نامه ها وصدای شما

نامه ها وصدای شما . 17 خرداد - 93
بي‌خوابي كارتن‌خواب‌ها و خواب خوش آقاي شهردار .آقاي شهردار! ديدن كارتن‌خواب‌ها، برازنده تهران هست؟ صبح‌ها كه به ايستگاه اتوبوس شركت واحد مراجعه مي‌كنم، عده‌اي از بي‌خانمان‌ و كارتن‌خواب‌ها را مشاهده مي‌كنم كه بر روي نيمكت ايستگاه‌هاي اتوبوس خوابيده‌اند. ترجيح مي‌دهم سرپا بايستيم و از خواب بيدارشان نكنم. به ايستگاه‌هاي بعدي هم كه مي‌رسم، باز هم شاهد اين صحنه‌هاي تأسف‌بار هستم. به نظر مي‌رسد روز به روز تعداد كارتن‌خواب‌ها افزون‌تر، جمع‌آوري، ساماندهي و رسيدگي به آنان كمتر شده است. آقاي شهردار! ديدن اين‌گونه صحنه‌هاي دل‌آزار، چهره تهران را زشت كرده است. لطفاً براي اسكان دادن به چنين افرادي، طرح‌هاي ضربتي به اجرا بگذاريد. علي اكبر فرقاني ـ تهران * مكوندي از اصفهان: صدا وسيما كه اخيرا اعلام كرد لغو سخنراني رئيس‌جمهور به دلايل فني بود، آيا در دوره قبل هم اين اشكالات فني پيش مي‌آمد يا فقط در اين دولت پيش مي‌آيد؟ به مسئولان رسانه ملي بگوييد ما را راهنمايي كنند؟ * يك شهروند ماهشهري: به مسئولان بگوييد به شهرستان ماهشهر، مركز پتروشيمي كشور چرا توجهي نمي‌شود؟ فاضلاب بيشتر خيابان‌هاي اين شهر را گرفته و خيابان‌هاي خاكي و گرماي شديد هوا باعث اذيت ساكنين شده است. بنويسيد شايد رسيدگي شود. 
 نامه‌هاي شما
درخواست از مديرعامل بانك سامان 
صاحبان حساب‌هاي بانك سامان قبلاً به راحتي مي‌توانستند با استفاده از تلفن همراه به حساب ديگران انتقال وجه دهند. اما مشخص نيست چرا اين سيستم آسان حذف شد. از مديرعامل بانك سامان تقاضا داريم براي پيشگيري از رفت و آمدهاي غيرضروري شهري و ترافيك سنگين خيابان‌ها، اين سيستم را دوباره راه‌اندازي كند تا صاحبان حساب‌هاي بانك سامان مانند گذشته بتوانند از اين سامانه استفاده كنند. از سپرده‌گذاران بانك سامان ـ تهران 
كرايه‌ها را مسافتي محاسبه كنند 
برخي مسافران شركت واحد كه يكي دو ايستگاه از اتوبوس‌ها استفاده مي‌كنند، نبايد مانند مسافراني كه از مبدأ تا مقصد از اتوبوس استفاده مي‌كند، كرايه دريافت كنند. در حالي كه بايد كرايه‌ها را مسافتي محاسبه و از كارت‌ الكترونيك كسر كنند. ارشاد مساوات ـ تهران 
بي‌خوابي كارتن‌خواب‌ها و خواب خوش آقاي شهردار 
آقاي شهردار! ديدن كارتن‌خواب‌ها، برازنده تهران هست؟ صبح‌ها كه به ايستگاه اتوبوس شركت واحد مراجعه مي‌كنم، عده‌اي از بي‌خانمان‌ و كارتن‌خواب‌ها را مشاهده مي‌كنم كه بر روي نيمكت ايستگاه‌هاي اتوبوس خوابيده‌اند. ترجيح مي‌دهم سرپا بايستيم و از خواب بيدارشان نكنم. به ايستگاه‌هاي بعدي هم كه مي‌رسم، باز هم شاهد اين صحنه‌هاي تأسف‌بار هستم. به نظر مي‌رسد روز به روز تعداد كارتن‌خواب‌ها افزون‌تر، جمع‌آوري، ساماندهي و رسيدگي به آنان كمتر شده است. آقاي شهردار! ديدن اين‌گونه صحنه‌هاي دل‌آزار، چهره تهران را زشت كرده است. لطفاً براي اسكان دادن به چنين افرادي، طرح‌هاي ضربتي به اجرا بگذاريد. علي اكبر فرقاني ـ تهران 
صداي شما
* يك شهروند ماهشهري: به مسئولان بگوييد به شهرستان ماهشهر، مركز پتروشيمي كشور چرا توجهي نمي‌شود؟ فاضلاب بيشتر خيابان‌هاي اين شهر را گرفته و خيابان‌هاي خاكي و گرماي شديد هوا باعث اذيت ساكنين شده است. بنويسيد شايد رسيدگي شود. 
* موسوي از زنجان: با توجه به اينكه امروزه اتوبوسراني نقش مهمي در جابجايي مسافران دارد، مي‌تواند با ارائه خدمات بهتر يعني جابجايي سريع مسافران، دركاهش ترافيك شهري وآلودگي هوا جلوگيري كند. متأسفانه اتوبوسراني زنجان مخصوصا در مسير غرب شهر به پايانه، نه‌تنها اتوبوس‌ها از كيفيت پايين برخوردارند، بلكه در طول مسير خيلي آهسته و كند حركت مي‌كنند! 
* حسيني از تهران: تايمرهاي چراغ‌هاي راهنمايي ورانندگي اكثرا وقتي به عدد 5 مي‌رسد و مي‌خواهيم از چراغ عبور كنيم، سريع قرمز مي‌شود و كنار هر چهارراه هم دوربين گذاشته‌اند و سريع عكس مي‌گيرد. به مسئولان راهور بگوييد نسبت به درست كردن تايمرها اقدام تا مردم دچار مشكل نشوند. 
* مكوندي از اصفهان: صدا وسيما كه اخيرا اعلام كرد لغو سخنراني رئيس‌جمهور به دلايل فني بود، آيا در دوره قبل هم اين اشكالات فني پيش مي‌آمد يا فقط در اين دولت پيش مي‌آيد؟ به مسئولان رسانه ملي بگوييد ما را راهنمايي كنند؟ 
گزیده گزارشات خبری – تصویری 17 خرداد -93
وقتي‌ كه بچه‌‌ها را‌ پست‌ مي‌كردند!

فردا: شايد براي شما هم سخت باشد كه باور كنيد يك قرن پيش در آمريكا ارسال كودكان با پست رايج شده بود. دليل ارسال بچه‌ها با پست اين بود كه هزينه پستي ارزانتر از بليط قطار يا ماشين بوده است. در سال 1913 ميلادي پس از اينكه اين گونه روش فرستادن بچه‌ها در حال ترويج بود،مقامات اداره پست با آن مخالفت نمودند و طبق مقررات جديدي كه آن زمان گذاشته شد اين عمل در چند ايالت ممنوع شد. هزينه ارسال اين كودكان در داخل شهر با پست حدود 1 دلار (هم اندازه ارسال يك جوجه) بود و مردم تمبر را بر لباس بچه‌ها مي‌زدند و اداره پست نيز دست اين كودكان را مهر مي‌زد!هر چند در ايالت‌هاي مختلف اين عمل تا سال 1918 ميلادي هم ادامه داشت.يكي از تصاوير مربوط به سال 1913 ميلادي و ديگري متعلق به سال 1918 ميلادي مي‌باشد. (تصوير از اين دوره در موزه ملي پست امريكا)