فعال
کارگری بنگلادش:
کارگران
محروم ایرانی شرایط بهتری نسبت به کارگران قربانی بنگلادش ندارند.
درآمد
طبقه کارگر در بنگلادش بسیار پایین است و همین موضوع منجر به آن شده که در پارلمان
قوانینی در راستای تامین حقوق کارگران در دست بررسی قرار بگیرد ولی اقدام‌هایی که
تا کنون در این زمینه انجام شده، موفقیت‌آمیز نبوده است.
درآمد
طبقه کارگر در بنگلادش بسیار پایین است و همین موضوع منجر به آن شده که در پارلمان
قوانینی در راستای تامین حقوق کارگران در دست بررسی قرار بگیرد ولی اقدام‌هایی که
تا کنون در این زمینه انجام شده، موفقیت‌آمیز نبوده است.
به گزارش
ایلنا، «اسلام خان» نماینده اتحادیه‌های کارگری بنگلادش در گفت‌وگو با خبرنگار
ایلنا گفت که وضعیت کارگران در این کشور یکی از پرچالش‌ترین موقعیت‌ها است و
مشکلات فراوان این قشر، به‌رغم تلاش‌هایی که در این زمینه صورت گرفته،
همچنان به قوت خود باقی است.
وی ادامه
داد: سازمان فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری، (دبلیو‌اف‌تی‌یو) از ابتدای آغاز
به کار تاکنون عملکرد خوب و مثبتی را از خود در جهت تامین حقوق کارگران به نمایش
گذاشته است و این روند باید ادامه داشته باشد.
این فعال
کارگری با بیان اینکه سازمان جهانی اتحادیه کارگری، می‌تواند نقش قابل توجهی در
زمینه رفع تبعیض‌ها داشته باشد، تاکید کرد: «دبلیو اف تی یو به دنبال حل مشکلات
مربوط به طبقه کارگری است و همواره در این راستا عمل کرده و گام برمی‌دارد.»
وی درباره
وضعیت کارگران در کشور بنگلادش نیز با اشاره به اینکه درآمد این قشر از جامعه
بنگلادش ماهانه کمتر از ۱۰۰ دلار است، تاکید کرد:
«در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۵ اصلاحاتی
در قوانین مربوط به کارگری در بنگلادش ایجاد شد اما کافی نبود و منافع کارگران را
در بنگلادش تامین نمی‌کرد.»
وی درباره
اقداماتی که در این زمینه باید صورت بگیرد، نیز گفت: «اتحادیه‌های کارگری باید در
راستای تامین منافع کارگران در بنگلادش عمل کند. کارگران در بنگلاش تولید‌کننده
عمده برندهای معروف و گران‌قیمت پوشاک جهان هستند ولی از حقوق اولیه انسانی و
کارگری بی‌بهره هستند. واقعیت این است که تولیدکنندگان غربی در راستای تامین منافع
خود و به علت پایین بودن نرخ دستمزد در بنگلادش، کارگران این کشور را استثمار می‌کنند.
در سال‌های اخیر در بنگلاش شاهد آتش‌سوزی کارگاه‌های پوشاک و کشته شدن شمار قابل
توجهی از کارگران بودیم. جان کارگران برای سرمایه‌داران غربی و مسئولان هیچ اهمیتی
ندارد.
اسلام خان
با اشاره به اینکه قشر کارگری بنگلادش با بیش از ۱۲
ساعت کار در روز کمترین دستمزد را می‌گیرند و کارفرمایان نیز به تعهدات خود در
قبال آنها عمل نمی‌کنند، یادآور شد: «باید از بخش کارگری حمایت کنیم که در این
راستا فعالیت‌های عمده‌ای داشته‌ایم تا بتوانیم فقر را در راستای حمایت از طبقه
کارگر کم کنیم. همچنین تامین امنیت کارگاه‌ها باید به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی
مسئولان، در دستور کار آنها قرار گیرد».
وی با
تاکید بر اینکه ۹۰ درصد از صنایع در بنگلادش خصوصی است، گفت:
«درآمد طبقه کارگر در بنگلادش بسیار پایین است و همین موضوع منجر به آن شده است که
در پارلمان، قوانینی در جهت تامین حقوق کارگران در دست بررسی قرار بگیرد ولی تاکید
می‌کنم که اقدام‌هایی که در این زمینه تاکنون انجام شده موفقیت آمیز نبوده است.»
این فعال
کارگری درباره شرایط شغلی و امنیت کارگران در بنگلادش نیز گفت: «ما با اقدام‌هایی
چون نظارت بر شرایط شغلی کارگران در بنگلادش به دنبال بهبود شرایط آنها هستیم،
کارگران در بنگلادش هیچ اطمینان و امنیت شغلی ندارند و تلاش‌ها در جهت برآورده
کردن حقوق آنها در حال پیگیری است».
وی افزود:
«برای ایجاد انسجام در بنگلادش و همسو کردن مردم برای حمایت و تقاضای تامین حقوق
کارگران باید از اتحادیه‌های کارگری کمک بگیریم.»
اسلام خان
همچنین افزود: «همکاری‌های مثبت و قابل توجهی میان ایران و بنگلادش در زمینه
کارگری وجود دارد و اتحادیه‌های کارگری در دو کشور در راستای رسیدن به اهداف تعریف‌شده
حرکت می‌کنند».
گفت‌وگو:
خدیجه غبیشاوی
