"زنوزق" ويترين گمنام ماسوله و ابيانه
زنوزق؛ روستاي هفت‌رنگ آذربايجان، نردباني تا بهشت
زنوزق؛ روستاي هفت‌رنگ آذربايجان، نردباني تا بهشت
اینگونه تبلیغ دعوت کردن به مسافرت
نوروزی به مکان های جالب و زیبا آنهم در
شرایطی که 80 % جمعیت کشور زیر خط فقر
اقتصادی بسر می برند ومحتاج نان شب خود هستند نوعینمک برروی زخم پاشیدن است
اسم روستاي پلكاني كه مي‌آيد همه ياد روستاهاي شمال كشور مي‌افتند،
در حاليكه جايي در دل همين آذربايجان‌شرقي هم روستاي "زنوزق" با وجود
اينكه تمام ويژگي‌هاي روستاهاي ماسوله و ابيانه را يك‌جا در اختيار دارد، هنوز
ناشناخته و گمنام و حتي مهجور مانده است.هر چند بهتر است براي ديدن زيبايي‌هاي
"زنوزق" فصل تابستان را انتخاب كنيد تا از زردآلوها و سيب‌هاي خوش‌عطرش
بي‌نصيب نمانيد، ولي اين دليل نمي‌شود همين روزهاي تعطيلات نوروزي پيش رو را از
دست بدهيد.روستايي با چهار هزار نفر جمعيت؛ روستايي كه به درختان عظيم سپيدار ختم
شده و به وسيله همين پوشش سبز و بلند از ديگر جاذبه‌هاي منحصر به‌فرد منطقه جدا
شده است."زنوزق" بي‌شك يكي از منحصر به‌فردترين روستاهاي تاريخي و طبيعي
ايران است. در اين روستا خانه‌هايي ديده مي‌شوند كه مربوط به دوره‌هاي صفوي است."زنوزق"
در كنار شهر زنوز در 30 كيلومتري شمال غرب مرند واقع است؛ خيابان اصلي
"زنوز" به سمت شرق كه طي شود دورنماي يكي از زيباترين روستاهاي ايران با
حفظ تمام سنت‌ها و آيين‌هاي خود متجلي مي‌شود.براي رفتن به "زنوزق" بايد از تبريز عبور
كنيد و همين مسير را تا شهر مرند ادامه دهيد. در همين مسير در ميان باغات پربار و
رنگارنگ، روستايي خودنمايي مي‌كند كه عنوان بزرگترين روستاي پلكاني ايران را
داراست؛ روستاي"زنوزق."اولين چيزي كه بعد از ورود به اين روستاي پلكاني توجه‌تان را جلب مي‌كند،
سنگفرش مرتب روستا و در و پنجره‌هاي زيبايي است كه با آبي، سبز و قرمز خوشرنگ شده‌اند
اما زيباترين منظره روستا به خصوص در تابستان سيني و طبق‌هاي بزرگ چوبي پر از ميوه
است كه روي بيشتر پشت بام‌ها چيده شده‌اند تا زيرآفتاب خشك شوند. فصل تابستان و
بعد از آنكه زردآلوها كاملا رسيد، وقت خشك كردن ميوه و درست كردن "برگه"
آغاز مي‌شود.كوچه‌ها و خانه‌هاي اين روستا به طرز عجيبي هويت تاريخي خود را حفظ
كرده‌اند؛ شايد اگر هر گردشگري تنها چند قدم در اين كوچه‌ها بردارد و چهره سوخته زنان
و كودكان را كنار ديوارهاي كاهگلي ببيند زمان و تاريخ را فراموش كند.روستايي مملو
از درختان گردو، سيب، زردآلو و چشمه‌هايي كه صدايشان در تمام منطقه پيچيده است.
