فیلم جدال و درگیری لفظی ذوعلم و حائری، احمد زیدآبادی: مناظرهٔ بی‌سابقه ای بود۱۰-تیر-۱۴۰۲
این جدل دوآخوند که همراه باا فشاگری انتقادی مقابل رهبر ام الفسادخامنه ای رمال ازسوی حائری شیرازی یک روحانی بوده است که به عنوان اعتراض لباس روحانی برتن نداشته است مقابل آخوند ذوعلم خلع سلاح شده مدافع خامنه ای رمال دراین بحث وجدل بوده است که نشانگر دامنه اوج گیری شکاف اختلاف میان حوزویان حامی ومرید وسرسپرده بی چون وچرای خامنه ای رمال ومنتقدان وی می باشد . ازطرف دیگر نتیجه خروجی بیش از۴ دهه سیاست سرکوب وفشارهای اقتصادی وفساد وتبعیض وباندبازی وخودی وغیرخودی کردن است که منجر به نارضایتی واعتراضات رو به رشداقشارجامعه شده است. برای آنکه رشد تورم وگرانی های ادامه مدام فقروبیکاری راافزایش داده وجان معترضان محروم شده را برلب رسانیده است ولی به جای راه حل سیاست تشدید سرکوب وحشیانه ازسوی دستگاه های اطلاعاتی وامنیتی وبسیجی وپاسداری ولباس شخصی ها علیه مردم معترض اعمال می شودکه همراه باارتکاب جنایت وقتل وبازداشت وشکنجه بوده است همچنین دستگاه های اطلاعاتی وامنیتی و... سرکوبگر ازهمکاری کامل قوه فاسدقضایی باصدور احکام زندان واعدام معترضان زندانی برخورداربوده اند.
حائری شیرازی: شما به مردم تیر نیزنید ببیند مردم چقدر به خیابان میایندمناظرهٔ بی‌سابقه-احمد زیدآبادی - برگزاری مناظره در بارهٔ کارنامهٔ رهبری آن هم به میزبانی جمعی از "نیروهای ارزشی" و انتشار آن بدون هرگونه سانسور، اتفاقی است که در 45 سال پس از انقلاب مطلقاً سابقه نداشته است.اینکه آقای حائری شیرازی به عنوان یک حوزوی برخاسته از خانواده‌ای اصولگرا، انتقادهای خود از نگاه و سیاست رهبری را بدون لکنت و به صراحت مطرح کرده و آقای ذوعلم هم در مقام یک روحانی "ولایتمدار" در مجموع از خود تحمل نشان داده و به تکفیر و تفسیق و تهدید متوسل نشده است، هر دو علائمی از پدید آمدن فضای تازه‌ای از امکان بحث و گفتگو در جامعهٔ ماست.اگر این نوع بحث‌ها بدون ایجاد مشکل برای طرفِ منتقد ادامه یابد و طرف‌های مباحثه هم لحن خود را از چارچوب حکمت مناظره خارج نکنند و وسوسهٔ مخرب وارد کردن چاشنی اهانت به بحث را از خود دور سازند، به فرهنگ‌سازی در جامعه کمک بسیاری خواهد کرد.مدارای دستگاه‌های حاکم با این قبیل مناظرات و مباحثات به شرط استمرار آن هم طبعاً می‌تواند نشانهٔ اعتماد به نفس حکومت برای "دفاع استدلالی" از راه و روش و عملکرد خود در برابر منتقدان و معترضان و مخالفان تلقی شود و از دامنهٔ نزاع‌های سیاسی و بگیر و ببندهای معمولِ ناشی از احساس ضعف و درماندگی در مقابل نظر و حرف و نقد ناقدان بکاهد و راهی نو در برابر کشور بگشاید.
