گزیده ها قسمت دوم 28 فروردین - 95
یادداشت
دریافتی- محمد ماکویی؛ مرد هراسان و دوان دوان خود را
به سخنران رسانیده و از او پرسید: «گفتید چند سال دیگر کره زمین نابود خواهد شد؟!»
سخنران پاسخ داد: «یک میلیارد سال دیگر!»
مرد نفسی براحتی کشید و گفت: «خیالم راحت شد! گمان کردم فرمودید که زمین تا یک میلیون سال دیگر از بین خواهد رفت!»
همچنان که همگان اذعان داریم مرگ و نیستی دست کم برای ما انسان‌ها خیلی نگران کننده نیست و آنچه براستی اسباب نگرانی ما را فراهم می‌آورد زمان و موعد مرگ و از بین رفتن است!
در این باره و برای اطمینان از اینکه نگارنده پر هم بیراه نمی‌گوید کافیست دوستی سیگاری را در نظر آوریم که در پاسخ به توصیه «سیگار نکش! میمیری!» ما، «نه که خودت تا ابد زنده می‌مانی!» می‌گوید و حال آنکه اگر اتفاق جور دیگری به وقوع بپیوندد و سر و کار رفیق شفیق ما به دکتری که موعد مرگ وی را سه ماه دیگر تعیین می‌کند بیفتد، بسیار محتمل است که سیگار او قبل از خروج از مطب پزشک ترک گردد!
با این حساب صحبت از میزان فروکش سطح آب‌های زیرزمینی و نتیجه گیری اینکه «تهران خواهد مرد!» جز برای متخصصین آب معنایی نخواهد داشت زیرا در عدم خبر رسانی هم، اتفاق خاصی نیفتاده و همگان می‌دانند که شهر‌ها هم مانند آدم‌ها تا ابد پابرجا نخواهند بود و بالاخره زمانی فرا می‌رسد که مجبورند دیگر در قید حیات نباشند!
به زبانی ساده‌تر برای مردم عادی خبر فروکش سطح آب زیرزمینی تهران به میزان ۳۶ سانتی‌متر در سال خیلی هم وحشتناک‌تر از این نیست که میزان مزبور را مثلا سالی ۱۰ سانتی‌متر ببینند! (در واقع بخوانند یا بشنوند!) بگذریم از اینکه میزان هراس خوانندگان و شنوندگان خبر بسته به اینکه آن را در روزنامه‌ها و سایت‌ها و «بی‌احساس» بخوانند و یا آن را با سوز و گداز هر چه تمام‌تر از رادیو و تلویزیون و دیگر رسانه‌های دیداری و شنیداری ببینند و بشنوند نیز توفیر خواهد داشت!
بدین ترتیب واکنش مناسب مردم در قبال از بین رفتن تهران را تنها در صورتی خواهیم دید که «اصل خبر» نیز در دنباله «مقدمه» آن بیان شده و به ایشان اطلاع داده شود که با روال موجود «آن اتفاق بد» کی خواهد افتاد!؟
هر چند متاسفانه باید به وزیر محترم نیرو و دیگر مسئولین ذیربط حق داد که با لاپوشانی «اصل خبر» مردم را دو به شک «خیلی دور! خیلی نزدیک!» بودن رویداد و پیشامد نمایند!
در این باره باید پذیرفت که اگر اهالی تهران مطلع شوند که دست کم تا دویست سال آینده تهران سر جایش خواهد ماند «خدا را شکر» گفته و حل معضل را بر عهده نسل‌های آتی خواهند گذارد و چنانچه پایتخت نشینان متوجه گردند که قبل از دو سال آینده اثری از تهران نخواهند دید به سرعت دست به کار فروش املاک و اجناس و دارایی‌ها شده و خویشتن را سبک بار و آماده جلای دیار خواهند کرد!
