(تصاویر) مرگ تدریجی دریای خزر

آیاهنوزاین رژیم می تواند مدافع منافع ملی کشور و پیگیرمطالبات مردم ایران باشد؟ آیا می توان باور داشت که چنین رژیمی مشروعیت داشته باشد که حاکمان و مسئولانش بیش از 35 سال است سیاست چوب حراج زدن برمنابع وذخایر وسرمایه های طبیعی کشور را ادامه داده وآسیب بسیار جدی به محیط زیست وارد کرده وهوا را آلوده  وجنگل ها ومراتع سبز را کشوررا نابود کرده ورودخانه هاوتلاب ودریاچه ها را خشک نموده اند . اکنون شرایط به جایی رسیده است که خبر های ناخوشآیند به گوش می رسد یا درا صل زنگ خطر به صدادرآمده است .زیرا سرنوشت شوم زاینده رود و دریاچه ی ارومیه در مورد دریای خزردارد تکرار می شود . برای اینکه گزارش شده است اگر ده سال قبل به کسی می‌گفتند روزی خواهد رسید که زاینده رود و دریاچه ارومیه خشک خواهند شد،‌ کسی باور نمی‌کرد. در ادامه افزوده شده در ایران سرنوشت رود و دریا و دریاچه، سرنوشت تلخی دارد. چون زاینده‌رود که خشکید و دریاچه ارومیه هم دیگر آبی ندارد و نوبت به دریای خزر رسیده است امابه گونه‌ای دیگر این تراژدی دارد دنبال می شود. برای اینکه آلودگی‌های ناشی از عملیات اکتشاف و استخراج نفت و گاز، نزدیکی کارخانجات به رودخانه‌ها و ورود فاضلاب‌های تصفیه نشده به دریا، ماهی گیری بی‌رویه،بی‌توجهی مسافران و گردشگران درحفظ محیط زیست و بطور کلی آلودگی‌های صنعتی، کشاورزی، میکروبی و بیولوژیکی به شکلی جدی این دریا را تهدید می‌کند. طوریکه دیگر خبری از ماهی‌های نزدیک ساحل نیست و تور ماهی‌گیر جای ماهی، زباله صید می‌کند، هر روز بخشی از شن های ساحلی را به منظور پروژه های عمرانی به مکان های دیگر حمل می‌کنند و فاضلاب های شهری از کوتاه ترین مسیر به دریا می‌رسند












اگر ده سال قبل به کسی می‌گفتند روزی خواهد رسید که زاینده رود و دریاچه ارومیه خشک خواهند شد،‌ کسی باور نمی‌کرد. در ایران سرنوشت رود و دریا و دریاچه، سرنوشت تلخی است. زاینده‌رود که خشکید و دریاچه ارومیه هم دیگر آبی ندارد و نوبت به دریای خزر رسیده است اما به گونه‌ای دیگر.آلودگی‌های ناشی از عملیات اکشتاف و استخراج نفت و گاز، نزدیکی کارخانجات به رودخانه‌ها و ورود فاضلاب‌های تصفیه نشده به دریا، ماهیگیری بی‌رویه، بی‌توجهی مسافران و گردشگران در حفظ محیط زیست و بطور کلی آلودگی‌های صنعتی، کشاورزی، میکروبی و بیولوژیکی به شکلی جدی این دریا را تهدید می‌کنددیگر خبری از ماهی‌های نزدیک ساحل نیست و تور ماهی‌گیر جای ماهی، زباله صید می‌کند، هر روز بخشی از شن های ساحلی را به منظور پروژه های عمرانی به مکان های دیگر حمل می‌کنند و فاضلاب های شهری از کوتاه ترین مسیر به دریا می‌رسند.منبع  فرارو ایسنا