأی موافق، آقای گودرزی با 199 رأی موافق و... به کابینه رفتند. آیا این برخورد نمایندگان مجلس نشانه تلاش و عزم جزم آنان برای همکاری و همراهی با دولت نیست؟!
طی یکسال و چند ماه گذشته، بارها شاهد بودهایم که نمایندگان مجلس نسبت به عملکرد برخی از وزرا، پرسشها و تردیدهای جدی داشتهاند و در پارهای از موارد این پرسشها مطابق قانون «سوال ملی» تلقی میشدهاند. ولی توضیحات وزیران در کمیسیونها را بیآن که در مواردی واقعا قانع شده باشند، با تسامح پذیرفته و برای کمک به دولت از طرح آن در جلسه علنی خودداری کردهاند. اکنون باید پرسید؛ غیر از نمونههای یاد شده که تمامی آنها از همراهی و همدلی مجلس با دولت حکایت میکند، کدام نمونه را میتوان آدرس داد که حاکی از سنگاندازی نمایندگان مردم پیشپای دولت باشد؟!
البته نمونههایی از نادیده گرفتن حق و جایگاه قانونی مجلس از سوی دولت را شاهد بودهایم که از آن میان تنها به یک مورد اشاره میکنیم و باقی میگذاریم و میگذریم، آقای روحانی بعد از رأی عدم اعتماد نمایندگان مجلس به آقای نیلی احمدآبادی، در صفحه «توئیتر» خود نوشت «افکارعمومی قضاوت خواهد کرد، افکارعمومی ملت ما نه فاصله را میپسندد و نه خدای نکرده لجبازی را»! و این پرسش منطقی و قانونی را بیپاسخ گذاشت که مگر نمایندگان مجلس برخاسته از رأی ملت نیستند؟ و یا مگر مطابق قانوناساسی، حضور وزراء در کابینه مشروط به رأی اعتماد آنان نیست؟ و مگر نه این که به قول حضرت امام(ره) «مجلس در رأس اموراست» «مجلس عصاره فضائل ملت است» و...
2- به یقین جناب آقای دکتر روحانی به عنوان یک سیاستمدار حقوقدان و سرد و گرم چشیده میدانند که فتنه آمریکایی-اسرائیلی 88 «خط قرمز» نظام است و مطابق اسناد غیرقابل انکار موجود، اصحاب و عوامل فتنه یاد شده تحت حمایت بیپرده مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس در پی براندازی نظام بودهاند و ایشان، خود بارها بر این واقعیت نفرتانگیز تاکید ورزیدهاند. از این روی بسیار بدیهی و به آسانی قابل پیشبینی بوده و هست که گزینههای دستاندرکار فتنه فقط هنگامی میتوانند از مجلس رأی اعتماد بگیرند که نمایندگان ملت به اسلام و انقلاب و نظام و خواست به صراحت اعلام شده مردم پشت کرده باشند. تعیین میزان و سطح وابستگی گزینهها به فتنه 88 بر عهده مراجع قضایی است ولی همین اندازه که یک گزینه آلوده به فتنه باشد، نمیتواند برای تصدی جایگاه حساس و سرنوشتساز وزارت علوم مورد اعتماد مردم و نمایندگان آنها قرار گیرد. میفرمایند؛ توبه کردهاند! خب! چرا باید از توبهکردهها استفاده شود؟ میگویند؛ حضور و فعالیت آنها در فتنه 88 قابل تردید است! بر فرض قبول، کدام عقلسلیم حکم میکند که اداره یک وزارتخانه حساس به گزینه مورد تردید سپرده شود؟! وزارتخانه که آزمایشگاه نیست! هست؟! باید به نمایندگان مردم حق داد که روزه شکدار نگیرند! میفرمایند؛ از ماهیت واقعی فتنه بیخبر بوده و فریب خوردهاند؟ خب! چگونه انتظار دارید وزارت علوم تحت مدیریت کسانی قرار بگیرد که درک آنان نسبت به ماهیت واقعی فتنه88 از درک مردم عادی کوچه و بازار پائینتر بوده است؟! و اساسا کسانی که به علت نداشتن بصیرت، فریب خورده و - برخی از آنان- بیآن که بخواهند در خدمت دشمنان اسلام و انقلاب و مردم درآمدهاند، از کجا معلوم که باز هم در موارد مشابه فریب نخورند؟! و... سایهنشینان دولت محترم از تمامی موارد فوق آگاهی کامل داشته و دارند، از این روی باید گفت اطمینان داشتهاند که گزینههای معرفی شده آنها نمیتوانند از نمایندگان مردم رأی اعتماد بگیرند، بنابراین جای این سوال است که با چه انگیزهای و برای چه منظوری در پی رأی عدم اعتماد مجلس بودهاند؟!
