اگر بین نبرد و جنگ تمایزی قائل شویم
بدین صورت که نبرد بخشی از جنگ است، میتوان گفت که نبرد ورِدن طولانیترین و
سهمگینترین نبرد تاریخ بود. به گزارش
فرادید به نقل از دیلیمیل، جنگ جهانی دوم خونینترین جنگ تاریخ بود و میلیونها
نفر مستقیما در آن جنگ کشته شدند. اما نبرد وردن (Verdun) در جنگلهای فرانسه رخ
داد. این نبرد 300 روز به طول انجامید و در آن 300 هزار نفر نیز کشته شدند. این
منطقه هنوز هم آثار آن نبرد خونین را در خود دارد. آرسنيک و خمپارههای منفجر نشده
هنوز در وردن وجود دارند. حدود 100 سال است که هیچ درختی در آنجا نروییده است. سوغات جنگ
جهانی اول «نبرد وردن» در شمال شرقی فرانسه و در نزدیکی شهری به همین نام رخ داد.
حدود ۱۶۳ هزار فرانسوی و ۱۴۳ هزار آلمانی در نبرد وردن کشته شدند. البته در نهایت
نیز آلمانیها در این نبرد شکست خوردند. جنگلهای شمال فرانسه
حال و هوایی خاصی دارند؛ گویی آرامشی افسون کننده در آنجا حاکم است. اما در دل این
آرامش ظاهری رازی از جنس مرگ نهفته است. در زیر پوسته سبزرنگ جنگل آرسنیک جای خوش
کرده و هنوز هم بمبهایی در آنجا وجود دارد که سالم ماندهاند. تقریبا صد
سال پیش بود که در جریان جنگ جهانی اول نبردی خونین در این منطقه شکل گرفت و حالا
سیمخاردارها و بقایای اجساد سربازان آلمانی و فرانسوی در آنجا به یادگار مانده
است. بخشهایی از این جنگل هنوز آنقدر خطرناک است که تابلوهای «ورود ممنوع» در
قسمتهای ورودی آن نصب شده است. 97 سال است که دیگر درختی در آن بخشها نمیروید و
تنها افرادی شجاع و یا احمق وارد این منطقه شدهاند. جنگل و روستاهای اطراف
آن حدود یک قرن پیش شاهد «نبرد وردن» یعنی طولانیترین نبرد تاریخ در این مکان
بودند. این منطقه حالا «منطقه قرمز» نامگذاری شده و هنوز هم ورود به آن بسیار
خطرناک است. پس از ورود نیروهای آلمانی به این منطقه در روز 21 فوریه 1916، کسی
فکرش را هم نمیکرد نسلهای بعدی هم باید بهای آن را بپردازند. همان روز
اول آلمانیها 140 سرباز فرستادند و تنها قصدشان این بود که ارتش فرانسه با از بین
ببرند. یک فرانسوی در مورد این نبرد گفته بود: «در موج اول حملات، تعدادی بر روی
زمین افتادند، ولی در موج دوم تقریبا همه جا پر از سرباز کشته شده بود.» این نبرد
300 روز به طول انجامید و منطقهای به وسعت کمی بزرگتر از شهر پاریس کاملا نابود
شد. در اثر این نبرد 9 روستا برای همیشه از بین رفتند. گمان زده میشود که
حدود 65 میلیون توپ در این جنگ به کار گرفته شده و بسیاری از آنها نیز گاز سمی
تولید میکردند. دولت فرانسه نیز این تهدید را جدی گرفت و تنها یک سال پس از پایان
جنگ حدود 10 هزار هکتار از اراضی جنگی را از مردم خرید تا بدین وسیله روستاها را
برای همیشه به اعماق تاریخ بفرستد و اجازه دهد که طبیعت از پس این فاجعه بربیاید. در گزارشی
که لوموند منتشر کرد آمده است که حدود 15 درصد خمپارههای جنگ جهانی اول منفجر
نشدند، بنابراین هنوز هم امکان انفجار این خمپارهها وجود دارد. حتی گفته میشود
که صدای مایعات سمی درون خمپارهها هنوز هم شنیده میشود. تاکنون تلاشهای فراوانی
برای پاکسازی این منطقه صورت گرفته اما هر بار به مشکلی جدی بر سر راه برخورده
است. هنری بلوت یکی از مسئولان مرتبط در این ماجرا میگوید که احتمال پاکسازی به
علت دشواری کار تقریبا نزدیک به صفر است.
سال 2007 مطالعهای بر روی خاک این منطقه انجام شد که نشان داد میزان آرسنیک موجود در آن بین 1000 تا 10000 برابر میزان معمولی است. این مقدار آنقدر زیاد است که تنها چند نوع گیاه میتوانند در آن برویند. سرانجام در سال 2008 تصمیم گرفته شد تا منطقهای از آن را با حصار از مناطق مجاور جدا کنند. در این منطقه حدود 200 هزار بمب شیمیایی منفجر نشده یافت شده بود. گفتنی است در جنگلهای شمالی فرانسه کشاورزان زیادی زندگی میکنند و آنها هر ساله با شخمزنی زمینهای زراعیشان خمپارههایی را پیدا میکنند.
سال 2007 مطالعهای بر روی خاک این منطقه انجام شد که نشان داد میزان آرسنیک موجود در آن بین 1000 تا 10000 برابر میزان معمولی است. این مقدار آنقدر زیاد است که تنها چند نوع گیاه میتوانند در آن برویند. سرانجام در سال 2008 تصمیم گرفته شد تا منطقهای از آن را با حصار از مناطق مجاور جدا کنند. در این منطقه حدود 200 هزار بمب شیمیایی منفجر نشده یافت شده بود. گفتنی است در جنگلهای شمالی فرانسه کشاورزان زیادی زندگی میکنند و آنها هر ساله با شخمزنی زمینهای زراعیشان خمپارههایی را پیدا میکنند.
برای دیدن تصاویر در ابعاد بزرگتر بر روی آنها
کلیک کنید
(آلبوم همراه با توضیحات)
زخمهای جنگ: این افراد از دور مانند سرباز به نظر میرسند، اما آنها در حقیقت در جستجوی خمپارههای منفجرنشده هستند
اینجا یک انبار مهمات بود. قرار است پس از پاکسازی کامل یک مزرعه که با انرژی خورشیدی کار میکند در اینجا راهاندازی شود
9 روستا به طور کامل تخریب شدند و هرگز دوباره بازسازی نشدند. برای گرامیداشت یاد آن روستا و کشتهشدگانش، تابلو راهنمای خیابانها و کلیساها در جای اصلی آنها نصب شده است. در این تصویر، تابلوی خیابان اصلی روستای تخریب شده بِزونوو نشان داده شده است
رازهای جنگل؛ در این جنگل نشانههای دیگری نیز وجود دارد؛ مانند همین سنگر که متعلق به آلمانیها بود. آنها در جریان نبرد وردن در این منطقه بیمارستان، خط ریل و همچنین یک پست فرماندهی هم داشتند
امروزه گردشگران میتوانند به جنگل بروند و از آن استحکامات خندقی دیدن کنند. البته کسی وارد مناطق ممنوعه نمیشود