گزارش اوین نامه ی كيهان از بزك
سياه مشق آمانو
آژانس اتهام زد زنجيره اي ها هورا كشيدند! 15 آذر -94
آژانس اتهام زد زنجيره اي ها هورا كشيدند! 15 آذر -94
اوین نامه ی سربازجو
شریعت نداری تلاش مذبوحانه کرده است که از یک طرف سفید سازی کند که گویا پاسداران
در سال 2003 با آزمایش چاشنی هسته ای تلاش
برای دست یابی سلاح هسته نمی کردند .برای همین با تهدید مانع از بازدید ناظران
وبازرسان آژانس اتمی از سایت پارچین مکان آزمایش چاشنی هسته ای شدند . از سوی دیگر
تلاش می کند تاگزارش آژانس را دروغ قلمداد کند که به دستور آمریکا این گزارش تهیه
شده است . ضمن اینکه روزنامه های مدعی اصلاح طلب را متهم کرده است که با ذوق زدگي از
گزارش دروغ مديرکل آژانس انرژي اتمي تعريف
و تمجيد می کنند.
در حالي
روزنامه هاي زنجيره اي با ذوق زدگي از گزارش مديرکل آژانس انرژي اتمي تعريف و
تمجيد مي کنند که اين گزارش، با محتواي منفي خود تبعاتي قابل تامل براي جمهوري
اسلامي خواهد داشت.
سرويس سياسي -شامگاه چهارشنبه هفته گذشته (11 آذر) مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي گزارش خود درباره پرونده موسوم به پي.ام.دي (يا همان ابعاد احتمالي نظامي) را منتشر کرد. طبق ادعاي طرف غربي و همچنين آژانس بين المللي انرژي اتمي ايران تا قبل از سال 2009 مشغول فعاليت هايي بوده که جزئي از فرايند توليد سلاح هسته اي است. علي رغم اينکه جمهوري اسلامي ايران همواره اين ادعاي بدون سند و مدرک غرب و آژانس را رد کرده و مستنداتي براي رد اين ادعا ارائه کرده ولي همچنان طرف غربي بر اين ادعاي واهي خود پافشاري کرده و از آن به عنوان يک حربه تبليغاتي ضد ايران استفاده مي کند.
اين بار نيز در گزارش يوکيا آمانو مانند هميشه از عبارات دو پهلو استفاده شده و هرچند مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي اعتراف مي کند نشانه اي از انحراف مواد هسته اي ايران وجود ندارد اما مدعي شده است ايران تا سال 2009 درگير فعاليت هايي براي ساخت بمب اتمي بوده است! و اين يعني تاييد همان ادعاي واهي غرب که جمهوري اسلامي بيش از 12 سال است با اسناد و مدارک در تلاش براي اثبات کذب بودن آن است. حال اگر گزارش آژانس به تاييد مقامات دولت برسد به معناي تاييد مدعاهاي پوشالي غرب مبني بر فعاليت هاي غيرعادي هسته اي ايران است.
از زمان انتشار اين گزارش در شامگاه چهارشنبه به بعد بسياري از مقامات آمريکايي، اروپايي و صهيونيست ها به تمجيد و ستايش اين گزارش پرداخته اند و تنها دليل ستايش اين گزارش 88 بندي همان تاييد ابعاد احتمالي نظامي پرونده هسته اي ايران است چرا که با تاييد اين مسئله تمام تلاش آنها در سال هاي اخير براي معرفي جمهوري اسلامي ايران به عنوان دولتي که درصدد تلاش براي دور زدن آژانس و توليد بمب هسته اي بوده را به بار مي نشاند و اين دروغ بزرگ را حقيقي جلوه مي دهند.
عجيب تر اينجاست که گزارش آمانو با چراغ سبز تيم مذاکره کننده نيز مواجه شد و در همين زمينه سيدعباس عراقچي عضو تيم مذاکره کننده هسته اي و معاون ظريف گفت: اينکه آژانس اعلام کند هيچ فعاليت نظامي وجود نداشته و هيچ موادي انحراف نيافته اند و تنها مطالعاتي وجود داشته، نکته مهمي است؛ هرچند ما نيز اين ادعا را قبول نداريم. به نظر من جمع بندي گزارش آژانس علي رغم اينکه گفته شده، سياه و سفيد است بيشتر به سفيد گرايش دارد.
