صنعت توليد سيگار صنعتي كه هر روز ايرانيان را مي‌كشد! 23 خرداد- 93
مواد مخدر چی؟ آیا آنهم می کشد یانه نه؟ اگر آری سئوال است چند سال است که مبارزه با قاچاقچیان
مواد مخدر ومعتادین شده است؟ چه تعداد طرح های ضربتی برای دستگیری قاچاقچیان خرده
پا وگرد آوری معتادان شده است؟ چه تعداد در 35 سال گذشته قاچاقچی و معتاد بازداشت
وچه تعداد شان اعدام شده اند؟ چرا این مبارزه نتیجه ی وارونه داشته است؟چون هم
آمار معتادان افزایش یافته است .هم اینکه سنین مصرف کنندگان مواد مخدر دختر وپسر
به 13 سال کاهش یافته است؟ بالاخره نقش باند مافیایی مواد مخدر پاسداران واسکله
های غیر مجازشان در سواحل جنوبی کشور چیست که مشغول تخلیه مواد مخدرند .سپس مواد
مخدر در سراسر کشور توزیع وپخش می شود . آنگاه آزادانه بدرون زندان ها برده می شود؟ مهمتر
اینکه بقول احمدی نژاد برادران قاچاقچیان پاسدارش نمی تواننددل از درآمد 3 میلیارد
فروش سالیانه مواد مخدر برکنند. از طرف دیگر پاسدار محسن رضایی هم با رود سیگاهای
قاچاق ازدوبی ارقام نجومی به یب میزند . بنابراین این گزارش اشک تمساح ریختن صنعت سیگار می کشد برای چیست؟
صنعت توليد سيگار را ماشين مرگ مي‌نامند.ماشيني كه هر روز ميليون‌ها
انسان را به كام مرگ مي‌برد. صنعتي كه با ايجادش مثل يك جنبش تروريستي در طول يك
قرن جاري يك ميليارد نفر را به كام مرگ برده و هر روز بر تعداد آن مي‌افزايد.
سيگار و تنباكو به عنوان دومين علت مرگ و مير در جهان شناخته شده است. جالب
اينجاست كه با گسترش جهاني استعمال دخانيات، سيگار سالانه نزديك به شش ميليون
قرباني مي‌گيرد كه بيش از 600 هزار نفر از اين قربانيان افراد غيرسيگاري هستند كه
به دليل قرار گرفتن در معرض دود سيگار سايرين، جان خود را از دست داده‌اند. با
تمام اين تفاسير دانشمندان محاسبه كرده‌اند سيگار كشيدن، بيش از نيمي از معتادان
به خود را عمدتا با ابتلاي آنها به سرطان، مي‌كشد و هنوز با وجود آنكه سيگار بزرگ‌ترين
و مهمترين خطر قابل پيشگيري از مرگ زودرس است، حدود 300 ميليون نفر در سال براي
اولين بار به سيگار روي مي‌آوردند. بر طبق پژوهشي كه در دانشگاه اكسفورد
انگليس انجام شد طي سالهاي 1990 و 2010 ميلادي سه كشور چين، هند و روسيه در صدر
كشورهايي بوده‌اند كه بالاترين ميزان مرگ و مير ناشي از سكته مغزي ايسكميك مرتبط
با سيگار را داشته‌اند. با نگاهي به آمارهاي اين ماشين كشتار جمعي شايد بايد
در دل گفت كه كاش مهاجران اروپايي پايشان هيچگاه به آمريكا باز نمي‌شد تا به وجود
چنين ماده‌اي پي ببرند اما نمي‌شود از مصارف پزشكي و مفيد آن نيز غافل بود. هر چند
كه خلقتي در دنيا نيست كه خدا آن را بي‌دليل و بي‌فايده آفريده باشد. پس شايد
ايراد اساسي از ما انسان هاست كه از هر چيز پي بدترينش را مي‌گيريم. و اما از
هر چه بگذريم سخن از ايران خودمان برايمان شيرين‌تر است هر چند كه آمار و ارقامش
برايمان ناراحت‌كننده باشد. چندي پيش علي يزداني معاون توسعه مديريت منابع و امور
استانهاي وزارت صنعت معدن و تجارت، دارايي شركت دخانيات را بيش از 5 هزار
ميليارد تومان عنوان كرد و گفت: اين شركت با 7 هزار و 500 نفر نيرو سالانه 25
ميليارد نخ سيگار توليد مي‌كنند و اين يعني هر ساله 60 ميليارد نخ سيگار در كشور
دود مي‌شود. اين در حالي است كه روزانه بين 5 تا 7 ميليارد تومان هزينه خريد سيگار
در ايران مي‌شود و دو برابر اين رقم براي درمان بيماريهاي ناشي از مصرف سيگار صرف
مي‌شود و سالانه 70 هزار نفر بر اثر مصرف سيگار جان مي‌دهند.
اما ساخت اين بمب فقط به داخل ايران نيز ختم نمي‌شود بلكه آماري كه
گمرك ايران از واردات سيگار به كشور اعلام كرده است بسيار خيره كننده‌تر است.
براساس تازه‌ترين آمار گمرك ايران واردات سيگار به ايران در فروردين 93 با رشد
خيره‌كننده 82.27 درصدي مواجه بوده است كه كشورهاي تركيه و امارات بالاترين صادرات
سيگار به ايران را داشته‌اند. اما آمارهايي كه از واردات اين بمب به صورت
رسمي به ايران اعلام مي‌شود شامل واردات قاچاق نيست بلكه سهم قاچاق در بازار سيگار
ايران به رقم نگران‌كننده 45 درصد رسيده است؛ به اين معنا كه نزديك به نيمي از
بازار سيگار كشور در اختيار محصولات قاچاق است كه اكثر اين سيگارهاي قاچاق با
كيفيت پايين از كشورهاي عربي به خصوص عراق و امارات به ايران وارد مي‌شوند و اين
يعني سهم بيشتري از مرگ و مير ايرانيان به وسيله محصولات تقلبي و بي‌كيفيت. به
گزارش شفاف، اما آنچه كه نگران كننده‌تر است پايين آمدن سن مصرف سيگار در ميان
ايرانيان است روندي كه نه با شيب ملايم، بلكه با شيبي سرسام آور طي مي‌شود. كارشناسان
از رسيدن سن مصرف سيگار به مرز 11 سالگي خبر مي‌دهند و اين يعني اينكه كودكان ما
جزو افراد سيگاري كشور قرار گرفته‌اند اما با اين وجود متاسفانه ايران ضعيف‌ترين
عملكرد را در مبارزه با دخانيات و اجراي قوانين در منطقه دارد و به ركورد مصرف 65
ميليارد نخ سيگار در سال رسيده است. با وجود اين كه هر فردي به ضعم خود در مبارزه
با اين غول انسان كش سهم دارد اما نمي‌شود از نظارت نهادها و دولت‌ها بر روند
توسعه و گسترش آن چشم پوشيد. يكي از روش‌هاي مبارزه با آن را مي‌توان جلوگيري
از قاچاق اين محصول به داخل كشور عنوان كرد كه وظيفه مبارزه با قاچاق سيگار طبق
مصوبه دهم ارديبهشت 91 هيات وزيران بر عهده وزارت صنعت، معدن و تجارت گذاشته شده و
اين وزارتخانه نيز اين وظيفه را به مركز برنامه‌ريزي و نظارت بر دخانيات كشور
سپرده است؛ مركزي كه تاكنون خبر يا گزارش چنداني از فعاليت‌هاي آن منتشر نشده است.
