روزنامه اطلاعات نوشت: بسیاری از مقامات و اصحاب قدرت و خدمت گاه حتی پرشورتر از مردم عادی اهل انتقاد و گلایه و نقدند. ظاهراً مشکلات را هم میدانند و تندتر و داغتر هم از مصائب و معضلات میگویند.اما در این میان معلوم نیست چه کسی باید این مشکلات را برطرف کند؟ اگر جسارت نشود دوستان کمتر از این میگویند که مثلاً ما مشکل مسکن مردم را دیدیم و برای آن فکر و اندیشه کردیم و برنامه گذاشتیم و آسیبشناسیِ درست کردیم و همانطور که دارید میبینید موفق شدیم انتظار صد ساله برای تهیه مسکن را به ۵۰ سال برسانیم.و یا کمتر سراغ داریم که مسئولی بگوید ما دیدیم مسأله اشتغال مهمترین مشکل بسیاری از جوانان و خانوادههاست و به شدّت روی احساس عزّت و اعتماد به نفس آنان تأثیر میگذارد و ازدواج آنان را به تأخیر میاندازد، لذا در عرض یک سال توانستیم برای یک میلیون نفر شغل پایدار ایجاد کنیم و حالا شما شاهدید که کمتر جوان تحصیلکردهای بیکار باشد (البته منظور آمار دادنهای وزارت کاری نیست که مسئولان روابط عمومی تهیه میکنند و مرتب از صدها هزار شغل ایجاد شده صحبت میکنند که سرِکاری است). و یا چون دیدیم تورّم دهههاست که دشمن تمام خوبیها شده و چون بختک بر سر اقتصاد کشور و سفره و معیشت مردم سایه نحس خود را افکنده، ما تمام عقل و تدبیر و جهد و تلاش نرمافزاری و سختافزاری خود را به کار بستیم و با برنامههای علمی و انجام اصلاحات ساختاری و تحمّل سختیهای آن کاری کردیم که تورّم به زیر ده درصد برسد و چنان دقیق و عالمانه هم این کار صورت گرفته که دیگر شاهد تورّم سیوچهل درصدی در اقتصاد نخواهیم بود. و یا اینکه چون کنکور را یک مشکل حل نشده دیدیم به بهترین شکل این شیوه استعداد کُش را درست کردیم.