علاوه بر شادکامي و خرسندي مقامات و رسانه هاي غربي و صهيونيستي از محتوا و کليت گزارش آمانو، رسانه هاي زنجيره اي نيز در داخل کشور با بزک گزارش مديرکل آژانس انرژي اتمي سعي دارند تا پرونده پي. ام. دي را بسته شده تلقي کرده و آن را دستاوردي بزرگ قلمداد کنند در صورتي که سروصداي زياد رسانه هاي زنجيره اي به خوبي حاکي از اين امر است که در سايه شادکامي کاذب و ساختگي، معايب و بخش سياه که از قضا بخش اعظم گزارش آمانو را نيز تشکيل مي دهد شنيده، ديده و خوانده نشود تا زير سايه اين غفلت گزارش آژانس به عنوان يک دستاورد و امتياز به ملت قالب شود!
در همين جو سازي رسانه اي روزنامه ايران به عنوان ارگان رسمي دولت تيتر يک خود را به «مُهر پايان بر12 سال مناقشه هسته اي» اختصاص داد و اين گونه ادامه داد: گزارش نهايي «آمانو» درباره شفافيت و نبود انحراف در فعاليت هاي هسته اي کشورمان چنان روشن و قاطع است که جايي براي اما و اگرها باقي نمي گذارد!...«آژانس هيچ سند معتبري که نشان دهنده انحراف مواد هسته اي در ارتباط با ابعاد نظامي احتمالي برنامه هسته اي ايران باشد، ندارد.» ولي نويسنده اين مطالب در لابلاي اين فرايند بزک کردن گزارش آمانو واقعيتي تلخ را نيز گنجاند، واقعيتي مبني بر اينکه: «در سال هاي قبل از 2003 ميلادي، ايران برخي فعاليت هاي مشخص را انجام داده است که اين فعاليت ها کاربردهاي تسليحاتي نظامي متعارف و حتي در مواردي کاربردهاي صنعتي دارند، ولي بخشي از آن فعاليت ها مي تواند به کاربردهاي خاص مربوط به توسعه تجهيزات انفجاري سلاح هاي هسته اي نيز مرتبط باشند».
در واقع همين ظن و گمان آمانو در اين گزارش کافي است تا علاوه بر تاييد ادعاهاي طرف غربي در چند سال اخير، محدوديت هاي پايان ناپذيري بر فعاليت هسته اي ايران وضع شود و همه فعاليت هسته اي جمهوري اسلامي ايران در ابعاد آزمايشي باقي بماند.
روزنامه آرمان نيز با ادبياتي مشابه با تيتر «خداحافظ «پي. ام.دي»» به استقبال اين خبر رفت و با بزرگ نمايي جمله آمانو در خصوص فقدان انحراف نظامي در برنامه هسته اي ايران، انتشار اين گزارش را برگ برنده اي براي کشور معرفي کرده و بدون حتي اشاره اي به بخش سياه گزارش آمانو به شادکامي مي پردازد.
روزنامه شرق نيز تيتر «مُهر قطعي بر پايان تحريم» را براي انتشار اين خبر برگزيد. شرق گزارش آمانو را مهم ترين و تاثيرگذارترين گزارش آژانس انرژي اتمي در طول ٥٧ سال رابطه ايران و اين نهاد بين المللي منتشر شده است، مي داند. گزارشي كه مي تواند پرونده ١٢ساله مسائل ايران و آژانس را ممهور به مهر پايان كند و پرونده اي پيچيده را ببندد. علاوه بر اين شرق مي افزايد «گزارش (آمانو) اگرچه به جزئيات بررسي هايش از برنامه هسته اي ايران از اوايل سال ٢٠٠٠ پرداخته اما درباره آنچه پيش از آن موضوع اتهام عليه ايران بود، سكوت كرده يا گفته ادله اي براي اثبات آن نيافته است. به اين ترتيب مي توان انتظار داشت كه گزارش آمانو، منجر به بسته شدن پرونده پي. ام. دي يا مطالعات ادعايي شود».
نکته قابل ذکر که نويسنده سرمقاله روزنامه شرق به آن اشاره ولي از کنار آن رد مي شود همين «سکوت» آمانو در خصوص مدعاهاي پي. ام. دي است چرا که دود ابهام در گزارش آژانس بين المللي انرژي اتمي هميشه به چشم ايران رفته است و سود و حاصل آن را طرف غربي برداشت کرده.