شک نیست که اگر خبر اتفاق به شهرستان‌های دور و نزدیک برسد قیمت املاک و اجناس و دارایی‌های موجود در آنجا‌ها به سرعت هر چه تمام‌تر ازدیاد حاصل نموده و مردمی که با گذر سال‌ها فرصت تلافی نصیبشان گردیده، با قیمت‌های نجومی از هموطنان مرکز نشین خویش پذیرایی جانانه‌ای خواهند کرد!
لذا باید به مسئولینی که نه مایل به مشاهده بی‌تفاوتی مردمانشان هستند و نه می‌خواهند هرج و مرج و آشفته بازار را مشاهده نمایند حق داد که اتفاق را قریب ا لوقوعی که معلوم نیست کی بیفتد به سمع و نظر مردم برسانند!
حال فرض کنید که مقرر باشد ماجرا در پاریس، نیویورک یا لندن اتفاق بیفتد! احتمالا در چنین شرایطی مدت زمان دویست ساله در نظر ساکنین «چقدر زود» جلوه کرده و اهالی بر آن می‌شوند که نهایت تلاش خود را به خرج دهند تا زمان موعود چنده دهه‌ای عقب بیفتد!
در عین حال مردم شهرهای دور و نزدیک مترصد این می‌شوند که شرایط را جوری برای پذیرایی از میهمانان ناخوانده آماده کنند که به ایشان در دوری از خانه و خانواده خیلی هم بد نگذرد!
با این اوصاف شاید خیلی مهم نباشد که بحرانی که با آن دست به گریبان هستیم آبی فرورونده است که زیر پا‌هایمان را روز به روز سست‌تر و سست‌تر می‌کند و یا بلایی آسمانی است که از هوا نازل شده و نفس‌هایمان را لحظه به لحظه بیشتر و بیشتر به شماره می‌اندازد!
زیرا آمادگی مقابله با بحران دست کم در بخشی که مربوط به مردم می‌شود جز از طریق «فرهنگ سازی» ممکن و میسر نخواهد گردید!
مردم با فرهنگ می‌توانند دو سال در کنار هم باشند و به اندازه دویست سال لذت زندگی را به یکدیگر بچشانند و مردم بی‌فرهنگ ممکن است دویست سال در جوار هم به سر ببرند اما در کل این دویست سال هم مدام غر «این زندگی نیست!» را بزنند و هم خویشتن را در حکم صاحبخانه و میزبان و دیگران را به چشم میهمانانی ببینند که از قدیم در باره تک تکشان گفته‌اند:
«میهمان گرچه عزیز است ولی همچو نفس خفه می‌سازد اگر آید و بیرون نرود!»
سخنران پاسخ داد: «یک میلیارد سال دیگر!»
مرد نفسی براحتی کشید و گفت: «خیالم راحت شد! گمان کردم فرمودید که زمین تا یک میلیون سال دیگر از بین خواهد رفت!»
همچنان که همگان اذعان داریم مرگ و نیستی دست کم برای ما انسان‌ها خیلی نگران کننده نیست و آنچه براستی اسباب نگرانی ما را فراهم می‌آورد زمان و موعد مرگ و از بین رفتن است!
در این باره و برای اطمینان از اینکه نگارنده پر هم بیراه نمی‌گوید کافیست دوستی سیگاری را در نظر آوریم که در پاسخ به توصیه «سیگار نکش! میمیری!» ما، «نه که خودت تا ابد زنده می‌مانی!» می‌گوید و حال آنکه اگر اتفاق جور دیگری به وقوع بپیوندد و سر و کار رفیق شفیق ما به دکتری که موعد مرگ وی را سه ماه دیگر تعیین می‌کند بیفتد، بسیار محتمل است که سیگار او قبل از خروج از مطب پزشک ترک گردد!
با این حساب صحبت از میزان فروکش سطح آب‌های زیرزمینی و نتیجه گیری اینکه «تهران خواهد مرد!» جز برای متخصصین آب معنایی نخواهد داشت زیرا در عدم خبر رسانی هم، اتفاق خاصی نیفتاده و همگان می‌دانند که شهر‌ها هم مانند آدم‌ها تا ابد پابرجا نخواهند بود و بالاخره زمانی فرا می‌رسد که مجبورند دیگر در قید حیات نباشند!