يكي از شاخصه‌هاي اين مكان روستاهاي به هم چسبيده‌اي است كه همانند نگيني دورتادور
"زنوزق" را فرا گرفته‌اند.به خاطر همين هاست كه صنعت نخست مردم اين
روستا مانند روستاهاي زمهرير و درق توليدات محصولات سردرختي مانند سيب، زردآلو و
گردو است.با اينكه مردمان زنوزق از لحاظ اقتصادي مردماني مرفه نيستند، ولي طبيعت و زلالي آن، چنان صفايي به مردمان روستا داده است كه كمتر چهره‌اي در اين روستا را بدون خنده مي‌توان ديد. آبي، سبز، نارنجي و گاه قرمز عمده‌ترين رنگ‌هايي است كه در لباس زنان اين روستا به چشم مي‌خورد، زناني سختكوش و خندان.اگر مسير سنگفرش را تا انتها ادامه دهيد به سمت "قلعه" خواهيد رفت. البته نبايد انتظار ديدن قلعه‌اي با برج و بارو داشته باشيد، مسير شمالي روستا در كوهستان به قلعه‌هايي مي‌رسيده كه امروز البته چيزي از آنها باقي نمانده. اگرچه احتمالا در انتها، قلعه‌اي نخواهيد ديد، اما در ارتفاعات بالادست به يك ديواره عمودي مي‌رسيد كه از آنجا روستا زيرپايتان خواهد بود.كوه‌ها و تفرجگاه‌هاي مستعد فراواني در حاشيه اين روستا وجود دارد كه هر كدام به تنهايي در ايام مختلفي از سال پذيراي گردشگران خارجي و داخلي است.براي سوغاتي هم انواع خشكبار در دسترس شماست؛ قيسي، برگه زردآلو و لواشك. تمام اينها بسته به نوع و مرغوبيتشان قيمت متفاوتي دارند كه البته براي خريد آنها بايد چانه هم زد.كوه‌هاي سلدرم، سد زنوز و توپوگرافي اطرافش، باغ زيباي اميني، چشمه‌هاي آب معدني فراوان و دشت‌هايي در ارتفاع 2 هزار متري از سطح دريا كه ارديبهشت آنها همانند تكه‌اي جدا شده از بهشت است.رمه‌هاي گوسفند نيز در گوشه و كنار دشت‌هاي اطراف روستا ديده مي‌شوند كه براي مردم اين روستا به منزله ثروتي عظيم است.از طرفي هم در نزديكي زنوزق "سد زنوز" وجود دارد كه پرآب و ديدني است. اگر طالب ديدن اين سد و زيبايي‌هاي اطراف آن هستيد، مي‌توانيد جاده قلعه را تا تنديس "شهيدفهميده" طي كنيد، بعد به سمت راست بپيچيد. چند دقيقه بعد سد را خواهيد ديد كه حاشيه‌اي سرسبز و ديدگاهي زيبا دارد.با اينكه بسياري از كارشناسان معتقدند؛ ثبت اين روستا در فهرست يونسكو سال‌هاست به تاخير افتاده است اما شايد اين تأخير به سود "زنوزق" تمام شده باشد. در حال حاضر كمتر روستايي در ايران وجود دارد كه تمام بافت‌ها، سنت‌ها و پوشش‌هاي قديمي خود را حفظ كرده باشد.بنابر برخي از نظرات در خصوص نام روستا كه به نظر صحيح مي‌رسد، به دليل قرارگيري در ارتفاعات شهر "زنوز"، ابتدا نام آن "زنوز داغ" بوده كه به علت تكثر استفاده در تركي آذربايجاني به "زون زاغ" تبديل شده و در زبان فارسي به "زنوزق" اشتهار يافته است. به گزارش فارس، متاسفانه گمنامي اين روستا به واسطه عدم معرفي مناسب از سوي كارشناسان باعث شده است فعاليت‌هاي متمركز براي ارتقاي وضعيت اين روستا در مباحث گردشگري بسيار كمرنگ و كم‌اثر باشد به طوري كه اين روستا علاوه بر ميزباني گردشگري نامتمركز حتي به جز موارد نادر مورد بازديد جدي مسئولان قرار نگرفته است."زنوزق" روستايي است كه مجموعه عوامل طبيعي و تاريخي آن مي‌تواند آن را به يكي از ممتازترين روستاها در مباحث فرهنگي و گردشگري تبديل كند؛ امري كه تا به حال محقق نشده است اما آنچه مشهود است مجموعه جاذبه‌هاي طبيعي و تاريخي كه در اين روستا و مناطق اطراف آن وجود، دارد يكي از نادرترين ظرفيت‌هاي گردشگري ايران است