همین جا باید به نمونههایی از تلاش جانبی و حاشیهای برخی از دولتمردان اشاره کرد که نشان میدهد با هدف ترغیب نمایندگان به رأی عدم اعتماد صورت پذیرفته است. نظیر، اظهارات اهانتآمیز آقای آشنا مشاور فرهنگی رئیسجمهور علیه نمایندگان مجلس که دقیقا یک روز قبل از جلسه رأی اعتماد به وزیر پیشنهادی مطرح شده بود و یا اظهارات آقای ترکان، مشاور دیگر رئیسجمهور محترم که توان رقابت صنعتی ایرانیان با بیگانگان را در حد و اندازه، پخت قرمه سبزی و آبگوشت بُزباش ارزیابی کرده بود! بدیهی است وقتی مشاور رئیسجمهور درباره توانمندی صنعتی کشور اینگونه قضاوت میکند، باید به نمایندگان مردم حق داد که به برنامههای ارائه شده برای پیشرفت علمی کشور با تردید نگاه کنند! اگر مشاوران رئیسجمهور محترم نتیجه منطقی و طبیعی اظهارات خود را نمیدانند، در جایگاه مشاور رئیسجمهور چه میکنند؟! اگر میدانند، آیا نباید احتمال داد که منظور آنان پیشگیری از رأی اعتماد مجلس به گزینههای پیشنهادی است؟!
شواهد یاد شده - که فقط اندکی از بسیارهاست- تردیدی باقی نمیگذارد و یا دستکم، این احتمال را در مقیاس گستردهای قوت میبخشد که گزینههای پیشنهادی با این انتظار و اطمینان معرفی شده بودند که نتوانند از مجلس رأی اعتماد بگیرند، به بیان دیگر، سایهنشینان یاد شده در دولت با رأی عدماعتماد مجلس به مطلوب خود رسیدهاند! اما، چرا؟!
3- پاسخ به این سوال که در صدر یادداشت پیش روی نیز به آن اشاره شده است، را در چند محور میتوان پیگرفت.
1- برخی از دولتمردان، روزنامههای زنجیرهای و اصحاب فتنه در هماهنگی با رسانههای بیگانه در این توهم میدمند که مجلس، سر ناسازگاری با دولت را دارد! و متأسفانه رئیسجمهور محترم نیز با اظهارنظرهایی نظیر اینکه؛ «نمایندگان سهمخواهی میکنند»! یا «اگر 10نفر دیگر را هم مجلس رد کند باز افرادی مشابه همانها را معرفی میکنیم»! و... به این توهم دامن میزنند.
این توهمپراکنی در حالی است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی علیرغم اختلاف سلیقه سیاسی اکثریت آنان با دولت، گزینههای معرفی شده برای وزارتخانههای مختلف را با رأی بالا به کابینه فرستادهاند. تا آنجا که به عنوان مثال، 274 رأی موافق آقای دکتر طیبنیا وزیر اقتصاد در طول حیات مجلس شورای اسلامی بیسابقه بوده است و یا جناب دکتر هاشمی وزیر بهداشت با 260 رأی موافق که در شمار کمسابقهترین رأیاعتماد است به وزارت بهداشت رفت و همین مجلس با وجود تردیدهایی که درباره آقای فرجیدانا داشت، بعد از تعهد ایشان به حفظ مرزبندی با اصحاب فتنه آمریکایی اسرائیلی 88 - که متأسفانه به آن پایبند نماند- وی را با 159رأی موافق مورد اعتماد قرار داد. آقای علی جنتی با 234 رأی موافق، آقای علیاصغر فانی با 185 رأی موافق، آقای گودرزی با 199 رأی موافق و... به کابینه رفتند. آیا این برخورد نمایندگان مجلس نشانه تلاش و عزم جزم آنان برای همکاری و همراهی با دولت نیست؟!
طی یکسال و چند ماه گذشته، بارها شاهد بودهایم که نمایندگان مجلس نسبت به عملکرد برخی از وزرا، پرسشها و تردیدهای جدی داشتهاند و در پارهای از موارد این پرسشها مطابق قانون «سوال ملی» تلقی میشدهاند. ولی توضیحات وزیران در کمیسیونها را بیآن که در مواردی واقعا قانع شده باشند، با تسامح پذیرفته و برای کمک به دولت از طرح آن در جلسه علنی خودداری کردهاند. اکنون باید پرسید؛ غیر از نمونههای یاد شده که تمامی آنها از همراهی و همدلی مجلس با دولت حکایت میکند، کدام نمونه را میتوان آدرس داد که حاکی از سنگاندازی نمایندگان مردم پیشپای دولت باشد؟!
