روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 12 شهریور ماه سال
1392
نقد و بررسی : سرمقاله ی روزی نامه ی حکومتی جمهوری " آمريكا و رؤساي جمهوري بيتدبير
"
"عجیب اینکه سرمقاله نویس که مشاور رفسنجانی است با فراموش کردن اعتراف رفسنجانی در نماز جمعه ی تهران که پس از
اشغال نظامی افغانستان خطاب به بوش رئیس جمهور وقت آمریکا گفته بود بوش می داند
اگر چنانچه همکاری ما نبود هنوز طالبان در افغانستان بر سر قدرت بود . ولی وی مثل همیشه
از موضع تبلیغاتی ضد آمریکایی علیه ی اوباما تحلیل
داده که وی ضعیف ترین رئیس جمهور آمریکا
می باشد . زیرا که اقدام اخير اوباما مبني
بر تعويق حمله نظامي به سوريه و واگذاري تصميم گيري به كنگره، اين فرصت را به
رسانههاي بينالمللي داده است كه از وي به عنوان رئيس جمهوري ضعيف ياد كنند كه
قادر به تصميمگيري قاطع در برهههاي حساس بينالمللي نيست ونتیجه گیری کرده که ترديدي وجود ندارد كه اوباما در مقايسه با رؤساي
جمهور مشهوري كه آمريكا در طول تاريخ خود داشته، ضعيفترين است. برای اینکه در هيچ برههاي، سردمداران كاخ سفيد،
اين چنين در جهان تنها نبوده و از مشروعيت بينالمللي فاصله نداشتهاند"
درشرایطی
که رفسنجانی انگشت اتهام بسوی بشار اسد جنایتکار رئیس جمهور سوریه نشانه رفته است
و اعتراض به کشته شدن بیش از 100 هزار مردم بی دفاع سوری کرده است که مخالف نظر خامنه ای و پاسداران جنگ
افروز می باشد .ولی عجیب است که مشاور وی در دفاع از هم پیمان خامنه ای سوریه و تبرئه کردن عدم استفاده از
سلاح شیمیایی که منجر به کشته شدن 1400 نفر از جمله کودکان بی گناه سوری شده است در
سرمقاله ی خود موضع ضد آمریکایی و کشور های عربی اتخاذ کرده است. همچنین سرمقاله نویس پس از
تحلیل عقب نشینی اوباما از حمله به سوریه و واگذار نمودن تصمیم گیری به کنگره مدعی
شده است طبعاً بيش از دو گزينه براي تحليل تغيير رويه دقيقه نودي اوباما وجود
ندارد. نخست آنكه احتمالاً كنگره دو هفته ديگر كه ابعاد ماجراي حمله شيميايي به
سوريه تا اندازه زيادي فروكش كرده، با تصميم رئيسجمهور براي حمله به سوريه مخالفت
كند و به اين ترتيب كنگره آمريكا نيز همانند مجلس انگليس كه نخستوزير را از مهلكه
ورود به اين ورطه هولناك برهاند و مستمسكي براي خروج لندن از همراهي با واشنگتن
شد، او را از اين تصميم خطرناك معاف كند تا مجبور نباشد شخصاً اقدام به عقب نشيني
نمايد. همینطور سرمقاله نویس در ادامه از گزينه ديگر اوباما یاد نموده که بر اين منطق استوار است كه اوباما
تصور ميكند اقدام به كسب مجوز براي او كه تمام حاميانش را براي همراهي با اين
تجاوز از دست داده و هيچ كشوري در جهان غير از تركيه و عربستان، كه آنها نيز خود
را در باتلاق سوريه غرق شده ميبينند، حاضر به پيروي از تصميمات جنون آميزش نيستند
برای وی چندين مزيت دارد. نخست اينكه كسب
مجوز، لطمات مربوط به اين تصميمگيري يك جانبه را كاهش ميدهد و او را در مقابل
انتقادات سياسي روزافزون جهاني و مردم آمريكا محافظت ميكند ثانياً دهان نمايندگان
كنگره بويژه سران حزب جمهوريخواه را ميبندد و او را از حملات حزب رقيب محفوظ نگه
ميدارد. ثالثاً تاخير در اقدام نظامي اوباما عليه سوريه، به او اين اجازه را
خواهد داد كه در نشست هفته آينده اجلاس سران "جي - 20" در سن پترزبورگ
روسيه، براي ايجاد يك ائتلاف سياسي از هم پيمانان سابق خود و حتي روسيه، براي
حمايت از مداخله نظامي در سوريه تلاش كند. اما در جهت مقابل، همانگونه كه روزنامه
آلماني "دي ولت" نوشته است، اوباما با تعويق انداختن حمله نظامي به
سوريه، در واقع به صورت ناخواسته به جامعه جهاني اين فرصت را داد تا مخالفت خود را
با مداخله نظامي آمريكا بيشتر كنند. در صورتیکه بر خلاف تحلیل و ادعا ی سرمقاله نویس گزارش شده
است که کنگره آمریکا خواهان نه اقدامات
محدود نظامی مورد نظر اوباما به
سوریه نمی باشد بلکه خواهان اقدام و تهاجم وسیع تر است . آنگونه که موجب چرخش توازن وتعادل شرایط به نفع مخالفان سوری شود .
