گزارش ایرنا
ازجشنواره ملی موسیقی جوان
چشم های
دوخته به استاد 10 شهریور - 96
تهران- ایرنا- مقابل در تالار رودکی که
می رسی، چند نوجوان ایستاده اند و با هم گپ می زنند، صورت خندانشان نشان از رضایت
دارد، رضایت حضور در جشنواره ملی موسیقی جوان، نوجوانانی که روزی اساتید برجسته
موسیقی ایران از بین آنها سر بر می آورند.
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی ایرنا،
یازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان با حمایت معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد
اسلامی در سه بخش اصلی شامل موسیقی دستگاهی، موسیقی نواحی و موسیقی کلاسیک از هشتم
شهریور آغاز شده و تا 26 همین ماه ادامه دارد، جشنواره ای که تیم نخبه و کار کشته
80 نفره از اساتید حوزه موسیقی هدایت و داوری آن را در دست گرفته است.
درون تالار رودکی مرد جوان در حالی که موهای بلند خود را با کِشی بسته؛ روی سن، ساز به دست روبروی چند تن از اساتید نامی موسیقی همچون 'حسین علیزاده'، 'داریوش پیرنیاکان' و 'بهروز همتی' نشسته است، چهره اش به کسانی می خورد که سر از کتاب و دفتر برنداشته و درس خوان می زند. با حالتی خجالتی هر چه استاد می خواهد، بدون سخن، می نوازد.
استاد گاهی نیمه های نواختن، از هنرجو می خواهد که قطعه دیگری را بنوازد. بلافاصله قطعه عوض می شود.
استاد می گوید: این ساز برای خودتان است، بنظر می آید کمی سفت باشد، حس و تکنیکتان خوب است، شاید کمی ساز نرم تر باشد بهتر است؟ هنرجوی 23 ساله با حالتی موقرانه پاسخ می دهد که با این ساز راحت است.
استاد می گوید ضربی هم بزن، سپس ضربی نواخته می شود.
شرکت کننده بعدی می آید، نامش را می پرسد، جواب می دهد مسعودی هستم، استاد مزاح می کند، 'هنوز هم هستی؟'، لبخند بر لبان هنرجو که از بندرگز در جشنواره شرکت کرده و دانشجوی تهران است، نقش می بندد. چند ضربه به تار می زند.
استاد ادامه می دهد، سازت کوک نیست، کوکش کن...کوکش می کند، جوان شروع می کند به نواختن، سرش را بالا و پایین می برد، با این حرکت موهایش کمی پریشان می شود، ساز همچون خمیری در دستش نرم و روان است و مضرابش بر سیم ها می غلتد.
استاد از او کمی خلاقیت و نواختنی فی البداهه می خواهد، سپس می گوید اوج ضربی سنگین بزن.
هنرجوی بعدی می آید، استاد می گوید از 'پیش درآمد' شروع کنید تا بگوییم چه قطعاتی را ادامه دهید. شاگرد پاسخ می دهد: چَشم.
استاد به هنرجو می گوید: عجله نکن، اگر عجله نکنی کار بهتر می شود، شاگرد که قطرات عرق روی پیشانی اش به پایین می لغزد، پاسخ می دهد، استاد بسیار استرس دارم ببخشید.
نواختن جوان از نظر استاد مثل این است که کسی با شتاب سخن بگوید، اینگونه هیچکس متوجه نمی شود چه می گوید، صورت جوان سرخ می شود اضطراب دارد. می خواهد که فرصتی دیگر به او دهند ...
نوبت به نفر بعدی می رسد هر چه استاد می گوید می نوازد، آهسته و با طمانینه، چشمهایش را می بندد و انگشتانش را روی سیم تار می غلتاند، صدای قطعه اش گوش نواز است، گویی نت ها را شمرده شمرده اَدا می کند.
استاد می خواهد آوازی بزند، سپس قطعه ضربی.
**تجربه بی نظیری داشتم
محمد مسعودی شرکت کننده ١٩ ساله از بندرگز در یازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، می گوید: جشنواره خوب است، باید اینگونه فضاهای رقابتی فراهم باشد چرا که باعث پیشرفت هنرجویان موسیقی می شود.
وی با بیان اینکه چنین جشنواره ها، محیطی برای ارایه جوانان و نوجوانان تازه کار است، معتقد است: اینجا و به ویژه برای کسانی که از شهرستان در جشنواره شرکت می کنند، ارایه در سالنی به خوبی رودکی در حضور اساتیدی که هر کدام صاحب سبک و نظرند، تجربه ای بی نظیر و مهم است.
