شرمآور نیست؟ البته که هست! (نکته) ۵-آبان -۱۴۰۴
باوجودآنکه
ماهیت سربازجوشریعت نداری با حرفه پاسداری- بولتن خبر نویسی وبازجویی و شکنجه گری
واتهام زنی وپرونده سازی وتهیه وتنظیم کننده خواست برای متهمان و منتقدان
غیرخودی فاش شده ست ووی تبدیل به گاو پیشانی سیاه رسوای تابلوشده است .ولی چون ترک عادت
موجب مرض است .امکان ندارد حرفه اش تغییر کند . بنابراین همچنان برای پیگیری
انحراف اذهان عمومی وتبرئه نقش خودی ها،
باجدیت تمام هدف وارونه گویی وفرافکنی
کردن برای متهم کردن مدعیان اصلاح طلب ومنتقدان را دنبال می کند. درمقابل بابه
حاشیه بردن نقش باندمافیایی مؤتلفه که
انحصارو اردات پارچه چادر سیاه با ارزدولتی و فروش دربازار آزاد را
دراختیار داشت. سپس فرزندان آخوندمصباح یزدی ومکارم شیرازی معروف به سلطان شکرشدند
.چون شکرباارزدولتی خریداری وبه قیمت بازارعرضه می شد. درادامه پدیده سلطان بازی
درمورد همه آنانی که از ارز دولتی برای واردات وصادرات برخوردارند همه گیرشده است وچنانچه جزو خودی ها باشنددارای
مصونیت می باشند.ولی اگر نیمه خودی وبعد غیرخودی شده باشند مورد پیگیری قرارمی گیرند.
درست شیوه ای که سربازجوشریعت نداری و اوین نامه کیهان وهمکارانش با جدیت دنبال کرده است
.نمونه همین "شرمآور نیست؟ البته که
هست! " درستون نکته اوین نامه کیهانش می باشد.
۱- در
کیهان روز شنبه (۳ آبان ماه) در یادداشتی با
عنوان «این کار از فرشتههای زمینی برمیآید» به نقش اساسی و اصلی قیمت دلار در
افزایش افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات اشاره داشتیم و به نتیجه ویرانگر این پدیده
در معیشت مردم پرداختیم. در آن یادداشت آمده بود: «یکی از مهمترین چالشهای
اقتصادی کشور در سالهای اخیر، عدم تعهد برخی از صادرکنندگان و
خودداری آنها از بازگرداندن ارز حاصل از صادرات است. بر اساس قوانین و مقررات
موجود، از جمله قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، خودداری صادرکنندگان از
بازگرداندن ارز حاصل از صادرات اقدامی مجرمانه و در حکم قاچاق ارز است. با این
حال، برخی اشخاص حقیقی و حقوقی که تعهدات ارزی کلانی دارند، از اجرای تکالیف
قانونی خود امتناع میورزند و عملاً با تأخیر یا عدم بازگشت منابع ارزی، فشار
مضاعفی بر بازار ارز و سیاستگذاری پولی کشور وارد میکنند» و آورده بودیم: «در
شرایطی که بخش عمدهای از صادرات کشور با استفاده از یارانههای عمومی و منابع
ارزانقیمت همچون انرژی، حملونقل، دستمزدهای ارزان و معافیتهای مالیاتی انجام میشود،
ارز صادراتی بخشی از منابع ملی، بیتالمال و متعلق به مردم است از این روی خودداری
صادرکنندگان از بازگشت آن که با بهرهمندی از رانتها و ارتباطات خاص، صورت میپذیرد
و میلیونها دلار به جیب برخی از صادرکنندگان سرازیر میکند، خیانت به بیتالمال و
اقدامی مجرمانه است».۲- و
اما، یک گزارش موثق که نه فقط تعجبآور، بلکه شرمآور نیز هست حکایت از آن دارد که
طی چند سال اخیر میزان ارز حاصل از صادرات که مطابق قانون باید به بانک مرکزی
بازگردانده میشد و تاکنون بازگردانده نشده است، رقمی بیش از ۹۰ میلیارد دلار است! یعنی تقریباً دو
برابر بودجه عمومی سالانه کشور(!). حالا میتوانید حدس بزنید که افزایش پیدرپی
قیمت دلار و جهش افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات مورد نیاز از کجا آب میخورد؟! و
چه کسانی سفره مردم را کوچکتر و کوچکتر میکنند؟! در فهرست آنهایی که از
بازگرداندن ارز حاصل از صادرات خودداری کردهاند نام هزاران شخص حقیقی، شرکت
خصوصی، شرکتهای دولتی و شرکتهای (به قول حضرت آقا) شبهدولتی وجود دارد !...
باز هم بخوانید!۳- مقصود
و منظور از صادرات تهیه ارز برای وارداتی است که تامینکننده نیازهای مردم است
بنابراین وقتی ارز حاصل از صادرات به کشور بازنمیگردد، مفهوم واقعی آن اولاً؛
غارت ثروت ملی است. ثانیاً؛ ارزی که بازگردانده نشده است معمولاً صرف قاچاق کالا
میشود. ثالثاً؛ عدم بازگشت ارز صادراتی، کمبود مصنوعی ارز در داخل را به دنبال
دارد که باعث افزایش قیمت دلار میشود و نتیجه آن، همانگونه که اشاره شد، افزایش
افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات مورد نیاز مردم و رنج و فشاری است که به ملت و
مخصوصاً اقشار کمدرآمد تحمیل میشود. ۴- حالا نوبت طرح این پرسش از مسئولان محترم در دولت، مجلس، قوه قضائیه،
مراکز اطلاعاتی و امنیتی است که در چه کارند؟! آیا وجود این پدیده پلشت با اینهمه
خسارتی که به نظام و مردم تحمیل میکند، شرمآور نیست؟ البته که هست!پاسدارسربازجو
حسین شریعت نداری
