دومین روز از تجمع کارگران کشت و صنعت قند خاورمیانه

 دومین روز از تجمع کارگران کشت و صنعت قند خاورمیانه/ اعتراض به وضعیت سه کارگر اخراجی۲-دی-۱۴۰۴

کارگران کارخانه قند خاورمیانه، در اعتراض به‌ عدم تحقق مطالبات صنفی خود تجمع کردند. اوایل ماه گذشته نیز کارگران به مدت ۵ روز تجمعات اعتراضی برگزار کرده بودند.به گزارش خبرنگار ایلنا، امروز، سه‌شنبه، ۲دی ماه، کارگران کارخانه قند خاورمیانه، در اعتراض به‌عدم تحقق مطالبات صنفی خود تجمع کردند. اوایل ماه گذشته نیز کارگران به مدت ۵ روز تجمعات اعتراضی برگزار کرده بودند. مهمترین مطالبات کارگران، اجرای درست طرح طبقه‌بندی مشاغل، محاسبه جمعه‌کاری‌ها، پرداخت حق غذا و همچنین جذب نیروهای کار فصلی بومی به جای نیروی کار غیربومی است. کارگران پیشتر به «ایلنا» گفته بودند که حقوق دریافتی آنان در دوره‌های بهره‌برداری با وجود شیفت‌های ۱۲ ساعته، معادل ۴۵ روز کار در ماه است که در شرایط فعلی تورم و گرانی سرسام آور، پاسخگوی نیازهای معیشتی‌شان نیست. این در حالی است که این مبلغ نیز در ماه‌های تعمیرات به نصف کاهش می‌یابد. اخراج سه نفر از کارگران کارخانه قند خاورمیانه به بهانه اتمام مدت قرارداد از موارد دیگرِ مورد اعتراض این کارگران است. آنطور که کارگران می‌گویند، کارفرما بعد از اعتراضات دوره‌ی قبل سه کارگرِ اخراجی را به کارخانه برگرداند و بعد از پایان قرارداد، دیگر با آن‌ها قراردادی امضا نکرد و مجدد این سه کارگر اخراج شدند. کارگران کارخانه قند خاورمیانه به قراردادهای موقت کار معترض هستند و می‌گویند: سه کارگرِ اخراج شده، حدودا بین ۷ تا ۱۰ سال سابقه کار داشتند اما قرارداد به گونه‌ای تنظیم شده که کارفرما به راحتی می‌تواند کارگران را اخراج کند. آن‌ها می‌گویند: نداشتنِ امنیت شغلی بزرگترین مشکل کارگران است. کارگری که امنیت شغلی ندارد برای پیگیریِ مطالبات خود نگران اخراج است. ما نمی‌توانیم به اداره کار برای اعتراض به وضعیتِ حقوق‌ها و عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل مراجعه و شکایت تنظیم کنیم، چراکه کارفرما به راحتی ما را اخراج می‌کند. گفتنی است، روز سه‌شنبه ۱۸ آذرماه نیز یکی از کارگران فصلی شرکت کشت و صنعت قند خاورمیانه شوش در اعتراض به وضعیت شغلی خود همراه با دو فرزندش مقابل این شرکت تجمع کرد. این کارگر به «ایلنا» گفته بود: از سال ۱۳۹۷ تاکنون به صورت فصلی کار کرده‌ام و چند ماه از هر سال را بیکار هستم. این بیکاری چند ماهه وضعیت معیشتی ما را به شدت تحت تاثیر یر قرار داده، طوری‌که از پس مخارج تحصیل فرزندانم برنمی‌آیم و اگر وضعیت به همین شکل پیش برود، فرزندانم مجبور به ترک تحصیل می‌شوند.