به زبانی ساده‌تر برای مردم عادی خبر فروکش سطح آب زیرزمینی تهران به میزان ۳۶ سانتی‌متر در سال خیلی هم وحشتناک‌تر از این نیست که میزان مزبور را مثلا سالی ۱۰ سانتی‌متر ببینند! (در واقع بخوانند یا بشنوند!) بگذریم از اینکه میزان هراس خوانندگان و شنوندگان خبر بسته به اینکه آن را در روزنامه‌ها و سایت‌ها و «بی‌احساس» بخوانند و یا آن را با سوز و گداز هر چه تمام‌تر از رادیو و تلویزیون و دیگر رسانه‌های دیداری و شنیداری ببینند و بشنوند نیز توفیر خواهد داشت!
بدین ترتیب واکنش مناسب مردم در قبال از بین رفتن تهران را تنها در صورتی خواهیم دید که «اصل خبر» نیز در دنباله «مقدمه» آن بیان شده و به ایشان اطلاع داده شود که با روال موجود «آن اتفاق بد» کی خواهد افتاد!؟
هر چند متاسفانه باید به وزیر محترم نیرو و دیگر مسئولین ذیربط حق داد که با لاپوشانی «اصل خبر» مردم را دو به شک «خیلی دور! خیلی نزدیک!» بودن رویداد و پیشامد نمایند!
در این باره باید پذیرفت که اگر اهالی تهران مطلع شوند که دست کم تا دویست سال آینده تهران سر جایش خواهد ماند «خدا را شکر» گفته و حل معضل را بر عهده نسل‌های آتی خواهند گذارد و چنانچه پایتخت نشینان متوجه گردند که قبل از دو سال آینده اثری از تهران نخواهند دید به سرعت دست به کار فروش املاک و اجناس و دارایی‌ها شده و خویشتن را سبک بار و آماده جلای دیار خواهند کرد!
شک نیست که اگر خبر اتفاق به شهرستان‌های دور و نزدیک برسد قیمت املاک و اجناس و دارایی‌های موجود در آنجا‌ها به سرعت هر چه تمام‌تر ازدیاد حاصل نموده و مردمی که با گذر سال‌ها فرصت تلافی نصیبشان گردیده، با قیمت‌های نجومی از هموطنان مرکز نشین خویش پذیرایی جانانه‌ای خواهند کرد!
لذا باید به مسئولینی که نه مایل به مشاهده بی‌تفاوتی مردمانشان هستند و نه می‌خواهند هرج و مرج و آشفته بازار را مشاهده نمایند حق داد که اتفاق را قریب ا لوقوعی که معلوم نیست کی بیفتد به سمع و نظر مردم برسانند!
حال فرض کنید که مقرر باشد ماجرا در پاریس، نیویورک یا لندن اتفاق بیفتد! احتمالا در چنین شرایطی مدت زمان دویست ساله در نظر ساکنین «چقدر زود» جلوه کرده و اهالی بر آن می‌شوند که نهایت تلاش خود را به خرج دهند تا زمان موعود چنده دهه‌ای عقب بیفتد!
در عین حال مردم شهرهای دور و نزدیک مترصد این می‌شوند که شرایط را جوری برای پذیرایی از میهمانان ناخوانده آماده کنند که به ایشان در دوری از خانه و خانواده خیلی هم بد نگذرد!
با این اوصاف شاید خیلی مهم نباشد که بحرانی که با آن دست به گریبان هستیم آبی فرورونده است که زیر پا‌هایمان را روز به روز سست‌تر و سست‌تر می‌کند و یا بلایی آسمانی است که از هوا نازل شده و نفس‌هایمان را لحظه به لحظه بیشتر و بیشتر به شماره می‌اندازد!