روزنامه اعتماد نيز در ادامه پروپاگانداي روزنامه هاي زنجيره اي تيتر «مهر برائت» را براي انتشار خبر گزارش آمانو در نظر گرفت. روزنامه اعتماد ذوق زده تر از ديگر رسانه هاي زنجيره اي به انتشار اين خير پرداخت چرا که از واژگاني حتمي و متقن در تفسير گزارش آمانو استفاده کرده است. اعتماد مي نويسد: «وجود يك برنامه نظامي در ايران رد شده است». در صورتي که گزارش سياه و سپيد ( مبهم) آمانو چنين واژگاني را تاييد نکرده و بلکه برعکس وجود تحقيقات براي نيل به سلاح هسته اي را قبل از 2009 تاييد مي کند اما رسانه هاي زنجيره اي هيچ تاکيدي بر ابهام آلود بودن گزارش مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي نمي کنند و صرفا با بيان کليات قصد ذوق زده کردن مخاطبان خود را دارند.
روزنامه مردم سالاري نيز تيتر يک خود را به « به تاريخ مي پيوندد» اختصاص داد و مي افزايد «بالاخره آمانو در 11 آذر ماه گزارش تاريخي را منتشر شد که منتهي به بسته شدن پرونده PMD ايران براي هميشه خواهد شد. به طوري که انگار اين پرونده جنجال برانگيز به تاريخ پيوست».
روزنامه اسرار نيز تيتر نخست خود را به «پي. ام. دي در آستانه مختومه شدن» اختصاص داد و هم کلام با ديگر روزنامه هاي زنجيره اي به تکرار مواضع آنها پرداخت و روزنامه بهار نيز با ادبياتي مشابه همفکران خود با تيتر «پايان بازي با پي. ام. دي» به سراغ گزارش آمانو رفت و اين گونه نگاشت که «پرونده يک دهه اتهام عليه فعاليت هاي هسته اي ايران به آخر خط رسيد».روزنامه آفتاب يزد نيز با تيتر «پايان يک دهه اتهام با تدبير دولت» به انتشار گزارش آمانو پرداخت و به تمجيد از اين گزارش پرداخت.
اين تيتر ها و عناوين تنها بخشي از حجم وسيع ذوق زدگي رسانه هاي زنجيره اي در خصوص گزارش آمانو بود؛ گزارشي که به عقيده بسياري از صاحبنظران با توجه به ابهام آلود بودن، آينده اي نامعلوم را پيش روي فعاليت هاي هسته اي ايران قرار مي دهد. اين روزنامه ها در حالي به استقبال از گزارش آمانو رفته اند که بسياري از کارشناسان هسته اي معتقدند که ايران با اين گزارش در شرايط جديدي قرار خواهد گرفت و تمام اتهامات غرب به ايران مبني بر تلاش ايران براي دست يابي به سلاح هاي اتمي در اين گزارش تاييد شده است. از طرف ديگر از آنجا که اين گزارش عنوان ارزيابي نهايي درباره مسائل حال و گذشته را دارد، مي توان نتيجه گرفت آژانس رسما ايران را به تلاش براي ساخت سلاح هسته اي در گذشته متهم کرده است.
همان طور که خبرگزاري آسوشيتدپرس تاکيد مي کند، اهميت اين گزارش آژانس از آن لحاظ است که بر اتهامات مطرح شده توسط آمريکا و ديگر کشورهاي منتقد برنامه هسته اي ايران در خصوص مشارکت ايران در توافق هسته اي، صحه مي گذارد. با وجود اين آژانس بين المللي انرژي اتمي در گزارش خود اعلام کرد يافته هاي آژانس، ارزيابي هستند؛ اين بدان معنا است که آژانس نمي تواند به صورت قاطع در خصوص معتبر بودن ترديدها درباره فعاليت هاي ايران، حکم صادر کند. براساس اعلام اين گزارش، تهران همه اطلاعاتي را که آژانس تمايل به دريافت آنها داشته، ارائه نکرده است. بدين ترتيب، اگر آژانس از همکاري کامل ايران برخوردار مي شد، مي توانست نتيجه گيري هاي خود را به صورت قاطع تري ارائه کند.آژانس بين المللي انرژي اتمي ترديدهاي خود را در خصوص برنامه هسته اي ايران چهار سال پيش علني و اقدام به انتشار فهرستي از فعاليت هاي منتسب به ايران کرد. در اين فهرست با استناد به شواهد به اصطلاح معتبر، ادعا شده بود که تهران فعاليت هاي هسته اي نظامي داشته است.
