خشونت برخاسته از بی‌تفاوتی ۲۸-فروردین-۱۴۰۳
دررژیم غیرمتعارف سرکوبگر وسانسورچی وفاسد ولایت فقیه که دشمنی باآزادی بیان واطلاع وخبررسانی دارد اکنون اعتراف به شرایط سخت امنیتی- سانسوری تحمیل شده به رسانه های خبری واهل قلم وپیگیری وتحلیل مسائل روزشده است که عنصر فعال یا باید حامی بالایی ها یا درکنارمردم وپیگیر مطالبات شان بود که عاری ازتهدید وانتقاد نیست . یا باید وابسته به جریانات خودی بود یا باید تن به سانسور داده شود وبدتر آنکه یا باید شرایط سخت خشونت آزاردهنده بی تفاوتی وسکوت را پذیرفت.
محمد‌صادق جنان‌صفت طی یادداشتی در شماره امروز جهان صنعت با عنوان خشونت برخاسته از بی‌تفاوتی نوشت: رسانه‌نگاران در هر سرزمینی دو دسته می‌شوند؛ یک دسته در صف دولت و نهاد‌های حکومتی می‌ایستند و می‌خواهند با رفتار و نوشته‌ها و گفته‌های خود مدیران را آگاه کنند و دست‌کم جلوی خرابکاری بیشتر نهاد اجرایی را بگیرند. دسته دیگر در کنار شهروندان می‌ایستند و با درک ژرف از اینکه منافع دولت‌ها حتی اگر نیت خوش داشته باشند با منافع شهروندان در یک مسیر نیست و به همین دلیل در کنار شهروندان می‌ایستند. این گروه نیز دو دسته‌اند؛ گروهی از چارچوب‌های عرف و قانون جامعه بیرون زده و در نقد خود رادیکالیسم را ترجیح می‌دهند. این گروه در شرایط ویژه‌ای قرار می‌گیرند و با نهاد‌های استیلا یافته با جامعه سازگار نمی‌شوند و به گروه‌های سیاسی پیوند می‌خورند، اما دسته‌ای از منتقدان رفتار‌ها و تصمیم‌های نهاد دولت با قبول همه تنگنا‌ها و چارچوب‌های سخت از سوی نهاد‌های نظارتی در چارچوب عرف و قانون می‌مانند و در کنار شهروندان کوشش می‌کنند کاستی‌ها و کجی‌های تصمیم‌های دولت و پیامد‌های دهشتناک آن‌ها را بر زندگی مردم بازگو کنند. این گروه از رسانه‌نگاران از دوسو در فشار قرار می‌گیرند؛ گروهی تندرو سیاسی که تاب‌آوری‌شان در برابر هر درجه از بازگویی کجی‌ها و کاستی‌ها به دلیل نداشتن پاسخ کارشناسی در مسیر کاهنده افتاده و می‌خواهند همین گروه آخر را نیز از میدان بیرون کنند. گروه دیگری که بر گروه رسانه‌نگاران منتقد فعال در چارچوب عرف و قانون موجود فعالیت دارند را در میان خود نمی‌پذیرند و شاید با نیش و کنایه آن‌ها را نفی کنند. این روز‌ها که شهروندان و نهاد‌های حاکمیتی در وضعیت بسیار ویژه‌ای قرار دارند، رسانه‌نگارانی که می‌خواهند در چارچوب های موجود تنها به نقد و واکاوی بیشتر رفتار‌های اجرایی و سیاسی و اقتصادی غیر‌کارشناسانه به زیان شهروندان و آینده کشور بپردازند، باید چه کنند؟ یک کار این است که این روز‌های ویژه را در تولید خبر، گزارش یا گفتگو‌ها باز هم تنگ‌تر کرده و شعاع دایره نقد را کاهش دهند. در این صورت تردیدی نیست که جاذبه‌ها برای این رسانه‌های فارسی‌زبان مشتری‌های تازه‌ای از داخل ایرا‌ن پیدا می‌کنند. یک راه این است که برای دوره‌ای چیزی ننویسند و نگویند و به جامعه و شهروندان بی‌تفاوت شوند. واقعیت این است که این بی‌تفاوت شدن بدترین رفتاری است که می‌شود نشان داد.روانشناسان می‌گویند بی‌تفاوتی آزاردهنده‌ترین و بدترین نوع خشونتی است که یک فرد یا یک گروه بر فرد و گروه‌های دیگر تحمیل می‌کند. در این روز‌ها و هفته‌ها و ماه‌ها بیش از پیش شاهد بی‌تفاوتی به پیشنهاد‌های دلسوزانه و کارشناسانه اقتصاددانان و بازیگران اقتصادی هستیم و حالا نباید این موج بی‌تفاوتی به دیدگاه کارشناسان و رسانه‌نگاران همراه با سخت‌گیری بیشتر شده و این رفتار به راهبرد دولت تبدیل شود. رفتار بی‌تفاوت رسانه‌نگاران منتقد در این روز‌ها راه را برای افزایش ناکارآمدی هموار می‌کند.
