راز کاهش وزن «کیم جونگ اون»10-تیر-1400
سال گذشته هم غیبت مجدد کیم جونگ اون در انظار عمومی بسیار به چشم آمد. برخی حتی حدس زدند که او دچار مرگ مغزی شده است
کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی وزن از دست داده است؛ کسی نمی‌داند چرا و چگونه؟ مردمان بخش شمالی این شبه‌جزیره می‌گویند، ما از وقتی رهبرمان را لاغر دیده‌ایم، قلبمان شکسته است. رژیم کره‌شمالی هم کاهش وزن را به یک پیروزی تبلیغاتی تبدیل کرده است. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، آنچه باعث شد مردم به این نکته پی ببرند، تصاویر تلویزیونی و ساعت مچی رهبرشان بود.
هنگامی که رهبر کره‌شمالی پس از چهار هفته متوالی، از انظار غایب شد، حرف و حدیث‌ها در مورد آخرین غیبت وی دوباره کلید خورد. رسانه‌ها هر کدام از یک منظر به این غیبت پرداختند. اما با ظهور مجددش، ناگهان مردم پی بردند که رهبر ۳۷ ساله کره‌شمالی به‌طرز قابل‌توجهی لاغر شده است. پس از حضور کیم جونگ اون در مقابل دوربین تلویزیون دولتی این کشور، ناظران متوجه شدند که نزدیک ساعت مچی‌اش چند خط وجود دارد و او اساسی لاغر کرده است. این حدس و گمان‌ها به سمت مساله سلامت رهبر کره‌شمالی کشیده شد. این برای نخستین‌بار نبود که در مورد سلامت کیم جونگ اون، حرف و حدیث پیش آمده بود.
موضوع سلامتی کیم جونگ اون، مانند اسرار خود رژیم کره‌شمالی، چنان در پنهان‌کاری غلت می‌خورد که متخصصان اغلب مجبور می‌شوند با حدس و گمان به اسرار مگو پی ببرند. آیا او بیمار شده است یا اینکه دیکتاتور چاق منزوی جهان تصمیم گرفته رژیم غذایی بگیرد؟ هر چند که این سوالات و این توجهات وسواس‌گونه ممکن است در نهایت حدس‌هایی بیهوده باشند که حول و حوش افراد سلبریتی وجود دارد. اما تحلیلگران می‌گویند که باید هر ذره از اطلاعاتی که از این کشور در بسته بیرون می‌آید، غنیمت شمرده شود و رد آن‌ها را گرفت تا به سوال‌های اساسی رسید. مثلا اگر کیم جونگ اون که مورد پرستش مردم کره‌شمالی است، ناگهان زمین‌گیر شود، چه اتفاقی برای زرادخانه هسته‌ای این کشور می‌افتد؟
وقتی تلویزیون دولتی کره‌شمالی واکنش مردم را نسبت به لاغری رهبرشان نشان داد، زمانی بود که اون در یک برنامه هنری حضور پیدا کرده بود و از این زمان چرخش برنامه‌های خود را به این سمت و سو کلید زد. در یکی از گفتگو‌های رسانه دولتی کره‌شمالی با یک مرد میانسال، او گفت وقتی لاغری رهبرشان را دیده است، گریه امانش نداده و بسیار دل‌شکسته است.
کیم حتی پس از لاغر شدنش هنوز فردی باریک و همه‌پسند نیست. به گفته برخی تحلیلگران او هنوز دو برابر یک فرد بزرگسال کره‌شمالی وزن دارد. یک مطالعه تخمین زده پناهندگان کره‌شمالی هنگام فرار از کشور خود حدود ۱۱۵ پوند (۵۲ کیلو) وزن دارند و به‌طور مزمن دچار سوءتغذیه هستند. حالا در شمال، جای تعجب دارد که خبر‌ها در مورد لاغری رهبر کره‌شمالی این همه در بوق و کرنا می‌شود؛ آن هم در جایی که خبر‌ها ابتدا اساسی قیچی و بعد پخش می‌شوند. چونگ سئونگ چانگ، مدیر مرکز مطالعات کره‌شمالی در موسسه سجونگ در کره‌جنوبی می‌گوید: «کاهش وزن وی به قدری مشهود بود که هیچ راهی وجود نداشت که مردم کره‌شمالی متوجه آن نشوند.» وی می‌افزاید: «این واقعیتی بود که رژیم باید آن را تایید می‌کرد و به همه مردم این علامت را می‌داد که حال رهبرشان خوب بوده و از سلامت خوبی بهره‌مند است.»
رهبر کره‌شمالی قبلا ۱۴۰ کیلو بوده و حالا گفته می‌شود بین ۱۰ تا ۲۰ کیلو لاغر شده است. حالا با لاغر شدن رهبر کره‌شمالی، همزمان با کمبود شدید مواد غذایی در این کشور، این رژیم یک فرصت تبلیغاتی برای این موضوع پیدا کرده است. چونگ تصریح می‌کند که این رژیم می‌خواهد به این طریق به مردم نشان دهد که «اون» در تلاش است تا کشور را به‌رغم تحریم‌ها، پاندمی و بلایای طبیعی در مسیر درست هدایت کند. وقتی اون در یک مراسم هنری حضور پیدا کرد، از یک لباس گشاد و نامناسب استفاده کرد تا اینکه بتواند لاغری قابل‌توجهش را پنهان کند.
