اوین نامه کیهان ۲۵ آبان ۱۴۰۴
گزارش خبری تحلیلی اوین نامه کیهان
سریال فرار از
پاسخگویی این قسمت:«اختیار نداریم»!
صورت مسأله پاک کردن وآدرس غلط دادن درراستای پیگیری هدف تبرئه کردن نقش خودی ها که زیرکنترل خامنه ای رمال همه کاره وعامل اصلی همه فساد ها وغارتگری ونارسایی هاهستند و موازی آن باند بازی ها وبحران هاو فعال نمودن کاسبان تحریم ها که منجر به شرایط بغایت فوق بحرانی موجود است وبدون چون وچرا دستآورد حداقل این سناریو ربط به ۳۶ سال رهبری دائمی شده خامنه ای رمال است. چون نقش مستقیم وی دربحران آفرینی ها هرروز تکرار وبازتولید شده است .ولی درمقابل مدعیان اصلاح طلب غیر خودی شده فاقد قدرت ورسانه های شان متهم ومقصرو محکوم می شوند. بهانه هم این است که ۸ سال خاتمی نقش تدارکاتچی داشت و کپی خیلی خفیف ترش را حسن روحانی ایفا نمود .جزو بخشی از وظیفه سربازجوشریعت نداری می باشد که از سوی اوین نامه کیهانش روزانه پیگیری می کند . زیرا نماینده ویژه خامنه ای رمال دراین اوین نامه است وباید اهدافش را مجدانه دنبال کند. برای همین برای ماستمالی کردن عدم مسئولیت پذیری وپاسخ گویی خامنه ای رمال مقابل روضه خوانی های دشمن شناسانه ای که می خواند وتأکید برادامه جنگ افروزی ازطریق گروه های نیابتی مسلح شده ازسوی سپاه تروریست قدس درمنطقه مقابل اسراییل وآمریکامی کند . چون هدف شکست خورده درجنگ ۱۲ روزه ایجاد دیوارامنیتی برای برنامه های هسته ای وموشکی بود که عامل تحریم هاوتشدید تورم وگرانی ها وفقر ومحرومیت و کسری بودجه دولت وصدالبته نارضایتی عمومی شده است . ولی هرگز نه خامنه ای رمال پاسخ گوی مواضع روضه خوانی های متناقض خودنبوده است که ازموضع فرار به جلو طلبکاری کرده است. برای همین باز تأکید می شود اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری موظف است تا وکیل مدافع تسخیری رهبرش را برعهده بگیرد .پس برای متهم کردن پزشکیان و حامیان مدعی اصلاح طلب قلم فرسایی و گزارش تحلیلی تهیه وادعا می کند: سریال فراز ازپاسخ گویی این قسمت، اختیار نداریم! ودر برای دراز کردن مدعیان اصلاح طلبادامه افزوده است:افزایش اختیارات» عبارت رایج در ادبیات سیاسی و مطالبه تکراری مدعیان اصلاحات برای توجیه عدم مدیریت، کم‌توانی و بی‌برنامگی این طیف در مواجهه با مسائل است که در تاریخ زیست این جناح متسلسل و در چهارچوب مطالبات و درخواست‌های آنان رویه جاری به حساب می‌آید. مدعیان اصلاحات برای فرار از پاسخگویی و توجیه عملکرد دولت مطبوع خود پس از سلسله نقدهای نمایشی نسبت به اقدامات کابینه چهاردهم، پرده از راز نقدهای هفته‌های گذشته برداشتند و با تکرار درخواست «افزایش اختیارات» به معمای خودزنی نمایشی پایان دادند؛ به عبارت دیگر باطن خودزنی هفته‌های پیشین با درخواست افزایش اختیارات مشخص شد. به عنوان نمونه، سردبیر روزنامه «سازندگی» 16 آبان 1404 ذیل تیتر «اقدام به جای هشدار» با اشاره به اینکه «هشدار دادن وظیفه رئیس‌جمهور نیست» در نقد «مسعود پزشکیان» با نظر به اینکه کمبود موجود «نقشه راه» است و نیاز به برنامه