صداي و نامه‌هاي شما. 19 اسفند -92
* سعيدي از تهران: مترو در اين روزهاي پايان سال وضع خوبي ندارد. چرا
مسئولان قطار بيشتري در اين خطوط قرار نمي‌دهند كه مردم در ازدحام آخر سال با مشكل
مواجه نشوند؟
* اكبرزاده از تهران: براي خريد ميوه به ميدان تره بار رفته بودم و
با كمال تعجب ديدم كه قيمتها خيلي بالا بود! بطور مثال قيمت يك كيلو سيب 3600،
پرتقال 2700 تومان و... با اين افزايش قيمت مردم شب عيد چگونه مي‌توانند ميوه
بخرند؟
* چند كارگر از تهران: به مسئولان بگوييد به بيستم اسفند ماه نزديك
مي‌شويم، ولي هنوز از عيدي كارگران خبري نيست! چه كسي بايد پاسخگوي كارگران باشند
كه هنوز نه سهام عدالت دريافت كرده‌اند و هم اينكه با نزديك شدن به عيد، هنوز عيدي
آنها پرداخت نشده است.
* يك فرهنگي از تهران: من يكي از صدها معلمي هستم كه به علت داشتن
مشكلات مالي به صورت دو شيفت در آموزش و پرورش بهارستان 1 كار مي‌كنم ولي متأسفانه
از ابتداي سال تحصيلي فقط يك ماه به ما حقوق و اضافه كاري داده‌اند! لطفاًًًًًًًً
به آقاي وزير بگوييد ما چه گناهي كرديم كه حالا بعد از 6 ماه كار كردن به علت بي‌پولي
خودمان و كم لطفي آقاي وزير دم عيدي با اين هزينه و گراني شرمنده زن و بچه‌هاي خود
باشيم.
* مقصودي از اصفهان: شهرك خانه اصفهان با جمعيت فراوان و خودروهاي
بسيار، نياز مبرم به حداقل يك و يا دو جايگاه سوخت گيري گاز مايع و گاز طبيعي سي
ان جي دارد تا از ورود بي‌جهت خودروها در داخل شهر جلوگيري گردد. آيا اين كار نمي‌تواند
جلوي آلودگي را بگيرد؟
نامه‌هاي شما
سفر به خير
حادثه خبر نمي‌كند اما وقتي كه اتفاق مي‌افتد،كوچك و بزرگ، خرد و
كلان، خودرو يا عابر پياده نمي‌شناسد. سرعت غير مجاز و سهل انگاري و عدم تعادل در
رانندگي بالاخره به شكل‌هاي متفاوت، حادثه مي‌آفريند. رانندگان گرامي! آيا بهتر
نيست به جاي سرعت بيش از حد در بزرگراه‌ها يا جاده‌‌هاي غيراستاندارد، پاي مبارك
را اندكي از روي پدال گاز برداريد و آهسته برانيد تا سفر خوب و خوشي داشته باشيد و
هم از تماشاي مناظر اطراف لذت ببريد؟! يوسف قائمي ـ كردكوي
شلوغي زياد، قدرت خريد كم
هرچه به پايان سال نزديك‌تر مي‌شويم، خيابان‌ها شلوغ‌تر و قدرت خريد
مردم در گراني كمتر مي‌شود؛ و در اين ميان براي كارمندان و كارگران فقط شلوغي
خيابان‌ها و ترافيك سنگين مي‌ماند زيرا آنان اگر نخواهند به خريد بروند، ناچارند
هر روز صبح به محل كار بروند و عصر يا شب از محل كارشان برگردند و از ازدحام پياده
روها و شلوغي خيابان‌ها و گراني قارچ‌مانند، عذابي دوچندان بكشند.
سعيد جلالي ـ تهران
سعيد جلالي ـ تهران
ضامن بله، پارتي نه!
اين روزها براي انجام هر كاري از جمله استخدام، گرفتن وام، گزينش و
رسيدگي به كارهاي اداري، به يكي دو نفر ضامن معتبر يا پارتي نيازمند است و اين
موضوع باعث مشكلات فراواني براي مردم شده است. چون شايد بتوان ضامن پيدا كرد، ولي
پارتي را كه براي از ما بهتران است بايد كجا يافت؟ برخي‌ها ميخواهند از بانك وام
بگيرند، مجبورند به سراغ دوستان و آشنايان رفته تا بتوانند آنان را مجاب كنند تا
ضامن شود. پرداخت اقساط وام هم معمولاً چند سال طول مي‌كشد تا پرداخت شوند. اگر
ضامن جواب رد دهد، به لحاظ عاطفي به اصطلاح عذاب وجدان مي‌گيرد، اگر هم پاسخ مثبت
دهد، نگراني از اين كه خداي نخواسته وام‌گيرنده به دليل گرفتاري يا مشكلات مالي
نتواند اقساط خود را به موقع پرداخت كند، گريبانش را تا آخرين قسط رها نخواهد كرد. همچنين
افرادي كه ميخواهند در جايي استخدام شوند، براي اطمينان بيشتر از او ميخواهند
يكي دو نفر را به عنوان ضامن معرفي كند. آيا بهتر نيست مسئولان ادارات دولتي،
خصوصي، شركت‌ها و بانك‌ها، سفته را به عنوان سند بانكي و قانوني كه معتبر هم است،
در پيش روي همه كارها قرار دهند و براي پرداخت وام يا استخدام كارمند اين همه سنگ‌اندازي
نكنند؟ عرفان - تهران