هنگامی که کیم جونگ اون، قدرت را در دست گرفت، نزدیک به ۹۰ کیلو وزن داشت، اما کم‌کم اضافه وزن پیدا کرد، به‌گونه‌ای که سال گذشته به ۱۴۰ کیلو رسید. قد او نیز ۱۷۰ سانتی‌متر است.
حالا قیافه کودکانه وی تا حدی تغییر کرده و عمدتا زیر چشم‌هایش پف کرده است و خسته به‌نظر می‌رسد. در این شرایط سوالاتی در خصوص سلامتی و آینده سلسله کیم به‌وجود آمده است. کیم فرزندی ندارد که در صورت مرگ ناگهانی عنان حکومت را به وی بسپارد. حکومت کره‌شمالی تاکنون به‌وسیله سه نسل از خاندان کیم اداره شده است. اعتقاد بر این است که در هنگام دیدار روسای‌جمهور کره‌جنوبی و آمریکا با کیم جونگ اون در سال ۲۰۱۹، اطلاعات خوبی از وضعیت سلامتی رهبر کره‌شمالی به‌دست آمده است.
وقتی در سال ۲۰۱۸، «اون» با «این»، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی مقداری سربالایی رفتند، از طریق فیلم‌های گرفته شده، متوجه شدند که رهبر کره‌شمالی به سختی نفس می‌کشد، اما «مون جائه این» که ۶۸ساله بوده، فقط عرق کرده است. در این ارتباط کیم جونگ اون از رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی می‌پرسد که آیا تنگی‌نفس دارد و پس از آن تصمیم می‌گیرند که سوار تله کابین شوند. البته «این» پاسخ می‌دهد که حالش خوب است. ری سل جو، همسر «اون» نیز که بعدا به این پیاده‌روی پیوسته بود به «این» گفته بود که خیلی به حال او غبطه می‌خورد.
ری سول جو، به بازدیدکنندگان جنوبی گلایه کرده بود که خیلی تلاش می‌کند تا «اون» را متقاعد کند دست از عادات بدش مانند سیگار کشیدن پشت سر هم بردارد. تحلیلگران می‌گویند در کره‌شمالی به جز ری سول جو؛ همسرش، هیچ‌کس جرات ندارد چنین توصیه‌ای به رهبر کره‌شمالی بکند؛ چرا که عاقبت عموی رهبر کره‌شمالی در انتظارشان است: «سپرده شدن به دست جوخه اعدام.»
هنگام سوار شدن به تله‌کابین، «این» و همسرش کیم جونگ سوک، به زبان دیپلماتیک درباره مزایای سلامتی ورزش منظم صحبت کردند؛ در حالی که به نظر می‌رسید «اون» بی‌علاقه به این موضوع است و خود را مشغول نگاه کردن از پنجره کرد. این در حالی است که هم پدربزرگ و هم پدرش به‌دلیل مشکلات قلبی فوت کردند. حالا این سابقه خانوادگی به تحلیلگران کمک کرده تا در مورد سلامت «اون» حدس و گمان‌هایی بزنند.
در سال ۲۰۱۴، در یکی از این غیبت‌های طولانی حدس‌هایی از قبیل عود کردن بیماری نقرس رهبر کره‌شمالی، ناراحتی قلبی یا حتی کودتا درباره خانه‌نشینی‌اش مطرح شد. وقتی «اون» دوباره مقابل رسانه‌ها ظاهر شد، خبرنگاران و تحلیلگران کره‌جنوبی متوجه شدند که وی در راه رفتنش دچار مشکل شده است.
بعدا تلویزیون دولتی کره‌شمالی نشان داد که او با عصا در حال راه رفتن است و حال خوبی ندارد. سال گذشته هم غیبت مجدد وی در انظار عمومی بسیار به چشم آمد. برخی حتی حدس زدند که او دچار مرگ مغزی شده است. اما وقتی به عرصه بازگشت، دست‌های کبودشده‌اش که می‌تواند ناشی از تزریق سرم باشد، از چشم خبرنگاران کره‌جنوبی پنهان نماند.
لی بیونگ چول، متخصص کره‌شمالی در انستیتوی مطالعات شرق دور در دانشگاه کیونگ‌نام گفت که موضوع سلامتی «اون» مانند یک بمب ساعتی است. لی تصریح کرد: شما نیازی به یک متخصص ندارید که به شما بگوید کیم جونگ اون دارای یک مشکل سلامتی است: وزن، رنگ چهره، راه رفتن، تنفس و سیگار کشیدنش را در نظر بگیرید. این‌ها گویای همه‌چیز است. او، اما تصریح می‌کند که نمی‌داند پس از او چه کسی فرماندهی زرادخانه هسته‌ای کره شمالی را به عهده خواهد گرفت.
