نگاه بازجویانه اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری به دیروزنامههای زنجیرهای جناح رقیب مغلوب ۱۵ شهریور -۱۴۰۰
تقلای جریان تحریف
برای بزک امتیازات یک طرفه به اسم مذاکره!
سرویس سیاسی ـ
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی به قلم یکی از فعالین سیاسی اصلاحطلب
نوشت: «آقاي رئيسي در جريان راي اعتماد براي وزراي پيشنهادي در مجلس جملهاي را
گفت كه بسيار مهم است: «من چه در دوره انتخابات و چه در جلسات بعد از انتخابات عرض
كردم بناي من عمل به وعدهها است و آن هم با يك ادعا نميشود اثبات كرد جز اينكه
مردم ببينند كه دولت و وزرا و مسئولان مربوطه به وعدههايشان عمل كردند... عمل به
وعدهها ميتواند اعتماد را بازسازي كند و برگرداند و بناي بنده به عنوان يك
خدمتگزار و دولت اين است كه به وعدهها عمل كنم.»... اصولا امكانات موجود براي
تحقق آنها فراهم نيست مگر اينكه پيش از هر اقدامي، مسئله تحريمها حل شود، زيرا
تحقق اين وعدهها از يكسو نيازمند منابع مالي است و از سوي ديگر نيازمند روابط
متعارف اقتصادي با جهان است. به تعبير اصولي رفع تحريم مقدمه لازم است و مقدمه امر
واجب (در اينجا تحقق وعدهها) نيز واجب است... با اين ملاحظه بايد ديد كه آقاي
رئيسي چه سياستي را نسبت به مسئله برجام در پيش خواهد گرفت... انتظار ميرود كه
سياست حل مشكل برجام در دستور كار دولت قرار گيرد و همين راه را انتخاب كند، ولي
در اجراي اين هدف چند مانع جدي وجود دارد؛ اول اينكه متوليان جديد اين پرونده، از
منتقدين سياستهاي برجامي هستند، لذا نميتوانند سياستهاي قبلي را ادامه دهند
بايد ريلگذاري مذاكرات و توافقات را تغيير دهند.»
گفتنی است، دولت بر آمده از اصلاحات در ۳ سال پایانی عمر خود همه ناکامیهایش را به تحریمها پیوند زده، حال آنکه ۸ سال پیش همینها معتقد بودند «همه ضعفها و ناکارآمدیها را نمیتوان پای
تحریم نوشت.» دولت روحانی با شعار رفع تحریمها و ایجاد درآمد سرشار برای مردم رای
آنها را گرفت اما ۸ سال بعد علاوهبر نابودکردن معیشت مردم،
افزایش چند صد درصدی قیمت مسکن، دلار، خودرو، کالاهای اساسی، کاهش چند ده درصدی
ارزش پول ملی و... کشور را با ۸۰۰ تحریم جدید دیگر
تحویل داد و رفت. حالا و در شرایطی که مردم با مقاومت خود سیاست فشار حداکثری
آمریکا را به شکست کشانده و ایستادگی در برابر تحریمها در حال ثمر دادن است،
جریان تحریف بار دیگر به تقلا افتاده تا با اعتباردهی به تحریمها و بزک دوباره
مذاکره، تیغ کند شده دشمن را تیز و دولت سیزدهم را هم به سیاهچال مماشات و باجدهی
به غرب هل دهد.
عصبانیت
روزنامه اصلاحطلب از سفرهای رئیسی
روزنامه اینترنتی همدلی دیروز در مطلبی نوشت: «یک ماه از روی کار آمدن
سیدابراهیم رئیسی به عنوان رئیسجمهور جدید میگذرد ولی با وجود شرایط بغرنج کشور
بیشترین رفتاری که از سوی او بیش از همه جلوه داشته سفرهای استانی ایشان است. دو
سفری که مشخص نشد در این زمان به چه علت بود و چه دستاوردی داشته است. در اینکه نزدیکی
به مردم و گفتوگوی رو در روی مسئولین با مردم کاری پسندیده است شکی نیست اما آیا
صرف سفر به نقاط محروم نشانه خدمت است؟»
همدلی نوشت: «در گزارشهایی که رسانههای هم سو با دولت از دو سفر اخیر
رئیسدولت سیزدهم و وزرای همراه به استانهای جنوبی ارائه دادهاند، دستاوردهای
این سفرها را این طور نام بردهاند: وعده حل مشکلات آب منطقه زابل و وعده تصمیمگیری
درباره اتصال راهآهن این شهر به راه آهن سراسری، انتخاب استاندار ویژه و استفاده
حداکثری از سهم اقتصاد و گردشگری سواحل مکران. همچنین در مورد دستاوردهای سفر به
استان خوزستان هم دستور به رفع فوری کمبودهای بهداشتی و درمانی استان خوزستان،
اختصاص منابع مالی برای حل مشکلات فاضلاب اهواز، وعده کاهش مدت زمان ساماندهی طرح
فاضلاب اهواز، استفاده دولت از ظرفیتهای نیروهای مسلح برای کمک به بیماران
کرونایی، تهیه برنامه کوتاه مدت برای حل مشکلات خوزستان و تجدید نظر در استفاده از
مدیران پروازی برای استان خوزستان اشاره شده است. دستاوردهایی که بیشترشان وعده
بوده تا اقدام...»