زیرا آمادگی مقابله با بحران دست کم در بخشی که مربوط به مردم می‌شود جز از طریق «فرهنگ سازی» ممکن و میسر نخواهد گردید!
مردم با فرهنگ می‌توانند دو سال در کنار هم باشند و به اندازه دویست سال لذت زندگی را به یکدیگر بچشانند و مردم بی‌فرهنگ ممکن است دویست سال در جوار هم به سر ببرند اما در کل این دویست سال هم مدام غر «این زندگی نیست!» را بزنند و هم خویشتن را در حکم صاحبخانه و میزبان و دیگران را به چشم میهمانانی ببینند که از قدیم در باره تک تکشان گفته‌اند:
«میهمان گرچه عزیز است ولی همچو نفس خفه می‌سازد اگر آید و بیرون نرود!»
*عنوان
یادداشت برگرفته از کتاب «اگر خورشید بمیرد!» اثر روزنامه نگار شهیر ایتالیایی
اوریانا فالاچی است!
یک مقام ارشد اتحادیه اروپا با اشاره به
واهمه بانک‌های بزرگ برای همکاری با ایران و اتصال 33 بانک ایرانی به سوئیفت گفت:
سفر موگرینی برای اطمینان بخشی به بانک ها طراحی شده و ما قصد داریم از ایران برای
پیوستن به سازمان تجارت جهانی حمایت کنیم.
به گزارش فارس، پایگاه خبری یوروآبزرور
طی گزارشی در مورد سفر هیئتی از اتحادیه اروپا به ایران نوشت: یک هیئت بلندپایه از
اتحادیه اروپا به ایران سفر می‌کنند تا بانک‌های بین المللی را نسبت به تجارت با
جمهوری اسلامی ایران مطمئن سازند.
فدریکا موگرینی، مسئول ارشد سیاست خارجی
اتحادیه اروپا سرپرستی این هیئت را که روزهای شنبه و یکشنبه در تهران خواهند بود
را به عهده خواهد داشت. این هیئت شامل 7 کمیسیونر اتحادیه اروپا در بخش های انرژی،
تجارت و صنعت است.
متیو رنزی، نخست وزیر ایتالیا نیز اوایل
این هفته با گروهی متشکل از 60 تاجر ارشد برای امضای یک سری قراردادها در بخش های
نفت، گاز و حمل و نقل به ارزش 7 میلیارد یورو به تهران سفر کرد.
یک مقام ارشد اتحادیه اورپا روز
چهارشنبه گفت این تعداد کمیسیونر «پیام منسجم ویکپارچه» مشارکت دوباره (با ایران)
را به همراه دارد.
وی افزود این سفر برای «اطمینان بخشی
مجدد به همه از اینکه همکاری با ایران ممکن است» طراحی شده است.
وی توضیح داد بانک های بین المللی که
خدمات آنها برای پی ریزی سرمایه گذاری خارجی آتی مورد نیاز خواهد بود، نسبت به
بازگشت به ایران به علت نگرانی های قانونی و سابقه‌ای در ارتباط با شبکه پیچیده
تحریهای اعمالی اتحادیه اروپا و آمریکا در سال های اخیر اکراه دارند.
تحریم ها لغو شده اما برخی از آنها باقی
مانده است. در آستانه سفر موگرینی، اتحادیه اروپا ممنوعیت اعطای ویزا و بلوکه
دارایی های 82 مقام امنیتی و قضایی ایرانی را برای یک سال دیگر تمدید کرد.
این مقام اتحادیه اروپا با اشاره به
شرکتی بلژیکی که نقل و انتقالات بین المللی را مدیریت می کند، ادامه داد: «سه بانک
ایرانی تاکنون به سوئیفت وصل شده اند... بانک های بزرگ همکاری مجدد با ایران را
راه اندازی نکرده‌اند و بازسازی اعتماد و اطمینان زمان بر است.»
