روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 7 دی ماه
سال 1391
نقد وبررسی : سرمقاله روزی
نامه ی حکومتی جمهوری " مصر به كدام سو مي‌رود؟ "
"تجربه ی حکومت فاشیستی مذهبی کودتایی ایران در دسترس می باشد که چگونه ایران را ویران
و جهنمی برای مردم ایران ساخته است وادامه ی عملکردش چطوری موجب ناامنی وبی ثباتی
و شخم زدن وبا تلاق شدن عراق شده است . به
ویژه هم پیمانی اش با سوریه منتهی به چه فاجعه ای برای کشور و ملت سوریه شده است
.نا گفته نماند که اگر چنانچه حاکمان ایران مجبور به بر گزاری مشابه انتخابات قانون اساسی مصر در ایران شوند
.یعنی تن به برگزاری همه پرسی آزاد محور قانون اساسی و جایکاه رهبر ولی فقیه بدهند
بدون شک قابل پیش بینی است که بیش از 95% واجدین شرایط رأی دهندگان رأی منفی بهر د
و مورد خواهند داد . زیرا در 34 سال گذشته اقدامی مثبت به نفع ملت و منافع ملی کشور
انجام داده نشده است . با این وجود سر
مقاله نویس برای فرار از بیان واقعیات از موضع ضد اسراییلی وکیل تسخیری ملت مصر ونماینده آنان شده و از قول اینان مدعی
شده یا رهنمود داده است که اين يك واقعيت غيرقابل انكار است
كه مردم مصر از كشمكش‌هاي سياسي ماه هاي اخير خسته شده‌اند و به دنبال آرامش مي‌باشند
و اين موضوع، امتيازي بوده است كه اخواني‌ها از آن در همه پرسي قانون اساسي سود
بردند.."
سرمقاله نویس نتیجه دو مرحله بر گزاری
انتخابات قانون اساسی جدید مصر را شرکت 30% واجدین شرایط 52 میلیون رأی دهندگان اعلام کرده است و 70%
واجدین شرایط رأی دهندگان شرکت نکردند .تازه از 16 میلیون
رأی دهندگان که 30% شرکت کنند گان حدود 40% جزو رأی دهندگان مخالف هستند.
بنابراین مشخص است که این در صد رأی نمی تواند برای اخوان السلمین ها مشروعیت رسمی در بر داشته باشد. زیرا که مرسی
شریعت اسلامی در قانون اساسی وارد کرد که موجب کاهش شرکت کنندگان مصری شده است .
زیرا که تجربه ی حکومت فاشیستی مذهبی کودتایی
ایران در دسترس می باشد که چگونه ایران را ویران و جهنمی برای مردم ایران
ساخته است وادامه ی عملکردش چطوری موجب ناامنی وبی ثباتی و شخم زدن وبا تلاق شدن عراق شده است . به ویژه هم
پیمانی اش با سوریه منتهی به چه فاجعه ای برای کشور و ملت سوریه شده است .نا گفته
نماند که اگر چنانچه حاکمان ایران مجبور به بر گزاری مشابه انتخابات قانون اساسی مصر در ایران شوند
.یعنی تن به برگزاری همه پرسی آزاد محور قانون اساسی و جایکاه رهبر ولی فقیه بدهند
بدون شک قابل پیش بینی است که بیش از 95% واجدین شرایط رأی دهندگان رأی منفی بهر د
و مورد خواهند داد . زیرا در 34 سال گذشته اقدامی مثبت به نفع ملت و منافع ملی کشور
انجام داده نشده است . با این وجود سر
مقاله نویس برای فرار از بیان واقعیات از موضع ضد اسراییلی وکیل تسخیری ملت مصر ونماینده آنان شده و از قول اینان مدعی
شده یا رهنمود داده است که اين يك واقعيت غيرقابل انكار است
كه مردم مصر از كشمكش‌هاي سياسي ماه هاي اخير خسته شده‌اند و به دنبال آرامش مي‌باشند
و اين موضوع، امتيازي بوده است كه اخواني‌ها از آن در همه پرسي قانون اساسي سود
بردند. در ادامه هدف پیام مورد
نظر سرمقاله نویس که به مخاطبان در گیر
جنگ قدرت وثروت در داخل ایران است. آن را در پوشش
خواست مردم مصر بیان کرده و
گفته است مردم مصر نگران اين هستند كه
جدال‌هاي سياسي كشور را به ورطه درگيري‌هاي جناحي و حتي جنگ داخلي بكشاند به خصوص
اينكه دستاني نيز در خارج و داخل هستند كه براي برهم زدن اوضاع و بحراني ساختن
شرايط نقشه دارند. بازگشت ثبات و آرامش به مصر دشمناني دارد كه در رأس آنها، رژيم
صهيونيستي و حاميان بين‌المللي آن قرار دارند. اما سرمقاله نویس به سبک مرده خور کردن انقلاب مردم ایران با پسوند اسلامی در مورد مصر هم تکرار کرده
است مشروط براینکه تأکید ضد
اسراییلی نموده و گفته است عناصری كه با
پيروزي انقلاب مردم مصر در بهمن 89 منزوي و مطرود شده بودند، در جريان اعتراضات
اخير جاني دوباره يافتند و قطعاً در آينده نيز بيكار نخواهند نشست و براي ايجاد بي‌ثباتي
به هر اقدامي متوسل خواهند شد. با اين حال،
دشمن اصلي انقلاب مصر صهيونيست ها مي‌باشند. براي رژيم صهيونيستي، از دست دادن
متحدي وفادار و سرسپرده‌اي چون مبارك، ضربه‌اي سنگين بود ولي ضربه سنگين‌تر و
شديدتر، به روي كار آمدن دولتي برآمده از اراده و خواست ملت مصر مي‌باشد.
