برای اینکه شرایط هرچه
بیشتر علیه حضور نیروهای پاسدار و اعضای حزب الشیطان دز سوریه تنگ و سخت تر شود
چراغ سبزهای چند جانبه از سوی آمریکا
وروسیه وحتی بشار اسد جنایتکار به اسراییل داده شده است تا نه اینکه به پایگاه های
پاسداران وحزب الشیطان در سوریه تهاجم
موشکی شود که حتی دامنه این تهاجمات به عراق هم کشیده شود . برای همین انفعال ائتلاف آمریکا در سوریه موجب انتقاد سرمقاله نویس واقع
شده است.
سرفرماندهی ارتش سوریه طی بیانیه‌ای نظامی به
برخی از جزئیات عملیات موفق پاکسازی مناطق تحت اشغال تروریست‌ها اشاره کرد و تاکید
نمود که عملیات ضد تروریستی در مناطق و روستاهای اطراف ادلب تا نابودی کامل
تروریست‌ها و انهدام «لانه‌های تروریستی» ادامه خواهد داشت. عملیات پاکسازی فعلاً
به شمال استان حماه و جنوب استان ادلب محدود است و تا این مرحله نیروهای ارتش
سوریه موفق به پاکسازی زمین‌ها، ساختمان‌ها و حتی ویرانه‌ها از وجود بمب، مین و
تله‌های انفجاری شده‌اند.
بیانیه مشخصاً بر دو نکته اساسی تاکید ورزیده که عبارتند از فقدان انگیزه تروریست‌ها و ناتوانی در برابر حملات برق‌آسای ارتش سوریه که زمینه را برای انهدام لانه‌های تروریستی و فرار تروریست‌ها به هرقیمت ممکن فراهم کرده است. در میان مناطق آزاد شده، نقاط استراتژیکی همانند خان‌شیخون، دیرالزور و بزرگراه‌های کلیدی حدفاصل حلب و ادلب وجود دارد که برتری عملیاتی نیروهای ارتش سوریه را در میدان مبارزه علیه تروریست‌ها به‌وضوح نشان می‌دهد.
آنچه در این میان اهمیت حیاتی دارد، تلاش‌های فشرده آمریکا و متحدانش برای ایجاد وقفه در عملیات ارتش سوریه و کمک به تروریست‌های درحال فرار است که تا سرحد امکان، پایان عملیات انهدام شبکه‌های تروریستی در سوریه را به تعویق اندازد و فرصت بیشتری برای حضور نامبارک ائتلاف آمریکا در سوریه فراهم سازد. تقریباً به‌طور همزمان، ارتش ترکیه هم تلاش می‌کند حضور نظامی بیشتری در صفحات مرزی و حتی در عمق خاک سوریه را به بهانه مقابله با تهدید امنیتی کردهای سوریه علیه ترکیه، تقویت کند. البته این فقط ظاهر قضیه است ولی این اصرار و شتاب ترکیه برای چنگ انداختن به عمق خاک سوریه اهداف دیگری را دنبال می‌کند که اردوغان مدت‌ها بر روی آن مانور تبلیغاتی می‌داد و حتی باور داشت که آمریکا و متحدانش از این طرح شیطانی جانبداری می‌کنند ولی به دلایل دیگری واشنگتن هرگز با ترکیه در این زمینه همراهی نکرد و حتی در مقابل این سیاست‌های تهاجمی اردوغان ایستاد تا مبادا ابتکار عمل در سوریه را به‌نفع ترکیه از دست بدهد.
واقعیت اینست که دولت آنکارا درصدد تسلط نظامی مطلق بر خاک سوریه در مناطق مرزی تا عمق 30 کیلومتری داخل مرزهای سوریه است و آرزوی خود را برای اشغال یک منطقه به وسعت 5 هزار کیلومترمربع و ایجاد یک حلقه امنیتی دلخواه خود در خاک سوریه را پنهان نمی‌کند. ترکیه امیدوار است بتواند از مهاجرین و پناهندگان سوری سوءاستفاده کند و با ایجاد یک سپر انسانی از پناهندگان سوری درون خاک سوریه فرصتی برای دست‌اندازی‌های بعدی به مناطق نفت‌خیز سوریه را برای خود فراهم سازد.
آمریکا و متحدانش اگرچه با اصل دخالت نظامی ترکیه در سوریه و حتی اشغال مناطق مرزی سوریه مشکلی ندارند ولی با سرکوب کردهای سوریه که تمایلی به همدستی با ترکیه برای مقابله با دولت دمشق از خود نشان نداده‌اند، به‌کلی مخالفند. تلاش‌های آشکار و نهان آمریکا و متحدانش برای تجهیز نظامی و تقویت عملیاتی کردهای سوریه، به اهدافی مهم‌تر از اینها بازمی‌گردد و در واقع تلاش آنها متمرکز بر ایجاد «حلقه‌های بسته نظامی» در مناطق کردنشین است که می‌تواند تهدیدی برای آینده ترکیه نیز محسوب شود.
