مشکلات غیزانیه فقط آب نیست

در گفت وگو با ایلنا مطرح شد:

مشکلات غیزانیه فقط آب نیست/ بیکاری، مشکلات دامداری و کشاورزی و نبودِ امکانات اولیه مردم را آزار می‌دهد  12 خرداد-99

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات گفت: این بخش با ۸۵ روستا و دارای ۳۰۰ حلقه چاه نفت یکی از پردرآمدترین بخش‌های کشور بوده که با مشکلاتی شامل بی‌آبی، اشتغال، کشاورزی و دامداری دست‌وپنجه نرم می‌کند و از ابتدایی‌ترین فاکتورهای لازم برای زندگی محروم است.

به گزارش خبرنگار ایلنا از اهواز، جعفر مجدمی امروز یکشنبه یازدهم خردادماه در مورد مشکلات بخش غیزانیه و وضعیت زندگی اهالی این بخش، اظهار کرد: بخش غیزانیه دارای ۸۵ روستا بوده و یکی از پردرآمدترین بخش‌های کشور از لحاظ تولیدات گاز و نفت است.

وی افزود: در خصوص محرومیت‌ها و نبود زیرساخت‌های مهم این بخش برای رسیدگی باید در اولویت قرار داده شود.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات با بیان اینکه وقتی یک بخش اولویت اول آن آب باشد از ابتدایی‌ترین فاکتورهای لازم برای زندگی محروم‌ است، گفت: از سال‌های گذشته تاکنون به صورت پایدار و پیوسته به مشکل آب این بخش رسیدگی نشده است.

مجدمی ادامه داد: باید برای مناطق محروم چشم‌انداز تعریف شود تا در صورت عوض شدن مسئولی فرد بعد ملزم باشد تا ادامه روند آن چشم‌انداز را انجام دهد.

وی با اشاره به اینکه از سال ۸۲ برای رسیدگی به مشکل آب بخش غیزانیه صحبت‌هایی صورت گرفت، افزود: با گذشت ۱۷ سال هنوز به‌صورت پیوسته و مداوم به این مشکل رسیدگی نشده است.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات اضافه کرد: به گفته مسئولین تا چند روز آینده مشکل آب برطرف می‌شود، ولی تا ۲ الی ۳ ماه آینده آب پایداری وارد بخش غیزانیه نخواهد شد.

مجدمی در ادامه مطلب فوق تشریح کرد: یکی از فازهای آب‌رسانی به بخش غیزانیه به طول ۲۴ کیلومتر بوده که هنوز لوله‌گذاری نشده و تنها فاز اول آن، از شیبان به صفیره قرار است افتتاح شود.

وی در بخش دیگر از سخنان خود گفت: با توجه به اینکه بالای ۳۰۰ حلقه چاه فعال و بیشترین تأسیسات و مراکز نفتی مارون در بخش غیزانیه بوده، این امر باعث شده که زمین‌ها لم‌یزرع و یا به دلیل تزریق مواد نمک‌زدایی در سفره‌های آب زمینی زمین‌های کشاورزی بعد از گذشت چهار الی پنج سال تبدیل به شوره‌زار شوند.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات خاطرنشان کرد: شغل اغلب مردم بخش غیزانیه کشاورزی و دامداری بوده که به دلیل وجود تأسیسات نفتی و نبود آب کشاورزی در حال از بین رفتن است.

مجدمی ضمن درخواست از مسئولین برای اشتغال جوانان غیزانیه در مراکز نفتی، بیان کرد: این مردم در کنار نفت و با این محرومیت‌ها کنار آمده و این حداقل کاری است که می‌توان برای این مردم کرد.

وی با بیان اینکه بخش غیزانیه ۲ هزار و ۵۰۰ کیلومترمربع مساحت دارد، افزود: ۷۰ الی ۸۰ درصد این بخش توسط یک کلانتری تأمین امنیت می‌شود.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات تأمین آب کشاورزی را یکی دیگر از مشکلات بخش غیزانیه دانست و تصریح کرد: با توجه به اینکه بخش غیزانیه در بعضی نقاط پنج الی ۱۰ کیلومتر با رودخانه کارون فاصله دارد، کشیدن کانال برای کشاورزی امری چندان سخت نیست.

