در حالی که مواد غذایی که مصرف می
کنید، علت اصلی احساسات شما نیستند، ولی می‌توانند بر شدت و چگونگی این احساسات به
طور کامل تاثیر بگذارند.
«سلامت‌نیوز»
افزوده است: یکی از حالات روانی که با مصرف برخی غذاها تشدید می‌شود، اضطراب است.
اضطراب را می‌توان با سطوح ناکافی سروتونین مغز که یک انتقال‌دهنده عصبی برای کمک
به کاهش هورمون‌های استرس است، مرتبط دانست. سطوح اضطراب با تحریک بیش از حد
هورمون‌هایی مانند گلوتامات و اپی‌نفرین که می‌توانند منجر به واکنش‌های شدید
اضطراب شوند، ارتباط دارد.
در
این میان برخی غذاها به تولید مواد شیمیایی که خلق و خوی را بهبود می‌بخشند ، کمک
می‌کنند در حالی که برخی دیگر از غذاها تشدیدکننده اضطراب هستند. غذاهای فراوری‌شده
مقصران اصلی افزایش اضطراب شناخته شده‌اند. خبر خوب این است که با کاهش مصرف این
محرک‌های غذایی می‌توان اضطراب را به کلی سرکوب کرد.
قهوه:
کافئین دارای یک اثر محرک بر روی سیستم عصبی است و باعث آزاد سازی هورمون استرس به
نام کورتیزول می‌شود. آزادسازی این هورمون با بی‌خوابی و افزایش سطوح اضطراب
ارتباط دارد؛ به‌ویژه در افراد مبتلا به اختلالات وحشت و اضطراب اجتماعی. در حالی
که مصرف کافئین در ابتدا باعث افزایش سطح هورمون سروتونین می‌شود، اما مصرف بیش از
حد آن منجر به کاهش نفوذ کافئین برای ایجاد احساس خوب می‌شود.
نوشابه‌های
انرژی‌زا: مصرف این نوشابه‌ها می‌تواند دوز اضطراب را دو برابر کند. این نوشیدنی‌ها
نه‌تنها حاوی کافئین است بلکه شیرین‌کننده‌های مصنوعی به نام آسپارتام دارد که به
طور قابل توجهی منجر به کاهش سطح سروتونین در مغز می‌شود.
گوشت
گاو: اگرچه گوشت قرمز حاوی ویتامین‌های گروه ب است و باعث کاهش سطح استرس می‌شود،
اما افزودنی‌های موجود در این گوشت از قبیل منو سدیم گلوتامات منجر به افزایش سطح
گلوتامات در مغز می‌شود؛ یکی از هورمون‌های تحریک‌کننده اضطراب و استرس بالا. در
انتخاب گوشت گاو از فروشگاه‌های مواد غذایی باید نوع کم‌سدیم و بدون افزودنی آن
انتخاب شود.
لبنیات
پرچرب: این نوع لبنیات حاوی چربی‌های ترانس باعث اختلال جریان خون به مغز می‌شوند
و یکی از پیامدهای مصرف آنها افسردگی، اضطراب و دیگر مسائل مرتبط با بهداشت روانی
است. یکی از مطالعات نشان داده افرادی که به طور عمده از غذهای سرخ شده، گوشت‌های
فراوری شده، لبنیات با چربی بالا و دسرهای شیرین استفاده می‌کنند، 58 درصد بیش از
سایرین در معرض خطر افسردگی و اضطراب قرار دارند.
ماکارونی:
کربوهیدرات‌های تصفیه شده مانند ماکارونی سفید، نان سفید، نان شیرینی، آب نبات و
نوشیدنی‌های شیرین، می‌توانند با افزایش ناگهانی قند خون و افت سریع آن خلق و خوی
را تحت تاثیر قرار دهند. محققان دانشگاه کلمبیا نیز معتقدند در عوض رژیم های غذایی
سرشار از غلات سبوس‌دار مانند برنج قهوه‌ای، کوینولا و ... خطر ابتلا به افسردگی
را به میزان زیادی کاهش می‌دهد.
سس
گوجه فرنگی: این نوع سس منبع پنهان فروکتوز بالا است که درست مانند کربوهیدرات‌های
ساده منجر به افزایش سریع قند خون و کاهش ناگهانی آن می‌شود که خود اضطراب شدید را
به همراه دارد. یک ضرر دیگر این نوع سس نیز ایجاد هوس دائمی مصرف آن و ابتلا به
افزایش وزن است.
الکل:
حدود 20 درصد از مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی از وابستگی به الکل رنج می‌برند.
این در حالی است که اگر چه الکل در کوتاه‌مدت موجب کاهش علایم اضطراب می‌شود اما
مصرف دایمی آن باعث تشدید اضطراب در طولانی‌مدت می‌گردد، آنهم از طریق دستکاری
سیستم عصبی مرکزی و نرخ های پایین قند خون. علاوه بر این الکل ادرار آور است و می‌تواند
منجر به کم‌آبی بدن شود. اختلال در عملکرد شناختی و عدم توانایی در تمرکز ناشی از
مصرف الکل می‌تواند منجر به بروز اضطراب دائمی شود.