مسعودی می افزاید: شنیدن نظر اساتید در مورد نواختن ما و جلوی آنها ساز زدن، استرس و حس خاصی دارد.
شرکت کننده جشنواره ملی موسیقی جوان اینگونه ادامه می دهد: بسیار استرس داشتم، آرزوی بسیاری از ما، دیدن این اساتید از نزدیک است، اینجا شرایط خوبی برای جهش ما در حوزه موسیقی و یادگیری است.
**جشنواره راه را به ما نشان می دهد
بیتا مالکی ٢٢ ساله از اصفهان به همراه مادرش در انتظار نتایج و نمره ای است که اساتید به او می دهند. هشت سال
است تار می زند.
او معتقد است: جشنواره ملی موسیقی جوان به جوانان علاقمند به موسیقی، انگیزه می دهد تا هدفی را دنبال کنند. برنامه جشنواره راهی را به هنرجو نشان می دهد تا به راحتی برای پیشرفت طی کند.
**خودی نشان دادم
سینا غمگسار ١٩ ساله از استان آذربایجان شرقی که هنوز آثار هیجانِ نواختن در حضور اساتید موسیقی در چهره اش هویداست، میگوید: تجربه خوبی است که کسی همسن من نزد اساتید، خودی نشان دهند و اشکال و ایرادات خود را بداند و خودش را محک بزنند.
به گفته وی، همه شرکت کنندگان جشنواره
موسیقی، از نظر کاری تقریبا در یک سطح بودند چون رپرتوال، مشخص بود.
غمگسار توضیح می دهد: ردیف دوره عالی استاد شهبازی و آواز بیات اصفهان از جمله رپرتوال هایی بود که ما باید در حضور اساتید اجرا می کردیم.
این هنرجوی ١٩ ساله ادامه می دهد: بسیار استرس داشتم و منتظر واکنش اساتید بودم که چه ایرادی بگیرند یا چه قطعاتی را برای اجرا بخواهند البته کسانی هم که در سالن به عنوان بیننده نشسته بودند، از دیگر دلایل اضطرابم بود، چرا که نزد آنها نیز باید آبروداری می کردم.
غمگسار ادامه می دهد: از اجرای خود راضی نبودم، زیرا تنها توانستم ٥٠ درصد از توانایی خود را در حضور اساتید ارایه کنم.
در این مسابقه موسیقایی، تک نوازی سازهای مختلف و آواز به صورت تک خوانی در سه رده سنی اصلی الف (15 تا سال18)، ب( 19تا 23 سال) و ج (24 تا 29 سال) اجرا می شود و در مجموع 500 اثر از 9 صبح تا 9 شب روی صحنه خواهد رفت.
فراهنگ**٩٠١٢** 1823
خبرنگار: زهرا امیری ** انتشار: طاهره نبی اللهی
درون تالار رودکی مرد جوان در حالی که موهای بلند خود را با کِشی بسته؛ روی سن، ساز به دست روبروی چند تن از اساتید نامی موسیقی همچون 'حسین علیزاده'، 'داریوش پیرنیاکان' و 'بهروز همتی' نشسته است، چهره اش به کسانی می خورد که سر از کتاب و دفتر برنداشته و درس خوان می زند. با حالتی خجالتی هر چه استاد می خواهد، بدون سخن، می نوازد.
استاد گاهی نیمه های نواختن، از هنرجو می خواهد که قطعه دیگری را بنوازد. بلافاصله قطعه عوض می شود.
استاد می گوید: این ساز برای خودتان است، بنظر می آید کمی سفت باشد، حس و تکنیکتان خوب است، شاید کمی ساز نرم تر باشد بهتر است؟ هنرجوی 23 ساله با حالتی موقرانه پاسخ می دهد که با این ساز راحت است.
استاد می گوید ضربی هم بزن، سپس ضربی نواخته می شود.
شرکت کننده بعدی می آید، نامش را می پرسد، جواب می دهد مسعودی هستم، استاد مزاح می کند، 'هنوز هم هستی؟'، لبخند بر لبان هنرجو که از بندرگز در جشنواره شرکت کرده و دانشجوی تهران است، نقش می بندد. چند ضربه به تار می زند.
استاد ادامه می دهد، سازت کوک نیست، کوکش کن...کوکش می کند، جوان شروع می کند به نواختن، سرش را بالا و پایین می برد، با این حرکت موهایش کمی پریشان می شود، ساز همچون خمیری در دستش نرم و روان است و مضرابش بر سیم ها می غلتد.
استاد از او کمی خلاقیت و نواختنی فی البداهه می خواهد، سپس می گوید اوج ضربی سنگین بزن.
