آقای پزشکیان! این شتر به کوی لیلی نمی‌رود (نکته)۳-مرداد-۱۴۰۳
سربازجوشریعت نداری که برگردان آخوندهای انگل مفت خور حوزوی ومنبری
است که برای اشک درآوردن مدام با زمین وآسمان بهم دوختن وصغرا وکبرا چیدن وگریز به
صحرای کربلا زدن آویزان می شوند به اضافه که وی از تجربه توابی زندان زمان شاه و
اطلاعات پاسداران وبولتن خبری نویس اوایل انقلاب وتجربه سربازجویی واعتراف گیری و
تهیه وتنظیم کیفرخواست نویسی برای متهمان وفعال بودن قلمی دراوین نامه کیهان هم
بهره می برد . بنابراین اکنون که سخت آشفته و خشمگین وافسارپاره کرده از عدم پذیرش
توصیه هایش هست که چرا نامزدان نیابتی شوی خیمه شب بازی انتصاباتی – تقلباتی ریاست جمهوری دکوری به توصیه هایش گوش ندادند تا
به نفع سعیدجلیلی بسیجی کنار روند تا مانع از پیروزی پزشکیان شود .لذا پس ازآن
ازموضع کینه جویی وانتقام گیری تمام ستون
های اوین نامه اش را اختصاص به هتاکی و فحاشی به ظریف وشورای راهبری و حامیان
مدعیان اصلاح طلب ودولت روحانی با نتقاد
شدید به پزشکیان داده است .برای همین پس
از مدتی که بام خودش فعال نبود اکنون با سوء استفاده کردن از اشعار مولوی با نکته
پزشکیان را خطاب قرار داده است که شتر تو باشورای ر اهبری ظریف به کوی لیلی یا
خامنه ای رمال وپاسداران جنایتکار وباندهای مافیایی کاسبان تحریم ها ومخالف برجام
جبهه پایداری سعید جلیلی ر هبر دولت درسایه نمی رود پس دستور داده بهتراست که باید مسیر شترر ا کج وعوض کنی .
۱- در مثنوی مولوی داستانی آمده است که برای این روزها درس‌آموز و عبرت‌انگیز
است. ملای رومی نقل می‌کند، «مجنون» که بی‌قرار «لیلی» بود، در تب و تاب دیدار او
بر پشت ناقه‌ای نشسته و آهنگ کوی لیلی داشت. ناقه اما در شهر کُره‌ای شیرخواره
داشت و به غریزه مادری از او دل بر نمی‌داشت. مجنون در این اندیشه که به کوی لیلی
برود و شتر در اضطراب که
از کُره خود
جدا نشود! به قول ملای رومی:
«همچو
مجنون در تنازع با شتر
گَه شتر
چربید و گَه مجنون حُر
میل مجنون
پیش آن لیلی روان
میل ناقه،
پس سوی کُره دوان
یکدم ار
مجنون از او غافل شدی
ناقه گردیدی
و واپس آمدی
یک دو روزه
ره بدین منوال‌ها
مانده مجنون
در تردد سال‌ها»
این‌گونه
بود که همراهی این دو «ناهمراه» ممکن نبود و راهی که دو روزه قابل پیمودن بود،
به ترددِ سال‌ها کشیده بود. مجنون که شتر را همراه نمی‌بیند، چاره کار را در فرود
آمدن از ناقه می‌بیند. و اگرچه سختی می‌کشد و تلخی می‌چشد ولی به پای خویش راه می‌پیماید
و در کوی لیلی به آرامش می‌نشیند، در حالی که از فرصت سوخته، این درس را آموخته که
هرگز با ناقه ناهمراه، راهی کوی لیلی نشود.
این دو همره،
همدگر را راهزن
گمره آن جان
کو فرو ناید ز تن
۲- فقط با یک نیم نگاه به بینش و منش آقای دکتر پزشکیان و مقایسه دیدگاه
و باورهای ایشان با شورای راهبری و جماعتی که در اطراف رئیس‌جمهور منتخب خیمه زده‌اند،
به وضوح و بدون کمترین تردید می‌توان دید که اطرافیان جناب پزشکیان یعنی کسانی که
قرار است اعضای کابینه ایشان را انتخاب و معرفی - یا پیشنهاد- کنند، در بینش و منش
و دیدگاه‌های سیاسی و عقیدتی با رئیس‌جمهور منتخب فاصله‌ای پُر ناشدنی و متضاد
دارند. جماعت یاد شده در مثل به همان شتری شبیه‌اند که نه فقط آهنگ کوی لیلی
ندارد، بلکه در جهت و مسیری برخلاف کوی لیلی گام بر می‌دارد! کسانی که در کارنامه
و سوابق خود، همراهی با سرویس‌های اطلاعاتی دشمن، محکومیت‌های امنیتی، آلودگی به
فساد، دفاع از همجنس‌گرایی، بی‌اعتقادی به نظام و انقلاب، همسویی و همراهی برملا
شده با مثلث آمریکا و انگلیس و اسرائیل در فتنه‌ها و آشوب‌ها، ملاقات‌های پنهان
با دشمنان تابلودار ایران در آمریکا و دریافت دستورالعمل برای ایجاد فتنه در کشور،
درخواست از آمریکا برای اِعمال تحریم‌های فلج‌کننده علیه ایران اسلامی، توصیه به
شورای روابط خارجی آمریکا برای مداخله در امور داخلی ایران، مخالفت و سنگ‌اندازی
در مسیر تقویت تسلیحاتی ایران، برباد دادن ۸
ساله انبوهی از امکانات و ظرفیت‌ها و بیت‌المال برای مقابله با تحریم‌ها و دو
برابر کردن آنها، حمایت از سند استعماری ۲۰۳۰
با وجود اطلاع از مضمون و محتوای ضد اسلامی آن و...
۳- جناب آقای پزشکیان! آنچه درباره هویت بسیاری از اطرافیان حضرتعالی
مورد اشاره قرار گرفت، واقعیاتی غیر‌قابل انکار است و جنابعالی فقط با یک مراجعه
گذرا به سوابق و کارنامه آنها می‌توانید از صحت آن اطمینان حاصل کنید. آیا قرار
است این جماعت در دولت شما به مسئولیت‌های کلیدی گمارده شوند؟! اگر چنین است مطمئن
باشید که این جماعت با شما همراه نیستند و دیری نمی‌پاید که دولت شما را با مشکلات
جدی رو‌به‌رو خواهند کرد. جنابعالی دیروز در جمع مسئولان ستاد مردمی خود به گلایه
فرمودید: «انتخاب مسئولان برای ما معضل شده است چون شعار دادیم انتخاب برتر می‌کنیم
اما حالا به همه می‌گوییم کمک کنید، اما همه آدم‌های خودشان را معرفی می‌کنند؛ نمی‌دانم
باید
چه کار کنیم»!
این می‌تواند طلیعه و اولین خروجی جمع مشاوران حضرتعالی باشد که نگرانی به حق شما
را به دنبال داشته است.
جناب
پزشکیان، بسیاری از کسانی که اطراف شما خیمه زده‌اند، با جنابعالی و آرمان‌هایتان
همراه و همدل نیستند و اگر به ظاهر، همراهی کنند، مانند شتر مجنون، همراهان ناهمدل
خواهند بود. آقای پزشکیان! این شتر به کوی لیلی نمی‌رود...حسین شریعت نداری
