محمد خاتمی این تدارکاتچی سابق نظام در ماه روزه
ای این چنین از ته ِ دل به ریش که می خندد؟ مگر مراسم افطاری با شاعران شب بزم جوک گویی است که خاتمی چنین
کنترل از دست بداده ریسه رفته که تبدیل به سوژه تبلیغاتی شده است؟ اینگونه خندیدن
چه مناسبتی با اعتراف وی دارد که در مرحله
دوم تبلیغات ریاست جمهوری خود در کرمان
اذعان نمود که ما مسئولین از بین
تمام قول هایی که به مردم ایران داده ایم فط توانسته ایم فقر را بین شان منصافه
توزیع کنیم ؟ یا اینکه این ریسه رفتن خاتمی در ماه رمضان چه رابطه ای با شکم گرسنگان وسفرهای خالی این
ماه با کوه غم واندوه و درد و عزای و ماتم
80% جمعیت کشور دارد که در زیر خط فقر اقتصادی بسرمی برند و هرروز کمر واستخوان
های شان زیر رشد تورم لجام گسیخته تورم وگرانی وفقر وبیکاری بیشتر خمیدهو خرد می
گردد؟
