چشم پوتین به جنگ غزه۱۱-آبان-۱۴۰۲
برنده جنگ خونبار یا جنایت جنگی اسراییل وحماس تاحال روسیه بوده است چون این جنگ تبدیل به خبراول روزجهانی شده است وموجب به حاشیه رفتن جنگ اکرائین ونقش تجاوزی گری وجنایت جنگی روسیه ورئیس جمهور پوتین دیکتاتور شده است. هم چنین فرصت بیشتر برای روسیه فراهم شده است تا بابازی گرفتن رژیم تروریستی ولایت و حماس درجنگ اسراییل و حماس درسازمان ملل ومنطقه مانور تبلیغاتی دهد.
محمدرضا ستاری طی یادداشتی در شماره امروز جهان صنعت با عنوان چشم پوتین به جنگ غزه نوشت: از همان ابتدای شروع جنگ غزه و حملات بی‌امانی که اسرائیل علیه غیرنظامیان این منطقه انجام داده، روسیه به عنوان یکی از پنج قدرت اصلی شورای امنیت سازمان ملل خواستار آتش‌بس، توقف خشونت‌ها و در عین حال کمک‌رسانی به مردم غزه شده است؛ به طوری که تاکنون دو بار پیش‌نویس قطعنامه آتش‌بس فوری به شورای امنیت ارائه کرده که هر دو بار نیز این پیش‌نویس از سوی آمریکا وتو شده است.این تلاش‌های مسکو که اکنون تبدیل به یک جدال دیپلماتیک در سازمان ملل با آمریکا و برخی کشور‌های اروپایی شده، در حالی اتفاق می‌افتد که در طول سه‌هفته گذشته و به واسطه جنگ خونبار غزه، تقریبا تمامی حواس‌ها از جنگ اوکراین به سمت غزه معطوف شده است. تا پیش از این نیز اکثریت قابل توجه رسانه‌های غربی همه روز‌ها اخبار جنگ اوکراین را جزئی از اصلی‌ترین مطالب خود قرار داده و به صورت وسیعی آن را پوشش می‌دادند، اما حالا موضوع اوکراین را باید در لابه‌لای خطوط خبری آن‌ها پیگیری کرد.شاید به همین دلیل باشد که این هفته مجله تایم در گزارشی آورده که ولودمیر زلنسکی رییس‌جمهوری اوکراین حالا تنها مانده و احساس می‌کند که از جانب غرب مورد خیانت قرار گرفته است. در واقع موضوع مهم و استراتژیک این است که با شروع جنگ غزه، لزوم حمایت از اسرائیل به عنوان متحد کلیدی آمریکا نسبت به اوکراین در اولویت اول قرار گرفته است. به همین دلیل جنگ غزه به معنای باز شدن جبهه دومی است که تمامی حواس‌ها را از اوکراین به سمت غزه معطوف کرده است. این مساله برای روسیه از دو جنبه اهمیت استراتژیک دارد؛ نخست اینکه در بحبوحه ضدحمله اوکراین و فرا رسیدن فصل سرما که منجر به توقف و کاهش سطح درگیری‌ها می‌شود، مسکو می‌تواند یک فضای تنفس به منظور احیای توان نظامی و تقویت استحکامات دفاعی داشته باشد. از سوی دیگر فضای منفی دیپلماسی عمومی جهان نیز بار سنگینش از روی روسیه برداشته شده و در این مسیر فرصتی به منظور تحرکات دیپلماتیک متفاوت‌تر برای مسکو پدید می‌آید.از سوی دیگر مساله حائزاهمیت بعدی این است که ایالات‌متحده آمریکا در طول سه هفته گذشته علاوه بر اعزام ناوگان بزرگ نظامی به منطقه، کمک‌های تسلیحاتی و نظامی قابل توجهی را روانه اسرائیل کرده است. این در حالی است که به گفته اغلب کارشناسان، اوکراین بدون کمک‌های نظامی آمریکا و غرب توان مواجهه با روسیه را ندارد؛ بنابراین با توجه به اینکه شواهد نشان می‌دهد ایالات‌متحده در نظر دارد اولویت اصلی تامین سلاح را به تل‌آویو اختصاص دهد، به طور قطع با کاهش کمک‌های تسلیحاتی به اوکراین توان رزمی، لجستیکی و استراتژیک این کشور در قبال روسیه دیگر کفاف ادامه جنگ را نخواهد داد. شاید به همین دلیل است که لوید آستین وزیر دفاع آمریکا در کمیته تخصیص سنا با بیان اینکه اگر آمریکا کمک مالی به اوکراین را متوقف کند روسیه در درگیری بین دو کشور پیروز خواهد شد، درخواست ۴۴ میلیارد دلار بیشتر را به عنوان کمک نظامی و دیگر موارد به دولت کی‌یف مطرح کرده است.این مساله در حالی مطرح شده که اکنون در ایالات‌متحده میان دولت بایدن و جمهوریخواهان تقابل جدی درخصوص ارائه کمک‌های مالی و نظامی بیشتر به اوکراین وجود دارد. جمهوریخواهان به خصوص جناح راست و تندروی این حزب به طور کلی مخالف کمک به کی‌یف بوده‌اند و دولت بایدن را در این خصوص تحت فشار قرار داده‌اند. از سوی دیگر دو روز قبل مایک جانسون به عنوان رییس جدید مجلس نمایندگان آمریکا که اتفاقا نزدیک به ترامپ است طرح کمک ۳/۱۴ میلیارد دلاری به اسرائیل را منوط به کاهش بودجه دولت بایدن در زمینه مبارزه با تورم، مراقبت‌های بهداشتی و حمایت‌های مالیاتی کرده است. امری که به طور قطع تا دو هفته دیگر که احتمال تعطیل شدن دوباره دولت وجود دارد، یک تقابل جدید میان جمهوریخواهان و کاخ سفید را کلید خواهد زد.در چنین شرایطی با توجه به کارشکنی‌ها در قبال آتش‌بس در غزه از سوی حامیان اسرائیل، معطوف شدن افکار عمومی به سمت غزه و کاهش کمک‌های مالی و نظامی به اوکراین به طور طبیعی از لحاظ استراتژیک به نفع روسیه رقم می‌خورد. البته به این شرط که دامنه درگیری‌ها در غزه محدود بماند و به سایر نقاط منطقه خاورمیانه کشیده نشود.
