دروغ نامه ی کیهان اول اردیبهشت ماه سال 1389
"تحلیل وارونه دادن در راستای اینکه نخست ایاد علاوی نخست وزیر عراق نشود "
قلم بر دست یا دداشت روز نویس که غیر ایرانی می باشد قلمش را بقول خودش حول و حوش نیم نگاهی به صحنه تحولات عراق انداختن چرخانیده است تا که با فاکتور گرفتن نقش حاکمان تهران در امور داخلی عراق وضعیت دو نیروی عمده داخلی عراقی و نیروی خارجی اشغال گر را بررسی و تحلیل کند که چگونه هر کدام در تلاش تغییر شرایط کنونی عراق می باشند تا که اوضاع عراق را به سمت خود به چرخاند . البته چون این قلم بر دست غیر ایرانی نگاهش همچون دیدن لیوان نیمه پر وندیدن بخش خالی است . بنابراین تحلیل و بررسی کردن قم بر دست کامل نیست. بهمین دلیل است که ضمن نماینده ی مردم عراق شدن قلم بردست ولی نا خواسته اعتراف به دخالت گری در امور داخلی عراق کرده است. از سوی دیگر بطور عمد نقش و حضورو دخالت گری حاکمان تهران و پاسداران کودتا گر در امور داخلی عراق را نا دیده گرفته و یا آن را از قلم انداخته است تا که موفق شود نتیجه را آنگونه تشریح و ترسیم کند که باز گو کننده ی طرح ها و توطئه های حاکمان تهران در عراق می باشد. یعنی اینکه قلم ونظرش پیرامون انتخابات پار لمان اخیر عراق و انتخاب نخست وزیر آینده ی عراق است . ناگفته نماند که این انتخابات شکست نوری مالکی نخست وزیر دست نشانده ی عراق را بر جسته کرد.
بنابراین مثل همیشه و بر اساس و الگوی وارونه گوئی تحلیل و تفسیر و نظر دادن با پاک کردن صورت مسئله و فراموش نمودن نقش حاکمان تهران و پاسداران کود تا گر به خصوص پاسدار سلیمانی و سپاه قدس و دیپلمات تروریست محمد حسن کاظمی قمی که سفیر در بغداد است که در کنار نوری مالکی توطئه ی مشترک شان در بر گزاری انتخابات پارلمان عراق چگونه بود؟ چرا اینان تلاش کردند لیست 500 نفره نامزدان ملی عراق حذف گردد؟ یا اینکه چرا در روز برگزاری انتخابات اقدامات تروریستی شد تا که موجب وحشت رأی دهندگان عراقی شود؟ یا اینکه چرا نامزدان رقیب یا عناصر فعال ملی عراق تهدید به ترور شدند؟حتی چرا کوشش شد که هنگام شمارش آرای دستی که زیر نظر کمیسارای عالی انتخابات عراق بود تقلبات گسترده صورت گیرد تا شاید نتایج آرا به نفع نخست وزیر دست نشانده نوری مالکی تمام شود ؟ اما همانگونه که تذکر داده شد اکنون با فرا موش کردن این سلسله اقدامات توطئه آمیز ز نجیره ای که از سویحاکمان تهران و پاسداران کود تا طراحی وهدایت می شد که قبل و زمان بر گزاری انتخابات پارلمان عراق و پس از آن انجام گرفته شد و هنوز هم همچنان ادامه دارد. ولی از نقش دخالت گری آمریکا و عربستان گفته شده و اینان متهم شده اند که 40 روز است تلاش می کنند یک چرخش بزرگ سیاسی به نفع العراقیه انجام گیرد. البته مگر امکان دارد که موضوع عراق و آمریکا مطرح شود و نامی از اسرائیل برده نشود و اینهم به بحران عراق سنجاق نگردد و در دنباله پیش مقدمه ی بحران منطقه نشود؟
بهر حال قلم بر دست غیر ایرانی با شیوه صغرا و کبرا کردن و آسمان و ریسمان بهم دوختن واز ریش بریدن پیوند سبیل کردن ادعای کرسی های همگرای شیعه بین 159 تا 170 کرسی را مطرح کرده است تا به اصطلاح با آویزان شدن به قانون اساسی عراق مدی عی شودکه اکثریت جمعیت عراق شیعه . پس می بایست نخست وزیر عراق باشد و این چنین هدف مورد نظر برای قالب کردن نخست وزیر حاکمان تهران در عراق را تحمیل و دنبال کرده است .