البته نمونههایی از نادیده گرفتن حق و جایگاه قانونی مجلس از سوی دولت را شاهد بودهایم که از آن میان تنها به یک مورد اشاره میکنیم و باقی میگذاریم و میگذریم، آقای روحانی بعد از رأی عدم اعتماد نمایندگان مجلس به آقای نیلی احمدآبادی، در صفحه «توئیتر» خود نوشت «افکارعمومی قضاوت خواهد کرد، افکارعمومی ملت ما نه فاصله را میپسندد و نه خدای نکرده لجبازی را»! و این پرسش منطقی و قانونی را بیپاسخ گذاشت که مگر نمایندگان مجلس برخاسته از رأی ملت نیستند؟ و یا مگر مطابق قانوناساسی، حضور وزراء در کابینه مشروط به رأی اعتماد آنان نیست؟ و مگر نه این که به قول حضرت امام(ره) «مجلس در رأس اموراست» «مجلس عصاره فضائل ملت است» و...
2- به یقین جناب آقای دکتر روحانی به عنوان یک سیاستمدار حقوقدان و سرد و گرم چشیده میدانند که فتنه آمریکایی-اسرائیلی 88 «خط قرمز» نظام است و مطابق اسناد غیرقابل انکار موجود، اصحاب و عوامل فتنه یاد شده تحت حمایت بیپرده مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس در پی براندازی نظام بودهاند و ایشان، خود بارها بر این واقعیت نفرتانگیز تاکید ورزیدهاند. از این روی بسیار بدیهی و به آسانی قابل پیشبینی بوده و هست که گزینههای دستاندرکار فتنه فقط هنگامی میتوانند از مجلس رأی اعتماد بگیرند که نمایندگان ملت به اسلام و انقلاب و نظام و خواست به صراحت اعلام شده مردم پشت کرده باشند. تعیین میزان و سطح وابستگی گزینهها به فتنه 88 بر عهده مراجع قضایی است ولی همین اندازه که یک گزینه آلوده به فتنه باشد، نمیتواند برای تصدی جایگاه حساس و سرنوشتساز وزارت علوم مورد اعتماد مردم و نمایندگان آنها قرار گیرد. میفرمایند؛ توبه کردهاند! خب! چرا باید از توبهکردهها استفاده شود؟ میگویند؛ حضور و فعالیت آنها در فتنه 88 قابل تردید است! بر فرض قبول، کدام عقلسلیم حکم میکند که اداره یک وزارتخانه حساس به گزینه مورد تردید سپرده شود؟! وزارتخانه که آزمایشگاه نیست! هست؟! باید به نمایندگان مردم حق داد که روزه شکدار نگیرند! میفرمایند؛ از ماهیت واقعی فتنه بیخبر بوده و فریب خوردهاند؟ خب! چگونه انتظار دارید وزارت علوم تحت مدیریت کسانی قرار بگیرد که درک آنان نسبت به ماهیت واقعی فتنه88 از درک مردم عادی کوچه و بازار پائینتر بوده است؟! و اساسا کسانی که به علت نداشتن بصیرت، فریب خورده و - برخی از آنان- بیآن که بخواهند در خدمت دشمنان اسلام و انقلاب و مردم درآمدهاند، از کجا معلوم که باز هم در موارد مشابه فریب نخورند؟! و... سایهنشینان دولت محترم از تمامی موارد فوق آگاهی کامل داشته و دارند، از این روی باید گفت اطمینان داشتهاند که گزینههای معرفی شده آنها نمیتوانند از نمایندگان مردم رأی اعتماد بگیرند، بنابراین جای این سوال است که با چه انگیزهای و برای چه منظوری در پی رأی عدم اعتماد مجلس بودهاند؟!