بالاخره سر مقاله نویس پیام نهایی را داده
و چنین گفته است مصر باید از پیمان کمپ دیوید خارج شود "اين
دولت در شرايط ثبات و آرامش قطعاً پيگير خواسته‌ها و منويات ملت مصر خواهد بود كه
تجديدنظر در شرايط تحقير كننده فعلي در مناسبات با رژيم صهيونيستي، در صدر اين
خواسته‌ها قرار دارد. براي ملت مصر پذيرفتني نيست كه همچنان ننگ پيمان كمپ ديويد
را تحمل كنند و با رژيمي مناسبات ديپلماتيك و غيرديپلماتيك داشته باشند كه دشمن
اصلي ملت‌هاي مسلمان و اعراب مي‌باشد و دستش به خون دهها هزار عرب و مسلمان آغشته
است و سرزمين‌هاي مسلمانان را در اشغال خود دارد. دولتمردان مصري از هر گرايشي
باشند چاره‌اي ندارند جز اينكه به اين خواسته‌هاي اصولي ملت مصر گردن نهند و در
راه تأمين آن اقدام نمايند"
"نكته مهمي كه از بررسي اين آمار و
ارقام به دست مي‌آيد و بسيار قابل تأمل است اينست كه كل شركت كنندگان در دو مرحله
حدود 16 ميليون نفر از 52 ميليون واجد شرايط بوده كه نشان مي‌دهد 70 درصد صاحبان
حق رأي در همه پرسي قانون اساسي حضور نيافتند. اين نكته، نه فقط براي دولتمردان
بلكه براي كل فعالان سياسي مصر قابل تأمل است. آنها اگر بخواهند جامعه مصر را وارد
روند مردمي كنند و نظام حكومتي كشور خود را از پشتوانه مردمي برخوردار نمايند بايد
براي دور ساختن مردم از اين بي‌تفاوتي و تشويق آنان به حضور در پاي صندوق‌هاي رأي
چاره‌اي بيانديشند.با توجه به شرايط حساس كنوني وظيفه
سنگيني بر دوش اين مجلس مشورتي قرار دارد. در جناح حاكم طيفي از گرايش‌هاي اسلام
گرا حضور دارند كه اخوان المسلمين بدنه اصلي آن را تشكيل مي‌دهد و حزب سلفي
"النور" نيز دومين تشكل عمده در جناح اسلام گرايان مي‌باشد. با اين حال،
بسياري از شركت كنندگان با گرايش‌هاي متفاوت حزبي نيز در همه پرسي به قانون اساسي
جديد رأي مثبت دادند. با اين اميد كه كشور به سوي ثبات و آرامش حركت كند. اين، يك واقعيت غيرقابل انكار است كه مردم مصر
از كشمكش‌هاي سياسي ماههاي اخير خسته شده‌اند و به دنبال آرامش مي‌باشند و اين
موضوع، امتيازي بوده است كه اخواني‌ها از آن در همه پرسي قانون اساسي سود بردند. مردم مصر نگران اين هستند كه جدال‌هاي سياسي
كشور را به ورطه درگيري‌هاي جناحي و حتي جنگ داخلي بكشاند به خصوص اينكه دستاني
نيز در خارج و داخل هستند كه براي برهم زدن اوضاع و بحراني ساختن شرايط نقشه
دارند. بازگشت ثبات و آرامش به مصر دشمناني دارد كه در رأس آنها، رژيم صهيونيستي و
حاميان بين‌المللي آن قرار دارند. عناصر وابسته به رژيم گذشته، دومين جريان عمده
هستند كه تمايلي به صلح و ثبات در مصر ندارند و منافع خود را در ايجاد تشنج مي‌بينند،
چنانكه در ناآرامي‌هاي يك ماه گذشته نيز به وضوح بازگشت عناصر رژيم گذشته به صحنه