اما متهم کردن آمریکا و عربستان و ایاد علاوی که ادعا شده اینان تلاش می کنند تا که دولت ضعیف مصلوب یا تسلیم شده درعراق تشکیل شود این است تا که وانمود شود که دولت قوی در عراق یعنی همگامی و همسوئی کامل با حاکمان تهران داشتن می باشد . یعنی نخست وزیر دست نشانده نوری مالکی که عراق را تبدیل به باتلاق نموده است و ناامنی و بی ثباتی در سر اسر عراق را فرا گیر کرده است نمونه ای دولت قوی مورد نظر حاکمان تهران است . زیرا که وی عراق را حیات خلوت حاکمان تهران برای چانه زنی و باج گیری مذاکرات هسته ای با مقامات آمریکائی نموده است . از سوی دیگر عراق تبدیل به کانون صدور تروریسم و ارتجاع و بحران به خاور میانه شده است که ضمن گسترش حاشیه امنیتی و مصاف با دشمن که از درون خانه ونوار مرزی به درون خاک عراق کشیده و به خاورمیانه منتقل و تعمیم و گسترش داده شده است . بدون شک اینگونه توطئه و دخالت گری در امور داخلی عراق و دست به اقدامات تروریستی و نا امن سازی این کشور زدن در راستای کوشش برای دسترسی به سلاح هسته ای می باشد . صد البته که جای شک باقی نمانده است که همکاری حاکمان تهران با اشغال گران افغانستان وعراقوجا باز کردن برای یکه تازی پاسداران در این دو کشور به خاطر همین هدف تلاش دسترسی به سلاح هسته ای بوده است . اگر نه دلیل ندارد که از میان کشور های همسایه ی عراق و منطقه فقط باید حاکمان تهران باشند که چنین ضریب حساسیت شان بالاست که نه بیش از سایر کشور های همسایه و خاو رمیانه است که بیش از حساسیت و نگرانی اشغال گران نسبت به عراق می باشد ، بلکه حتی بیش از مقامات و مردم عراقی این حساسیت به تحولات عراق دارند.
در خاتمه اینکه دلیل حساسیت بیش از حد حاکمان تهران به مداخله گری عراق گفته شد که برای چیست؟ اما اگر قرار است که مردم عراق به سر نوشت شوم مردم ایران مبتلا نشوند و دارای یک حکومت دست نشانده مشابه ی حکومت ولایت فقیه تهران نگردند که پس از 31 سال اکنون آنقدر مورد خشم و تنفر مردم معترض ایران می باشد که پس از رخداد کودتای تقلباتی 22 خرداد سال 88 که پیش آمد مردم معترض و خشمگین ایران بیش از 10 ماه است که نه همه تظاهرات های نمایشی حکومتی را بر ضد حکومت تبدیل کردند ، بلکه از هر فرصت یا روزنه ای که به وجود آمده مردم معترض و نا راضی استفاده کرده و فریاد مرگ بر دیکتاتور و خامنه ای و اصل ولایت فقیه سر داده اند. یعنی اینکه پژواک رسای معترضان ایرانی بطور آشکارا نه گفتن به ولایت فقیه و مبارزه برای تغییرات دمکراتیک در ایران می باشد . بهمین دلیل است که حاکمان متزلزل شده ی تهران و پاسداران کودتا گر نا مشروع بسیار وحشت از تشکیل دولت سکولار در عراق دارند. پس بی جهت نیست که شاهد می باشیم چگونه تلاش مذبوحانه می شود هر طوری شده است مانع تراشی و کارشکنی در انتخاب شدن ایاد علاوی نخست وزیر آینده ی عراق شود.
هوشنگ – بهداد
http://www.kayhannews.ir/890201/2.HTM#other200
دروغ نامه ی کیهان اول اردیبهشت ماه سال 1389