وی تصریح کرد: طرح کنترل ریزگردها طرحی غیر کارشناسی بوده زیرا می‌توانستند برای کنترل ریز گردها زمین‌ها را به‌صورت موقت به کشاورزان منطقه تحویل و با تأمین آب موردنیاز کشاورزی آن‌ها تولید ملی افزایش و اشتغال‌زایی صورت گرفته و همچنین موجب تثبیت خاک و کاهش ریز گردها می‌شد.

وی بیان کرد: بخش غیزانیه دارای حداقل ۶۰ هزار هکتار زمین حاصلخیز بوده که با تأمین آب کشاورزی آن می‌توان مشکل اشتغال جوانان بخش غیزانیه را حل کرده و آمار تولیدات کشاورزی را بالا برد.

مجدمی میزان احشام موجود در بخش غیزانیه را حدود ۴۰۰ هزار رأس عنوان کرد و گفت: هیچ‌ حمایتی از دامداران بخش غیزانیه نمی‌شود و با توجه به اینکه در قانون آمده است که آب دامداران را جهاد کشاورزی باید تأمین کند، متأسفانه هنوز اقدامی انجام نداده‌اند.

وی اضافه کرد: دامداران علوفه را به‌صورت آزاد تهیه‌کرده و ایجاد امنیت دام مسئله بسیار مشکلی است.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات با بیان اینکه نباید بگذاریم مردم روستا به شهر بروند و حاشیه‌نشین شهرهای بزرگ شوند، افزود: باید با در اختیار گذاشتن امکانات و به دست آوردن اعتماد ازدست‌رفته روستاییان از کوچ آن‌ها به شهر جلوگیری کنیم.

وی یادآور شد: دی‌ماه ۹۵ مسئولین قول سه‌ماهه برای آب‌رسانی به غیزانیه دادند که بعد از گذشت چند سال شاید تا ۱۰ روز دیگر فاز اول این طرح به اتمام برسد، ولی آب پایداری به غیزانیه نمی‌رسد.

مجدمی با تأکید بر اینکه آب ۳۰ روستای بخش غیزانیه از رامهرمز و چاه‌های کم ثوله تأمین می‌شود، گفت: این آب از چاه به مخزنی واریز و به‌صورت ثقلی و بدون پمپ به سمت روستاها سرازیر می‌شود که عملاً آب‌رسانی به این روستاها در حد صفر است.

وی ادامه داد: نزدیک ۱۵ الی ۲۰ روستای بخش غیزانیه از سمت مشرحات و شهرستان کارون آب می‌گیرند که پروژه آن‌ نیمه‌تمام است و بحث آب پایدار فعلاً به‌صورت عملی امکان ندارد.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرات نبود سرانه ورزشی را یکی دیگر از مشکلات این بخش عنوان و بیان کرد: در این بخش یک زمین چمن یا سالن ورزشی سرپوشیده وجود ندارد و سرانه ورزشی غیزانیه صفر است.

وی اشاره کرد: بالغ بر ۵۰ کیلومتر راه آماده به آسفالت داریم که به مرحله کوپال رسیده و نیاز به آسفالت دارد و ۶۰ کیلومتر راه نیاز نیازمند تبدیل از خاکی به شوسه است.

مجدمی نبود آنتن دهی اینترنت و خطوط تلفن همراه در بعضی نقاط را یکی دیگر از مشکلات بخش غیزانیه اعلام و اضافه کرد: در این بخش اورژانس و بیمارستانی وجود ندارد و با توجه به فاصله غیزانیه تا اهواز در صورت بروز مشکل برای یکی از اهالی خطرات جدی آن را تهدید می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته حدود ۴۰ مدرسه کانکسی در بخش غیزانیه وجود داشت که این مدارس به مدارس نو تبدیل شد که هنوز دارای مشکلاتی از جمله نداشتن تجهیزات و وسایل خنک‌کننده است و در سال گذشته بعضی از دانش آموزان کلاس‌های خود را خانه بزرگان روستا گذرانده‌اند.

عضو شورای بخش غیزانیه و مشرحات در پایان در راستای مسئولیت‌های اجتماعی از شرکت‌های نفتی خواست تا طبق قانون کمک‌های بیشتری به اهالی بخش غیزانیه کنند.