عبارات"كينه شتري"به چه معناست؟

آشنايي با ضرب المثل ها
عبارات"كينه شتري"به چه معناست؟ 14 اردیبهشت -93

داستان کینه ی  شتری وساربان بی شباهت به منتقدان ومخالفان روحانی ودولت وتوافق هسته ای نمی باشد.

بشر جايزالخطاست و از اين رو بسياري از اعمال و رفتار آدمي كه ناشي از اشتباه يا علت جهالت و جواني باشد قابل عفوو بخشايش است ولي بعضيها كه لذت عفو را نچشيده‌اند در انتقام و كينه توزي چنان يكدنده و مقاوم هستند كه به هيچ وجه حاضر نمي‌شوند ذره‌اي ازانتقامجويي خارج شوند كينه توزي اين گونه افراد لجوج و يكدنده درعرف اصطلاح به "كينه شتري" تعبيرشده است و در مقام كينه‌هاي پي گير به آن استشهاد مي‌كنند.به طوري كه تاكنون از لطف علماي حيوان شناسي مطالعه و تحقيق به عمل آمده شتر جزء مهربانترين و قانعترين حيوانات جهان شناخته شده است طاقت و توانايي اين حيوان باركش در برابر تشنگي و گرسنگي آن هم در بيابانهاي بي‌كران و ريگزارهاي سوزان واقعاً عجيب و شگفت انگيز است. نكته بسيار شايان توجه در موضوع شتر آن است كه اين حيوان را شيوه راه رفتن مي‌آموزند و قدوم آن را با صدايي آهنگ‌دار و موزون هدايت مي‌كنند. شتر گامهاي خود را با آهنگ نغمه منظم مي‌كند و مطابق وزن صدا آرام يا تند حركت مي‌كند و نيز هنگامي كه نمي‌خواهند در يك مسافت فوق‌العاده طولاني او را راه ببرند ساربانان آهنگ مطلوب حيوان را ترنم مي‌كنند.در عربستان شتر نر را "لوك" و شتر ماده را "ناقه" مي‌گويند ولي در كوير ايران به ويژه در اطراف كاشان شتر نر را "لوك" و شتر ماده را "ارونه" و همچنين نوزاد ماده را "مجي" و نوزاد نر را "هاشي" مي‌خوانند. كينه شتري كينه پي گيري است كه تاكنون سابقه نشان نداده كه پذيرايي و ملاطفت مجدد ساربان بتواند آن را تعديل نمايد. شتر خشمگين همواره منتظر فرصت مناسب است كه انتقامش را از ساربان متجاوز بگيرد. عجب در اين است كه شتر مست و ديوانه به ساربان مورد نظر هنگامي كه در جمع قرار دارد هرگز حمله نمي‌كند. فقط نگاه خشم آلودش را كه شراره انتقام از آن مي‌بارد به چشمان آن ساربان مي‌اندازد و با دهان كف آلود پياپي نعره‌هاي چندش آور و هولناك سر مي‌دهد زيرا لوك كينه توز در عين مستي و ديوانگي خوب احساس مي‌كند كه اگر در ميان جمع به سارباني كه اذيتش كرده حمله كند سايرين با چوب و چماق به جانش مي‌افتند. واي به روزي كه شتر مست و كينه توزآن فرصت مناسب را به چنگ آورد و ساربان مورد نظر را يكه و تنها در بيابان گير بياورد. البته ساربانان براي اين طور مواقع راه چاره و علاجي انديشيدند كه به لياقت و زرنگي آنان بستگي دارد. وقتي ساربان در بيابان مورد حمله لوك خشمگين قرار گرفت راه نجاتش اين است كه در حال فرار از شتر، لباسهايش را يكايك درآورد و به پشت سرش بيندازد. در اينجاست كه شتر گول مي‌خورد و به جاي ساربان كه در حال فرار است لباسي را كه جلويش افتاده به دندان مي‌گيرد و تنه سنگين خود را روي آن مي‌مالد. سپس مجدداً با لنگهاي درازش به تعقيب ساربان مي‌پردازد و خود را به او مي‌رساند. ساربان يك تكه ديگر از لباسهايش را مي‌اندازد و خلاصه به اين ترتيب تا آخرين تكه لباس خود را بيرون آورده در حال فرار جلوي شتر انتقامجو مي‌اندازد. چنانچه تا زماني كه لباسهايش تمام شد توانست خود را به آبادي يا پناهگاهي برساند بدون شك نجات خواهد يافت وگرنه مرگش حتمي است آن هم چه مرگ فجيع و دلخراشي.