اوین نامه کیهان ۱ دی ۱۴۰۴
گزارش
خبری تحلیلی اوین نامه کیهان
زاویهدارها عبور از
پزشکیان را کلید زدند
اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری همچنان درحال تلاش پیگیرانه طراحی سازماندهی کردن متهم نمودن دولت پزشکیان وحامیان مدعی اصلاح طلب ورسانه های شان می باشد تا وانمود کند اینان عامل بحران های کنونی اند .چون هدف تبرئه کردن وبه حاشیه بردن نقش اصلی خامنه ای رمال وپاسداران جنایتکار و جنگ افروز وبرنامه های هسته ای وموشکی و جنگ افروزی شان از طریق گروه های نیابتی مسلح درمنطقه ورسانه های خبری حامی شان همراه با کاسبان تحریم ها به ویژه اوین نامه کیهان وسربازجو شریعت نداری مخالف برجام ومذاکره با آمریکااست. برای همین موازی دفاع جانانه که از دولت رئیسی دژخیم ۶ کلاسه حذف شده ووزاری بحران ساز ارثیه دولت سیزدهم دردولت پزشکیان ولی مدعیان اصلاح طلب متهم شده به غرب گرا وهمسو باآمریکا چون خواهان مذاکره با آمریکا هستند. عجیب آنکه موازی نفوذی وغرب گرا حال دربازتولید انگ واتهام زنی جدید متهم به زاویه دارهاشده اند چون عبور ازپزشکیان هذیان گوی ذوب شده درولایت را کلید زده اند . زیرا هدف اوین نامه کیهان سربازجو شریعت نداری همگامی با کاسبان تحریم های مخالف برجام ومذاکره باآمریکای جبهه پایداری درمجلس ار تجاعی وحمایت از دولت قبلی ومهره هایش درون کابینه پزشکیان است . بنابراین اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری تحلیل داده است این زاویه دار هایا وزرای غیر خودی مدعی اصلاح طلب درحال عبور ازپزشکیان اند. پس برای همگامی کامل کاسبان تحریم ها با اتهام زنی سربازجوشریعت نداری درمجلس ارتجاعی ونامشروع تهدید کرده اند می خواهند وزرای زاویه دارها را استیضاح کنند. زیرا تورم شتاب گرفته وتبدیل به گرانی ها وقیمت دلار بیش از۱۳۲ هزارتومانی شده پس ازجنگ ۱۲ روزه خفت بار وتحقیرآمیز وشدت نارضایتی شهروندان شده است باید به عملکرد دولت پزشکیان به خصوص وزرای زاویه دار مدعی اصلاح طلب ورسانه های شان نسبت داده شود. برای همین چنین گزارش تحلیلی تهیه شده است:حمله سازمانیافته رسانههای زنجیرهای و چرخش ناگهانی حامیان دیروز دولت چهاردهم، بار دیگر نشان داد جریان مدعی اصلاحات، حمایت سیاسی را تا زمانی میپذیرد که سهمخواهیاش تأمین شود. پروژه «عبور از پزشکیان» درست از همان نقطهای کلید خورد که رئیسجمهور زیر بار نسخه تحمیلی مذاکره زاویهدارها و باجدهی نرفت.جریان مدعی اصلاحات در دو دهه گذشته، هرگاه بوی قدرت به مشامش رسیده، برای سهیمشدن در «کیک قدرت» از هیچ ابزاری فروگذار نکرده است؛ از حمایتهای مشروط و سهمخواهانه در بزنگاه انتخابات گرفته تا فشار رسانهای برای تحمیل مهره و خطمشی. تجربه دولت حسن روحانی و اکنون دولت مسعود پزشکیان، دو نمونه روشن از این الگوست. اصلاحطلبان در مسیر روی کار آمدن، حامیاند و پس از گرفتن پستهای مدیریتی، به محض آنکه مطالبات حداکثریشان- بخوانید زیادهخواهی- برآورده نشود، ژست اپوزیسیون میگیرند و با ادبیات طلبکارانه، دولت برآمده از حمایت خود را زیر ضرب میبرند.