هفت فرمان
زندگی در روانشناسی تکاملی.6 تیر-93
Glenn Geher استاد
و مدیر دانشکده روانشناسی دانشگاه ایالت نیویورک که تخصصش در زمینه روانشناسی
تکاملی است از مذهب موسوی که۱۰ فرمان داشتند یا دین محمدی که با ۵ اصول
دین معروفند و یا عیسوی ها که با برشمردن ۷ گناه کبیره سعی در تغییر
رفتار مردم داشتند تقلید کرد و ۷ فرمان روانشناسی تکاملی را برای بشر
معاصر بنا نهاد.
۱ - پیرو اخلاق عمومی بشر باشید
اکثریت بشر به شکل های مختلف مذهبی
هستند و با جود اختلافاتی که در بین همه ادیان وجود دارد می توان موارد مشابهی از
مرام های انسانی را در بین آنها شناسایی کرد. از خودگذشتگی و حمایت از منافع جمع
یکی از دستورات اخلاقی همه مذاهب روی زمین است. بر همین اساس٬ انسان سالم و معاصر٬
خوب است از رفتارهایی که همه مذاهب به طور یکصدا آن را مذموم شمرده اند نظیر
سواستفاده از دیگران٬ طمع به منافع دیگران و بی اعتنایی به دیگران دوری کند.
۲ – برای فامیل حق تقدم قایل شوید
تجربه تمدن بشری ثابت کرده است که نقش
خانواده به عنوان یکی از باستانی ترین نهادهای اجتماعی خیلی مهم است. انسان همانند
بسیاری از حیوانات نشان داده است که دفاع و انتخاب منافع فامیل و اقوام ( که از
نظر ژنتیک٬ شباهت و منافع نزدیکتری داریم ) همواره برای افزایش بهره وری و بقای
گروه ضروری بوده است. خوب است به فرزندان همواره عشق ورزید٬ با والدین تان مدام در
تماس بود و رابطه با اقوام همواره حفظ شود. شبکه روابط فامیلی به همان اندازه که
سودمند است گریزی هم از آن نیست چون همیشه حضوری عمیق در تاریخ تحول بشر داشته
است.
۳ – وفاداری در دوستی
فرضیه reciprocal altruism که
در سال ۱۹۷۱ توسط زیست شناس انگلیسی Robert Trivers به
جامعه علمی معرفی شده است در حقیقت همان ازخودگذشتگی همراه با توقع است که انسان و
هر نوع موجود اجتماعی برای اعضای آشنا در گروه٬ از خود بروز می دهد. تنها تفاوت
این نوع فداکاری با «حق تقدم منافع فامیل» این است که انتظار کمک متقابل از دوستان
وجود دارد. توسعه رابطه دوستی با همنوع٬ عملاْ یکی از وسایل رشد و بقای انسانهاست.
۴ – عشق را فراموش نکنید
انواع رفتار عاشقانه در فرهنگ های بشری
وجود دارد ولی مهمترین شان عشق یک زوج به همدیگر است. با همه فراز و نشیب های
زندگی٬ بشر پی برده است که عشق و تعهد دو نفر به همدیگر یکی از مناسب ترین
پیوندهای ممکن برای بقا و رشد اجتماع انسانی است. عشق ورزیدن حقیقی یک زوج٬ باعث
افزایش هورمون های مهربانی ( oxytocin ) در انسانها می شود که به ییوند و
همیاری طولانی تر و در نتیجه بدن سالم تر و از نظر روحی و روانی متعادل تر خواهد
انجامید.زندگی تک همسری عاشقانه در ضمن پاسخی
است غریزی به نگهداری از نوزادان و کودکان بشر که دوره نیازمندی٬ رشد و استقلال
شان بسیار طولانی است و عملا نمی توانند بدون تعهد و حمایت والدین٬ شانس بقای خوبی
داشته باشند. عشق یک میراث بشری است پس تردید نکنید که زندگی تان سرشاز از عشق
باشد.
۵ – فکر کنید همیشه در یک قبیله ۱۵۰ نفره
زندگی می کنید
در دنیای معاصر همه انسانها مدام در حال
روبرو شدن و آشنایی گذرا با بسیاری دیگر هستند اما تجمعات اولیه بشر در قبیله های
حدود ۱۵۰ نفره بوده است و سیستم سیم کشی روح و روان ما برای هزاران سال
در محدوده همین تعداد افراد تنظیم شده است. ما در درازمدت یاد گرفتیم همه آن عده
که به طور روزانه در زندگی می دیدیم دوست داشته باشیم. بنابر این٬ تکامل یافته
ترین رفتار با افرادی که این روزها به شکل های بسیار متنوع می بینیم این است که
همه آنها را جزو قبیله خود بدانیم.
۶ – مدام به طبیعت سر بزنیم
۹۹ درصد تاریخ زندگی بشر در طبیعت
گذشته است. اغلب اوقات زندگی بشر در سرما و گرما٬ باد و بوران و آفتاب و با مشاهده
هر روزه رودخانه٬ جنگل٬ دشت و در تماس مداوم با انسانها و حیوانات سپری شده است.
این روزها٬ نوع زندگی که داریم عملاْ ما را از شیوه ایی که بدن ما با آن راحت است
دور کرده است و بالطبع بسیاری از پریشانی ها و تشویش ها و افسردگی های مان به خاطر
دوری از طبیعت است. پس حرمت طبیعت و تماس مان را با آن حفظ کنیم.
۷ – پرورش علاقه برای فعالیت
اجتماعی
والدین بودن یکی از مهمترین فعالیت های
بشر و در حقیقت ضامن بقا و ادامه نسل هر انسان است. علاقه و حمایت از فرزندان٬
پرورش زندگی در اجتماع انسانی است ولی در کنار آن بویژه در زمانه ماٍ شانس فعالیت
های ساده اجتماعی که باعث مهربانی و دوستی اجتماعی می شود خیلی زیاد است. سرپرستی
کودکان بدون والدین٬ داشتن حیوان خانگی٬ کمک در امور خیریه٬ گسترش اطلاعات در باره
مدیریت بهتر و مناسب تر اجتماع٬ باغبانی و پرورش گل از جمله اعمالی است که زندگی
را غنی می سازد.یادمان باشد که بی نهایت نوع موجود زنده
در طی میلیونها سال شانس بقا و ادمه خود را به خاطر روند خدشه ناپذیر و معمولاْ
تصادفی تکامل از دست داده اند. ساحتمان حیات انسانی از خوش شانس ترین ها و پیچیده
ترین ها است. قدر انسان بودن خودمان را بدانیم و با تمام وجود از شانس زندگی به
شکل مناسب لذت ببریم.
