بروزرسانی نگران کننده نقشه رنگ بندی کرونایی کشور
تعداد شهرهای قرمز دو برابر و شهرهای آبی نصف شد!8-مرداد-1401
نقشه رنگ بندی که مدت‌های مدید تنها با دو رنگ زرد و آبی رنگ آمیزی می‌شد، حالا چند هفته است، تغییرات اساسی به خود دیده و به سرعت بر میزان رنگ‌های قرمز و نارنجی آن افزوده می‌شود تا جایی که می‌بینیم در نقشه اخیر، شمار شهرهای قرمز آن با رشد بیش از دو برابری از ۵۷ به ۱۲۰ شهرستان افزایش یافته است.
نقشه رنگ‌بندی کرونایی به فاصله یک هفته، بار دیگر بروز شد تا اوضاع بحرانی‌تر از قبل شود؛ بحرانی فراگیر که با سرعتی زیاد در حال رشد است.به گزارش «تابناک»؛ بر اساس رنگ‌بندی جدید کرونایی کشورمان که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منتشر کرده، رنگ‌های قرمز و نارنجی ـ که معنای آن‌ها «بسیار پرخطر» و «پرخطر» است ـ با رشدی سریع، بسیاری از نقاط کشورمان را در بر گرفته‌اند و رنگ آبی ـ که معنای آن شرایط «عادی» است و تا چند هفته قبل عمده نقاط کشور را در بر گرفته بود ـ تنها در معدود نقاطی از نقشه به چشم می‌خورد.
این اوضاع را می‌شود با نیم نگاهی به تصویر فوق نیز دریافت؛ در تغییرات نقشه رنگ بندی که مدت‌های مدید تنها با دو رنگ زرد و آبی رنگ آمیزی می‌شد و حالا چند هفته است که تغییراتی اساسی را به خود دیده و به سرعت بر میزان رنگ‌های قرمز و نارنجی آن افزوده می‌شود تا جایی که می‌بینیم در نقشه اخیر شمار شهرهای قرمز آن با رشد بیش از دو برابری از ۵۷ به ۱۲۰ شهرستان افزایش یافته است.
بر اساس نقشه جدید که از فردا، ۸ مرداد اعمال خواهد شد، شمار شهرهای نارنجی هم از ۸۶ به ۱۱۲ شهرستان افزایش یافته است؛ شهر‌هایی که در آستانه وضعیت بحرانی یعنی قرمز قرار دارند و پراکندگی شان در نقشه به گونه‌ای است که می‌شود بحرانی شدن اوضاع در مناطق وسیع تری از کشور در هفته آتی پیش بینی کرد.
این در حالی است که بر اساس بروزرسانی اخیر، شمار شهرهای زرد از ۱۹۹ به ۱۶۶ شهرستان کاهش یافته و شمار شهرهای آبی از نصف هم کمتر شده و از ۱۰۶ به ۵۰ شهرستان رسیده است. کاهشی نگران کننده که در آمار‌های رو به افزایش کرونایی هم مشهود است و با توجه به کاهش آمار واکسیناسیون در کشورمان، دورنمای هراس آورتری ترسیم می‌کند.
وضعیتی که اگر تغییر نکند، موج هفتم کرونا طولانی‌تر و مهیب‌تر خواهد شد، عده بیشتری را مبتلا خواهد کرد و متاسفانه جان شمار بیشتری را خواهد گرفت. اوضاعی نامطلوب که نقشه رنگ بندی کرونایی به خوبی آن را ترسیم می‌کند و حکم زنگ خطری را دارد که اگر شنیده و جدی گرفته نشود، عواقب ناخوشایندی برایمان به همراه خواهد داشت.