داریم، نوشت: «آقای رئیس‌جمهور این روزها بیش از هر مقام دیگری سخن از بحران می‌گوید. از کمبود آب تا کسری بودجه، از رکود تولید تا خطر مهاجرت نخبگان. اما در همه این سخنرانی‌ها یک چیز کم است؛ و آن «نقشه راه». هشدارها درست‌اند، اما هشدار دادن وظیفه رئیس‌جمهور نیست؛ مسئولیت رئیس‌جمهور، ارائه راه‌حل است». به تعبیر دیگر، روزنامه «سازندگی» ذیل تیتر «اقدام به جای هشدار» به نقد نمایشی «مسعود پزشکیان» پرداخت و کمبود موجود در کابینه را «نقشه راه» توصیف کرد اما دیروز (24 آبان 1404) به نقل از خاتمی ذیل تیتر «دولت اختیاراتش را پس بگیرد» به خیمه‌شب بازی و رازگونه سخن گفتن پایان داد و مطالبه اصلی یعنی «افزایش اختیارات» را که در پس نقد پنهان بود، نمایان کرد.این جریده مدعی اصلاحات (روزنامه سازندگی) پس از این نقد درست اما نمایشی و با هدف خاص که به بی‌برنامگی و لزوم برخورد برنامه‌محور با مشکلات اشاره دارد؛ به نقل از رئیس دولت اصلاحات نوشت: «باید دولت را حمایت کرد. دولتی که با مشکلات و موانع فراوان تلاش میکند که مردم را راضی و میهن را سربلند کند. ولی انتظار این است که دولت هم برای بازپس گرفتن حقوق و اختیارات خود و اعمال بهتر و بیشتر آنچه در اختیار دارد تلاش بیشتر، علمی‌تر و با برنامه‌ریزی سنجیده‌تر کند». پیش از این نیز روزنامه زنجیره‌ای «اعتماد» 12 مهر 1404 ذیل تیتر «پیشنهاد اختيارات ویژه برای دولت» به نقل از هادی حق‌شناس همین مصالبه را تکرار کرد. اعتماد در این رابطه نوشت: «دولت نياز دارد، انعطاف بيشتري در اختياراتش داشته باشد. در شرايط غيرعادي به اختيارات بيشتري نياز است تا هدف‌ها محقق شوند». وقتي جلسه تمام و درها بسته مي‌شود، هيچ چيز تغيير نمي‌كنددر شرایطی که مدعیان اصلاحات کمافی‌السابق خواهان افزایش اختیارات رئیس دولت هستند، برخی از افراد همین طیف تعلل در اقدام و بی‌برنامگی را علت ناکامی و ضعف مدیریت می‌دانند. به عنوان نمونه، حسین سلاح‌ورزی، ریاست پیشین «اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران» چندی پیش طی یادداشتی ضمن انتقاد از کثرت جلسات بی‌حاصل ذیل تیتر «دولت گوش دارد اما دست ندارد» در روزنامه «اعتماد» نوشت: «در اغلب اين روزها در دفتر رئيس‌جمهور و معاون اول و وزرا، يكي پس از ديگري جلسه برگزار مي‌شود. ووی در روزنامه «هم‌میهن» ذیل تیتر «هشدار به جای برنامه؛ نقدی بر اظهارات رئیس‌جمهور درباره تخلیه تهران» نسبت به بی‌برنامگی دولت نوشت: «صبحی خشک و بی‌رمق در آبان ماه بود که جمله‌ای از رئیس‌جمهور در صدر خبرها نشست: «اگر تا آذرماه باران نبارد باید آب را جیره‌بندی کنیم، و اگر باز هم نبارد، شاید باید تهران را خالی کنیم»... پس هشدار به جای برنامه داده است. یک کاری انجام می‌دادبه نظر می‌رسد طیف موسوم به اصلاحات برای توجیه کم‌توانی، کم‌کاری و ناکامی در مدیریت و برنامه‌ها با تمسک به درخواست اختیارات مضاعف از پاسخگویی فرار میکند. از سوی دیگر عملکرد طیف مدعی اصلاحات نشان می‌دهد که این جریان پاسخ به کاستی‌‌ها را در ظرفیت خارجی خلاصه کرده و نسبت به توسعه