مدیرعامل موزه ملی کار:
مشکلات مالی مانع از تکمیل «موزه ملی کار» شد/ جلوه‌های فرهنگی کار در حال از بین رفتن هستند۸-مرداد-۱۰۰
مدیرعامل موزه ملی کار، گفت: «تکمیل و اتمام امور مربوط به موزه ملی کار که در محل باغ موزه امیرکبیر در حال انجام است، به دلیل کمبود منابع لازم با مشکل مواجه شده است.»
محمد تقی علی حسینی (مدیرعامل موزه ملی کار) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، پیرامون سوابقی که به تاسیس موزه کار در ایران انجامید، گفت: «زمانی که من وابسته کار ایران در آلمان بودم با موزه کار آشنا شدم. آن زمان می‌دیدم که در ایران چنین موزه‌ای برای به نمایش گذاشتن تنوع فرهنگ کار وجود ندارد. از همین رو به وزیر کار وقت پیشنهاد دادم که این موزه را در ایران راه بیاندازد اما به دلیل اینکه چند وقت بعد ایشان از وزارتخانه رفتند و فرد دیگری آمد، امکان استقرار این موزه هم به وجود نیامد.»
وی افزود: «زمانی که از آلمان به ایران برگشتم بهَ آقای شریعتمداری، وزیر کنونی کار، پیشنهاد دادم که این موزه در ایران هم تاسیس شود؛ با این هدف که روند توسعه مشاغل در ایران و جهان معرفی شود و هم جلوه‌های مختلف کار مانند فیلم، سند، عکس، شهدای کار و روند تکامل ابزارهای کار از ایران باستان تا به امروز معرفی شوند. این کار می‌توانست اثرات مثبتی در گسترش فرهنگ کار و معرفی مشاغل به کارجویان، جوانان و… به جای بگذارد و در ضمن شرایط نگه‌داری میراث کار را فراهم می‌کرد.»
مدیرعامل موزه ملی کار، افزود: «متاسفانه اسناد کاربردی اداری هر ۱۰ سال از بین می‌روند و بسیاری از ابزارها و تجهیزات قدیمی کار به ضایعات تبدیل شده‌اند؛ حتی خیلی از کتب قدیمی مرتبط با این حوزه از بین رفته‌اند. کتاب‌های قدیمی را خیلی مشکل می‌توان پیدا کرد، لذا جلوه‌های فرهنگی کار در ایران باستان تاکنون، جملگی در حال از دست رفتن هستند؛ لذا احساس کردم که باید میراث باقی مانده را در جایی جمع کرد.»
علی حسینی با بیان اینکه وزیر کار پیشنهاد تاسیس این موزه را به وزیر میراث فرهنگی ارائه کرد، گفت: «وزارت میراث فرهنگی هم استقبال کرد و سریعا مجوز صادر کردند. مقرر شد هیات امنا و هیات مدیره هم تشکیل شود؛ البته ساختار مدیریتی و تصمیم‌گیری را به صورت سه‌جانبه (کارگر، کارفرما و دولت) سازمان دادیم. یک هیات امنای ۹ نفره تشکیل شد و من هم در هیات مدیره و هیات امنا حضور دارم.»
وی در مورد دلیل‌عدم راه اندازی موزه در محل قبلی که شستا (شرکت سرمایه‌گذاری سازمان تامین اجتماعی) پیشنهاد داده بود، گفت: «وزیر کار موضوع تامین مکان موزه را با مدیر عامل شستا مطرح کرد و شستا پس از بررسی تقاضا، یکی از سوله‌های قدیمی شرکت پارس الکتریک را پیش‌بینی کرد که البته خیلی مخروبه بود و بر اساس برآورد خودشان تاسیس موزه در این محل، ۲۰ میلیارد تومان هزینه داشت.»
مدیرعامل موزه ملی کار با بیان اینکه مقرر شد که شستا موضوع را به هیات امنای سازمان تامین اجتماعی ارجاع دهد تا تصویب شود، گفت: «هیات امنا سقف هزینه‌ها را به ۵۰ میلیارد تومان افزایش داد؛ البته قرار نبود که این پول را مستقیم در اختیار عوامل مدیریتی موزه قرار دهند؛ بلکه باید خودشان هزینه می‌کردند. به هر صورت با وجود تصویب در هیات امنا پس از مدتی با همکاری نکردن هیات مدیره سازمان مواجه شدیم. در نهایت این همکاری منتفی شد و آقای شریعتمداری موضوع را با شهردار تهران مطرح کردند.»
وی افزود: «شهرداری هم تصمیم گرفت موزه ملی امیرکبیر را که مدت‌ها رها شده بود، به صورت یک قرارداد ۶ ماهه در اختیار عوامل اجرایی موزه ملی کار قرار دهد تا پس از تصویب در شورای شهر به صورت قرارداد بلندمدت‌تر در اختیار ما قرار گیرد اما مشکل منابع مالی پابرجا بود به همین دلیل من از آقای رضوانی‌فر، مدیرعامل شستا خواستم که به راه‌اندازی این موزه کمک کند. ایشان هم دستوری را صادر کرد و در نهایت ۳۱۰ میلیارد تومان به این منظور اختصاص یافت که من بعدا ریز تمام هزینه‌ها را برای ایشان فرستادم. بخش اعظم این پول برای تعمیر موزه هزینه شد؛ چرا که به دلیل نم‌گرفتگی هزینه تعمیرات افزایش پیدا کرده است.»
علی حسینی افزود: «در حال حاضر فضای خوبی فراهم شده اما مشکل مالی داریم و و کمک دیگری هم به موزه انجام نشده است. شستا هم علی‌رغم وعده‌هایی که داده بود، بیشتر از این مقدار کمک نکرد. به همین دلیل تکمیل و اتمام امور مربوط به موزه ملی کار با مشکلاتی مواجه شده است و اینطور که موضوع را در رسانه منعکس کرده‌اند، نیست. برخی گفته‌اند که هیات مدیره موزه ۵۰ میلیارد تومان از سازمان تامین اجتماعی پول گرفته است و حتی اسناد مصوبه هیات امنا را منتشر کرده‌اند که موضوع به هیچ وجه اینگونه که منعکس کرده‌اند نیست.»
