محمدرضا سکوت در گفت‌وگو با ایلنا:
کیفیت تصویر برج میلاد هم
نازل است/سیاست ساده‌انگاری سینمای ایران را به نابودی می‌کشاند 9 فروردین
- 96
مگر با
حاکم شدن آخوندهای ا رتجاعی هنر ستیز ومدافع منبر و روضه وتعزیه و مرثیه ومداحی ونمایش
روحوضی-حوزوی وپاسداران جنگ افروز عاشق حرم وکشته شدن درسوریه و راهیان گور ومروح و
مشوق آن بودن دیگر جایی برای هنر سینمایی یا تئاتر وجوددارد؟
محمدرضا
سکوت: بعضی از فیلمبرداران جوان کاملاً منفعلانه به دستورات کارگردان گوش می‌دهند.
مجددا می گویم.من تنها عامل اجرایی نیستم، منه فیلمبردار، نگاه هنری فیلم هستم.
محمدرضا
سکوت: بعضی از فیلمبرداران جوان کاملاً منفعلانه به دستورات کارگردان گوش می‌دهند.
مجددا می گویم.من تنها عامل اجرایی نیستم، منه فیلمبردار، نگاه هنری فیلم هستم.
به گزارش
خبرنگار ایلنا؛ محمدرضا سکوت (فیلمبردار باتجربه سینما و تلویزیون) بیشتر ایام سال
95 را درگیر تصویربرداری سریال سرزمین کهن به کارگردانی کمال تبریزی بود. او به
واسطه سال‌ها کار حرفه‌ای در سینما و عرصه فیلمبرداری؛ با استاندارها، مشکلات و
ابزار سخت‌افزاری این حرفه در سینما و تلویزیون به خوبی آشناست. می‌گوید: یک نوع
ساده‌انگاری وارد سینما شده که خطرناک و ضربه‌زننده است. درست است که در سراسر
دنیا استفاده از دوربین‌های دیجیتال باب شده اما استفاده درست از این تکنولوژی
خیلی مهم و ضروری است. اما سیاست ساده‌انگارانه در این حوزه ما آنقدر خطرناک است
که می‌تواند فرم سینمای ایران را به نابودی بکشاند.
فیملبردار
فیلم گینس ادامه می‌دهد: تعداد زیادی سریال و فیلم سینمایی خارجی به عنوان نمونه‌های
حوزه فیلمبرداری در دسترس است که فیلمبرداران و کارگردانان می‌توانند با نگاه
دقیق به آنها پردازش آنها با مسائل و مشکلات سینمای ایران و تفاوت‌های آن با
استاندارهای جهانی به خوبی آشنا شوند.
فیلمبردار
"اسب حیوان نجیبی است" درباره تغییر نسل تماشاگران سینما و نگاه
تیزبینانه مخاطبان امروزی نیز چنین اعتقاد دارد: ممکن است بیننده به لحاظ فنی
متوجه نشود اما به لحاظ موضوعی و محتوایی کاملاً متوجه نقص‌های کارها می‌شوند.
یادمان باشد مخاطبان امروزی هر روز فیلم‌های بی‌نظیر خارجی را می‌بینند و کاملا با
سینما و استانداردهای آن آشنا هستند و به راحتی درباره آن نظر می‌دهند.
سکوت
درباره کیفیت سینماهای کشور نیز چنین می‌گوید: سینماها اصلاً شرایط خوبی برای
اکران فیلم‌ها ندارند. کیفیت پایین پرده‌ها باعث می‌شود تماشاگر نتواند قضاوت
درستی درباره کیفیت فیلمبرداری یا دیگر مسایل فنی فیلم‌ها داشته باشد. حتی سینمای
برج میلاد نیز از کیفیت نازل تصاویر در رنج است و این همه به خاطر آن است که از
همان مرحله تولید؛ به چگونگی پخش فیلم‌ها توجهی نمی‌شود.
فیلمبردار
فیلم سینمایی "قبرستان غیرانتقاعی" اشاره‌ای هم به استفاده از دوربین
موبایل برای برخی فیلم‌های سینمایی اشاره کرده و چنین می‌گوید: شما تصور کنید این
مشکلات از مرحله تصویربرداری شروع شود و با اکران بد به تکامل منفی خود ادامه می‌دهد.
زمان فیلمبرداری زمان بسیار مهمی در ساخت یک فیلم سینمایی است. ممکن است شخصی به
واسطه سطح خاصی که در فیلم جاری است بخواهد از دوربین موبایل یا دوربین‌های دیگری
استفاده کند، اما استفاده غیر از این اساس سینما را زیرسوال می‌برد.
فیلمبردار
فیلم سینمایی "بوی گندم" درباره دوربین‌های باب شده dslr
در صنعت سینمای ایران نیز چنین نظر می‌دهد: در واقعیت ماجرا دوربین‌های DSLR
به ماهیت سینما ضربه می‌زند. متاسفانه کیفیت تصاویر روز به روز کمتر می‌شود البته
در میان آنها فیلمبرداران خوب و حتی عالی داریم اما تعدادشان بسیار کم است. بعضی
از فیلم‌هایی که در فیلمبرداری آن زحمت زیادی کشیده شده و خوب درآمده است؛ اصلا
دیده نشده مثل فیلم رگ خواب آقای حمید نعمت‌الله. این نقصان قضاوت درست درباره
فیلم‌های با کیفیت، می‌تواند دلسردکننده باشد.
محمدرضا
سکوت با هشدار درباره خطر ساده‌انگارانه دیدن فیلمبرداری در سینما می‌گوید:
موردی است که همه ما فیلمبرداران را ترسانده است و در جلسات خانه سینما مکرر روی
آن بحث می‌شود، این است که تهیه‌کنندگان و کارگردانان متاسفانه نقطه آغاز این
ماجرا هستند که باید روی استاندارد تصویر بیشتر مانور بدهند.
وی با
انتقاد از یکنواختی نورپردازی در سینما می‌گوید: بعضی فیلم‌ها را می‌بینیم که در
تمام مدت یک رنگ و نور دارند. شب، روز، حیاط، اتاق همه یک نور دارند که این
اشکال بزرگی برای یک اثر تصویری‌ست.
فیلمبردار
فیلم سینمایی "پری دریایی" در تفسیر این جمله که "فیلمبردار چشم
سینماست و مسئولیت اساسی در کار دارد" نیز می‌گوید: برای همه کارگردان‌ها
کیفیت فیلمبرداری مهم نیست. این تصویربرداران هستند که باید با ذوق و سلیقه خود
فیلم را به سمت و سوی درست برسانند. در حال حاضر بسیاری از فیلمبرداران بسیار جوان
با کارگردانان فیلم اولی همکاری می‌کنند که گاه بی‌تجربگی فیلم را از استاندارها
خارج می‌کند. این‌ها همان کسانی هستند که کاملاً منفعلانه به دستورات کارگردان گوش
می‌دهند به جای آنکه بر خلاقیت و نوآوری تمرکز کنند. از نگاه من فیلمبردار نباید
تنها عامل اجرایی باشد بلکه باید صاحب نگاه هنری باشد.