عجیب اینکه سرمقاله نویس که مشاور رفسنجانی است با فراموش کردن اعتراف رفسنجانی در نماز جمعه ی تهران که پس از
اشغال نظامی افغانستان خطاب به بوش رئیس جمهور وقت آمریکا گفته بود بوش می داند
اگر چنانچه همکاری ما نبود هنوز طالبان در افغانستان بر سر قدرت بود . ولی وی مثل همیشه
از موضع تبلیغاتی ضد آمریکایی علیه ی اوباما تحلیل
داده که وی ضعیف ترین رئیس جمهور آمریکا
می باشد . زیرا که اقدام اخير اوباما مبني
بر تعويق حمله نظامي به سوريه و واگذاري تصميم گيري به كنگره، اين فرصت را به
رسانههاي بينالمللي داده است كه از وي به عنوان رئيس جمهوري ضعيف ياد كنند كه
قادر به تصميمگيري قاطع در برهههاي حساس بينالمللي نيست ونتیجه گیری کرده که ترديدي وجود ندارد كه اوباما در مقايسه با رؤساي
جمهور مشهوري كه آمريكا در طول تاريخ خود داشته، ضعيفترين است. برای اینکه در هيچ برههاي، سردمداران كاخ سفيد،
اين چنين در جهان تنها نبوده و از مشروعيت بينالمللي فاصله نداشتهاند. بالاخره
در دنباله سؤال کرده است چرا آمريكا قادر
به كسب حمايت بينالمللي براي حمله به سوريه، لااقل در ميان هم پيمانان اروپايي و
اعضاي ناتو، عليرغم زمينه سازي و توطئه چيني درباره استفاده ارتش سوريه از سلاح
شيميايي نشده است؟ و افزوده كدام عوامل، متحدين سنتي آمريكا را عليرغم تبليغات
گسترده رسانههاي جريان غالب در اتهام استفاده دولت سوريه از سلاح شيميايي از
قافله نظامي پنتاگون دور نگهداشتند؟ در پاسخ به سئوالات مطرح شده ادعا کرده قطعاً مخالفت صريح افكار عمومي در كشورهاي جنگ
افروز غربي كه همگي مخالف مداخله نظامي در سوريه بودند، در اين عقب نشيني و تنها
گذاشتن اوباما مؤثر واقع شد. از سوي ديگر، بحران اقتصادي گريبان گير كشورهاي غربي
و احتمال غوطهور شدن آنها در عواقب باتلاق حمله به سوريه و تبعات غيرقابل پيشبيني
آن و همچنين تجربه تلخ جنگ عراق از دلايل اين پا پس كشيدنها بود. جالب اینکه
سرمقاله نویس در پایان زیرآب ادعای عدم تهاجم نظامی آمریکا به سوریه را زده است
.زیرا که اذعان نموده است احتمال حمله
نظامي آمريكا به سوريه منتفي نيست و امكان ارتكاب اين حماقت در سران كاخ سفيد از
بين نرفته است، اما حوادث اخير و مخالفتهاي جهاني با حمله نظامي آمريكا به سوريه
نشان داد كه آمريكا بيش از هر زمان ديگري دچار انزواست و اين بلائي است كه بيتدبيري
رؤساي جمهور چند دهه اخير آمريكا به دليل پيروي از صهيونيستها و آلت دست صهيونيسم
جهاني شدن بر سر كشور خود آوردهاند. بهرحال باید منتظر ماند که پاسخ این ادعاپس
از تهاجم نظامی به سوریه چگونه است وچطوری خلاف این ادعا اثبات خواهد شد؟
هوشنگ
بهداد
روزی
نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 12 شهریور ماه سال 1392
آمريكا و رؤساي جمهوري بيتدبير