حال با وجود اين مباحث آيا گزارش آمانو ذوق زدگي دارد؟ و چرا رسانه هاي زنجيره اي طي حرکتي منسجم و برنامه ريزي شده با بزک آن قصد دارند تا ابعاد و تبعات سياه گزارش آژانس را لاپوشاني کنند؟ دليل اين همصدايي با رسانه ها و مقامات غربي چيست؟!
سرويس سياسي -شامگاه چهارشنبه هفته گذشته (11 آذر) مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي گزارش خود درباره پرونده موسوم به پي.ام.دي (يا همان ابعاد احتمالي نظامي) را منتشر کرد. طبق ادعاي طرف غربي و همچنين آژانس بين المللي انرژي اتمي ايران تا قبل از سال 2009 مشغول فعاليت هايي بوده که جزئي از فرايند توليد سلاح هسته اي است. علي رغم اينکه جمهوري اسلامي ايران همواره اين ادعاي بدون سند و مدرک غرب و آژانس را رد کرده و مستنداتي براي رد اين ادعا ارائه کرده ولي همچنان طرف غربي بر اين ادعاي واهي خود پافشاري کرده و از آن به عنوان يک حربه تبليغاتي ضد ايران استفاده مي کند.
اين بار نيز در گزارش يوکيا آمانو مانند هميشه از عبارات دو پهلو استفاده شده و هرچند مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي اعتراف مي کند نشانه اي از انحراف مواد هسته اي ايران وجود ندارد اما مدعي شده است ايران تا سال 2009 درگير فعاليت هايي براي ساخت بمب اتمي بوده است! و اين يعني تاييد همان ادعاي واهي غرب که جمهوري اسلامي بيش از 12 سال است با اسناد و مدارک در تلاش براي اثبات کذب بودن آن است. حال اگر گزارش آژانس به تاييد مقامات دولت برسد به معناي تاييد مدعاهاي پوشالي غرب مبني بر فعاليت هاي غيرعادي هسته اي ايران است.
از زمان انتشار اين گزارش در شامگاه چهارشنبه به بعد بسياري از مقامات آمريکايي، اروپايي و صهيونيست ها به تمجيد و ستايش اين گزارش پرداخته اند و تنها دليل ستايش اين گزارش 88 بندي همان تاييد ابعاد احتمالي نظامي پرونده هسته اي ايران است چرا که با تاييد اين مسئله تمام تلاش آنها در سال هاي اخير براي معرفي جمهوري اسلامي ايران به عنوان دولتي که درصدد تلاش براي دور زدن آژانس و توليد بمب هسته اي بوده را به بار مي نشاند و اين دروغ بزرگ را حقيقي جلوه مي دهند.
عجيب تر اينجاست که گزارش آمانو با چراغ سبز تيم مذاکره کننده نيز مواجه شد و در همين زمينه سيدعباس عراقچي عضو تيم مذاکره کننده هسته اي و معاون ظريف گفت: اينکه آژانس اعلام کند هيچ فعاليت نظامي وجود نداشته و هيچ موادي انحراف نيافته اند و تنها مطالعاتي وجود داشته، نکته مهمي است؛ هرچند ما نيز اين ادعا را قبول نداريم. به نظر من جمع بندي گزارش آژانس علي رغم اينکه گفته شده، سياه و سفيد است بيشتر به سفيد گرايش دارد.
علاوه بر شادکامي و خرسندي مقامات و رسانه هاي غربي و صهيونيستي از محتوا و کليت گزارش آمانو، رسانه هاي زنجيره اي نيز در داخل کشور با بزک گزارش مديرکل آژانس انرژي اتمي سعي دارند تا پرونده پي. ام. دي را بسته شده تلقي کرده و آن را دستاوردي بزرگ قلمداد کنند در صورتي که سروصداي زياد رسانه هاي زنجيره اي به خوبي حاکي از اين امر است که در سايه شادکامي کاذب و ساختگي، معايب و بخش سياه که از قضا بخش اعظم گزارش آمانو را نيز تشکيل مي دهد شنيده، ديده و خوانده نشود تا زير سايه اين غفلت گزارش آژانس به عنوان يک دستاورد و امتياز به ملت قالب شود!