مدعیان اصلاحات در حالی به سفرهای اخیر رئیسی به خوزستان و سیستان و
بلوچستان خرده میگیرند و میگویند که اقدامات رئیسدولت مردمی، از جنس «وعده»
بوده است که 1. دولت مورد حمایتشان به «دولت وعدهها» مشهور شده بود و اساسا وعدهای
را محقق نکرد و 2. اوج مردمداری دولت روحانی این بود که در ماشین از جامعه
نظرسنجی کند یا در حالیکه سوار بر ماشین ضدگلوله است برای کارگران فلان کارخانه
دست تکان دهد.
وقتی
بانیان وضع موجود ژست «مردمداری» به خود میگیرند!
روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان «تفاوت مردمي بودن با پوپوليسم» نوشت:
«آنچه مهم است اینکه در هسته اقتصادی ثباتی ایجاد شود و در نتیجه آن ثبات مردم به
متغیرهای اقتصادی اعتماد کنند و بتوانند با برنامهریزی در جهت ازسرگیری فعالیتهای
اقتصادی خود تلاش کنند. ارتباط میان دولت و مردم نیز از طریق بهبود وضعیت کسب و
کار و ایجاد ثبات در عرصه اقتصاد ایجاد میشود و اگر آقای رئیسی بتواند در این
راستا عمل کند، قطعا میتواند اعتماد از دست رفته را جبران کند.»
این روزنامه زنجیرهای در ادامه نوشت: «تصور نمیشود به جز حل مسائل
اقتصادی هیچ اقدام دیگری راهگشا باشد، قطعا حرفهایی که عمل خاصی پشت آنها نباشند
و نتیجه خود را نشان ندهند تاثیر چندانی نخواهند داشت. نمیگوییم حرف زدن اقدام
درستی نیست، صحبت کردن نیز در ارتباط با ایجاد تحول در معیشت مردم دارای اهمیت است
اما زمانی این اقدام دارای اهمیت است که تحقق گفتهها با عمل همراه شود، در غیر
این صورت صحبت کردن و وعده دادن به تنهایی مانند بسیاری از دیگر حرفها،
تاثیرگذاری خود را در گذر زمان از دست خواهد داد.» مدعیان اصلاحات به عنوان بانیان
وضع موجود اقتصادی به جای عذرخواهی از مردم و تلاش برای جبران خسارتها، ژست مردمی
بودن به خود گرفته و برای دولت جدید نسخه میپیچند.
طیف مدعی اصلاحات، ارتباط دولتمردان با مردم را مذمت کرده و مردمداری را
مصداق مردم فریبی جا میزند. این در حالی است که اتفاقا عملکرد و کارنامه مدعیان
اصلاحات مصداق پوپولیسم و مردمفریبی بود.
جماعتی که همه امور و حتی آب خوردن مردم را به برجام گره زده، اقتصاد را
شرطی کرده و سفره مردم را کوچک کرد.
پافشاری
اصلاحطلبان بر یک تحلیل اشتباه
روزنامه شرق در یادداشتی به موضوع سیاست ایران در قبال برجام پرداخته و
نوشته: «تاکنون سیاست خارجی ایران از غرب به منطقه برای افزایش قدرت چانهزنی
تعمیم مییافت، اکنون برعکس شده و از طریق منطقه به غرب تعمیم مییابد.»
در ادامه این یادداشت میخوانیم: «ترامپ با یک امضا از برجام خارج شد و این
همه مشکلات برای کشورمان، خود آمریکا و غرب و کل جهان ایجاد کرد[!!] اروپاییها
که قول طراحی یک مکانیسم مستقل انتقال مالی به نام «اینستکس» برای جبران سیاست
اشتباه ترامپ را دادند، بالاخره نتوانستند آن را عملیاتی کنند. اکنون هم غربیها
خواهان نتیجهگیری مناسب در چارچوب منافع خود از برجام یعنی مهار قدرت منطقهای
ایران و محدودیت برنامه موشکی کشورمان با گسترش دامنه موضوعی برجام هستند. اینها
در شرایطی است که کشورمان با وجود تمامی تنگناهای اقتصادی ناشی از تحریمهای
ظالمانه آمریکا، در وضعیت بسیار خوبی از لحاظ نقش و نفوذ منطقهای قرار دارد.»