همین جا باید به نمونههایی از تلاش جانبی و حاشیهای برخی از دولتمردان اشاره کرد که نشان میدهد با هدف ترغیب نمایندگان به رأی عدم اعتماد صورت پذیرفته است. نظیر، اظهارات اهانتآمیز آقای آشنا مشاور فرهنگی رئیسجمهور علیه نمایندگان مجلس که دقیقا یک روز قبل از جلسه رأی اعتماد به وزیر پیشنهادی مطرح شده بود و یا اظهارات آقای ترکان، مشاور دیگر رئیسجمهور محترم که توان رقابت صنعتی ایرانیان با بیگانگان را در حد و اندازه، پخت قرمه سبزی و آبگوشت بُزباش ارزیابی کرده بود! بدیهی است وقتی مشاور رئیسجمهور درباره توانمندی صنعتی کشور اینگونه قضاوت میکند، باید به نمایندگان مردم حق داد که به برنامههای ارائه شده برای پیشرفت علمی کشور با تردید نگاه کنند! اگر مشاوران رئیسجمهور محترم نتیجه منطقی و طبیعی اظهارات خود را نمیدانند، در جایگاه مشاور رئیسجمهور چه میکنند؟! اگر میدانند، آیا نباید احتمال داد که منظور آنان پیشگیری از رأی اعتماد مجلس به گزینههای پیشنهادی است؟!
شواهد یاد شده - که فقط اندکی از بسیارهاست- تردیدی باقی نمیگذارد و یا دستکم، این احتمال را در مقیاس گستردهای قوت میبخشد که گزینههای پیشنهادی با این انتظار و اطمینان معرفی شده بودند که نتوانند از مجلس رأی اعتماد بگیرند، به بیان دیگر، سایهنشینان یاد شده در دولت با رأی عدماعتماد مجلس به مطلوب خود رسیدهاند! اما، چرا؟!
3- پاسخ به این سوال که در صدر یادداشت پیش روی نیز به آن اشاره شده است، را در چند محور میتوان پیگرفت.
الف: فتنهگران طی دو دهه گذشته نشان دادهاند که دانشگاهها و مراکز آموزش
عالی کشور را «آشفته» و «در تب و تاب» میپسندند آنان از سال 78 تاکنون این خط
دشمنپسند را با حمایت آشکار دشمنان بیرونی که بارها به اسناد مکتوب آن اشاره
داشتهایم، دنبال کردهاند - این اسناد در آیندهای نزدیک به صورت کتاب منتشر خواهد
شد- بنابراین، با معرفی گزینههای غیرقابل اعتماد و بیوزیر ماندن وزارت علوم،
همراه با تبلیغات گسترده و هماهنگ داخلی و خارجی، همان مقصود را دنبال میکنند.
مقصودی که سامان گرفتن وزارت علوم مانع آن خواهد بود.
ب:مدعیان اصلاحات بارها به صراحت اعلام کردهاند که دولت آقای روحانی را «رحم اجارهای»! میدانند، از این روی در پیگیری اهداف انحرافی خود کمترین دغدغهای نسبت به تضعیف دولت محترم ندارند بلکه همزمان با تضعیف دولت آقای روحانی، دوران اصلاحات و سازندگی را بزک کرده و به زعم خویش با عنوان آلترناتیو مطلوب معرفی میکنند.
ج: متأسفانه دولت محترم در تحقق بخشی از وعدههای خود، مخصوصا در عرصه اقتصاد و اشتغال ناکام بوده است. سایهنشینان با معرفی گزینههایی که از رأی عدم اعتماد نمایندگان به آنها اطمینان دارند، تصویری دروغین از تقابل مجلس با دولت ارائه میکنند و از این طریق ناکامیها و کمکاریهای خود را به کارشکنی مجلس! نسبت میدهند و... موارد دیگری که به بعد موکول میکنیم.حسین شریعتمداری
ب:مدعیان اصلاحات بارها به صراحت اعلام کردهاند که دولت آقای روحانی را «رحم اجارهای»! میدانند، از این روی در پیگیری اهداف انحرافی خود کمترین دغدغهای نسبت به تضعیف دولت محترم ندارند بلکه همزمان با تضعیف دولت آقای روحانی، دوران اصلاحات و سازندگی را بزک کرده و به زعم خویش با عنوان آلترناتیو مطلوب معرفی میکنند.
ج: متأسفانه دولت محترم در تحقق بخشی از وعدههای خود، مخصوصا در عرصه اقتصاد و اشتغال ناکام بوده است. سایهنشینان با معرفی گزینههایی که از رأی عدم اعتماد نمایندگان به آنها اطمینان دارند، تصویری دروغین از تقابل مجلس با دولت ارائه میکنند و از این طریق ناکامیها و کمکاریهای خود را به کارشکنی مجلس! نسبت میدهند و... موارد دیگری که به بعد موکول میکنیم.حسین شریعتمداری