یادداشت
حادثه اتوبوس سربازان و چند نکته 8 تیر -95
حادثه اتوبوس سربازان و چند نکته 8 تیر -95
مساله این نیست که باید تدبیری اندیشیده شود که دیگر سربازی در جادهها
کشته نشود، بلکه مساله این است که چرا تعداد حوادث رانندگی و مرگ و میر ناشی از آن
در کشور تا به این حد زیاد است.
«درمورد حادثه دردناک کشتهشدن سربازان عزیز کشورمان در حادثه رانندگی، بعد از عرض تسلیت، دو نکته برای تفکر وجود دارد:
*1- مساله سربازی
*2- مساله مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی
هریک از این مسالهها را باید جداگانه بررسی کرد و این دو مساله را درست نیست به هم ربط بدهیم.
اما درخصوص مساله مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی، روزانه حدود 50 نفر در اثر حوادث رانندگی در جادههای ما کشته میشوند. هر روز در میان این کشته شدهها سربازان و دانش آموزان و دانشجویان و دانشمندان و پدران و مادران و فرزندانی هستند که بیصدا میمیرند و حتی خبر مرگشان هم در رسانهها منعکس نمیشود.
مساله این نیست که باید تدبیری اندیشیده شود که دیگر سربازی در جادهها کشته نشود، بلکه مساله این است که چرا تعداد حوادث رانندگی و مرگ و میر ناشی از آن تا به این حد زیاد است.
* به این اطلاعات توجه کنید:
مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی از حدود 28000 نفر در سال 84 به حدود 17000 نفر در سال 94 کاهش یافته است.
آمار حوادث جادهای منجر به مرگ به ازای هر یکصدهزار نفر در ایران حدود 11 برابر سوئد، 9 برابر بریتانیا، 7 برابر آلمان و نزدیک به 3 برابر ترکیه است.
مساله فقط مرگ و میر نیست. مصدومیت و معلولیت ناشی از حوادث رانندگی 10 برابر مرگ و میر است و همچنین هزینه ناشی از سوانح رانندگی حدود 8 درصد تولید ناخالص ملی کشور است.
حدود 25 درصد از مرگ و میر تصادفات مربوط به موتورسیکلت است و حدود 60 درصد از مرگ و میر ناشی از تصادفات موتورسیکلت به دلیل نداشتن کلاه ایمنی است.
حدود 80 درصد از مرگ و میر جادهای ناشی از تخلف از رعایت مقررات رانندگی و استفاده نکردن از تجهیزات ایمنی است.
با اینکه حمل و نقل ریلی نسبت به حمل و نقل جادهای خطر مرگ و میر را بیش از 99 درصد کاهش میدهد اما با این حال حمل و نقل ریلی در کشور ما توسعه مناسبی نداشته است به نحوی که طول خطوط راهآهن نسبت به مساحت کشورها، در آلمان حدود 19 برابر ایران است. این نسبت در لهستان 10 برابر، در رومانی هفت برابر و در ترکیه دو برابر ایران است.
با توجه به این نکات، پیشنهادهایی که میتوان برای کاهش تلفات جنگ جادهها داد این موارد هستند:
- مقررات رانندگی را رعایت کنیم و به یکدیگر در مورد رعایت قوانین سخت گیری کنیم.
- نکات ایمنی مانند بستن کمربند خودرو و استفاده از کلاه برای موتورسیکلت را رعایت کنیم و دیگران را مجاب کنیم که این نکات را رعایت کنند.
- از خودروهای ایمنتر که سیستم ترمز مناسب و کیسه هوا و بدنه قوی داشته باشند استفاده کنیم و برای توقف تولید خودروهای غیر ایمن از دولت مطالبه داشته باشیم.
- وضعیت هندسی جادهها یکی از عوامل مهم تصادفات جادهای است و رسیدگی به این موضوع در حوزه اختیارات و فعالیتهای وزارت راه است.
- دولت برای توسعه حمل و نقل ریلی سرمایهگذاری کند و مردم هم در این خصوص مطالبه جدی داشته باشند.»