این نوشتار سپس میافزاید: «آمریکا در جنگهای منطقهای در افغانستان، عراق
و حتی سوریه با صرف هزینههای سنگین شکست خورده و مجبور به ترک میدان شده و اروپا
ابزارهای لازم برای تأثیرگذاری معنادار بر تحولات منطقهای را ندارد و در یک دهه
گذشته کاملا منفعل بوده است. اکنون غربیها حتی به خودشان هم اعتماد ندارند و
دچار شکاف جدی در مواجهه با مسائل منطقهای و بینالمللی هستند. همین تحول خود
کشورهای منطقه و نیروهای سیاسی را از دلبستگی به چتر امنیتی و حمایت آمریکا و غرب
رویگردان کرده و آنها را به سمت سیاستهای مستقلتر و همکاریهای منطقهای با
تکیه بر منابع ملی و محلی خود سوق داده است. در آخرین تحول، ظهور طالبان در
افغانستان ارزش استراتژیک ایران را برای غرب و منطقه افزایش داده است. ایران با یک
سیاست هوشمندانه از یکسو تهدیدات احتمالی طالبان برای منافع ژئوپلیتیک کشورمان را
با ایجاد یک کانال مستقیم مذاکراتی در کنترل گرفت و از سوی دیگر با ورود طالبان به
عرصه سیاست افغانستان از شر یک تهدید بزرگتر امنیتی یعنی حضور نظامیان آمریکایی
در مرزهای شرقی خود خلاص شد. اکنون ایران خود به یک کانال مذاکراتی جدی و
تأثیرگذار برای تشکیل یک دولت «فراگیر» متشکل از اقوام مختلف افغانستان تبدیل شده
که شدیدا مورد تقاضای کشورهای غربی است.»
موضوع مهم که باعث شده اصلاحطلبان همواره در محاسبات و تحلیلهای خود دچار
اشتباه شوند در این یادداشت نیز دیده میشود. جایی که نویسنده تاکید میکند تصمیم
ترامپ برای خروج از برجام مشکلات را برای کشورمان، آمریکا و غرب ایجاد کرد. در این
باره ذکر دو نکته لازم و ضروری است. نخست اینکه پیش از خروج آمریکا از برجام مگر
چه اتفاقی افتاده بود؟ اساسا برجام از روز نخست کار نمیکرد و طبق گفتههای صریح
مقامات دولت تدبیر و امید دستاورد برجام برای کشورمان تقریبا هیچ و نزدیک صفر بوده
است. نکته دوم این است که اصلاحطلبان براساس همان تحلیل اشتباه در زمان انتخابات
آمریکا هیاهویی به راهانداخته بودند که با پیروزی بایدن شاهد بازگشت آمریکا به
برجام خواهیم بود. تصمیم ترامپ مبنی بر خروج از برجام یک تصمیم فردی نبود و یکی از
دلایل آن این است که بایدن هم پس از پیروزی راه ترامپ را در مورد برجام ادامه داد.
قوانین
زائد از سال 97 به فعال اقتصادی به شدت آسیب زد
روزنامه ایران دیروز طی یادداشتی آورده است: «دولت سیزدهم در کنار اولویتهایی
که از ابتدا به آن اشاره شد باید به سمت سهولت کسب و کار با فرمول جدید حرکت کند.
یکی از اقدامهایی که امیدوار هستیم دولت جدید مجدانه پیگیری کند، ایجاد فضای سالم
در دستگاهها و ادارهها است.طی این سالها امضاهای طلایی شکل گرفت که باعث شد
سرمایهگذاران واقعی کنار زده شوند و جای آن را سرمایهگذار نماها بگیرند.از این
رو یکی از موضوعاتی که دولت باید پیگیری کند، پالایش دستگاههای دولتی و حذف افراد
رانتخواه است. وقتی فضای اداری سالم و بدون رانت باشد همه بخشها سعی میکنند که
کار خود را درست انجام دهند و این امر در نهایت باعث میشود که تسهیل و تسریع در
کسب و کارها اتفاق بیفتد. نکته دیگری که دولت سیزدهم میتواند نسبت به حل آن اقدام
کند، حذف قوانین زائد است. با توجه به همسو بودن دولت و مجلس اکنون فضای بسیار
خوبی است که موانع ضد تولید با کمک نمایندگان مجلس حذف شود. تعدد قوانین اختلالهای
زیادی ایجاد کرده است و نمیگذارد فعال اقتصادی در کسب و کار خود موفق عمل کند.
زایش قوانین از سال ۹۷ به علت تشدید شدن
تحریمها بسیار بیشتر شد و فعال اقتصادی بشدت آسیب دید. لذا در این دوره باید ضمن
حذف قوانین به سمت تسهیل قوانین رفت که نتیجه آن تسریع در فرآیند سرمایهگذاری و
تولید شود.»