هنرجوی بعدی می آید، استاد می گوید از 'پیش درآمد' شروع کنید تا بگوییم چه قطعاتی را ادامه دهید. شاگرد پاسخ می دهد: چَشم.
استاد به هنرجو می گوید: عجله نکن، اگر عجله نکنی کار بهتر می شود، شاگرد که قطرات عرق روی پیشانی اش به پایین می لغزد، پاسخ می دهد، استاد بسیار استرس دارم ببخشید.
نواختن جوان از نظر استاد مثل این است که کسی با شتاب سخن بگوید، اینگونه هیچکس متوجه نمی شود چه می گوید، صورت جوان سرخ می شود اضطراب دارد. می خواهد که فرصتی دیگر به او دهند ...
نوبت به نفر بعدی می رسد هر چه استاد می گوید می نوازد، آهسته و با طمانینه، چشمهایش را می بندد و انگشتانش را روی سیم تار می غلتاند، صدای قطعه اش گوش نواز است، گویی نت ها را شمرده شمرده اَدا می کند.
استاد می خواهد آوازی بزند، سپس قطعه ضربی.
**تجربه بی نظیری داشتم
محمد مسعودی شرکت کننده ١٩ ساله از بندرگز در یازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، می گوید: جشنواره خوب است، باید اینگونه فضاهای رقابتی فراهم باشد چرا که باعث پیشرفت هنرجویان موسیقی می شود.
وی با بیان اینکه چنین جشنواره ها، محیطی برای ارایه جوانان و نوجوانان تازه کار است، معتقد است: اینجا و به ویژه برای کسانی که از شهرستان در جشنواره شرکت می کنند، ارایه در سالنی به خوبی رودکی در حضور اساتیدی که هر کدام صاحب سبک و نظرند، تجربه ای بی نظیر و مهم است.
مسعودی می افزاید: شنیدن نظر اساتید در مورد نواختن ما و جلوی آنها ساز زدن، استرس و حس خاصی دارد.
شرکت کننده جشنواره ملی موسیقی جوان اینگونه ادامه می دهد: بسیار استرس داشتم، آرزوی بسیاری از ما، دیدن این اساتید از نزدیک است، اینجا شرایط خوبی برای جهش ما در حوزه موسیقی و یادگیری است.
**جشنواره راه را به ما نشان می دهد
بیتا مالکی ٢٢ ساله از اصفهان به همراه مادرش در انتظار نتایج و نمره ای است که اساتید به او می دهند. هشت سال
است تار می زند.
او معتقد است: جشنواره ملی موسیقی جوان به جوانان علاقمند به موسیقی، انگیزه می دهد تا هدفی را دنبال کنند. برنامه جشنواره راهی را به هنرجو نشان می دهد تا به راحتی برای پیشرفت طی کند.
**خودی نشان دادم
سینا غمگسار ١٩ ساله از استان آذربایجان شرقی که هنوز آثار هیجانِ نواختن در حضور اساتید موسیقی در چهره اش هویداست، میگوید: تجربه خوبی است که کسی همسن من نزد اساتید، خودی نشان دهند و اشکال و ایرادات خود را بداند و خودش را محک بزنند.
به گفته وی، همه شرکت کنندگان جشنواره
موسیقی، از نظر کاری تقریبا در یک سطح بودند چون رپرتوال، مشخص بود.
غمگسار توضیح می دهد: ردیف دوره عالی استاد شهبازی و آواز بیات اصفهان از جمله رپرتوال هایی بود که ما باید در حضور اساتید اجرا می کردیم.
این هنرجوی ١٩ ساله ادامه می دهد: بسیار استرس داشتم و منتظر واکنش اساتید بودم که چه ایرادی بگیرند یا چه قطعاتی را برای اجرا بخواهند البته کسانی هم که در سالن به عنوان بیننده نشسته بودند، از دیگر دلایل اضطرابم بود، چرا که نزد آنها نیز باید آبروداری می کردم.
غمگسار ادامه می دهد: از اجرای خود راضی نبودم، زیرا تنها توانستم ٥٠ درصد از توانایی خود را در حضور اساتید ارایه کنم.
در این مسابقه موسیقایی، تک نوازی سازهای مختلف و آواز به صورت تک خوانی در سه رده سنی اصلی الف (15 تا سال18)، ب( 19تا 23 سال) و ج (24 تا 29 سال) اجرا می شود و در مجموع 500 اثر از 9 صبح تا 9 شب روی صحنه خواهد رفت.
فراهنگ**٩٠١٢** 1823
خبرنگار: زهرا امیری ** انتشار: طاهره نبی اللهی
