اندر مشاهدات روزانه هشدارهای بی‌اثر!

اندر مشاهدات روزانه
هشدارهای بی‌اثر 17 شهریور – 95

صبح آمدم سوار واگن مترو شوم، یک گروه از برادران شرق آسیایی را دیدم که مثل پیاده نظام همه محوطه را پر کرده‌اند. به زور جا شدم. اول خوشحال بودم که توریست چقدر زیاد شده با این لباس‌های شیک و عطر و ادکلن و آرایش تمیز. بعد که کمی حرف زدند. دیدم برادران افغان خودمان هستند. همه در سن و سال 15 تا 18 سالگی. این‌ها وقتی به دنیا آمدند که نگارنده طی نامه‌ها و مقالات متعددی راجع به بحران جمعیت اقلیت افغان طی سال‌های بعد و تبعات آن به مسئولان هشدار و راه حل می‌دادم. و از همه بی‌تفاوت‌تر همین وزارت کشور دولت تدبیر و امید! حالا دارد روزهای موعد می‌رسد. باش تا صبح دولتش بدمد!
احمد حسینی