جمع‌آوری، مسکنی موقت برای معضل کودکان کار 13-مرداد-99
امکان ندارد به جای ماستمالی و سنبل کاری برای یکبارهم که شده باشد یک گزارش تحقیقی و تحبیلی پیرامون پدیده های اجتماعی از جمله کودکان کار خیابانی تهیه وگزارش شود که علت یابی شده باشد عامل چیست وتلاش برای ارائه راه حل انجام گرفته باشد؟
ایسنا/لرستان یک جامعه‌شناس گفت: اقدامات ضربتی مانند جمع آوری کودکان کار، اگرچه ممکن است یکی دو هفته صورت مسئله را پاک کند اما نه‌تنها بهبودی در وضعیت اجتماعی و زندگی مردم فقیر به ویژه کودکان ایجاد نمی‌کند بلکه به تبعیض‌های ناروای کنونی دامن می‌زند.
مریم کرمی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ما باید به دنبال احقاق حقوق کودکان باشیم تا با حل مسائل و مشکلاتی که آن‌ها در جامعه دارند از وقوع آسیب‌های جدی پیشگیری کنیم، این درحالی است که حرف‌های این کودکان شنیده نشده و حقوق اولیه آن‌ها نادیده گرفته شده‌است.
وی با اشاره زباله گردی کودکان، گفت: ریشه زباله گردی کودکان فقر است که با حل مسائل کلان و اقتصادی کشور با همکاری سازمان‌ها و نهادهای مختلف می‌توان شاهد کاهش آن بود و افزایش زباله‌گردی‌ها ناشی از ناتوانی انجمن‌های فعال در موضوع کودکان کار نیست.
کرمی مسائل مرتبط با بهداشت و آموزش کودکان را از مهم‌ترین دغدغه‌های پیش‌رو دانست و عنوان کرد: بسیاری از کودکان در جامعه مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند که همواره سلامت جسمی و روانی آن‌ها را تهدید می‌کند.
این جامعه‌شناس ادامه داد: بیماری‌های مقاربتی در بین کودکان کار قابل توجه است و به دلیل اینکه درصد این آمار تصاعدی پیش می‌رود برای رسیدگی به مشکلات این کودکان، فردا دیر است.
وی با اشاره به اینکه آمارهای غیررسمی زیادی از تعداد کودکان کار در کشور وجود دارد، گفت: در حال حاضر آمار قابل توجهی از کودکان کار مهاجرانی هستند که به دلیل شرایط خاص، برخی از کودکان کارت اقامت و هویتی ندارند و همین امر باعث شده که از حقوق اولیه خود محروم شوند و بسیاری از بچه‌ها به دلیل هزینه‌های تحصیل، از حضور در مدارس بازمانده‌اند.
کرمی تأکید کرد: مقام معظم رهبری دستور دادند که هیچ کودکی در کشور نباید از آموزش باز بماند ولی متأسفانه بعضی از مدارس هزینه‌هایی طلب می‌کنند که خارج از توان خانواده‌هاست.
این جامعه‌شناس یا بیان اینکه به طور معمول کودکان کار تنها یک بار در سال آن هم در روز جهانی کودک به صورت مقطعی مورد توجه قرار می‌گیرند و در طول سال به فراموشی سپرده می‌شوند، عنوان کرد: این در حالی است که ما به دنبال این هستیم که برای این بچه‌ها معاینات پزشکی و غربالگری انجام و ارتباط آن‌ها با مراکز پزشکی درطول سال تقویت شود.
وی عنوان کرد: بجای جمع‌آوری کودکان و تنبیه خانواده‌هایی که از سر اجبار و ناآگاهی کودکان خود را به کار می‌گیرند، منابع مالی کشور و سرمایه انسانی باید با برنامه‌های منسجم کوتاه مدت، میان مدت و درازمدت صرف بهبود معیشت، دسترسی به اشتغال و ارتقا شرایط زندگی گروه‌های در معرض آسیب جامعه و برخورداری کودکان آن‌ها از آموزش و سلامت شود.
کرمی با اشاره به اینکه کار کودکان در خیابان که تنها بخش کوچکی از کار کودکان در بخش‌های مختلف اقتصادی کشور است، نشانه‌ای است هشداردهنده از وضعیت نامطلوب اجتماعی بخشی‌از جمعیت کشور که نیازمند بیشترین حمایت و مراقبت هستند، تصریح کرد: تجارب خوبی در کشور از جلب اطمینان و حمایت کودکان کار توسط نهادهای مردمی بدون استفاده از روش‌های قهری وجود دارد که باید به این سازمان‌های مردم نهاد و تجارب‌شان اعتماد کرد.
این جامعه‌شناس افزود: همچنین قوانین و آیین‌نامه‌هایی در جهت هماهنگ نمودن فعالیت‌های بین سازمانی با تلاش فراوان در جهت بهبود شرایط کودکان تدوین شده که در صورت پایبندی به آن‌ها می‌توان برای کاهش مسائل و مشکلات موجود اقدامات مؤثرتری انجام داد.
وی افزود: ما باید از فرصت‌های موجود استفاده کنیم و به جای تکرار راه‌های رفته بپذیریم که تنها سرمایه‌گذاری جدی مالی و انسانی، فعالیت هماهنگ و همکاری واقعی میان سازمان‌های مختلف، مشارکت دادن مردم در ارتقاء وضعیت خود و مهم‌تر از همه حفظ حقوق انسانی افراد نیازمند به حمایت، راه بهبود شرایط اجتماعی است و اقدامات ضربتی که هدف آن‌ها خارج کردن جمعیت آسیب دیده و مظلوم از حوزه دید جامعه است اگرچه ممکن است یکی دو هفته صورت مسئله را پاک کند، اما نه‌تنها بهبودی در وضعیت اجتماعی و زندگی مردم فقیر به ویژه کودکان ایجاد نمی‌کند بلکه به تبعیض‌های ناروای کنونی دامن می‌زند.