در همين جو سازي رسانه اي روزنامه ايران به عنوان ارگان رسمي دولت تيتر يک خود را به «مُهر پايان بر12 سال مناقشه هسته اي» اختصاص داد و اين گونه ادامه داد: گزارش نهايي «آمانو» درباره شفافيت و نبود انحراف در فعاليت هاي هسته اي کشورمان چنان روشن و قاطع است که جايي براي اما و اگرها باقي نمي گذارد!...«آژانس هيچ سند معتبري که نشان دهنده انحراف مواد هسته اي در ارتباط با ابعاد نظامي احتمالي برنامه هسته اي ايران باشد، ندارد.» ولي نويسنده اين مطالب در لابلاي اين فرايند بزک کردن گزارش آمانو واقعيتي تلخ را نيز گنجاند، واقعيتي مبني بر اينکه: «در سال هاي قبل از 2003 ميلادي، ايران برخي فعاليت هاي مشخص را انجام داده است که اين فعاليت ها کاربردهاي تسليحاتي نظامي متعارف و حتي در مواردي کاربردهاي صنعتي دارند، ولي بخشي از آن فعاليت ها مي تواند به کاربردهاي خاص مربوط به توسعه تجهيزات انفجاري سلاح هاي هسته اي نيز مرتبط باشند».
در واقع همين ظن و گمان آمانو در اين گزارش کافي است تا علاوه بر تاييد ادعاهاي طرف غربي در چند سال اخير، محدوديت هاي پايان ناپذيري بر فعاليت هسته اي ايران وضع شود و همه فعاليت هسته اي جمهوري اسلامي ايران در ابعاد آزمايشي باقي بماند.
روزنامه آرمان نيز با ادبياتي مشابه با تيتر «خداحافظ «پي. ام.دي»» به استقبال اين خبر رفت و با بزرگ نمايي جمله آمانو در خصوص فقدان انحراف نظامي در برنامه هسته اي ايران، انتشار اين گزارش را برگ برنده اي براي کشور معرفي کرده و بدون حتي اشاره اي به بخش سياه گزارش آمانو به شادکامي مي پردازد.
روزنامه شرق نيز تيتر «مُهر قطعي بر پايان تحريم» را براي انتشار اين خبر برگزيد. شرق گزارش آمانو را مهم ترين و تاثيرگذارترين گزارش آژانس انرژي اتمي در طول ٥٧ سال رابطه ايران و اين نهاد بين المللي منتشر شده است، مي داند. گزارشي كه مي تواند پرونده ١٢ساله مسائل ايران و آژانس را ممهور به مهر پايان كند و پرونده اي پيچيده را ببندد. علاوه بر اين شرق مي افزايد «گزارش (آمانو) اگرچه به جزئيات بررسي هايش از برنامه هسته اي ايران از اوايل سال ٢٠٠٠ پرداخته اما درباره آنچه پيش از آن موضوع اتهام عليه ايران بود، سكوت كرده يا گفته ادله اي براي اثبات آن نيافته است. به اين ترتيب مي توان انتظار داشت كه گزارش آمانو، منجر به بسته شدن پرونده پي. ام. دي يا مطالعات ادعايي شود».
نکته قابل ذکر که نويسنده سرمقاله روزنامه شرق به آن اشاره ولي از کنار آن رد مي شود همين «سکوت» آمانو در خصوص مدعاهاي پي. ام. دي است چرا که دود ابهام در گزارش آژانس بين المللي انرژي اتمي هميشه به چشم ايران رفته است و سود و حاصل آن را طرف غربي برداشت کرده.
روزنامه اعتماد نيز در ادامه پروپاگانداي روزنامه هاي زنجيره اي تيتر «مهر برائت» را براي انتشار خبر گزارش آمانو در نظر گرفت. روزنامه اعتماد ذوق زده تر از ديگر رسانه هاي زنجيره اي به انتشار اين خير پرداخت چرا که از واژگاني حتمي و متقن در تفسير گزارش آمانو استفاده کرده است. اعتماد مي نويسد: «وجود يك برنامه نظامي در ايران رد شده است». در صورتي که گزارش سياه و سپيد ( مبهم) آمانو چنين واژگاني را تاييد نکرده و بلکه برعکس وجود تحقيقات براي نيل به سلاح هسته اي را قبل از 2009 تاييد مي کند اما رسانه هاي زنجيره اي هيچ تاکيدي بر ابهام آلود بودن گزارش مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي نمي کنند و صرفا با بيان کليات قصد ذوق زده کردن مخاطبان خود را دارند.
