باید
گفت که رهبر هم از همین عادت آخوند مجتبی تهرانی پیروی می کند .چون هر سال قبل از سال تحویل به
زادگاهش مشهد سفر می کند تا از آنجا پیام نوروزی اقتصادی بدهد .ولی چون وی مهمان
میزبان سلطان خراسان آخوند واعظ طبسی می
باشد .پس ازخود سازی شب تا صبح سپس عازم اطراف حرم امام رضا برای سخنرانی زوار و یا
روضه خواندن مبسوط می شود تا تحلیل از
اوضاع داخلی وهسته ای وتحریمی و انتخابات ریاست جمهوری و منطقه ای وجهانی ارائه دهد که از موضع ضد آمریکایی و اسراییلی و
دفاع از فلسطین وهم پیمانان سوریه وعراق می باشد . البته زمان روضه خوانی نا محدود
نیست برای اینکه طولانی شدن موجب پیدا شدن علایم خماری وهذیان گویی می شود .
بنابراین اگر قرار باشد خامنه ای به تعداد روزهای سال یعنی 365 روز که امسال چون
سال کبیسه است 366 روز است با ید قبل از سال تحویل 366 بار زیارت امام رضا بخواند نیاز به 366 بست
دارد تا خمار نشود. امکان برپایی بساط منقل نیست.اگر هم بشکل حل شیره در چای و
شربت شود ممکن است لو رود یا یبوست طولانی ایجاد نمایدو مشکل ساز شود .چون ممکن است
تیم پزشکی ویژه بیت رهبری همراه وی نباشدتا نسخه ضد یبوست تجویزکند. بنابراین باید
گفت سربازجو شریعتمداری ناشی گری کرده ونا سنجیده این خبر نوروزی را هدیه کرده یا بازتاب داده است.
آنچه در پي مي آيد خاطره حجت الاسلام و المسلمين حسين تهراني -
فرزند حاج آقا مجتبي تهراني - است كه حال و هواي آن عالم رباني را در زمان تحويل
سال نقل كرده است كه براي بهره گيري خوانندگان گرامي تقديم مي شود:حاج آقا مقيّد
بودند كه حتماً براي لحظه سال تحويل در مشهد مقدّس باشند. چون زيارت امام رضا
«عليه السلام» از زيارت بقيه اهل بيت به حسب ظاهر سهل الوصولتر بود، دوست داشتند
كه ابتداي سال را در حرم ايشان باشند. البتّه بعضي سال ها كه لحظه تحويل سال نيمه
هاي شب بود، ممكن بود كه به حرم نروند، ولي مقيّد بودند كه در مشهد باشند. ايشان هميشه قبل از تحويل سال، مقيّد
بودند كه 365 مرتبه دعاي «يا مقلّب القلوب» را به طور كامل بخوانند و براي اينكه
اين دعاها، تا لحظه تحويل سال تمام شود، از يك ساعت قبل از اعلام عيد، شروع مي
كردند و مشغول خواندن اين دعاي شريف بودند. ايشان
بعد از لحظه سال تحويل هم، مقيّد بودند كه اوّلين چيزي كه ميل مي كنند، تربت امام
حسين «عليه السلام» باشد. يعني حضرت استاد در دو روز از سال، مقيّد بودند كه
اوّلين چيزي كه مي خورند، تربت امام حسين باشد؛ يكي عيد فطر بود كه در ابتداي روز
با تربت كربلا افطار مي كردند و يكي هم نوروز كه بعد از تحويل سال، كمي از آن را
ميل مي كردند.
