/دغدغه هنرمندان صنایع‌دستی/
هنرمندانی که دست‌فروشی می‌کنند! 11-آذر-99
یک هنرمند باسابقه در عرصه صنایع‌دستی با اشاره به وضعیت هنرمندان صنایع‌دستی در روزگار کرونا، اظهار کرد که متاسفانه به دلیل شرایط سخت فروش محصولات صنایع دستی در ایران و با در نظر گرفتن این نکته که فروش این محصولات تنها راه درآمد برخی از فعالان این حوزه است، عده ای از هنرمندان هم اکنون در خیابان ها و مترو دست فروشی می کنند.
سمیرا پورشریفیان، هنرمند صنایع‌دستی که نزدیک به ۲۰ سال است در رشته گلیم و گبه فعالیت دارد، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره وضعیت این روزهای هنرمندان صنایع‌دستی، اظهار کرد: به طور کلی صنایع دستی حتی پیش از شیوع ویروس کرونا نیز مشکلات خاص خودش را دست داشت، اما در ایام کرونا وضعیت هنرمندان و صنعتگران سخت‌تر هم شده است.
او یکی از اصلی‌ترین مشکلات هنرمندان صنایع‌دستی را در روزگار کرونا، فروش محصولات عنوان و خاطرنشان کرد: بسیاری از هنرمندان به‌ویژه آنهایی که در شهرستان‌ها و روستاها کار می‌کنند، امکان عرضه و فروش محصولاتشان را ندارند. پیشتر به واسطه نمایشگاه‌های صنایع‌دستی که برگزار می‌شد می‌توانستند محصولاتش را به فروش برسانند، اما در شرایط کنونی چنین فرصت‌هایی را از دست داده‌اند. البته الان با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور به طور کلی اولویت‌ها تغییر کرده است و حتی اگر زمینه فروش محصولات صنایع‌دستی فراهم شود، دیگر اولویت خانواده‌ها خرید صنایع‌دستی نیست. اما از سوی دیگر باید به این نکته نیز توجه داشت که بسیاری از افرادی که مشغول فعالیت در حرفه صنایع‌دستی هستند، تنها از طریق فروش محصولاتشان درآمدزایی و قطعا در چنین روزهایی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
پورشریفیان یادآور شد: تمامی ارگان‌ها و اصناف باید از فعالینشان حمایت کنند، اما متاسفانه معاونت صنایع‌دستی هیچ‌گاه چنین نگاهی نداشته است و الان هم که شرایط بدتر شده است. معاونت صنایع دستی نتوانست به صورت دقیق و برنامه‌ریزی شده از صنعتگران و هنرمندان خود حمایت کند؛ کسانی که بعضا تنها راه گذران زندگی شان تولید و فروش صنایع‌دستی است و لازم است در شرایط پیش آمده به آنها کمک شود؛ این درحالی است که متاسفانه هم‌اکنون برخی از آنها دستفروش شده‌اند و محصولاتشان را در خیابان‌ها یا مترو می‌فروشند.
این هنرمند صنایع‌دستی با بیان اینکه «حرفه صنایع‌دستی روز به روز به سمت تاریکی می‌رود»، گفت: بسیاری از صنعتگران به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه، دیگر کار تولید انجام نمی‌دهند و از سوی دیگر حجم زیادی از صنایع دستی چینی وارد ایران می‌شود و تمام بازار را قبضه کرده است. در شرایطی که از تولیدکننده حمایت نمی‌شود و از واردکننده صنایع دستی همه جوره حمایت می‌شود، طبیعتاً نمی‌توان آینده خوبی برای صنایع‌دستی ایران متصور شد.