* دکتر محمدعلی اسماعیلزاده اصل، عضو شورای راهبری
گروه آموزشی و پژوهشی آسمان در دانشگاه صنعتی شریف
«درمورد حادثه دردناک کشتهشدن سربازان عزیز کشورمان در حادثه رانندگی، بعد از عرض تسلیت، دو نکته برای تفکر وجود دارد:
*1- مساله سربازی
*2- مساله مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی
هریک از این مسالهها را باید جداگانه بررسی کرد و این دو مساله را درست نیست به هم ربط بدهیم.
اما درخصوص مساله مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی، روزانه حدود 50 نفر در اثر حوادث رانندگی در جادههای ما کشته میشوند. هر روز در میان این کشته شدهها سربازان و دانش آموزان و دانشجویان و دانشمندان و پدران و مادران و فرزندانی هستند که بیصدا میمیرند و حتی خبر مرگشان هم در رسانهها منعکس نمیشود.
مساله این نیست که باید تدبیری اندیشیده شود که دیگر سربازی در جادهها کشته نشود، بلکه مساله این است که چرا تعداد حوادث رانندگی و مرگ و میر ناشی از آن تا به این حد زیاد است.
* به این اطلاعات توجه کنید:
مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی از حدود 28000 نفر در سال 84 به حدود 17000 نفر در سال 94 کاهش یافته است.
آمار حوادث جادهای منجر به مرگ به ازای هر یکصدهزار نفر در ایران حدود 11 برابر سوئد، 9 برابر بریتانیا، 7 برابر آلمان و نزدیک به 3 برابر ترکیه است.
مساله فقط مرگ و میر نیست. مصدومیت و معلولیت ناشی از حوادث رانندگی 10 برابر مرگ و میر است و همچنین هزینه ناشی از سوانح رانندگی حدود 8 درصد تولید ناخالص ملی کشور است.
حدود 25 درصد از مرگ و میر تصادفات مربوط به موتورسیکلت است و حدود 60 درصد از مرگ و میر ناشی از تصادفات موتورسیکلت به دلیل نداشتن کلاه ایمنی است.
حدود 80 درصد از مرگ و میر جادهای ناشی از تخلف از رعایت مقررات رانندگی و استفاده نکردن از تجهیزات ایمنی است.
با اینکه حمل و نقل ریلی نسبت به حمل و نقل جادهای خطر مرگ و میر را بیش از 99 درصد کاهش میدهد اما با این حال حمل و نقل ریلی در کشور ما توسعه مناسبی نداشته است به نحوی که طول خطوط راهآهن نسبت به مساحت کشورها، در آلمان حدود 19 برابر ایران است. این نسبت در لهستان 10 برابر، در رومانی هفت برابر و در ترکیه دو برابر ایران است.
با توجه به این نکات، پیشنهادهایی که میتوان برای کاهش تلفات جنگ جادهها داد این موارد هستند:
- مقررات رانندگی را رعایت کنیم و به یکدیگر در مورد رعایت قوانین سخت گیری کنیم.
- نکات ایمنی مانند بستن کمربند خودرو و استفاده از کلاه برای موتورسیکلت را رعایت کنیم و دیگران را مجاب کنیم که این نکات را رعایت کنند.
- از خودروهای ایمنتر که سیستم ترمز مناسب و کیسه هوا و بدنه قوی داشته باشند استفاده کنیم و برای توقف تولید خودروهای غیر ایمن از دولت مطالبه داشته باشیم.
- وضعیت هندسی جادهها یکی از عوامل مهم تصادفات جادهای است و رسیدگی به این موضوع در حوزه اختیارات و فعالیتهای وزارت راه است.
- دولت برای توسعه حمل و نقل ریلی سرمایهگذاری کند و مردم هم در این خصوص مطالبه جدی داشته باشند.»
* دکتر محمدعلی اسماعیلزاده اصل، عضو شورای راهبری
گروه آموزشی و پژوهشی آسمان در دانشگاه صنعتی شریف