این روزها نیز دقیقاً همان سناریو تکرار میشود؛ رسانههای زنجیرهای جریان مدعی اصلاحطلب، پس از آنکه رئیسجمهور حاضر نشد نسخه «مذاکره به هر قیمت» را بپذیرد، به ناگهان روایت «تنهائی رئیسجمهور»، «بنبستنشینی» و «بیابتکاری» را روی میز گذاشتهاند؛ روایتی که بیش از آنکه دغدغه حل مسئله داشته باشد، کارکرد فشار سیاسی و تطهیر گویندگانش را دارد. اصلاحطلبان که دیروز خود را شریک پیروزی معرفی میکردند، امروز در قامت مخالفخوان ظاهر شدهاند؛ انگار نه انگار سال ۱۴۰۳ تمامقد پشت پزشکیان ایستاده بودند!اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری برای آنکه مخالفتش با مذاکره با آمریکا ومتهم کردن زاویه دار را برجسته کرده باشد .پس اشاره به نشست چندساعته پزشکیان جمهور با فعالان سیاسی و نمایندگان احزاب کرده است که برخی چهرههای جریان مدعی اصلاحطلب با اصرار بر چرایی مذاکرهنکردن با آمریکا، همان نسخه قدیمی را مطالبه کردند. اما پاسخ پزشکیان ذوب شده در ولایت صریح و بدون تعارف بود؛ پاسخی که عملاً «تیر خلاص» به رؤیای مذاکره تحمیلی محسوب میشد.چون پزشکیان تأکید کرد بنده حاضر نیستم زیر بار ذلت و ظلم بروم... بهدنبال دعوا و درگیری با کسی نیستیم؛ دوست داریم با همه با صلح به گفتوگو بنشینیم؛ اما مقابل کسی که قلدری میکند میایستیم. ایران به دنبال سلاح هستهای نیستبه روایت حاضران، کفه انتقادات اصلاحطلبان در جلسه سنگینتر بود؛ انتقاداتی که گاه از مرز نقد عبور میکرد و رنگ تهدید سیاسی به خود میگرفت. در مقابل، چهرههای اصولگرا با وجود طرح نقدها، بر حمایت از کلاننگاه دولت برای پیشبرد امور کشور تأکید داشتند.ولی هنگامی که در جلسه، «حاجات» جریان مدعی اصلاحات برآورده نشد، توپخانه رسانهای به کار افتاد. روزنامهها و یادداشتها یکی پس از دیگری،پزشکیان آلت دست خامنه ای رمال را آماج حمله قرار دادند.چون احمد زیدآبادی در یادداشتی در روزنامه هممیهن، با انتقاد از موضع رئیسجمهور نوشت: «مسعود پزشکیان در دیدار اخیرش با جمعی از سران احزاب و فعالان سیاسی مذاکره با آمریکا را رد کرد و شرایط آن را تحقیرآمیز دانست. حتی به فرض همدلی با رئیسجمهور، این رویکرد وی، حل کردن مسئله نیست؛ بلکه پاک کردن صورت مسئله است.» وی در پایان حتی برگزاری چنین جلساتی را «اتلاف وقت» دانست. هممیهن در گزارشی دیگر، با تیتر معنادار «آقای رئیسجمهور! خیلی زود تنها شدید» تلاش کرد القای بنبست و انزوا را به افکار عمومی تزریق کند و مدعی شد رئیسجمهور «متکلمالوحده» شده است؛ «... سیاست قطعاً با پزشکی در تمام ویژگیهای مذکور فرق میکند. همین که شما متکلمالوحده شدهاید و به تنهائی در حال دفاع از دولت و عملکرد آن هستید یعنی، یک جای کار گیر دارد. اظهار سخنان تکراری و حتی کلیگویی که کمتر مخاطبی را قانع کند، نشانهای از وجود یک گیر جدی در سیاست جنابعالی و دولت است. در سیاست همه بهنوعی مشارکت میکنند و نه فقط تبعیت. پس باید در فرآیند سیاسی حضور و مشارکت داشته باشند. در عمل آنچه که مشهود است، غیبت اغلب همراهان دولتی و پیش از آن انتخاباتی با شماست... برای شما کسی نمانده؛ لذا به سخنان تکراری و نصیحتگونه روی آوردهاید... این در حالی است که همین جریان، سالها راهبرد «نه جنگ، نه صلح» را تبلیغ میکرد و امروز، بدون پذیرش مسئولیت گذشته، طلبکارانه نسخه جدید میپیچد.