«سلامت‌نیوز» افزوده است: یکی از حالات روانی که با مصرف برخی غذاها تشدید می‌شود، اضطراب است. اضطراب را می‌توان با سطوح ناکافی سروتونین مغز که یک انتقال‌دهنده عصبی برای کمک به کاهش هورمون‌های استرس است، مرتبط دانست. سطوح اضطراب با تحریک بیش از حد هورمون‌هایی مانند گلوتامات و اپی‌نفرین که می‌توانند منجر به واکنش‌های شدید اضطراب شوند، ارتباط دارد.
در این میان برخی غذاها به تولید مواد شیمیایی که خلق و خوی را بهبود می‌بخشند ، کمک می‌کنند در حالی که برخی دیگر از غذاها تشدیدکننده اضطراب هستند. غذاهای فراوری‌شده مقصران اصلی افزایش اضطراب شناخته شده‌اند. خبر خوب این است که با کاهش مصرف این محرک‌های غذایی می‌توان اضطراب را به کلی سرکوب کرد.
قهوه: کافئین دارای یک اثر محرک بر روی سیستم عصبی است و باعث آزاد سازی هورمون استرس به نام کورتیزول می‌شود. آزادسازی این هورمون با بی‌خوابی و افزایش سطوح اضطراب ارتباط دارد؛ به‌ویژه در افراد مبتلا به اختلالات وحشت و اضطراب اجتماعی. در حالی که مصرف کافئین در ابتدا باعث افزایش سطح هورمون سروتونین می‌شود، اما مصرف بیش از حد آن منجر به کاهش نفوذ کافئین برای ایجاد احساس خوب می‌شود.
نوشابه‌های انرژی‌زا: مصرف این نوشابه‌ها می‌تواند دوز اضطراب را دو برابر کند. این نوشیدنی‌ها نه‌تنها حاوی کافئین است بلکه شیرین‌کننده‌های مصنوعی به نام آسپارتام دارد که به طور قابل توجهی منجر به کاهش سطح سروتونین در مغز می‌شود.
گوشت گاو: اگرچه گوشت قرمز حاوی ویتامین‌های گروه ب است و باعث کاهش سطح استرس می‌شود، اما افزودنی‌های موجود در این گوشت از قبیل منو سدیم گلوتامات منجر به افزایش سطح گلوتامات در مغز می‌شود؛ یکی از هورمون‌های تحریک‌کننده اضطراب و استرس بالا. در انتخاب گوشت گاو از فروشگاه‌های مواد غذایی باید نوع کم‌سدیم و بدون افزودنی آن انتخاب شود.
لبنیات پرچرب: این نوع لبنیات حاوی چربی‌های ترانس باعث اختلال جریان خون به مغز می‌شوند و یکی از پیامدهای مصرف آنها افسردگی، اضطراب و دیگر مسائل مرتبط با بهداشت روانی است. یکی از مطالعات نشان داده افرادی که به طور عمده از غذهای سرخ شده، گوشت‌های فراوری شده، لبنیات با چربی بالا و دسرهای شیرین استفاده می‌کنند، 58 درصد بیش از سایرین در معرض خطر افسردگی و اضطراب قرار دارند.
ماکارونی: کربوهیدرات‌های تصفیه شده مانند ماکارونی سفید، نان سفید، نان شیرینی، آب نبات و نوشیدنی‌های شیرین، می‌توانند با افزایش ناگهانی قند خون و افت سریع آن خلق و خوی را تحت تاثیر قرار دهند. محققان دانشگاه کلمبیا نیز معتقدند در عوض رژیم های غذایی سرشار از غلات سبوس‌دار مانند برنج قهوه‌ای، کوینولا و ... خطر ابتلا به افسردگی را به میزان زیادی کاهش می‌دهد.
سس گوجه فرنگی: این نوع سس منبع پنهان فروکتوز بالا است که درست مانند کربوهیدرات‌های ساده منجر به افزایش سریع قند خون و کاهش ناگهانی آن می‌شود که خود اضطراب شدید را به همراه دارد. یک ضرر دیگر این نوع سس نیز ایجاد هوس دائمی مصرف آن و ابتلا به افزایش وزن است.
الکل: حدود 20 درصد از مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی از وابستگی به الکل رنج می‌برند. این در حالی است که اگر چه الکل در کوتاه‌مدت موجب کاهش علایم اضطراب می‌شود اما مصرف دایمی آن باعث تشدید اضطراب در طولانی‌مدت می‌گردد، آنهم از طریق دستکاری سیستم عصبی مرکزی و نرخ های پایین قند خون. علاوه بر این الکل ادرار آور است و می‌تواند منجر به کم‌آبی بدن شود. اختلال در عملکرد شناختی و عدم توانایی در تمرکز ناشی از مصرف الکل می‌تواند منجر به بروز اضطراب دائمی شود.