قبلا، بانک‌های بزرگی نظیر بانک فرانسوی
بی ان پی پاریباس برای نقض تحریم ها 9 میلیارد دلار جریمه شدند. اسدالله
عسگراولادی، تاجر ایرانی پس از نشستی با گروهی از بانک های هنگ کنگی در 6 آوریل
گفته بود: «آنها به ایران گفته اند... تجارت با شما خطرناک است. بانک های اروپایی
نیز به همین دلیل می ترسند.»
این مقام اتحادیه اروپا گفت: «ایران می
خواهد به سازمان تجارت جهانی بپیوندد و ما تمایل داریم در این زمینه نقش حمایتی
داشته باشیم.»
با توجه به اینکه ایران بروی ذخایر
عظیمی از نفت و گاز قرار دارد که اتحادیه اروپا برای کاهش وابستگی به روسیه می
تواند به آن ورود پیدا کند، این مقام اروپایی تصریح کرد: «نفت و گاز حوزه های
بدیهی همکاری هستند.»
وی افزود اتحادیه اروپا برنامه 5
میلیارد یورویی برای مدرن سازی برنامه غیرنظامی انرژی هسته ای ایران تدارک دیده و
دیگر فرصت‌ها در بخش های هوایی و ریلی ایران را هدف خواهد گرفت.
نمایندگان شرکت‌های
اروپایی در دیدار با مقامات دولت آمریکا از تداوم دشواری‌های معاملات تجاری با
ایران گلایه کردند.
به گزارش خبرگزاری فارس، پایگاه اقتصادی
«فورچن» نوشته است که با وجود رفع تحریم‌های هسته‌ای ایران، همچنان تجارت با ایران
با دشواری زیادی مواجه است و همین امر موجب گلایه شرکت‌های اروپایی شده است.
این پایگاه با اشاره به سفر حسن روحانی
به پاریس و امضای تفاهمنامه‌هایی به ارزش 50 میلیارد دلار در این سفر، نوشته است
که تهران هنوز هم کاملا آماده اجرای آن قراردادها و همچنین سرمایه‌گذاری خارجی
است، اما «شرکت‌هایی که می‌خواهند در ایران سرمایه‌گذاری کنند، می‌گویند با انبوهی
از مشکلات مواجه هستند. آنها هشدار می‌دهند که پیچیدگی تجارت با ایران می‌تواند
اجرایی شدن قراردادهای سرمایه‌گذاری آنها را کُند کنَد، تا جایی که برنامه
اصلاحات اقتصادی ایران در معرض تهدید قرار گیرد.»
«ادروان امیر اصلانی» از وکلای مستقر در
پاریس که اخیرا به نمایندگی از شرکت‌های بزرگ فرانسوی با ایران مذاکره کرده، می‌گوید:
«هیچ چیز پیش نمی‌رود.»
به نوشته فورچن، همین پیچیدگی‌ها موجب
ناخرسندی شرکت‌های اروپایی شده که نگران هستند معامله با ایران، آنها را درگیری
تحریم‌های یکجانبه‌ای کند که واشنگتن به بهانه‌های مختلف علیه ایران وضع کرده است.
بنا بر این گزارش، روز پنجشنبه دو مقام
وزارت خارجه آمریکا و دو مقام دفتر کنترل دارایی‌های وزارت خزانه داری آمریکا در
نشستی که برای توضیح نحوه سرمایه‌گذاری در ایران در پاریس داشتند، با انبوهی از
سوالات و بدبینی مسئولان شرکت‌های بزرگ اروپایی از جمله ایرباس، لورال، تالیس و
پژو-سیتروئن مواجه شدند.
افراد حاضر در این نشست غیرعلنی به
فورچن گفته‌اند این دیدار قرار بود یک «میزگرد دوستانه» با هدف رفع نگرانی شرکت‌های
اروپایی باشد، اما در عوض به محلی برای گله و شکایت اروپایی‌هایی بدل شد که از
پیچیدگی قوانین آمریکا ناخرسند هستند.
