مرتضی حاجی:
اصلاحطلبان
با سپاه گفتوگو کنند 10آبان-96
مرتضی حاجی گفت: باید با احزاب
رقیب، با اصلاحطلبانی که میگویند
ما بیرون ماندیم، با اصولگراهای خیلی تند، با سپاه و ... باید گفتوگو انجام شود. بالاخره ما منادی گفتوگو هستیم.
به گزارش ایسنا، خبرآنلاین نوشت:
«برخی اصلاحطلبان بعد از کسب کرسیهای
شورای شهر تهران و تصدی مدیریت شهری پایتخت به این باور رسیدند که زین پس با تابلو
اصلاحات پا به عرصه آوردگاههای
سیاسی بگذارند و خطشان را پس از چند سال از اعتدالیون جدا کنند اما برخی دیگر با
اشاره به روند احراز صلاحیت نامزدهای اصلاح طلب در سه دوره اخیر انتخابات مجلس
شورای اسلامی بر این باورند که باید اقتضایی عمل کرد و از الان برای ۲ سال آینده صفبندی جدیدی را رقم
نزد؛ بلکه باید صبر کرد و دید رویکرد شورای نگهبان در بررسی صلاحیت نامزدها چه طور
خواهد بود. اگر همچنان این رویکرد انقباضی بود، ائتلاف جریان اصلاحات با جریان
اعتدال حفظ شود و اگر شورای نگهبان رویکردی انبساطی در پیش گرفت، اصلاحطلبان
مستقلا وارد عرصه شوند.
مرتضی حاجی رئیس شورای مرکزی حزب
پیشروی اصلاحات و عضو هیأتمدیره بنیاد امید ایرانیان از جمله کسانی است که میگوید:
باید ائتلاف اصلاحات-اعتدال در آوردگاهای سیاسی پیش رو پابرجا بماند؛ ضمن آن که
اصلاحطلبان برای حضوری قویتر
در انتخابات مجلس شورای اسلامی لازم است با جناحهای سیاسی، شورای نگهبان و سپاه
رایزنی و گفتوگو کنند.
گزیده این گفتوگو را در ادامه
بخوانید.
- این که نباید از آقای
روحانی در مدیریتها سهم خواهی کرد، حرف درستی است و من هم آن را قبول دارم.
- اصلاحطلبان به آقای روحانی
رأی ندادند که او آنها را وزیر و مدیر کند، بلکه رأی دادند تا آن برنامههایی را
که گفته بود، محقق کند.
- اگر احساس شود رونق اقتصادی
و تقویت روابط در عرصه سیاست خارجی به سمت صلاح و اصلاح پیش میرود، دیگر هیچ
اصلاحطلبی نمیگوید «چرا من وزیر و مدیر نشدم؟» بلکه همه دولت را تحسین خواهند
کرد.
- برای تصدی کارها نباید سهمخواهی
کرد. باید رئیسجمهور تیمی را که راحتتر میتواند با آنها کار کند و آنها را
توانا بر انجام این مأموریتها میداند، انتخاب کند.
- به اصالت رفتار اصلاحطلبانه
مبتنی بر دیدگاههای اصلاحات نباید خدشهای وارد شود اما در مقاطع تصمیمگیری بنا
به مصلحتی که اقتضا میکند، برای انسجام بیشتر ملی، برای نتیجهگیری مفیدتر و برای
توسعه آینده کشور، همین تشکیلات قوی، منسجم و پر طرفدار اصلاحات گاهی احساس میکند
که خوب است با بخشی از جناح رقیب هم هماهنگ شود.
- پیشنهادم این است که حتما
ائتلاف را جدی بگیریم. استمرارش به سود انسجام ملی است.
- آیا این همه بضاعت اصلاحطلبان
و اصولگرایان معتدل بود یا آن که بضاعت بیشتری داشتند و نتوانستند آن را به عرصه
بیاورند؟ از این نباید غفلت کرد.
- اصلا نباید دلسرد شد؛
دلسردی ایجاد رخوت میکند. سطح توقع را باید بر اساس واقعیتهایی که در جامعه وجود
دارد، پایین آورد. به نظرم ایدهآلهای ما خیلی فراتر از اینهاست ولی رسیدن به این
ایدهآلها زمان طولانی را میطلبد و باید نتایج به دست آمده تاکنون را مرحلهای
برای توسعه آینده و نزدیک شدن به آن خواستههای متعالی تلقی کرد.
- این که ارکان موجود کشور
همدیگر را قبول داشته باشند، به هم اعتماد کنند و موضعشان نسبت به هم صفر و صدی
نشوند، اهمیت دارد. در واقع نمره ۱۳-۱۴
هم نمره قبولی است؛ هر چند برای نمره های ۱۸،
۱۹ و ۲۰ باید تلاش کرد اما نباید صفر و
صدی بود و گفت: «چون ما همه آن چه لازم داشتیم، به دست نیاوردیم پس هیچی به دست
نیاوردیم!»
- رایزنی با شورای نگهبان،
مجلس، عناصر اثرگذار، قوه قضائیه، حتی تشکلهای دیگر اثرگذار - که بالاخره اسمش را
نیار و خودشو بیار - بد نیست. سپاه یک مجموعهای از درون ملت است. هیچ مجموعهای
نیست که نقصی در کارش نباشد و ایرادی به کارش نباشد اما با وجود آن ایرادها باید
ارتباطات حفظ شود و تا جایی که امکانش است برای رفع آن ایرادها به هم کمک کنیم.
- معتقدم اصلاحطلبان با
احزاب رقیب، با اصلاحطلبانی که میگویند ما بیرون ماندیم، با اصولگراهای خیلی
تند، با سپاه و... گفتوگو کنند. بالاخره ما منادی گفتوگو هستیم. وقتی میتوان با
یک دولت خارجی نشست، گفتوگو کرد و به نتیجه رسید، پس در درون کشور هم باید این
هنر را داشته باشیم که با گفتوگو به نتیجه برسیم.