باید که ترقی وپیشرفت علمی و صنعتی و
تکنولوژی و خدماتی با رونق و شکوفایی اقتصادی در خدمت انسان ها باشد تا همه از
امکانات استفاده کنند .همانگونه که تبعیض درا جرای قوانین واستثناء واقع شدن جایز
نیست ، محروم کردن اکثریت جامعه از امکانات رفاهی وخدماتی و برخورداری اقلیت جامعه
از همه امکانات هم روا نیست . یعنی نه باید شور شور ونه بی نمک باشد .نه باید کاخ نشین و نه کوخ
نشین ونه خانه های چند میلیارد تومانی ونه کارتون خوابان وآلونک وحاشیه نشینان
بدون استفاده از خدمات آب وبرق باشد. چون ایران ارثیه و مهریه احدی نیست و تعلق به
همه شهروندان ایرانی دارد همانگونه که ذخایر ومنابع و سرمایه های طبیعی اش متعلق
به همه شهروندان ایرانی می باشد .
بنابراین اگر حکومت دمکراتیک باشد وضابطه های قانونی و قضایی بدون تبعیض اجرا گرد
.نمی بایست که گسل یا شکاف عمیق و گسترده بین کاخ وکوخ نشینان وجودداشته باشد.
همه ساختمانهای شهر به یک قد‌و‌اندازه
نیستند. بعضی ساختمان‌ها از دایره تعریف ساختمان خارج‌اند؛ قصرهایی که بین ساختمانهای
شهر قد کشیده‌اند. این قصرها وصله‌هایی هستند که با ساختمان کناری همخوانی ندارند.