به عنوان نمونه، یک نماینده شرکت ایرباس
در این نشست گفته است که این شرکت در اجرایی کردن قرارداد 25 میلیارد دلاری‌اش
برای تحویل 118 فروند هواپیمای جدید به ایران، با مشکل مواجه شده است، چراکه برخی
از شرکت‌های دخیل در اجرای این قرارداد از تحریم‌های یکجانبه ایالات متحده نگران
هستند. یکی از افراد حاضر در نشست گفته است: «(نماینده ایرباس) گفت بله، ما
"شخص آمریکایی" نیستیم، اما تأمین‌کنندگان ما آمریکایی هستند و نمی‌خواهند
قطعاتی را که قرار است به ایران برود، تأمین کنند.»
دیگر شرکت‌های حاضر هم به تشریح دشواری‌های
اجرایی کردن قراردادهایشان با ایران پرداخته‌اند. برخی از حاضران از قانون جدید
آمریکا که از ماه ژانویه سفرکنندگان به ایران را از ورود بدون روادید به آمریکا
منع کرد، گلایه کرده‌اند. این قانون بسیاری از مدیران اروپایی را که در پنج سال
گذشته به ایران سفر کرده‌اند، از سفر بدون روادید به آمریکا محروم کرده است.
حاضران در این نشست همچنین با اشاره به عدم فعالیت بانک‌های بزرگ غربی در ایران،
انجام مبادلات مالی بزرگ با ایران را «بسیار دشوار» کرده است.
«الیزابت بوراسا» سخنگوی وزارت خزانه‌داری
آمریکا در پاسخ به ایمیل فورچن، با بیان اینکه نمایندگان دولت آمریکا در چند شهر
اروپایی شرکت‌ها را توجیه کرده‌اند، گفته است که سرمایه‌گذاری در ایران «برای
اطمینان از اجرایی ماندن برجام، حیاتی است.»
به نوشته فورچن، مقامات ایرانی و ناظران
سیاسی معتقدند که مسئله فراتر از تنها فرصت‌های اقتصادی است و اگر سرمایه‌گذاری
شرکت‌های غربی در ایران شکست بخورد، اصلاحات اقتصادی و حتی خود برجام در معرض خطر
قرار می‌گیرد. این پایگاه به در پیش بودن انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران و مهم
بودن اثرگذاری اقتصادی برجام در انتخاب مجدد حسن روحانی هم اشاره کرده است.
امیراصلانی می‌گوید در دیدار روز پنج
شنبه با مقامات آمریکایی، به آنها هشدار داده است که اگر شرکت‌های غربی سرمایه‌گذاری
در ایران را آغاز نکنند، ممکن است که محافظه‌کاران بار دیگر قدرت را در ایران به
دست بگیرند. وی گفت: «من گفتم، ببینید، ما شش ماه فرصت داریم، وگرنه اوضاع به سمت
دیگری خواهد رفت. محافظه‌کاران می‌روند و می‌گوید "شما قول تغییر دادید، اما
ما تغییری ندیدیم.»
با این حال، به گفته امیراصلانی، مقامات
آمریکایی پاسخ داده‌اند که «اگر تحریمی هست، دلیلی دارد.»
فورچن نوشته است که با این وجود، شرکت‌های
اروپایی همچنان ایران را یک فرصت اقتصادی می‌دانند. «نیکلا نوتبرت» رئیس شرکت
فرودگاهی «وینسی» فرانسه در جریان سفر ماه مارسش به تهران، به فورچن گفته بود:
«الان زمانی بسیار تاریخی است و ما داریم این مسئله را حس می‌کنیم.»
انتشار
اظهارنامه مالیاتی ولادیمیر پوتین دو هفته پس از آغاز رسوایی «اسناد پاناما» صورت
گرفت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاری فرانسه بر اساس اظهار نامه مالیاتی ولادیمیر پوتین که منتشر شد وی در سال 2015، هشت میلیون و نهصد هزار روبل معادل یکصد و هجده هزار و دویست یورو درآمد کسب کرده است که این مبلغ نسبت به سال 2014، یک میلیون و سیصد هزار روبل بیشتر است.