درون‌زا غافل است. در سنوات گذشته نیز افزایش اختیارات با نقد و اعتراض برخی از افراد همین جناح (مدعی اصلاحات) مواجه شد؛ به عنوان نمونه، سعید لیلاز فعال رسانه‌ای منتسب به مدعیان اصلاحات در سال 1397 طی مصاحبه با «یورونیوز» در رابطه با اختیارات دولت اذعان کرد: اختیاراتی که رهبری به آقای روحانی داده بودند را اگر به چوب داده بودند تا الان یک کاری کرده بود؛ به نظر من آقای روحانی هیچ تصویر و برآورد روشنی در روز اول از موج تحریم‌هایی که به سمت اقتصاد ایران سرازیر می‌شد نداشت. تصمیم‌هایی گرفت و تدبیرهایی اتخاذ کرد که به التهابات بازار دامن زد. مثلا به جای اینکه جلوی مصرف ارزی را بگیرند شروع کردند به یک سلسله اقدامات مشوق مصرف ارز از جمله اعطای 500 یا 1000 یورو برای سفر خارجی که منجر به افزایش تقاضای سفر خارجی شد در حالی‌که ما باید جلوی آن را می‌گرفتیم. اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری برای آنکهه مچنان ثابت کند که همه کاره مدعیان اصلاح طلب ومقصر شرایط کنونی اند. لذا چاشنی کرده است کارنامه سیاه با وجود اختیارات مضاعف است .زیراکارنامه مدعیان اصلاحات با وجود اختیارات مضاعف و فزاینده در طول دوره مسئولیت غیرقابل دفاع است؛ از این رو دو پرسش اساسی در رابطه با درخواست افزایش اختیارات مطرح است: 1. چه کاری می‌خواستید انجام دهید که اختیار نداشتید؟! 2. با اختیاراتی که داشتید چه کاری برای مردم انجام دادید؟!چون همان سالی که به پیشنهاد دولت خاتمی از سوی سازمان ملل گفت‌و‌گوی تمدن‌ها نامگذاری شد، رژیم آمریکا با سکوت و همراهی سازمان ملل، افغانستان را اشغال کرد و صد‌ها هزار بی‌گناه را به خاک و خون کشید و دو سال بعد هم جنایت مشابهی را در عراق مرتکب شد. پس از آن هم ادعا کرد ایران محور شرارت است و باید مورد حمله اتمی قرار بگیرد.وعملکرد اصلاح‌طلبان در دوره برجام که با گرفتن اختیارات همراه بود کاملا به نفع دشمن تمام شد. آنها با اعتماد به دشمن و امضای توافقی فاقد ضمانت و فاقد توازن، سبب ایجاد رکوردهای تورمی و تحریم و تهدید بیشتر شدند. بدعهدی آمریکا و اروپا در برجام نیز از سوی آنان توجیه و سبب خباثت و بدعهدی بیشتر دشمن گشت. این شرایط حاصل افزایش اختیارات و اعتماد بیجا به غرب بود که تبعات آن دامن ایرانیان را گرفت و سرنوشت آیندگان را در معرض محدودیت و خطر قرار داد. علی‌ایحال کارنامه این طیف با توافق‌هایی چون «کرسنت»، «توتال» و «برجام» سیاه و غیرقابل دفاع است و با وجود این سابقه امکان اعتماد برای افزایش اختیارات سخت و حتی نشدنی به نظر می‌رسد. برخی مدیران ارشد در دولت روحانی، وعده‌های فریبکارانه تروئیکای اروپایی و آمریکا در برجام را جدی گرفته و ضمن امضای توافق آب و هوائی پاریس، تعهد دادند که استفاده از ذخائر سوخت فسیلی در کشور را گسترش نداده بلکه کاهش دهند و حال آن که آمریکا و اروپا در راس کشورهای استفاده از این سوخت قرار دارند. غرب ادعا می‌کرد پس از امضای برجام توسط ایران، به گسترش استفاده از انرژی هسته‌ای به عنوان جایگزین سوخت‌های فسیلی کمک خواهد کرد.
