اگر چنانچه دختر ایرانی و تجاوزگران نه ایرانی که
افغانی بودند حکم شان چه بود؟ آیا حکم اعدام در ملأ عام اجرا نمی شد؟
دهم اسفند 93 دختر 18ساله ای به پلیس آگاهی شهرری رفت و از دو پسر جوان که وی را
آزار داده بودند شکایت کرد.
دختر جوان به پلیس گفت: اهل افغانستان هستم و همراه مادرم به ایران آمده ام.
ما روزها در خانه مردم کار می کنیم و عصر هم به خانه اجاره ای مان درشهرری می
رویم. بعدازتمام شدن کارمان، راهی خانه شده بودیم که به عنوان مسافر سوار یک
خودروی پراید شدیم که دو سرنشین داشت. مادرم برای انجام کاری زودتر پیاده شد و پس
ازطی مسافتی متوجه شدم راننده تغییر مسیر داد. من به راننده اعتراض کردم که او
مدعی شد مسیر اصلی بسته است و باید از راه فرعی برود. ازاو خواستم توقف کند تا
پیاده شویم اما ناگهان سرنشین خودرو به سمتم حمله‌ور شد. او مرا کتک زد تا این که
بیهوش شدم.
این دختر ادامه داد: وقتی به هوش آمدم، خودم را در بیابان‌های حاشیه شهر دیدم.
دوپسرجوان باتهدید و زور مرا آزار دادند و پول و کارت عابر بانکم را سرقت کردند.
آنهابا کتک رمز عابربانکم را از من گرفتند و 200 هزارتومان ازحسابم
برداشتند. آنها که قصد قتل مرا داشتند ماشین شان را در کنار یک کانال آب متوقف
کردند و مرا داخل کانال آب پرت کرده وگریختند. من به سختی توانستم خودرا از کانال
بیرون بکشم و با کمک یک راننده خودروی عبوری به سمت خانه برگردم.
دخترجوان که توانسته بود چندشماره از پلاک خودروی متهمان رابه خاطر بسپارد آن را
به پلیس ارائه داد و با همین سرنخ مالک خودرو شناسایی و دستگیرشد.
صاحب خودرو در مواجهه حضوری با دختر افغان به ناچار لب به اعتراف گشود و
همدستش را لو داد.
با دستگیری دومین متهم آنها در شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست
قاضی حسین اصغرزاده و با حضور دو قاضی مستشار پشت درهای بسته و غیرعلنی محاکمه
شدند.
درپایان جلسه هیات قضایی با توجه به مدرک های موجود در پرونده هر یک از پسران جوان
را به اتهام آدم‌ربایی،تهدیدوسرقت مقرون به آزار به 30 سال زندان وتحمل 173 ضربه
شلاق محکوم کردند. این رای در شعبه 27دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار
گرفت و مهر تایید خورد و قطعی شد
دهم اسفند 93 دختر 18ساله ای به پلیس آگاهی شهرری رفت و از دو پسر جوان که وی را آزار داده بودند شکایت کرد.
دختر جوان به پلیس گفت: اهل افغانستان هستم و همراه مادرم به ایران آمده ام. ما روزها در خانه مردم کار می کنیم و عصر هم به خانه اجاره ای مان درشهرری می رویم. بعدازتمام شدن کارمان، راهی خانه شده بودیم که به عنوان مسافر سوار یک خودروی پراید شدیم که دو سرنشین داشت. مادرم برای انجام کاری زودتر پیاده شد و پس ازطی مسافتی متوجه شدم راننده تغییر مسیر داد. من به راننده اعتراض کردم که او مدعی شد مسیر اصلی بسته است و باید از راه فرعی برود. ازاو خواستم توقف کند تا پیاده شویم اما ناگهان سرنشین خودرو به سمتم حمله‌ور شد. او مرا کتک زد تا این که بیهوش شدم.
این دختر ادامه داد: وقتی به هوش آمدم، خودم را در بیابان‌های حاشیه شهر دیدم. دوپسرجوان باتهدید و زور مرا آزار دادند و پول و کارت عابر بانکم را سرقت کردند. آنهابا کتک رمز عابربانکم را از من گرفتند و 200 هزارتومان ازحسابم برداشتند. آنها که قصد قتل مرا داشتند ماشین شان را در کنار یک کانال آب متوقف کردند و مرا داخل کانال آب پرت کرده وگریختند. من به سختی توانستم خودرا از کانال بیرون بکشم و با کمک یک راننده خودروی عبوری به سمت خانه برگردم.
دخترجوان که توانسته بود چندشماره از پلاک خودروی متهمان رابه خاطر بسپارد آن را به پلیس ارائه داد و با همین سرنخ مالک خودرو شناسایی و دستگیرشد.
صاحب خودرو در مواجهه حضوری با دختر افغان به ناچار لب به اعتراف گشود و همدستش را لو داد.
با دستگیری دومین متهم آنها در شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی حسین اصغرزاده و با حضور دو قاضی مستشار پشت درهای بسته و غیرعلنی محاکمه شدند.
درپایان جلسه هیات قضایی با توجه به مدرک های موجود در پرونده هر یک از پسران جوان را به اتهام آدم‌ربایی،تهدیدوسرقت مقرون به آزار به 30 سال زندان وتحمل 173 ضربه شلاق محکوم کردند. این رای در شعبه 27دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار گرفت و مهر تایید خورد و قطعی شد