براساس این اظهارنامه وی همچنان مالک یک آپارتمان هفتاد و هفت متر مربعی، پارکینگ، سه خودروی متعلق به دوران اتحاد جماهیرشوروی سابق و یک کاروان متصل به خودرو است.
انتشار اظهارنامه مالیاتی ولادیمیر پوتین دو هفته پس از آغاز رسوایی «اسناد پاناما» صورت گرفته است.
به گفته کنسرسیوم بین المللی روزنامه نگاران تحقیقی، نزدیکان ولادیمیر پوتین و از همه مهمتر سرگئی رولدوگین نوازنده روس، دو میلیارد دلار در بانک ها و شرکت های صوری خارج از کشور مخفی کرده اند.
به گفته این کنسرسیوم بین المللی، سرگئی رولدوگین به علاوه چند شرکت برون سرزمینی در ارتباط با شرکت های دولتی روسیه را در اختیار دارد.
رییس جمهوری روسیه با تاکید بر این که سرگئی رولدوگین تمامی در آمدی که بدست آورده است را برای خرید ابزار موسیقی به ویژه دو عدد ویلن، دو عدد ویلنسل و اشیاء منحصر به فرد هزینه کرده است، هرگونه فساد مالی را رد کرد.
ولادیمیر پوتین در نشست سالانه پرسش و پاسخ با مردم کشورش در تلویزیون ،روز پنجشنبه اذعان کرد «اطلاعات اسناد پاناما درست بود اما وی تضمین کرد این اطلاعات هیچ چیز غیرقانونی را افشا نمی کنند.
رییس جمهوری روسیه آمریکا را به نقش داشتن در پشت پرده این« تحریکات» متهم کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاری فرانسه بر اساس اظهار نامه مالیاتی ولادیمیر پوتین که منتشر شد وی در سال 2015، هشت میلیون و نهصد هزار روبل معادل یکصد و هجده هزار و دویست یورو درآمد کسب کرده است که این مبلغ نسبت به سال 2014، یک میلیون و سیصد هزار روبل بیشتر است.
براساس این اظهارنامه وی همچنان مالک یک آپارتمان هفتاد و هفت متر مربعی، پارکینگ، سه خودروی متعلق به دوران اتحاد جماهیرشوروی سابق و یک کاروان متصل به خودرو است.
انتشار اظهارنامه مالیاتی ولادیمیر پوتین دو هفته پس از آغاز رسوایی «اسناد پاناما» صورت گرفته است.
به گفته کنسرسیوم بین المللی روزنامه نگاران تحقیقی، نزدیکان ولادیمیر پوتین و از همه مهمتر سرگئی رولدوگین نوازنده روس، دو میلیارد دلار در بانک ها و شرکت های صوری خارج از کشور مخفی کرده اند.
به گفته این کنسرسیوم بین المللی، سرگئی رولدوگین به علاوه چند شرکت برون سرزمینی در ارتباط با شرکت های دولتی روسیه را در اختیار دارد.
رییس جمهوری روسیه با تاکید بر این که سرگئی رولدوگین تمامی در آمدی که بدست آورده است را برای خرید ابزار موسیقی به ویژه دو عدد ویلن، دو عدد ویلنسل و اشیاء منحصر به فرد هزینه کرده است، هرگونه فساد مالی را رد کرد.
ولادیمیر پوتین در نشست سالانه پرسش و پاسخ با مردم کشورش در تلویزیون ،روز پنجشنبه اذعان کرد «اطلاعات اسناد پاناما درست بود اما وی تضمین کرد این اطلاعات هیچ چیز غیرقانونی را افشا نمی کنند.
رییس جمهوری روسیه آمریکا را به نقش داشتن در پشت پرده این« تحریکات» متهم کرد.