نیروهای ارتش سوریه و جبهه مقاومت با مشاهده نتایج و دستاوردهای استراتژی موفق خود، اکنون دست برتر در عملیات میدانی را به خود اختصاص داده‌اند و انگیزه‌های روزافزونی برای «جارو کردن تروریست‌ها» در مناطق باقیمانده در تصرف تروریست‌های چندملیتی به دست آورده‌اند. ائتلاف آمریکا امیدوار است بتواند به بهانه سرکوب تروریست‌ها در عمق خاک سوریه اقامت دائمی داشته باشد و به همین دلیل با پشتیبانی و حمایت از تروریست‌ها به یاری آنها شتافته ولی بازهم در میدان عمل کاملاً منفعل است.
بیانیه مشخصاً بر دو نکته اساسی تاکید ورزیده که عبارتند از فقدان انگیزه تروریست‌ها و ناتوانی در برابر حملات برق‌آسای ارتش سوریه که زمینه را برای انهدام لانه‌های تروریستی و فرار تروریست‌ها به هرقیمت ممکن فراهم کرده است. در میان مناطق آزاد شده، نقاط استراتژیکی همانند خان‌شیخون، دیرالزور و بزرگراه‌های کلیدی حدفاصل حلب و ادلب وجود دارد که برتری عملیاتی نیروهای ارتش سوریه را در میدان مبارزه علیه تروریست‌ها به‌وضوح نشان می‌دهد.
آنچه در این میان اهمیت حیاتی دارد، تلاش‌های فشرده آمریکا و متحدانش برای ایجاد وقفه در عملیات ارتش سوریه و کمک به تروریست‌های درحال فرار است که تا سرحد امکان، پایان عملیات انهدام شبکه‌های تروریستی در سوریه را به تعویق اندازد و فرصت بیشتری برای حضور نامبارک ائتلاف آمریکا در سوریه فراهم سازد. تقریباً به‌طور همزمان، ارتش ترکیه هم تلاش می‌کند حضور نظامی بیشتری در صفحات مرزی و حتی در عمق خاک سوریه را به بهانه مقابله با تهدید امنیتی کردهای سوریه علیه ترکیه، تقویت کند. البته این فقط ظاهر قضیه است ولی این اصرار و شتاب ترکیه برای چنگ انداختن به عمق خاک سوریه اهداف دیگری را دنبال می‌کند که اردوغان مدت‌ها بر روی آن مانور تبلیغاتی می‌داد و حتی باور داشت که آمریکا و متحدانش از این طرح شیطانی جانبداری می‌کنند ولی به دلایل دیگری واشنگتن هرگز با ترکیه در این زمینه همراهی نکرد و حتی در مقابل این سیاست‌های تهاجمی اردوغان ایستاد تا مبادا ابتکار عمل در سوریه را به‌نفع ترکیه از دست بدهد.
واقعیت اینست که دولت آنکارا درصدد تسلط نظامی مطلق بر خاک سوریه در مناطق مرزی تا عمق 30 کیلومتری داخل مرزهای سوریه است و آرزوی خود را برای اشغال یک منطقه به وسعت 5 هزار کیلومترمربع و ایجاد یک حلقه امنیتی دلخواه خود در خاک سوریه را پنهان نمی‌کند. ترکیه امیدوار است بتواند از مهاجرین و پناهندگان سوری سوءاستفاده کند و با ایجاد یک سپر انسانی از پناهندگان سوری درون خاک سوریه فرصتی برای دست‌اندازی‌های بعدی به مناطق نفت‌خیز سوریه را برای خود فراهم سازد.
آمریکا و متحدانش اگرچه با اصل دخالت نظامی ترکیه در سوریه و حتی اشغال مناطق مرزی سوریه مشکلی ندارند ولی با سرکوب کردهای سوریه که تمایلی به همدستی با ترکیه برای مقابله با دولت دمشق از خود نشان نداده‌اند، به‌کلی مخالفند. تلاش‌های آشکار و نهان آمریکا و متحدانش برای تجهیز نظامی و تقویت عملیاتی کردهای سوریه، به اهدافی مهم‌تر از اینها بازمی‌گردد و در واقع تلاش آنها متمرکز بر ایجاد «حلقه‌های بسته نظامی» در مناطق کردنشین است که می‌تواند تهدیدی برای آینده ترکیه نیز محسوب شود.
نیروهای ارتش سوریه و جبهه مقاومت با مشاهده نتایج و دستاوردهای استراتژی موفق خود، اکنون دست برتر در عملیات میدانی را به خود اختصاص داده‌اند و انگیزه‌های روزافزونی برای «جارو کردن تروریست‌ها» در مناطق باقیمانده در تصرف تروریست‌های چندملیتی به دست آورده‌اند. ائتلاف آمریکا امیدوار است بتواند به بهانه سرکوب تروریست‌ها در عمق خاک سوریه اقامت دائمی داشته باشد و به همین دلیل با پشتیبانی و حمایت از تروریست‌ها به یاری آنها شتافته ولی بازهم در میدان عمل کاملاً منفعل است.
