زنی که روی عَلَم هنرنمایی می‌کند +(تصاویر)

زنی که روی عَلَم هنرنمایی می‌کند +(تصاویر)  2 آبان -94

به مدت 37 سال  تبلیغات منابرو مساجد وتریبون های نهادهای حکومتی ونماز جمعه ها و مطبوعات همراه با صنعت مداحی و روضه و نوحه وتعزیه  خوانی کم بوده است که بطور دربست در خدمت تبلیغات دین ابزاری بوده اند که  اکنون هنر هم همچون سینما که درخدمت سیاست جنگ موهبت الهی است  مکمل مراسم محرم شده است. چون  برروی عّلّم هنرنمایی شده است !

آنقدر سفارش دارد که معمولا تا 4 صبح کار می‌کند. هفت سال است که کار طراحی نقوش را روی عَلَم انجام می‌دهد و به گفته خودش کاری که انجام می‌دهد، چندان دشوار نیست و خانم‌های دیگر هم می‌توانند از پس آن بربیایند... فقط کمی علاقه می‌خواهد. 

 به گزارش ایسنا، «فاطمه عیدیون» 29 ساله است و راه پدرش را ادامه می‌دهد. او روی عَلَم طراحی می‌کند، یعنی خط‌های خوش‌نویسی و طراحی نقوش که شامل شمایل امامی و صحنه‌های عاشورایی، گل و مرغ، اسلیمی‌ها و خطاطی‌ها می‌شود را انجام می‌دهد. 

 این هنرمند درباره روش کارش می‌گوید: علامت ساز تیغه‌ها را می‌سازد و عمل سوزن‌زنی و نقش‌های اسلیمی را من روی آن اجرا می‌کنم. یعنی اول طرح روی زمینه کار که آهن و یا فولاد است، می‌اندازم و با مخلوطی از لاک الکل و جوهر و با یک قلم چوبی روی طرح را پُر و هر خطی که در مدل می‌بینیم سریع اجرا می‌کنیم، بعد از خشک شدن جوهر، کارها را در تشت آب و اسید می‌خوابانم. اسید، قسمت‌های خام خالی را می‌خورد و به قسمت‌هایی که با لاک و الکل پر شده نمی‌تواند نفوذ پیدا کند و زمانی که خشک می‌شود برجستگی برجا می‌ماند. 

 عیدیون بیان می‌کند: این هنر هنوز ثبت نشده تا کسی آن را بشناسد. هنرمندانی که از قبل این کار انجام می‌دادند، خودشان و کارشان را معرفی نکرده‌اند. هیچکس هم هیچ تعریفی از این هنر نکرده است. شاید هدف از اینکه خودشان را معرفی نکرده‌اند این بوده که می‌خواستند کسی وارد این هنر نشود یا تنها به کار خودشان اکتفا می‌کردند. 

 او می‌افزاید: می‌گویند می‌توانم این هنر را جزو شاخه‌های رشته فلز بیاورم، اما باید مستنداتی از هنرمندان قدیمی و تاریخچه این هنر جمع‌آوری کنم که البته بخشی از این مستندات از جمله نمونه عکس‌های قدیمی از هیأت‌ها و موزه‌ها را جمع‌آوری کرده‌ام. 

 این هنرمند درباره قدیمی‌ترین هنرمندی که در این حوزه کار می‌کرده می‌گوید: من قدیمی‌ترین هنرمند این حوزه را نمی‌شناسم، اما میرزاعلی جوهریان یکی از هنرمندان ساکن اصفهان بوده که حدود 80 سال پیش این کار را انجام می‌داده است. 

 عیدیون بیان می‌کند: پدرم حدود 30 سال این کار را انجام داد و هفت سال پیش فوت کرد. من از بچگی با این هنر بزرگ شده‌ام و به همین دلیل به حرفه پدرم گرایش پیدا کردم. 

 او درباره درآمد این حرفه اظهار می‌کند: این حرفه می‌تواند پردرآمد باشد، اما باید در این زمینه فعال بود؛ زیرا این کار زحمت بسیاری دارد و تقریبا باید ساعت‌ها پشت میز نشست که می‌تواند به چشم، گردن و شانه آسیب برساند.