انتقاد آری، انتقام نه!

 انتقاد آری، انتقام نه!23-تیر-1403 

چراروزی نامه جمهوری اسلامی با وجودچندین سال است که  باهمسویی بااوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداریفاصله گرفته است ولی همچنان  نشان ازآن دارد  که خوش باور شده است  چون باآویزان شدن به خمینی شیاد که خامنه ای رمال جایگزینش شده است که انتقادکردن نباید بمنزله انتقام گرفتن گردد؟درحالی که درطول بقای رژیم منفور ودیکتاتور وتک صدایی فاسد وعوامفریب ولایت فقیه هرمنتقدی متهم به عامل و جاسوس نفوذی دشمن بیگانه شده وبا پرونده سازی سنگین دستگیر وشکنجه ومجبوربه اعتراف وسپس محاکمه ومجازات شده است .البته چنانچه منتقد خیلی غیرخودی بوده  جانش هم ازدست داده است.

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان انتقاد آری، انتقام نه! نوشت: یکی از اصلی‌ترین، اصولی‌ترین و کاربردی‌ترین شعار‌های انقلاب اسلامی که امام خمینی منادی آن بود، وحدت ملی است. این شعار در دوران مبارزات ضدرژیم شاهنشاهی و در دوران دفاع مقدس، کاربرد زیادی داشت و عملی شدن آن موجب پیروزی مردم ایران در مصاف با رژیم پهلوی و حامیان بین‌المللی او شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم عامل اصلی پیروزی ملت در جنگ تحمیلی، همین وحدت و انسجام داخلی بود. این، همان فرمان الهی پای‌بندی امت اسلامی به برادری و اخوت اسلامی است که هر وقت و هر جا مسلمانان به آن عمل کردند توانستند به اهداف خود برسند و قله‌ها را یکی بعد از دیگری فتح کنند.در دوران بعد از دفاع مقدس به دلیل اینکه نوبت به تقسیم غنائم سیاسی و سهم‌خواهی در قدرت رسید، جمع واحد انقلابیون به مجموعه‌های متعدد و مختلف تقسیم شد و به پیدایش جناح‌ها، احزاب، گروه‌ها و دستجات سیاسی انجامید. اصل پیدایش احزاب و گروه‌ها و جناح‌ها امری طبیعی و با رعایت الزامات ملی، اخلاقی و اسلامی، مطلوب است، ولی اگر الزامات رعایت نشوند طبعاً به منازعات منجر خواهد شد و جامعه را دچار فشل و عقبگرد خواهد کرد. تجربه سه دهه بعد از دفاع مقدس نشان داده احزاب و گروه‌های سیاسی در کشور ما هنوز به بلوغ سیاسی لازم نرسیده‌اند و به جای آنکه از تشکیلات به نفع کشور استفاده کنند آن را وسیله‌ای برای جلب منافع شخصی و گروهی قرار می‌دهند و با به راه انداختن منازعات قدرت‌طلبانه کشور را به سوی پرتگاه می‌برند.یک نمونه روشن از عدم پای‌بندی احزاب و جناح‌ها به الزامات ملی، اخلاقی و اسلامی، اقداماتی است که جناح‌ها در تبلیغات انتخاباتی چهاردهمین دوره ریاست جمهوری انجام دادند. اقداماتی مانند همدیگر را به دزدی، خیانت و انحراف از اسلام و انقلاب متهم کردن و خود را پاکدست و متعهد و نمونه بی‌نظیر نیروی انقلابی و اسلامی معرفی نمودن، کارنامه ستاد‌های تبلیغاتی بعضی از نامزد‌های ریاست جمهوری را سیاه کرده بود. آن‌ها بسیار بدتر و شدیدتر از اسلام‌هراسان غربی، از رقبای خود چنان چهره‌های ضداسلام و ضدانقلاب ترسیم می‌کردند که گوئی اگر خودشان به حکمرانی نرسند کشور به باد فنا می‌رود و فاتحه اسلام خوانده می‌شود! شگفت‌انگیز اینکه تمام این ترفند‌ها به نام دین و انقلاب بکار گرفته می‌شد و اجازه نمی‌دادند کسی تصور کند میان سیاه و سفید‌های جعل شده توسط این تبلیغاتچی‌های حرفه‌ای، رنگ دیگری هم می‌تواند وجود داشته باشد.این روش، اکنون که انتخابات به پایان رسیده و مردم با آراء اکثریتی خود رئیس جمهور را انتخاب کرده‌اند نیز ادامه دارد. متاسفانه فضای مجازی متعلق به رقبای رئیس جمهور منتخب و حتی بعضی نشریات مکتوبشان برخلاف توصیه‌های بزرگان که گفته‌اند رقابت‌های دوران انتخابات باید به رفاقت تبدیل شود، حملات شدیدی را علیه وی سازمان‌دهی کرده‌اند. چنین روشی مانع پیشرفت کشور می‌شود و مشکلات مردم را مضاعف می‌کند. اگر رقبای رئیس جمهور منتخب به آنچه در مناظره‌های تلویزیونی و تبلیغات انتخاباتی خود گفتند اعتقاد دارند، باید نیرو‌ها و امکانات هواداران خود را برای کمک به دولت جدید بسیج کنند تا در یک تلاش مشترک بتوانند مشکلات مردم را برطرف کنند. این روش است که می‌تواند نشان دهد نامزد‌های ریاست جمهوری با انگیزه خدمت به کشور وارد صحنه شده بودند نه برای رسیدن به قدرت و سیراب کردن عطش مقام و منصب.طبعاً این حق نیز برای رقبای انتخاباتی و برای آحاد مردم ایران محفوظ است که هر زمان، کوتاهی یا انحرافی از دولت جدید مشاهده کردند، انتقاد کنند و با رعایت دستورالعمل‌های اسلامی و اخلاقی درصدد اصلاح امور برآیند. رقبا اگر خواهان تعالی ایران و پیشبرد اهداف نظام جمهوری اسلامی هستند نباید به جای انتقاد به سراغ انتقام بروند. مهم‌تر آنکه نباید قبل از آنکه کسی مرتکب تخلفی شود، شمشیر انتقام از غلاف خارج کنند و کشور را به صحنه جنگ تبدیل نمایند. کشور باید عرصه تعامل و همدلی و همکاری تمام نیرو‌ها باشد تا عموم مردم از رفاه و آزادی برخوردار شوند.