و جولان دادن آنها در صحنه سياسي محرز بود. اين عناصر، كه با پيروزي انقلاب مردم
مصر در بهمن 89 منزوي و مطرود شده بودند، در جريان اعتراضات اخير جاني دوباره
يافتند و قطعاً در آينده نيز بيكار نخواهند نشست و براي ايجاد بي‌ثباتي به هر
اقدامي متوسل خواهند شد. با
اينحال، دشمن اصلي انقلاب مصر صهيونيستها مي‌باشند. براي رژيم صهيونيستي، از دست
دادن متحدي وفادار و سرسپرده‌اي چون مبارك، ضربه‌اي سنگين بود ولي ضربه سنگين‌تر و
شديدتر، به روي كار آمدن دولتي برآمده از اراده و خواست ملت مصر مي‌باشد. اين دولت در شرايط ثبات و آرامش قطعاً پيگير
خواسته‌ها و منويات ملت مصر خواهد بود كه تجديدنظر در شرايط تحقير كننده فعلي در
مناسبات با رژيم صهيونيستي، در صدر اين خواسته‌ها قرار دارد. براي ملت مصر
پذيرفتني نيست كه همچنان ننگ پيمان كمپ ديويد را تحمل كنند و با رژيمي مناسبات
ديپلماتيك و غيرديپلماتيك داشته باشند كه دشمن اصلي ملت‌هاي مسلمان و اعراب مي‌باشد
و دستش به خون دهها هزار عرب و مسلمان آغشته است و سرزمين‌هاي مسلمانان را در
اشغال خود دارد. دولتمردان مصري از هر گرايشي باشند چاره‌اي ندارند جز اينكه به
اين خواسته‌هاي اصولي ملت مصر گردن نهند و در راه تأمين آن اقدام نمايند. در يك سال گذشته، جريان حاكم آنچنانكه بايد،
گامهاي عملي براي محقق ساختن خواسته‌هاي اساسي ملت مصر، در سياستهاي منطقه اي، از
جمله تعيين تكليف روابط با رژيم صهيونيستي برنداشته است ولي تحولات اخير و رأي
مردم، عذري براي ادامه سياستهاي انفعالي باقي نخواهد ماند. به اين دلايل واضح است كه صهيونيستها و متحد
اصلي آنها، آمريكا از هيچ تلاشي براي برهم زدن اوضاع و باز گرداندن شرايط گذشته
خودداري نخواهند كرد، هرچند در ظاهر مي‌كوشند، خود را بي‌اعتنا به تحولات مصر نشان
دهند. با
توجه به حساسيت شرايط مصر، رسالت بسيار سنگيني برعهده حزب اخوان المسلمين قرار
دارد كه درحال حاضر سكان هدايت سياست مصر را دردست گرفته است. اخواني‌ها در مدتي كه در رأس قدرت
مصر قرار داشته‌اند در چند مورد رفتارهاي سؤال برانگيزي از خود بروز داده‌اند. از
جمله، تاكيد بر ادامه سياست خارجي رژيم سابق در قبال رژيم صهيونيستي، اعطاي جايزه
به خانواده انورسادات، اتخاذ سياست خصمانه عليه حكومت سوريه، و مورد اخير در
افزايش اختيارات رئيس جمهور، كه قطعاً اصرار بر ادامه اين سياست‌ها فرجام خوشايندي
براي آنها و جامعه مصر نخواهد داشت. جريان حاكم
بايد به اين واقعيت توجه داشته باشد كه در سايه سياستهاي معقول است كه فرصت براي
بي‌ثبات ساختن جامعه مصر و در نهايت مصادره انقلاب از دشمنان انقلاب مصر گرفته خواهد
شد"
هوشنگ بهداد
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 7 دی ماه
سال 1391
مصر به كدام سو مي‌رود؟