روزنامه مردم سالاري نيز تيتر يک خود را به « به تاريخ مي پيوندد» اختصاص داد و مي افزايد «بالاخره آمانو در 11 آذر ماه گزارش تاريخي را منتشر شد که منتهي به بسته شدن پرونده PMD ايران براي هميشه خواهد شد. به طوري که انگار اين پرونده جنجال برانگيز به تاريخ پيوست».
روزنامه اسرار نيز تيتر نخست خود را به «پي. ام. دي در آستانه مختومه شدن» اختصاص داد و هم کلام با ديگر روزنامه هاي زنجيره اي به تکرار مواضع آنها پرداخت و روزنامه بهار نيز با ادبياتي مشابه همفکران خود با تيتر «پايان بازي با پي. ام. دي» به سراغ گزارش آمانو رفت و اين گونه نگاشت که «پرونده يک دهه اتهام عليه فعاليت هاي هسته اي ايران به آخر خط رسيد».روزنامه آفتاب يزد نيز با تيتر «پايان يک دهه اتهام با تدبير دولت» به انتشار گزارش آمانو پرداخت و به تمجيد از اين گزارش پرداخت.
اين تيتر ها و عناوين تنها بخشي از حجم وسيع ذوق زدگي رسانه هاي زنجيره اي در خصوص گزارش آمانو بود؛ گزارشي که به عقيده بسياري از صاحبنظران با توجه به ابهام آلود بودن، آينده اي نامعلوم را پيش روي فعاليت هاي هسته اي ايران قرار مي دهد. اين روزنامه ها در حالي به استقبال از گزارش آمانو رفته اند که بسياري از کارشناسان هسته اي معتقدند که ايران با اين گزارش در شرايط جديدي قرار خواهد گرفت و تمام اتهامات غرب به ايران مبني بر تلاش ايران براي دست يابي به سلاح هاي اتمي در اين گزارش تاييد شده است. از طرف ديگر از آنجا که اين گزارش عنوان ارزيابي نهايي درباره مسائل حال و گذشته را دارد، مي توان نتيجه گرفت آژانس رسما ايران را به تلاش براي ساخت سلاح هسته اي در گذشته متهم کرده است.
همان طور که خبرگزاري آسوشيتدپرس تاکيد مي کند، اهميت اين گزارش آژانس از آن لحاظ است که بر اتهامات مطرح شده توسط آمريکا و ديگر کشورهاي منتقد برنامه هسته اي ايران در خصوص مشارکت ايران در توافق هسته اي، صحه مي گذارد. با وجود اين آژانس بين المللي انرژي اتمي در گزارش خود اعلام کرد يافته هاي آژانس، ارزيابي هستند؛ اين بدان معنا است که آژانس نمي تواند به صورت قاطع در خصوص معتبر بودن ترديدها درباره فعاليت هاي ايران، حکم صادر کند. براساس اعلام اين گزارش، تهران همه اطلاعاتي را که آژانس تمايل به دريافت آنها داشته، ارائه نکرده است. بدين ترتيب، اگر آژانس از همکاري کامل ايران برخوردار مي شد، مي توانست نتيجه گيري هاي خود را به صورت قاطع تري ارائه کند.آژانس بين المللي انرژي اتمي ترديدهاي خود را در خصوص برنامه هسته اي ايران چهار سال پيش علني و اقدام به انتشار فهرستي از فعاليت هاي منتسب به ايران کرد. در اين فهرست با استناد به شواهد به اصطلاح معتبر، ادعا شده بود که تهران فعاليت هاي هسته اي نظامي داشته است.
حال با وجود اين مباحث آيا گزارش آمانو ذوق زدگي دارد؟ و چرا رسانه هاي زنجيره اي طي حرکتي منسجم و برنامه ريزي شده با بزک آن قصد دارند تا ابعاد و تبعات سياه گزارش آژانس را لاپوشاني کنند؟ دليل اين همصدايي با رسانه ها و مقامات غربي چيست؟!