به نظر میرسد جریان مدعی اصلاحات، در یک تقسیم کار نانوشته، همزمان از بیرون و درون، به دولت فشار میآورند. از یکسو رسانهها روایت ناکارآمدی و تنهائی رئیسجمهور را میسازند و از سوی دیگر، برخی نیروهای زاویهدار که در دولت رخنه کردهاند، چوب لای چرخ تصمیمگیری میگذارند؛ پروژهای که هدفش نه اصلاح امور، بلکه حفظ پایگاه سیاسی و شانه خالیکردن از مسئولیت است. برخی اصلاحطلبان حاضر نیستند بپذیرند که حمایت از یک دولت، به معنای شریکبودن در مسئولیت تصمیمات آن است؛ آنها به محض بروز چالش، فاصلهگذاری میکنند تا هزینه ندهند. درادامه اوین کیهان سربازجوشریعت نداری برای چاشنی کردن اتهام زدن وپاچه گیری ومتهم کردن مدعیان اصلاح طلب زاویه دار ازدستآویز گزینه ای رهبرش خامنه ای رمال عامل اصلی بحران چنین استفاده کرده است:آن کسی که دلبسته آمریکا باشد و تصور کند که بدون لطف آمریکا نمیشود قدم از قدم برداشت در کشور، برای شما همکار خوبی نخواهد بود. او از ظرفیتهای کشور استفاده نخواهد کرد و خوب مدیریت نخواهد کرد. - آن کسی که راهبرد دین و شریعت را مورد بیاعتنایی قرار دهد او با شما همکار خوبی نخواهد بود. کسی را انتخاب کنید که اهل دین، اهل شریعت، اهل انقلاب، اهل اعتقاد کامل به نظام باشد. اگر شما نامزدهای محترم یک چنین عهدی با خدای خودتان ببندید بدانید که کارهایی که برای انتخابات میکنید همهاش حسنه خواهد بود. البته گفته نشده است شرایط کنونی کشور که غوطه ور درفساد وتحریم وتورم وگرانی وبحران هایل اینحل است نتیجه ترسیم خط وخطوط خامنه ای رمال طی بیش از ۳۶ سال ازموضع روضه خوانی دشمن شناسی آمریکا می باشد.درپایان اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری بدون آنکه کوچک ترین اشاره ای به نقش کلیدی خامنه ای رمال طی بیش از ۳۶ سال همراه با نهادهای فعال غارتگر زیر کنترلش به ویژه پاسداران جنایتکار و کاسبان تحریم ها وجنگ ۱۲ روزه کند . درمقابل برای مقصردانستن ومتهم کردن مدعی اصلاح طلب یا زاویه دارها وشکستن کاسه کوزه ها برسرشان جمع بندی کرده است: جمعبندی رفتارهای اخیر جریان مدعی اصلاحات و زاویهدارها، یک واقعیت روشن را عیان میکند؛ اینکه این طیف، نه به دولت و رای وفادار است و نه به عملکرد خویش! همانهایی که دیروز با ژست حمایت انتخاباتی، خود را شریک پیروزی پزشکیان معرفی میکردند، امروز به محض آنکه منافع، سهمها و توقعاتشان تأمین نشده، لباس «مخالفخوانی» به تن کرده و پروژه عبور از رئیسجمهور را کلید زدهاند. این چرخشهای سریع و بیپروا، نه ناشی از دلسوزی برای مردم، بلکه محصول همان روحیه دیرینه سهمخواهی و باجگیری است.زیرا مدعیان اصلاحات و زاویهدارها بار دیگر نشان دادند که حمایتشان نه از سر اعتقاد، بلکه معاملهای موقت است؛ معاملهای که اگر سود مورد نظرشان تأمین نشود، بیدرنگ با «گربهرقصانی»، فشار رسانهای و فضاسازی سیاسی، دولت را به ناکارآمدی متهم میکنند و خود را در جایگاه طلبکار مینشانند.واقعیت آن است که این جریان، هرگاه در قدرت است، همه تصمیمات را به نام خود مصادره میکند و هرگاه با بنبست مواجه میشود، هزینهها را بر دوش دولت و نظام میاندازد. امروز نیز با عبور از پزشکیان، تلاش دارند هم چهره خود را در افکار عمومی تطهیر کنند و هم از پاسخگویی نسبت به نقششان در وضعیت موجود بگریزند.دولت چهاردهم اگر قصد عبور از این مقطع حساس را دارد، چارهای جز مرزبندی صریح و بدون تعارف با این زاویهدارها و دوری از آنها ندارد؛ جریانی که نقد را با نقزدن، مطالبهگری را با تهدید و سیاستورزی را با باجخواهی اشتباه گرفته است! سیاست میدان مسئولیتپذیری و پاسخگویی است، نه عرصه سهمگیری، دبهکردن و زیر میز زدن.
