«این پول‌ها خوردن ندارد 12-مرداد-99»
«من کارگر شهرداری هستم. ساعت ۵ صبح از خانه بیرون می‌روم تا کارم را شروع کنم. مشغول نظافت و جاروی خیابان بودم که متوجه شدم کیفی روی زمین افتاده است. پس از باز کردن در کیف مقداری پول و گوشی تلفن همراه در داخل آن دیدم. بدون اینکه پول‌ها را بشمارم، آن را دوباره داخل کیف قرار دادم. می‌خواستم کیف را به شهرداری تحویل بدهم که صاحب کیف تماس گرفت. من آدرسش را گرفتم و کیف را تحویل دادم».
به گزارش ایسنا، این صحبت‌های ابوذر ابراهیم‌زاده، پاکبان ۲۵ ساله بجستانی در گفت‌وگو با «خراسان» است؛ پاکبان زحمتکشی که با وجود مشکلات مالی، باز هم تلاش می‌کند تا لقمه‌ای نان حلال را سر سفره خانواده‌اش بگذارد.
از او درباره شرایط زندگی‌اش سوال می‌کنم. می‌گوید: «من متاهل هستم اما هنوز فرزندی ندارم. ماهی ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حقوق دارم. مستاجر هستم و قسط وام ازدواجم هنوز تمام نشده است. علاوه بر این، یک وام دیگر هم گرفته‌ام که در حال پرداخت قسط‌های آن نیز هستم».
از او درباره هدفش از این کار و اینکه آیا وسوسه نشده که پول‌ها را برای خودش بردارد، می‌پرسم که پاسخ می‌دهد: «پدرم مانند من کارگر بوده است. من اصطلاحا سر سفره پدر و مادر بزرگ شده‌ام و آنها با پول زحمتکشی و کارگری مرا بزرگ کرده‌اند. برای همین پول حرام برای ما خوردن ندارد. هم اکنون حدود یک سال و نیم است که زندگی مشترکم را آغاز کرده‌ام. دوست ندارم با این پول‌ها زندگی‌ام شروع شود و هدفم کسب روزی حلال است».
