تصاویر کمپین‌ شادکردن جامعه با موزیک خیابانی

 این چگونه کشوری است که یک زمانی احمدی نژاد رئیس جمهور قبلی در  امتداد سفرش به آمریکا وحضورش در سازمان ملل پس از سخنرانی اش در حاشیه ی سازمان ملل در کنفرانس خبر نگاران ادعا کرد ایران امن آزادترین کشور جهان است . موازی آن رهبر ولی فقیه هم مدعی شد ایران دمکراتیک ترین کشور خاورمیانه است . از سوی دیگر از زمان رئیس جمهور شدن روحانی که  حدود یک سال است سریال  مراسم و جشن و جشنواره وهمایش های هنری – سینمایی – موسیقی و.... برپا می شود و همچنان ادامه دارد . در صورتیکه هنوز موسیقی زیر زمینی وجود دارد. همینطور برخی از هنرمندان هم مجبور به ترک کشور شده اند . تازگی گروه هنری شاهین نجفی در تورنتوی کانادا هم بعنوان اعتراض به یورش زندانیان سیاسی بند 350 زندان اوین در پایان برنامه عریان شدند . اکنون نیز تصاویر  کمپین شاد کردن جامعه با موزیک توی خیابان بازتاب داده شده  است که سئوال است اگر هدف شادی مردم است .چرا توی سالن یا پارک  اجرا نمی شود؟چرا توی خیابان است؟ چرا مردم تجمع نکرده و  حضور فعال  گرد هنرمندان ندارند؟ چرا پول گرفته می شود؟  اگر اعتراض است برای چه عنوان اعتراض خذف شده،  نکند به خاطر هزینه اش می باشد که سنگین است؟ خلاصه   چرا سرنوشت هنر به خصوص هنر موسیقی در رژیم نا مشروع ولایت فقیه به چنین روزی افتاده است؟ چون در کشور های غربی هدف  اجرای  چنین موسیقی وموزیک خیابانی برای کسب پول است ونه صرفاً شاد کردن مردم که ادعایش شده است؟ گویا جواب در سیاست گدا پروری رژیم نا مشروع ولایت فقیه دشمن آزادی و بیان وهنر وقلم وپوشش می باشد که هنر گدایی کردن هم رایج نموده است.
 
فراروپس از آنکه هفته گذشته مؤسسه گالوپ، ایران را در میان کشورهای ناشاد جهان قرار داد "فرانس24 در گزارشی از به راه افتادن کمپین گسترش موزیک خیابانی برای تزریق شادی به جامعه خبرداد.به گزارش فرارو، "گالوب بر مبنای یک نظرسنجی و بررسی احساسات هزار تن از مردم 138 کشور جهان ایران را در کنار مصر و پس از عراق در میان غمگین ترین کشورهای جهان قرار داددر همین حال شبکه خبری فرانس 24 گزارش داد که در ایران "کمپینی" برای تزریق شادی به جامعه با اجرای موزیک خیابانی به راه افتاده است که به دنبال ترویج فرهنگ موسیقی حرفه‌ای خیابانی است. این پدیده ای که تا چندی پیش تنها در برخی خیابان‌های پایتخت نظیر ولیعصر و شهرک قدس دیده می‌شد، اکنون در شهرهایی بزرگي همچون شیراز، اصفهان و تبریز نیز دیده می‌شود.بنا به این گزارش نوازندگی در خیابان یا از سر نیاز مالی نوازنده یا به دلیل نبود امکان اجرا بر روی صحنه است اما هستند کسانی که به دلایل دیگر موزیک خود را به خیابان می برند؛ این دست نوازندگان معتقداند با این کار ضمن تزریق نشاط به جامعه طیف هایی که به ندرت مخاطب موسیقی به طور جدی قرار می گیرند را جذب می کنند.به گزارش این شبکه فرانسوی بسیاری از کسانی که این روزها در خیابان ها مینوازند، نوازنده ها و هنرمندان جدی و شناخته شده ای هستندیکی از نوازندگان خیابانی درباره کارخود به این شبکه گفته است: این روزها یکی از مهمترین دغدغه های همه نبود شادی و حتی وجود نگاه گناه آلود به شادی در بخش هایی از جامعه است، ما تلاش میکنیم این نگاه را تغییر دهیم. مردم فکر میکنند «سنگین بودن» و غمگین نشان دادن خودشان یک نوع پرستیژ است، موسیقی خیابانی کمک میکند که نگاه مردم به شاد بودن عوض شود. واقعیت این است که هنگام سوار شدن به مترو و یا در خیابان دیدن مردم افسرده و غمگین هر فردی را تحت تاثیر قرار میدهد. به نظر من شاد زندگی کردن حق همه است و به نظر من موسیقی هم راهی برای فرار از افسردگی است.در همین رابطه مازیار نیک خلق عکاس خبرگزاری برنا به سطح شهر تهران رفته و عکس هایی از تعدادی از این گروه ها و نوازندگان خیابانی گرفته است که گویای پدیده موزیک خیابانی برای شادی جامعه است.